BlogGang.com : : อุคจ๋านาจาไทยแลนด์ : อย่าลืมฉัน อย่าลืม คำสัญญา ตอนที่ 21

อย่าลืมฉัน อย่าลืม คำสัญญา ตอนที่ 21

ด้โปรด รับรู้ถึงความรักนี่เถอะ รอยยิ้มของ เสียงที่ตำหนิอย่างอ่อนโยน มือทั้งสองที่แข็งแกร่ง หัวใจที่เข็มแข็ง คำพูดที่ไม่เคยโกหก จะรักษาความเจ็บปวดของคุณ “ผมรักคุณ รักยิ่งกว่าใครในโลกนี้ รักยิ่งกว่าอะไรทั้งนั้น...”

ที่ สถานีวิทยุตอนนี้เหล่าเมมเบอร์ได้เดินทางมากันเกือบจะพร้อมหน้า ยกเว้นแต่คยูจงที่ยังคงติดอยู่บนถนนพร้อมกันอึนฮี ก่อนเปิดรายการเบบี้ได้ทักทายกับฮยอนจุง

“พี่สะไภ้เป็นยังไงบ้างฮะ”

“ก็สบายดี เพียงแต่ยังไม่หายโกรธชั้นเลย”

“คงต้องใช้เวลาอีกซักพักน่ะฮะ”

“ก็คงงั้น”

“ไหนๆพี่ก็มาที่นี่แล้ว ทำไมไม่ใช้โอกาสนี้พูดอะไรกับเธอล่ะ”จองมินออกไอเดียทันที

“แล้วนายคิดว่า เมียของชั้นจะมีเวลามาฟังรายการนี้เหรอ”

“มันจะไปยากอะไรล่ะฮะ เรามีนางฟ้าตัวน้อยอยู่ทั้งคน”ยองแซงช่วยออกความคิดอีกแรง

“เอางี้..ผมจะให้ทุกคนได้พูดอะไรก็ได้ที่อยากจะพูด พี่ก็ใช้เวลานี้แหละ ขอโทษเธอเลยดีมั๊ย”

“แล้วแกไม่ห่วงพวกแฟนคลับเหรอ”

“ไม่เป็นไร ชั้นจัดการได้ตกลงตามนี้”

ระหว่างนั้น จัยอึนซึ่งนั่งอยู่ภายในรถ และคุยโทรศัพท์กับปลายสายไปด้วย
“ทำไมเดี๋ยวนี้ เธอไม่เห็นโทรมาหาชั้นบ้างเลยล่ะ เธอไม่ห่วงเพื่อนคนนี้แล้วเหรอ”

ฮยอนจุงเดินออกมาคุยนอกห้องส่ง “ผมบอกคุณแล้วไง ว่าระหว่างคุณกับผม เราไม่มีอะไรกัน ทำไมคุณถึงไม่ฟังกันบ้าง”

“ภรรยาของเธอคงจะอ้อนและรั้งเธอไว้สิน่ะ”น้ำเสียงเริ่มประชดประชันในคราบนางมาร

ฮยอนจุงนิ่งฟังอยู่สักพักก่อนจะพูดเสียงเข้มบอกให้รู้ว่าไม่พอใจมาก“อย่าพูดถึงภรรยาผมแบบนั้น ภรรยาของผมไม่ใช่เพื่อนเล่นคุณ”

คำพูดของเขาทำให้เธอถึงกับหัวเสีย ในใจเริ่มเดือดเป็นน้ำร้อน

“อะไรอะไรก็ภรรยา แตะต้องไม่ได้เลยน่ะ”

“ผม มีบางอย่างจะบอกคุณน่ะ กรุณาอย่ามายุ่งกับภรรยาผมอีก ถ้าหากคุณแตะต้องเธอหรือทำให้เธอน้ำตาไหลแม้แต่หยดเดียว อย่าหาว่าผมไม่เตือนน่ะฮะ แค่นี้น่ะ”เขาตัดสายทิ้งทันที

“นังตัว ร้าย คอยดูน่ะ ต่อให้แกได้ฮยอนจุงไป ชั้นนี่หล่ะจะดึงเขากลับมาเอง คนอย่างแกไม่มีวันได้ฮยอนจุงกลับไปครอบครองได้อีกแล้ว โอกาสของแกมันหมดแล้ว”หล่อนหมายมาดด้วยความอาฆาต เจ็บแค้นที่วันนี้ตัวเองเป็นฝ่ายแพ้ คิดหาวิธีเอาคืนอีกฝ่ายให้เจ็บแสบยิ่งกว่าที่หล่อนเจอ

“มาแล้วหรือลูก”ฮยอนจุงกล่าวทักทายลูกสาว

“ค่า คุณพ่อ หนูคิดถึงพ่อค่ะ”

“พ่อก็คิดถึงลูกเหมือนกัน”

“แต่หนูคิดถึงแม่กับน้องบู่บู่มากกว่าค่ะ”เด็กน้อยกล่าวพร้อมเอื้อมมือไปแตะแก้มทั้งสองข้างของเขา

“หลังจากเสร็จงานแล้ว เราไปหาแม่ด้วยกันน่ะ”พูดจบเขาเอียงหน้าเข้าไปจุบที่หน้าผากของลูกสาวอย่างรักใคร่

“พี่ฮะ ไม่ต้องหอมขนาดนั้นก็ได้ฮ่ะ”

“ทำไมชั้นจะหอมลูกชั้นไม่ได้ แล้วนี่..นายมาเกี่ยวอะไรด้วย หือ”

“ก็เธอเป็นว่าที่เจ้าสาวในอนาคตของผมไงฮะ”คยูจงแกล้งแหย่

“น้อยๆหน่อย ชั้นได้ข่าวว่า นายกำลังคบหาดูใจอยู่กับใครอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ”

“เราเป็นแค่เพื่อนกันน่ะฮะ ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่านี้ เพราะผมหน่ะ มีผู้หญิงในดวงใจที่ผมยังคงไม่ลืมเธอ”คยูจงตอบ

“นายหมายถึงใคร บอกมาเดี๋ยวนี้เลยน่ะ”

“เรื่องอะไรต้องบอกพี่ด้วยหล่ะ มันเป็นความลับ”

“อย่าให้ชั้นรู้น่ะ ว่านายหมายถึง....”เขาพูดได้แค่นั้น

“คุณพ่อทะเลาะกันอยู่หรือค่ะ”อึนฮีถามเพราะเห็นพฤติกรรมของผู้ใหญ่แต่นิสัยเหมือนเด็ก

“เปล่าจ๊ะ อาคยูจะทะเลาะกับพ่อของอึนฮีได้ยังไงกัน เราเข้าไปข้างในกันเถอะน่ะ”คยูจงจุงมือหลานสาวเข้าไปในห้องส่งทันที

“ไอ้หมอนี่มันยังไงกันเนี่ย”แล้วเขาก็รีบเดินตามเข้าไปติดๆ

***************************************************

ในระหว่างการให้สัมภาษณ์ในรายการวิทยุ ฮยองจุนกล่าวปิดในช่วงสุดท้าย

“แล้ว เราก็มาถึงช่วงสุดท้ายของรายการแล้วน่ะครับ เราจะกลับมาหลังจากโฆษณา แล้วช่วงต่อไปจากนี้ เราจะเปิดโอกาสให้สมาชิกทุกคนได้พูดอะไรที่อยากจะพูดน่ะครับ”แล้วเขาก็ตัด เข้าโฆษณาทันที

ฮยอนจุนส่งสัญญานให้คิมโชฮีเจ้าหน้าที่ของทางสถานีต่อสายตรงไปยังโทรศัพท์เบอร์หนึ่ง เมื่อเสียงปลายสายรับ เธอรีบพูดทันที

“สวัสดี คะ ดิฉันคิมโชฮีน่ะค่ะ ขณะนี้เราอยู่ในช่วงเปิดใจ ตอนนี้มีศิลปินท่านหนึ่งต้องการให้คุณฟังบางอย่างที่เขากำลังจะออกอากาศตอน นี้ ไม่ทราบว่าคุณพอจะสะดวกหรือเปล่าค่ะ”

“โอ๊ะ เหรอค่ะ คือว่า....”เธอเริ่มลังเลในขณะที่อีกมือถือแก้วนมอยู่

“ได้โปรดให้ความร่วมมือด้วยน่ะคะ เรามีเวลาไม่มากแล้วค่ะ”คิมโชฮีเร่งเร้าจนทำให้ฮวางโบเริ่มรู้สึกเกรงใจ

“เอ่อ...ค่...ค่ะ”เธอตอบตะกุกตะกัก

“ขอบคุณค่ะ ช่วยถือสายฟังจนจบรายการน่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ”เจ้าหน้าที่กล่าวขอบคุณทันที หลังจากนั้นก็ส่งสัญญานให้ฮยองจุนสัมภาษณ์ต่อทันที

“เอาล่ะครับ อย่างที่ผมได้บอกไว้ ว่าเราจะเริ่มเปิดโอกาสให้แขกรับเชิญได้พูดในสิ่งที่เขาอยากพูดน่ะครับ เริ่มจากคุณคิมฮยองจุงครับ”

ระหว่าง ที่พูด คิมฮยอนจุงซึ่งอุ้มอึนฮีอยู่บนตัก เขาสูดลมหายใจลึกๆก่อนจะพูดขึ้น “มาถึงตอนนี้ ผมแค่อยากจะฝากคำพูดแทนเพื่อนของผมคนนึงที่เขากำลังง้อภรรยาอยู่ เขามีคำพูดที่อยากจะบอก แต่ไม่สามารถจะบอกได้ ผมจึงขอใช้โอกาสนี้ นำคำพูดเขามาบอกแล้วกันน่ะฮะ”

ฮวางโบถึงกับตกใจเมื่อรู้ว่า คนที่เธอกำลังจะฟังอยู่คือ คิมฮยอนจุง เธอได้แต่ตื่นเต้นตกใจ

“ตั้งใจ ฟังน่ะฮะ ...ผมรู้ว่าคุณโกรธผม คุณยังไม่ลืมเรื่องที่ผมทำร้ายคุณ ทำให้คุณต้องเสียใจ ผมจะพยายามไม่พูดถึงอีกเพราะคุณคงสะเทือนใจ แล้วผมจะไม่ขอให้คุณลืมด้วย เพราะผมเองก็จะไม่ลืมเหมือนกัน แต่ผมอยากให้คุณรู้ไว้ว่า เวลาที่เหลือของผมนับจากนี้ ผมจะชดใช้มันเพื่อคุณ แต่ว่าต่อให้ทั้งชีวิตผมอาจยังน้อยไปด้วยซ้ำ สำหรับคุณ”

เธอไม่ สามารถโต้ตอบอะไรได้ นอกจากหลับตาลง ใบหน้ายิ้มอย่างเป็นสุข ถึงแม้นี่จะยังไม่ใช่คำที่เธอต้องการฟัง แต่ก้ถือได้ว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดี

“คุณรู้ไหม ผมแทบจะเป็นบ้าไปแล้ว ทำไมคุณถึงใจแข็งกับผมแบบนี้ ความสัมพันธ์ที่เรามีต่อกัน ไม่มีความหมายแล้วหรือฮะ ทำไมคุณใจหินอย่างนี้ คุณรู้ไหม มากเท่าไหร่ กี่วันกี่คืนแม้จะดึกมากแค่ไหน ผมก็คอยแต่คิดถึงคุณ คิดถึงอนาคตที่เราสองคนจะได้กลับมารักกันเหมือนเดิม คูณรู้หรือเปล่า ผมได้แต่คิดถึงวันที่เราจะได้อยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่า ได้มองลูกของเราเติบโตขึ้น เราจะเป็นคู่รักผักกาดหอมที่คอยดูแลกันและกัน เราจะได้ไปถ่ายรูปด้วยกันในวันสำคัญเพื่อเป็นที่ระลึก ครบรอบปีความรักของเราในแต่ละปี คุณเคยคิดเรื่องนี้ไหม เคยคิดไหม ว่าเราจะได้กลับมาอยู่ด้วยกันจนถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชรด้วยกันอยู่ กันจนแก่เฒ่า สำหรับผม ผมคิดไปถึงว่าผมจะได้ถอนผมหงอกให้คุณ ผมจะคอยนับตีนกาให้คุณ แต่ตอนนี้ ทางที่เราเดินร่วมกัน มาถึงวันนี้ คุณต้องการจะทิ้งและปล่อยให้ผมเดินไปคนเดียว เดินบนทางที่เคยมีเราสองคน ผมจะไปคนเดียวได้ยังไง จะให้ผมถอยหลังกลับที่เดิม ผมจะทำได้ยังไง ถ้าคุณไม่ยกโทษให้ผม ผมก็เป็นอะไรไม่ได้แม้แต่คนโง่ และถึงแม้จะเป็นคนไม่เอาไหนผมก็เป็นไม่ได้ ไม่มีคุณ ผมก็เป็นอะไรไม่ได้ทั้งนั้น ไม่มีคุณ...ผมก็อยู่ไม่ได้ แม้แต่จะหายใจผมก็ทำไม่ได้ คุณช่วยบอกผมมาสิว่า คุณจะยกโทษให้ผม “

ฮวาง โบสุดสงสาร แต่จะทำอย่างไรได้ ได้แต่หักใจ เธอไม่อาจจะยกโทษให้เขาได้ด้วยประการทั้งปวง เธอได้แต่ทำใจแข็งคิดต่อว่าเขาในใจ “ทำไมแค่นี้ทำให้เธอเป็นถึงขนาดนี้ ทำตัวเป็นลูกผู้ชายหน่อยสิ”

“เอาสิ ถ้าคุณต้องการจะทิ้งผมไปจริงๆ ผมก็คงจะเหนี่ยวรั้งคุณไม่ได้ แต่ผมอยากจะบอกคุณไว้ว่า คุณกับผมมันแตกต่างกัน คุณเลือกที่จะลืม ส่วนผมเลือกที่จะจำ ขอให้คุณรู้ไว้ว่า ตอนนี้คุณรักผมน้อยลง แต่สำหรับผม..ผมจะรักคุณมากขึ้นทุกวัน ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ถึงแม้ผมจะตายจากโลกนี้ไป แต่ผมก็จะจดจำไว่ว่า การเราที่เราได้รักกัน จะต้องได้พบกัน แม้ว่าหนทางจะยาวไกลสักเพียงไหน ในที่สุดจะต้องได้กลับมาพบกัน ไม่ว่าจะมีลมหายใจหรือไม่ก็ตาม”เขากล่าวน้ำตาซึมทำเอาสมาชิกที่อยู่ในห้อง น้ำตาซึมไปด้วย

“พ่อค่ะ พ่อเป็นอารัยไปค่ะ พ่อร้องไห้ทำไม”อึนฮียกมือขึ้นปาดน้ำตาที่ไหลออกมาโดยไม่ตั้งใจของเขา

“ไม่ได้เป็นอะไรครับ”เขาพยายามสะกดกลั้นอารมณ์เศร้าของเขา

“เอา ล่ะครับ ต่อไปก็เป็นคิวของสมาชิกท่านต่อไป”ฮยองจุนรีบแก้ไขสถานะการณ์ต่อหน้าในขณะ ที่ฮยอนจุงฝากอึนฮีไว้กับยองแซง แล้วพาตัวเองออกมาด้านนอกและพูดกับตัวเอง “ถ้าผมยังมีชีวิตอยู่ ผมจะเอาคุณและลูกมาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตาให้ได้ ถึงยังไงผมกับคุณเราคงต้องอยู่ร่วมกันไปอีกนาน”เขาพูดพร้อมกับปาดน้ำตา

เขา และเธอคงมีสายใยบางๆที่เชื่อมให้เข้ามาหากันอย่างไมรุ้ตัว คนหนึ่งพยายามออกห่างแต่อีกคนหนึ่งพยายามดึงมันไว้แทบจะสุดมือและพยายามมา ต่อสู้เอาสิ่งที่รักกลับคืนมาเพื่อจะได้ครอบครองในทุกสิ่ง ทั้งๆที่คน 2 คนทีครั้งหนึ่งเคยเป็นเหมือนเส้นขนาน และเริ่มจะเดินทางมาหากันอย่างไม่รู้ตัว ถ้าไม่มีผู้หญิงที่ชื่อ จัยอึน เข้ามา

จัยอึนตอนนี้ได้พาตัวเองมายืนอยู่หน้าบ้านของฮวางโบ ซึ่งเธอได้ให้นักสืบชั้นเลวสืบเสาะและรู้ว่าตอนนี้ฮยอนจุงไปอัดรายการวิทยุ และ ฮวางโบอยู่บ้านเพียงลำพัง

โปรดติดตาม อย่าลืมฉัน อย่าลืมคำสัญญาตอนที่ 22

Create Date : 05 มกราคม 2554

Last Update : 5 มกราคม 2554 15:02:01 น.

1 comments

Counter : 715 Pageviews.

จุงตอนนี้หวานมากเลยเก่งมากที่ทำให้โบหายโกรธได้ด้วยแถมด้วยน้องเขยทุกคนน่ารักมากที่ช่วยพี่ชาย ขอบคุณจากใจครับยาย รักษาสุขภาพด้วยนะครับ สู้สู้ สู้

โดย: hunny IP: 115.87.93.142 วันที่: 5 มกราคม 2554 เวลา:21:12:28 น.