BlogGang.com : : อุคจ๋านาจาไทยแลนด์ : อย่าลืมฉัน อย่าลืม คำสัญญา ตอนที่ 15

อย่าลืมฉัน อย่าลืม คำสัญญา ตอนที่ 15

เมื่อขาดเธอไป อยู่ที่ไหนก็เหงา รู้สึกเหมือนโลกว่างเปล่า เหงาเหลือเกิน ทำไมต้องทำใจแกล้ง คิดถึงแล้วแกล้งเมินเฉย ลืมเรื่องราวที่เคยเกิด มาเริ่มกันใหม่..

ฮยอนจุงนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้าที่เขาจะมาที่นี่ เมื่อรู้ว่าเธอตั้งท้องแล้ว ความรู้สึกตอนนั้นไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร เขามองอึนฮีที่ก้มหน้าก้มตาใส่เสื้อและวิ่งออกจากห้องไปหาคยูจง ตอนนั้นเขาเริ่มทบทวนอะไรบางอย่าง และเขาก็ควรแก้ไขทุกอย่างให้ดีขึ้น ก่อนที่จะสูญเสียทุกอย่างมากไปกว่านี้

ไม่นานอึนฮีก็วิ่งออกมาจากห้อง เขารีบคว้าแขนเด็กน้อยไว้ทันที
“อึนฮี มานี่ก่อนลูก”

เด็กน้อยยืนมองหน้าพ่อด้วยดวงตาผิวเผินดูสดใส แต่ใครจะรู้ข้างในแฝงไปด้วยความเศร้าด้วยความคิดถึงแม่อยู่เต็มหัวใจ แต่ในเวลาเดียวกัน เด็กน้อยเองก็คงคิดถึงพ่อเช่นกัน

ฮยอนจุงก้มลงถามลูกสาว “อึนฮี หนูคิดถึงแม่มากใช่มั๊ย”

ทันทีที่พูดถึงแม่ หนูน้อยน้ำตาก็ไหลรินราวกับสั่งได้ เธอพยักหน้าแทนคำตอบ

“อย่าร้องไห้เลยน่ะ อีกไม่นานพ่อกับแม่ก็จะได้กลับมาอยู่ด้วยกัน แล้วเราจะได้กลับมาอยู่พร้อมหน้ากันน่ะ” เขาพยายามข่มความรู้สึกเศร้าใจไปด้วย

“พ่อ หนูคิดถึงแม่ หนูอยากหาแม่ ฮือ ฮือ ” หนูน้อยอินฮีโผเข้ากอดพ่อ

“ไม่สิ เด็กดีต้องไม่ร้องไห้ ลูกของพ่อเป็นคนเก่งไม่ใช่หรือ” เขาพูดพลางกับลูบศรีษะเพื่อปลอบใจลูกสาวอันเป็นที่รัก ซึ่งหนูน้อยยังคงร้องไห้อยู่อย่างนั้น

...อึนฮี ลูกอย่าเป็นแบบนี้สิ พ่อใจจะขาดแล้วน่ะ ไม่ใช่ว่าพ่อไม่รักแม่ ไม่ใช่ว่าพ่อไม่รักลูก แต่ว่า ..เขานิ่งเงียบเพื่อคิดอะไรบางอย่าง

คยูจงวิ่งออกมาทันทีที่ได้ยินเสียงหลานสุดที่รักร้องไห้ “อึนฮีเป็นอะไร ใครทำให้หนูร้องไห้ฮึ บอกอาซิ”

“เกิดอะไรขึ้นฮะ ทำไมอยู่ดีดี หลานผมถึงได้ร้องไห้แบบนี้ ”คยูจงพูดพลางกับดึงร่างหนูน้อยมาแนบตัว

คยูจงถามปลอบพร้อมกับลูบศรีษะเบาๆ “หยุดร้องไห้น่ะ เดี๋ยวไม่สวย อาไม่แต่งงานด้วยน่ะ”

“หนูจะหาแม่” เธอพูดพร้อมกับสวมกอดแนบอีกครั้ง

“เดี๋ยวอาก็จะพาไปหาคุณแม่แล้วไงค่ะ ไม่ร้องแล้วน่ะ ถ้าคุณแม่เห็นว่าหนูร้องไห้ วันหลังก็จะไม่ให้หนูมาที่นี่อีกแล้วน่ะ รู้มั๊ยค่ะ”

เมื่อได้ยินว่า...ไม่ให้มา.. อึนฮีพยายามหยุดร้อง และเก็บอาการสะอึกสะอื้นทันที

ไม่นานจองมินก็เดินตามเสียงสะอื้นมาติดๆ และเมื่อได้เห็นเหตุการณ์มันทำให้เขาเดาไม่ยากว่าเกิดอะไรขึ้น

“ฮยอนจุง นายพอจะมีเวลาคุยกับชั้นบ้างมั๊ย” จองมินพูดพร้อมกับเอามือแตะบ่าของฮยอนจุงเขารับรู้ได้ทันทีว่าตอนนี้ ฮยอนจุงพยายามสะกดกลั้นอารมณ์เศร้ามากแค่ไหน

“มีอะไรเหรอ” ฮยอนจุงถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

“เรื่องที่ชั้นอยากจะคุยด้วยน่ะ มันสำคัญมาก และชั้นก็ทนเก็บไว้ไม่ได้แล้วด้วย”

“ก็ได้” ว่าแล้วเขาก็หันไปพูดกับคยู “นายช่วยพาอึนฮีไปล้างหน้าล้างตาก่อน เพราะถ้าชั้นพาลูกไปหาเมียตอนนี้ พวกเราอาจจะโดนเธอด่ายกทีมได้”

“ได้ฮะ ไป อึนฮี ไปกับอาน่ะ” คยูจงพูดพร้อมกับอุ้มอึนฮีแล้วรีบเดินเลี่ยงไป

“อ่ะ นายมีอะไรจะคุยกับชั้น รีบว่ามา” ฮยอนจุงเปิดประเด็นให้โอกาสจองมินได้ซักถาม

“ก็ไม่มีอะไรหรอก ชั้นแค่อยากจะถามว่า ระหว่างเรื่องนายกับผู้หญิงคนนั้นไปถึงไหน ชั้นอยากรู้แค่นั้น”

“นี่นายหมายถึงใครอยู่เนี่ย”

“ก็ชั้นได้ยินมาว่า นายพาสาวไปกินข้าวมาไม่ใช่เหรอ แล้วผู้หญิงคนนั้นก็เป็นรักแรกของนายด้วย” จองมินพูดพร้อมกับพยายามจ้องหน้าเพื่อหาคำตอบ แต่เขากลับนิ่งเงียบ

“ที่ชั้นได้ยินมา ไม่ผิดใช่มั๊ย”

“ใครเป็นคนบอกนาย หือ”

“ใครบอกไม่สำคัญหรอก แต่ที่ชั้นอยากถามนายอ่ะ มันจริงหรือเปล่า นี่นายกลับไปคบกับ ยัยสะตอ-จัยอึนนั่น” จองมินยิงคำถามแจ๊คพ๊อตทันที

“นายได้ยินมาแบบนั้นเหรอ”

“เอาน่า ว่าไง ที่ชั้นพูดมันจริงหรือเปล่าล่ะ”

“สาวที่ไหนกัน นั่นเพื่อนเก่าชั้น แล้วชั้นก็ไม่ได้กลับไปคบกับเธอด้วย ลูกเมียอยู่ทั้งคน ชั้นจะทำแบบนั้นได้ไง” ฮยอนจุงพูดน้ำเสียงเหมือนเป็นเรื่องผิดปกติ

“แต่ยัยสะตอนั่น ถึงขั้นประกาศกับเมียนายว่า จะมาทวงรักคืนนี่นา”

“ทวงเทิงอะไรว่ะ ชั้นบอกว่าไม่ใช่ไง ทำไมไม่ฟังกันมั่ง”ฮยอนจุงเริ่มอารมณ์เสียใส่

“แล้วพี่สะไภ้เขารู้หรือเปล่า เรื่องที่นายไปกินข้าวกับยัยเนี่ย”

“ชั้นไม่ได้มีอะไรปิดบังกับเธอซ่ะหน่อย วันนั้นชั้นไปกินข้าว แล้วก็ไปเจอชั้นโดยบังเอิญ แล้วจู่ๆเธอก็โกรธชั้นโดยไม่ถามเหตุผลชั้นด้วยซ้ำ”

“เฮ้อ ฮยอนจุง ชั้นถามจริงๆเหอะ นายเคยหึงพวกชั้นเวลาอยู่ใกล้พี่สะไภ้บ้างมั๊ย หา”

“ก็มีบ้าง นายถามทำไมเนี่ย”

“ทำไมนายต้องหึงล่ะ ในเมื่อพวกเรา ว่าไปแล้วก็มีศักดิ์เป็นน้องเขยอ่ะ”

“มันคนละเรื่องกัน ยังไงชั้นก็ไม่ไว้ใจนี่นา ยิ่งเจ้าคยูนี่ ชั้นยิ่งไม่ไว้ใจเข้าไปใหญ่”

“นั่นไง ทีกับพวกเรานายยังหึง แล้วนับประสาอะไรกับยัยสะตอ ที่เป็นอดีตรักแรกของนาย แล้วแบบนี้จะไม่ให้พี่เขาเข้าใจผิดได้ไง”

ฮยอนจุงถึงกับเงียบไปในทันที ส่วนจองมินได้ทียิ่งใส่ไฟให้ลุกโชนเข้าไปอีก “แต่ก็ไม่แน่น่ะ เพราะพักหลังชั้นก็สังเกตุเห็นเจ้าหมีน้อยมีท่าทีแปลกๆ ดูจะใส่ใจพี่สะไภ้เป็นพิเศษ”

“นายรู้สึกอย่างนั้นหรือ อ้อเกือบลืมไป นายรู้หรือยัง ว่าพี่สะไภ้ไม่สบาย”

“โอ๊ะ ไม่สบาย เป็นอะไรเหรอ”

“เธอกำลังท้องน่ะสิ”ฮยอนจุงตอบด้วยความภูมิใจ

“ท้อง~ ท้องกับใครเหรอ” จองมินพูดยั่วคุณพ่อยังหนุ่ม

“ไอ้บ้าเอ๊ย เธอเป็นเมียชั้น ก็ท้องกับชั้นสิ ถามได้”

“แต่ว่า พวกนายแยกกันอยู่ไม่ใช่เหรอ แล้วที่นี้จะทำยังไงต่อไปดีละ หืม”

“แยกกันอยู่แล้วไง ชั้นก็กลับไปจูบปากกันเหมือนเดิมสิ”

“แล้วพี่สะไภ้เขาจะว่ายังไงบ้างน่ะ เขาโอเคกับนายแล้วเหรอ”

“วันนี้แหละ ชั้นจะไปคุยกับเธอให้รู้เรื่อง แต่ชั้นยังนึกไม่ออกว่าจะเริ่มตรงไหนดี ชั้นว่าเธอไม่หายโกรธชั้นง่ายๆหรอก” ฮยอนจุงรู้จักนิสัยภรรยาดี

“นั่นละคือภูเขาเจ้าปัญหาลูกใหญ่ ที่นายจะต้องเอามันออกจากอกให้ได้ จำไว้ ปัญหามีไว้แก้ ไม่ได้มีไว้กลุ้ม ถ้ามีอะไรอยากให้ชั้นช่วยบอกน่ะ เต็มที่”

“ถ้าชั้นไม่ได้จริงๆชั้นจะบอกนายแล้วกัน”

“ชั้นว่า นายต้องไปเคลียร์กับยัยสะตอนั่นก่อนน่ะ ยัยนั่น ตัวเจ้าปัญหา ตัวทำลายครอบครัว ชอบนักทำให้ครอบครัวเขาร้าวฉาน”

“พอพอ นี่เขาเป็นผู้หญิงน่ะ นายพูดอะไรก็ให้เกียรติ์เขาหน่อยสิ แล้วชั้นจะบอกอะไรให้น่ะ จัยอึนเขาไม่ได้เป็นอย่างที่นายพูดซ่ะหน่อย เพราะที่ชั้นรู้จัก เธอเป็นคนน่ารัก อ่อนหวาน ไม่ได้มีนิสัยแบบนั้นแน่นอน”

“นายจะมามั่นใจได้ไง ผู้หญิงเราอ่ะน่ะ มารยาร้อยเล่มเกวียน นายอ่ะ ช่างไม่รู้อะไรเล้ย”

“นายพูดเหมือนว่ารู้อะไรอย่างนั้น หรือนายเป็นตุ๊ด ถึงได้รู้เรื่องผู้หญิงเยอะแยะแบบนี้”

“ชั้นเพียงแต่เข้าถึงผู้หญิงง่ายต่างหากล่ะ ตอนนี้นายต้องไปง้อพี่สะไภ้ก่อน แล้วค่อยไปจัดการกับยัยสะตอ ให้เลิกตอแยกับพี่สะไภ้ซ่ะ ถ้านายไม่ทำ เดี๋ยวชั้นจะจัดการเอง ชุดใหญ่ จัดให้หนัก”

“ไม่ต้องหรอก เรื่องนั้นชั้นจะจัดการเอง ตอนนี้นายช่วยไปบอกยองแซงให้พาอึนฮีไปเที่ยวสวนสนุกก่อนแล้วกัน ตกลงตามนี้น่ะ”

“แต่ชั้นได้ยินว่า คยูจงจะพาอึนฮีไปไม่ใช่เหรอ”

“เอาน่า ชั้นพูดอะไรก็ฟังแล้วกัน”

“นี่อย่าบอกน่ะว่านายหึงคยู จนไม่ยอมให้ไปส่งอึนฮีอ่ะ”

“เปล่าซ่ะหน่อย ชั้นเพียงแค่คิดว่า ช่วงนี้ลูกชั้นติดคยูจงมากไป ชั้นอยากให้ลูกเข้ากับอาๆคนอื่นบ้าง เลยให้ยองแซงพาไปแล้วกัน”

“ได้ไงเนี่ย เฮ้ย”

“อึนฮีเป็นลูกชั้นน่ะ ชั้นมีสิทธิ์จะให้ไปกับใครก็ได้ นายหุบปากแล้วเงียบไปเลย”

“อืมๆ” จองมินก้มมองนาฬิกาข้อมือ และคิดอยู่ในใจ แผนการณ์ครั้งนี้มันจะไปได้สวยหรือเปล่าน่ะ ว่าแล้วก็เดินออกจากห้องไปหาคยูจง โดยทิ้งให้ฮยอนจุงนิ่งอยู่ตรงนั้น มันคงถึงเวลาแล้วที่เขาต้องทำทุกวิถีทางเพื่อเรียกความรักความอบอุ่นของครอบครัวกลับคืนมา

กลับมาที่ปัจจุบัน เขาตั้งใจไว้แล้วว่า จากนี้ไปเขาจะเริ่มปฏิบัติการตื้อเท่านั้นที่ครองโลก เขามองดูผู้หญิงที่ทรุดตัวคุกเข่าร้องไห้อยู่ข้างหน้า เขาทิ้งตัวลงไปนั่งแล้วพูดขึ้นทันที “บูอิน ผมรู้ว่าคุณยังรักผมอยู่ คุณไม่เคยลืมผมหรอก ใช่มั๊ย ตอบผมหน่อยซิ”

เธอเงยหน้ามองสามีทันที “รักเหรอ ใช่ ชั้นเคยรักเธอ และรักมากด้วย แล้วก็.....”

ติดตามอ่าน อย่าลืมฉัน อย่าลืม คำสัญญา ตอนที่ 16

Create Date : 28 ตุลาคม 2553

Last Update : 28 ตุลาคม 2553 16:17:28 น.

4 comments

Counter : 1067 Pageviews.

ตอนนี้จอนมินน่ารักที่สุดเลยยยยย ให้คะแนนต็ม 100 เลย555 รักษาสุขภาพด้วยนะครับยาย พักผ่อนบ้างนะครับ Fighting Fighting Fighting ขอบคุณสำหรับฟิตดีๆๆๆ ครับ

โดย: hunny IP: 119.46.144.66 วันที่: 28 ตุลาคม 2553 เวลา:17:16:42 น.

นายช่วยพาอึนฮีไปล้างหน้าล้างตาก่อน เพราะถ้าชั้นพาลูกไปหาเมียตอนนี้ พวกเราอาจจะโดนเธอด่ายกทีมได้” จุงเริ่มกลัวเมียแล้ว โชคดีในการง้อเมียนะจุง ขอบคุณคับยาย

โดย: พระอินทร์ IP: 172.21.200.165, 203.144.130.176 วันที่: 28 ตุลาคม 2553 เวลา:20:23:48 น.

แวะมาเยี่ยมเยียนกันเหมือนเดิม

คิดถึงก้อแวะไปอีกนะจร้า จุ๊บจุ๊บ

โดย: สาวสะตอใต้

วันที่: 28 ตุลาคม 2553 เวลา:20:49:35 น.

ว้าว!พี่นาจาท่านปาร์คน่ารักมากเลยค่ะ
นางร้ายมันต้องเจอแผนของชายปาร์ค
แต่ถ้าเจอต่อหน้าต้องพ่อนาค อันนี้อาวุธหนักของดั๊บอ่ะมดแดงว่า แต่ทำไมจุงมันหึงหมีจังอ่ะ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ

โดย: มดแดง IP: 58.10.71.68 วันที่: 29 ตุลาคม 2553 เวลา:10:18:37 น.