Group Blog
 
<<
กันยายน 2553
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
14 กันยายน 2553
 
All Blogs
 
อย่าลืมฉัน อย่าลืม คำสัญญา ตอนที่ 7

หนูน้อยอึนฮีเดินถือกล่องเลโก้ไว้อยู่ที่ตัวตลอดเวลา ระหว่างที่เดินอยู่กับบรรดาอาๆมาที่ห้างดังย่านเกาหลี น้องเล็กจุนเบบี้ก้มลงไปถามเด็กน้อย

“อึนฮี หนูอยากได้อะไร วันนี้อาจะทุ่มทุนซื้อของที่หนูอยากได้ให้เลยน่ะ” จุนเบบี้พูดพลางลูบหัวเด็กน้อยด้วยความรู้สึกรักใคร่

หนูน้อยอึนฮีเดินจับของเล่นที่อยู่ตรงหน้าแต่หาได้สนใจคำพูดของอาเบบี้ไม่ ยองแซงเริ่มรู้สึกถึงความปกติของเด็กน้อย

“อึนฮี หนูจะเอาอะไรจ๊ะ หนูอยากได้อะไร บอกอายองแซงมาซิ อาจะซื้อให้ทุกอย่างเลยน่ะ”

หนูน้อยอึนฮีเงยหน้ามองยองแซง พร้อมกับดวงตาที่เอ่อล้นไปด้วยน้ำตาที่พร้อมจะไหลออกมาได้ทุกเมื่อ ยองแซงเหมือนรู้ใจหลานสาวของเขาดี

“บอกอามาซิว่า หนูอยากได้อะไร” ยองแซงโน้มตัวลงไปถาม

ระหว่างนั้น หนูน้อยอึนฮีน้ำตาไหลจนกลั้นไม่อยู่แล้ว เธอร้องไห้อออกมา พร้อมกับกอดยองแซงอาของเธอ “คุณอา หนูคิดถึงคุณพ่อ หนูจะหาคุณพ่อ หนูอยากอยู่กับพ่อ”

ได้ยินหลานสาวร้องไห้และพูดเช่นนั้น เขารับรู้ได้จริงๆว่า ความรุ้สึกที่คิดถึงพ่อนั้นเป็นอย่างไร ฮยอนจุงมักจะเล่าถึงความน่ารักของลูกสาวคนแรกให้เหล่าเมมเบอร์ฟัง ทุกครั้งที่เล่า เหล่าเมมเบอร์ก็รู้สึกหลงไหลและหลงเสน่ห์ไปกับความน่ารักของหนูน้อยอึนฮีแทบทุกครั้ง แต่ตอนนี้ ความน่ารัก ความสดใสของหนูน้อยคนนั้น กลับเปลี่ยนเป็นความเศร้าโศกเสียใจที่ไม่ได้เห็นพ่อ มันยิ่งทำให้เขายิ่งรู้สึกเจ็บอกขึ้นมาทันที

“คุณอา หนูจะหาพ่อ ฮือ ฮือ” หนูน้อยยังคงซบอกยองแซงอยู่อย่างนั้น

“เงียบก่อนน่ะ คนดีของอา”

“พ่อไม่รักหนูแล้ว พ่อรักคนอื่น พ่อลืมหนู ฮือฮือ”

“ใครบอกหนูล่ะค่ะ คุณพ่อจะมีใครได้ไง คุณพ่อมีอึนฮีเท่านั้นน่ะ”

“พ่อรักน้าคนนั้น ฮือ ฮือ พ่อไม่รักแม่ พ่อไม่รักหนูแล้ว”

ระหว่างนั้นเสียงโทรศัพท์ของยองแซงก็ดังขึ้น เขารีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพูดทันที

“ยองแซงเหรอ ตอนนี้นายอยู่ไหนกันนี่”

“ชั้นพาอึนฮีมาเดินห้าง มีอะไรเหรอ”

“นายรู้หรือยัง ว่าพี่ฮวางโบท้อง” เสียงปลายสายของคยูจงดูตื่นเต้น

“จะรู้ได้ไง ชั้นไม่ได้เป็นคนเสกเข้าท้องน่ะเว้ย” ยองแซงตอบด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด

“อืม อืม ว่าแต่ ตอนนี้นางฟ้าตัวน้อยของชั้นเป็นไงบ้าง” คยูจงเริ่มคิดถึงหนูน้อย

“ยังไงดีอ่ะ คือ อึนฮีคิดถึงลีดเดอร์อ่ะดิ ทำไงดีน่ะ “ ยองแซงกระซิบเบาๆเข้าไปในมือถือ

“ถ้างั้น คืนนี้นายก็พาอึนฮีไปนอนบ้านเราก่อนเลยแล้วกัน ส่วนทางนี้ชั้นจะจัดการเอง”

“เอางั้นเหรอ นายแน่ใจน่ะ ว่าพี่สะไภ้จะไม่ว่า ถ้าเราให้นางฟ้าตัวน้อยมานอนที่นี่อ่ะ”

“เออน่า ชั้นมั่นใจ เอาเป็นว่าตามนี้น่ะ แล้วคืนนี้เราจะกลับไปวางแผนสมานฉันท์ครอบครัวกันอีกครั้ง นายช่วยดูแลอึนฮีดีดีด้วยล่ะ”

“รู้แล้วน่า นายนี่ ทำไมเป็นคนย้ำคิดย้ำทำน่ะ เรื่องนี้ไม่ต้องห่วงหรอก ชั้นจะดูแลให้ แล้วคืนนี้เจอกันน่ะ”

“อืม อืม บาย” คยูจงตัดสายทิ้งด้วยความโล่งอก

ยองแซงหันไปพูดกับอึนฮีทันที “คืนนี้มานอนกับอายองแซงมั๊ย นางฟ้าของอา”

“หนูจะหาคุณพ่อ หนูจะเล่นกับพ่อ”

“ได้สิ คนดีของอา คืนนี้คุณพ่อของหนูจะมาเล่นกับหนูน่ะ โอเคมั๊ย”

หนูน้อยอึนฮีพูดพลางกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ “จริงเหรอค่ะ เย้เย หนูรักอายองแซงค่า” ว่าแล้วหนูน้อยก็โน้มตัวเข้าไปกอดทันที

“จ้า อาก็รักหนู ป่ะ งั้นเรากลับกันได้แล้ว”

“แต่ว่า หนูยังไม่ได้บอกคุง-แม่ เลย”

“อาเบบี้ขออนุญาตให้แล้วจ๊ะ” ระหว่างที่พูดก็เหลือบสายตาไปเห็นยองแซงที่กำลังเหวี่ยงพอดี

“เย้ คืนนี้หนูจะได้เจอคุณพ่อแล้ว” หนูน้องพูดพลางกระโดดดีใจอยุ่อย่างนั้น แต่ท่ามกลางความดีใจ ยองแซงอดคิดไม่ได้ว่าจะทำยังไงให้ลีดเดอร์ของตัวเองเข้าใจดี

ที่ร้านอาหารอิตาเลี่ยน ฮยอนจุงเดินเข้ามาหาจัยอึนที่แต่งตัวเซ็กซี่เกินเหตุนั่งรอเขาอยู่

“มารอนานมั๊ย” ฮยอนจุงพูดพร้อมๆกับลากเก้าอี้ออกมานั่ง

“ไม่เท่าไหร่หรอก สำหรับเธอ นานแค่ไหนชั้นก็รอได้”

“ว่าแต่ วันนี้ที่คุณโทรมานัดเจอผม คุณมีอะไรฮ่ะ”

“โอ้ว ทำไมเธอถึงพูดกับชั้นได้ห่างเหินแบบนี้น่ะ เธอควรพูดให้สนิทสนมกว่านี้สิ เพราะอย่างน้อย ครั้งหนึ่งเราก็เคยได้รักกันน่ะ”

ฮยอนจุงรู้สึกแปลกๆเมื่อได้พูดคุยกับอดีตคนรักอีกครั้ง ตอนนี้ เขาควรที่จะเลือกแล้วใช่มั๊ย ระหว่าง รักแรก กับรักปัจจุบัน ซึ่งเขารู้อยู่เต็มอกว่าเขารักใคร

“คือว่า..ผมมีบางอย่างอยากจะบอกกับคุณ”เขาพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก

“ก่อนอื่น ชั้นว่าเราควรหาอะไรดื่มกันก่อนน่ะ เธอมาเหนื่อยๆ แล้วอีกอย่างเธอก็ไม่มีธุระไปไหนไม่ใช่เหรอ”

“ก็ใช่ แต่ว่า ผมอยากจะคุยกับคุณมากกว่าน่ะ”

“แต่ชั้นหิวนี่นา” ว่าแล้วนางร้ายในคราบผู้ดีก็รีบจัดแจงเรียกพนักงานเสิรฟ์มาทันที

“ชั้นเอาไวน์แดงที่แพงที่สุดของร้านนี้ รีบจัดมาอย่างด่วนเลย”

“คือว่า..”ฮยอนจุงยกมือห้ามทันที

“ทำไมค่ะ นี่คุณกลัวเมียเข้าใจผิดถึงขนาดไม่กล้าทานอาหารกับชั้นเลยหรือค่ะ”

“ไม่ใช่อย่างที่คุณคิดน่ะ แต่ว่าพรุ่งนี้ผมมีงานตอนเช้า ผมกลัวว่าหากดื่มแล้วพรุ่งนี้จะทำให้ผมตื่นไม่ไหว”

“จะกลัวอะไรล่ะค่ะ ตอนนี้คุณเป็นซุปเปอร์สตาร์ เป็นที่หมายปองของนักข่าว ของผู้จัดมากมาย รอนิดรอหน่อยก็ไม่น่าจะเป็นอะไรนี่ค่ะ”

เขาลังเลชั่วครู่ก่อนจะพูดตัดบท “ก็ได้ฮะ แต่ผมคงดื่มได้ไม่นานน่ะ ผมมานี่เพื่อมาคุยธุระกับคุณแล้วก็จะกลับเลย”

จัยอึนลอบมองฮยอนจุงด้วยสายตาที่ลึกลับน่ากลัวเกินคาดเดา ส่วนฮยอนจุงยังคงอดคิดถึงลูกสาวตัวน้อยและภรรยาสุดที่รักอยู่อย่างนั้น

ฮวางโบ จองมิน และ คยูจงยังคงนั่งพูดคุยกันอยู่ที่บ้านด้วยใบหน้าเคร่งเครียด

“พี่ต้องการหย่ากับเขา คนเราเมื่อไม่รักกันแล้ว อยู่กันไปก็รังแต่จะแย่กันไปทั้งคู่”

“แล้วอึนฮีล่ะฮะ”

“ สำหรับเรื่องลูกเธอไม่ต้องห่วงหรอกน่ะ เพราะพี่เชื่อว่า พี่จะเป็นทั้งพ่อและแม่ที่ดีของลูกได้”

“แต่ผมเชื่อว่ามันน่าจะมีทางออกที่ดีกว่านี้น่ะฮ่ะ”คยูจงเริ่มรู้สึกกังวลต่อสิ่งที่ฮวางโบกำลังจะตัดสินใจ

“ถ้าเป็นเมื่อก่อนอาจจะใช่ แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันชัดเจน พี่ตัดสินใจแล้วว่าพี่จะหย่า”

คยูจงครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ก่อนจะถามออกมา “พี่ฮะ ผมถามพี่จริงๆน่ะ พีไม่รักพี่ฮยอนจุงแล้วจริงๆหรือฮะ”

โปรดติดตาม อย่าลืมฉัน อย่าลืมคำสัญญา ตอนที่ 8





Create Date : 14 กันยายน 2553
Last Update : 14 กันยายน 2553 9:11:07 น. 2 comments
Counter : 601 Pageviews.

 
เสร้าได้อีก
สงสารหนูน้อย
จะรอตอนต่อนะ
ขอบคุณนะคะ


โดย: joy&yoo IP: 222.123.117.215 วันที่: 15 กันยายน 2553 เวลา:23:41:06 น.  

 
จัยอึนนี่มาจากไหนนี่ ร้ายเชียวนะ
ทำให้โบเข้าใจผิดเลย สงสารหนูอึนฮีจังอ่ะยาย


โดย: kimyoungbi IP: 119.31.84.215 วันที่: 31 ตุลาคม 2553 เวลา:23:03:08 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

อุคจ๋านาจาไทยแลนด์
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?]




"ห้ามนำไปเผยแพร่ต่อที่อื่น นอกจากจะได้รับอนุญาตจากเจ้าของบล๊อคก่อนเท่านั้น"

:: Online User
Friends' blogs
[Add อุคจ๋านาจาไทยแลนด์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.