Group Blog
"Promise"...คำสัญญา [Fic-JoongBo]
Ssangchu Couple REMIX - คู่รักผักกาดหอม REMIX
Extra Stories-คำสัญญา ภาค 2
บันทึกของผม [fic-JoonbBo]
Our fate I -เธอ เขา และ รักเรา
สายใยแห่งรัก Fic-Joongbo
อย่าลืมฉัน....อย่าลืม ...คำสัญญา
ภารกิจเพื่อโลกครั้งที่ 2
Fic - A Reminder of Living (ความทรงจำ...ที่ไม่ลืมเลือน)
ผมขอโทษ ผมรักคุณ
หนังสือ คู่รักผักกาดหอม รีมิกซ์ เล่ม 2
Jichangwook - อุคจ๋าอย่าโยเย
<<
กุมภาพันธ์ 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
23 กุมภาพันธ์ 2553
คำสัญญา...ฉบับที่ 31-2
All Blogs
คำสัญญา...ฉบับสุดท้าย
คำสัญญา...ฉบับที่ 37
คำสัญญา...ฉบับที่ 36
คำสัญญา...ฉบับที่ 35
คำสัญญา...ฉบับที่ 34
คำสัญญา...ฉบับที่ 33
คำสัญญา...ฉบับที่ 32
คำสัญญา...ฉบับที่ 31-2
คำสัญญา...ฉบับที่ 31-1
คำสัญญา...ฉบับที่ 30-2
คำสัญญา...ฉบับที่ 30-1
คำสัญญา...ฉบับที่ 29
คำสัญญา...ฉบับที่ 28-2
คำสัญญา...ฉบับที่ 28-1
คำสัญญา...ฉบับที่ 27
คำสัญญา...ฉบับที่ 26
คำสัญญา...ฉบับที่ 25
คำสัญญา...ฉบับที่ 24-2
คำสัญญา...ฉบับที่ 24-1
คำสัญญา...ฉบับที่ 23
คำสัญญา...ฉบับที่ 22
คำสัญญา...ฉบับที่ 21
คำสัญญา...ฉบับที่ 20
คำสัญญา...ฉบับที่ 19
คำสัญญา...ฉบับที่ 18
คำสัญญา...ฉบับที่ 17
คำสัญญา...ฉบับที่ 16
คำสัญญา...ฉบับที่ 15
คำสัญญา...ฉบับที่ 14
คำสัญญา...ฉบับที่ 13
คำสัญญา...ฉบับที่ 12
คำสัญญา...ฉบับที่ 11
คำสัญญา...ฉบับที่ 10
คำสัญญา...ฉบับที่ 9
คำสัญญา...ฉบับที่ 8
คำสัญญา...ฉบับที่ 7
คำสัญญา...ฉบับที่ 6
คำสัญญา...ฉบับที่ 5
คำสัญญา...ฉบับที่ 4
คำสัญญา...ฉบับที่ 3
คำสัญญา...ฉบับที่ 2
คำสัญญา...ฉบับที่ 1
คำสัญญา...บทนำ
คำสัญญา...ฉบับที่ 31-2
“ว่าแต่ ทำไมเวลานี้เธอถึงไม่ไปนอนพักสักหน่อยล่ะ ไม่ต้องห่วงฉันหรอกน่า ฉันอยู่คนเดียวได้” เธอตอบเขาพลางคิดในใจว่าเหตุใดเขาจึงยังคงอยู่ในครัวแทนที่จะไปนอนพัก
“ผมนอนพักที่โรงพยาบาลมาเกือบทั้งวัน แล้วตอนนี้ผมก็ดีขึ้นแล้วด้วย” เขาตอบ
เธอไม่อยากขัดใจเขาจึงอนุญาตให้เขาช่วย แล้วพวกเขาทั้งสองก็เริ่มลงมือทำอาหารอย่างเงียบๆ โดยที่ไม่มีใครพูดอะไรอีก ฮยอนจุงไม่ใช่ผู้ชายที่ช่างพูด และ เธอเองก็เช่นกัน ถึงแม้ว่าเธอจะชอบออกไปพบปะผู้คนและเป็นที่รู้จักกับบุคคลทั่วไป และเธอยังรู้จักวิธีที่เข้ากับคนอื่นได้ง่ายๆ ด้วย เมื่อไรก็ตามที่เธออยู่ที่ไหนก็แล้วแต่ ที่ตรงนั้นมักจะมีแต่ความสุขเสมอ และแม้ที่เธออยู่ตามลำพังคนเดียวก็ตาม เธอมักจะมีความสุขเงียบๆ
ฮยอนจุงดูเหมือนจะรู้และเข้าใจเธอว่านี่คือนิสัยเฉพาะตัวของเธอ
หลังจากที่เธอทำอาหารเสร็จเรียบร้อย เธอล้างมือก่อนที่จะถาม
“พรุ่งนี้เธอไปทำงานกี่โมง” เธอถามฮยอนจุงก้มหน้าก้มตาตัดกิมจิที่เธอนำมาจากบ้านก่อนจะตอบออกไป
“6 โมงเช้าฮะ”
“แต่เช้าเลยเหรอ”
“ฮะ ผมต้องเร่งถ่ายทำฉากที่ผมไม่ได้ถ่ายในวันนี้” เขาหันกลับไปตอบเธอ
“เธอไม่ต้องช่วยฉันแล้วนะ และตอนนี้เธอควรจะกลับไปที่เตียงของเธอได้แล้ว เพราะฉันไม่รู้เหมือนกันว่าเมื่อไรจะเสร็จ ดังนั้นเธอไม่ต้องห่วงเรื่องนี้เลยนะ เธอควรจะหลับพักผ่อนให้เพียงพอเท่าที่เธอจะทำได้” เธอพูดพลางหยิบของที่อยู่ในมือของเขากลับ
“ก็ตอนนี้ผมยังไม่ง่วงนี่ฮะ” เขาพูดในขณะที่เธอผลักเขาออกจากครัว
“แต่ถึงยังไงเธอก็ควรจะฝืนและนอนหลับพักผ่อนให้เยอะๆ พรุ่งนี้เธอตื่นขึ้นมาจะได้มีแรง” เธอตอบพร้อมกับค่อยๆ ดันเขาเข้าไปในห้องนอน และผลักเขาลงบนเตียงจัดแจงห่มผ้าให้เขาอย่างเรียบร้อย
ฮยอนจุงจ้องหน้าและส่งสายตาให้เธอ เธอยิ้มกลับให้เขาก่อนปิดประตูและเดินกลับไปในครัวอีกครั้ง
เธอยังคงมุ่งมั่นกับการเตรียมและปรุงอาหารเนื่องมาจากเธอซื้อมามากพอสมควร ไม่เพียงแต่ต้องการทำให้ ฮยอนจุงทานเท่านั้น แต่เธอยังต้องการทำไว้ให้สมาชิกในวงได้ทานอาหารจากฝีมือเธอด้วย เธอนึกถึงพวกเขาเพราะกลัวว่าหากกลับมาหากรู้สึกหิว อย่างน้อยก็ได้ทานอาหารที่เธอตั้งใจเตรียมไว้ให้ แต่สิ่งสำคัญเหนืออื่นใดก็คือ ฮยอนจุงจะได้มีอะไรทานตอนเช้าด้วย
เธอตั้งใจทำอาหารอย่างง่ายๆ และรสไม่จัด เธอรู้ดีว่าฮยอนจุงชอบทานอาหารที่ไม่ค่อยมีประโยชน์และมีรสเผ็ดจัด เมื่อรู้ว่าตอนนี้ท้องไส้ของเขาปั่นป่วนอันเนื่องมาจากอาหารเหล่านี้แล้ว เธอจึงได้เตรียมอาหารที่ย่อยง่ายและไม่ทำให้เขาปวดท้องอีกด้วย
ตอนนี้เธอนึกถึงคำพูดของเอริคอีกแล้ว “เมื่อไรเธอจะได้ทำตามที่ใจของตัวเองรู้สึกสักที วันใดก็ตามที่เธอใช้ความรู้สึกคิดได้แล้ว วันนั้นแหละ เธอจึงจะได้คำตอบจริงๆ ของเธอออกมา”
ความรู้สึกของเธอ ณ ขณะนี้มันเริ่มจะเปลี่ยนไปและห้ามใจไม่ไหวอีกแล้ว นี่เป็นความรู้สึกจริงๆ ของเธอหรือเปล่า แล้วเธอจะรู้ได้ยังไงว่า นี่คือความรู้สึกจริงๆ ของเธอ เธอคิดเรื่องนี้ไปพร้อมๆ กับทำอาหาร ระหว่างที่เธอกำลังคิดอยู่นั้น เธอต้องสะดุ้งทันทีเมื่อหันไปเห็น ฮยอนจุงกำลังยืนมองเธออยู่ตรงประตูทางเข้าห้องครัว
“เธอจะลุกขึ้นมาอีกทำไมกันเนี่ย” เธอคิ้วขมวดถามออกไป
“ผมนอนไม่หลับฮะ” เขาพูดพลางเดินเนียนๆ เข้าไปในห้องครัว
“และอีกอย่างนะ ผมกลัวว่าคุณจะหาของที่ต้องการไม่เจอแล้วเกรงใจไม่กล้าปลุกผมขึ้นมา เกิดคุณหยิบของอย่างอื่นใส่ให้ผมทาน ถ้าผมเป็นอะไรขึ้นมาใครจะรับผิดชอบผมล่ะฮะ” เขาตอบพลางยิ้มอย่างมีเลศนัย
ฮวางโบมองหน้าเขา “ฉันคิดว่าเธอเองก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าของพวกนั้นวางอยู่ที่ไหนบ้าง ใช่หรือเปล่า”
เขายิ้มพร้อมเปิดฝาหม้อพลางถามเธอ “นี่ อะไรหรือฮะ”
“มันคือ
Muguk soup
1
เขาดมก่อนที่จะถามต่อ
"แต่ดูเหมือนว่าคุณจะยังไม่ได้ใส่
gochujang
2
นะ”
“เธอไม่ต้องบอกฉันหรอก เธอควรจะลืมสิ่งนี้ไปได้เลยนะ ฉันตั้งใจทำอาหารอ่อนๆ และรสไม่จัดมาให้เธอทาน และเพื่อสุขภาพของเธอ เธอควรจะหยุดทานอาหารรสจัดอย่างนั้นซัก 1 อาทิตย์ อ๊า ใช่แล้ว เธอควรจะหยุดดื่มเหล้าด้วยมันจึงจะได้ผล” เธอมองเขาและเน้นเสียง และในเวลาเดียวกันเธอก็ดึงฝาจากมือของเขามาปิดไว้เหมือนเดิม
“วิธีนี้หรือฮะเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการการดูแลสุขภาพของผม” เขาบ่นพึมพำ
เขาพยายามเถียงแต่เธอก็ใช้คำเด็ดขึ้นมาถามเขา “สำหรับใครก็ตามที่ต้องเจ็บป่วยถึงสองครั้งสองคราว เธอคิดว่าคนคนนั้นมีสิทธิจะไปให้คำแนะนำ หรือดูแลคนอื่นได้หรือ” เหตุผลที่เฉียบคมของเธอทำเอาเขาอึ้งไป
เขาปัดผมไปข้างหลังยิ้มไม่ออก “แล้วตอนนี้คุณคิดจะทำอะไรล่ะฮะ ผมยืนรอคุณอยู่ตรงนี้ตั้งนานแล้วนะ แต่ไม่เห็นคุณจะดูแลหรือให้คำแนะนำอะไรผมเลย” เขาเปลี่ยนเรื่องทันที
“ตอนนี้เหรอ ยังไม่มีหรอก” เธอพูด
เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมาและหยุดถามเธอเธออีก ระหว่างที่เธอก้มหน้าก้มตำอยู่กับอาหารนั้น ความเงียบกลับมาอีกครั้ง “ฮยอนจุง เธอเคยทำตามความรู้สึกของตัวเองบ้างหรือเปล่า” เธอถาม
“อะไรนะฮะ” เขาไม่เข้าใจที่เธอถาม
“ฉันกำลังถามเธอว่า เธอเคยเชื่อความรู้สึกของตัวเองหรือเปล่า” เธอถามเขาอีกครั้ง
“
แน่นอนอยู่แล้ว
3
หากความรู้สึกของตัวเองยังไม่เชื่อ ก็คงไม่มีอะไรในโลกนี้ที่ต้องไปเชื่ออีกแล้วล่ะฮะ” เขาไม่ลังเลที่จะคิดก่อนตอบคำถามของเธอ
เธอพยักหน้าเข้าใจกับสิ่งที่เขาตอบ นี่คือสิ่งที่เธออยากจะได้ยินจากเขาเอง
ฮยอนจุงมองหน้าเธอ “ทำไมคุณถึงถามคำถามนี้”
“เอ่อ... ไม่มีอะไรหรอก” เธอพูดเสียงเบาจนแทบไม่ได้ยิน
เขาไม่สนใจคำตอบ เขามองเธอและครุ่นคิดบางอย่าง และเธอเองก็รู้สึกว่าเขารู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ตอนนี้
เธอยิ้มก่อนจะพูดออกไป
“ซักพักน้ำซุปก็จะเสร็จแล้ว ฉันจะเข้าไปเก็บข้าวของในครัวก่อนไว้ค่อยกลับบ้าน”
“ไม่ต้องเก็บหรอกฮะ เดี๋ยวพวกเขาก็กลับมากันแล้วให้พวกเขาช่วยกันเก็บกวาดเถอะฮะ พวกเขาต้องช่วยกันเก็บล้างฮะ เพราะคุณได้ทำอาหารให้พวกเขาแล้ว” เขาพูดออกมาตรงๆ และหยุดให้เธอทำความสะอาดครัว
“งั้นฉันจะกลับบ้านทันทีเมื่อน้ำซุปเสร็จเรียบร้อยนะ” เธอพูดออกมาโดยไม่กล้าสบตาเขา
“ผมอยากจะขอร้องให้คุณช่วยอะไรผมหน่อย จะได้มั๊ยฮะ” เขาถามทันทีด้วยน้ำเสียงสุภาพ
“เธออยากให้ฉันช่วยอะไรก็ว่ามา” เธอหันไปมองเขา และตั้งใจฟังเขา
“รบกวนคุณ.....คุณช่วยอยู่เป็นเพื่อนผมจนกว่าผมจะหลับได้มั๊ยฮะ” เขาถามเธอด้วยน้ำเสียงอย่างใจจริง
“.... แล้วทำไมฉันต้องทำแบบนั้นด้วย” เธอไม่เคยคิดว่าเขาจะขอร้องเธอเช่นนี้ ซึ่งเธอคิดว่าไม่ค่อยจะเหมาะสมซักเท่าไร
“คุณไม่ต้องทำอะไรให้ผมอีกแล้ว ตอนนี้ผมแค่อยากให้คุณอยู่เป็นเพื่อนผมจนกว่าผมจะหลับก็พอ” น้ำเสียงแสดงความต้องการของเขาอย่างจริงใจ
เธอคิดว่าไม่รู้จะช่วยให้เขานอนหลับได้อย่างแน่นอน และไม่รู้วิธีที่จะช่วยได้อย่างไร ครั้งหันไปเห็นแววตาที่อ้อนวอนของเขาแล้ว เธอ... เธอปฏิเสธเขาไม่ได้จริงๆ ในที่สุดเธอจึงพยักหน้าแทนการตอบตกลง ทันทีที่เขาเห็นเธอทำเช่นนั้น ริมฝีปากของเขาก็ยิ้มสดใสทันที
จนกระทั่งเขาหลับตาและทอดตัวเองลงบนเตียงด้วยท่านอนที่สบายที่สุด ส่วนเธอนั่งตรงเก้าอี้นั่งเล่นใกล้ๆ กับเตียงที่เขานอน ขณะที่เธอมองดูเขาหลับ ริมฝีปากของเธอเผยยิ้มอย่างไม่รู้ตัว เธอพูดกับตัวเองว่า แค่ไม่ถึงปีน้ำหนักเขาดูลดลงไปมาก หน้าตาที่เคยสดใสซึ่งเป็นสิ่งที่โดดเด่นของเขาที่เธอได้ค้นพบในวันแรกของ wgm มาถึงตอนนี้ใบหน้าอันสดใสของเขาแทบจะไม่หลงเหลือให้เห็นอยู่เลย
เธอได้ยินเสียงลมหายใจของเขาเหมือนหลับไปแล้ว เธอคิดอยู่ในใจ “เขาหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ แล้วทำไมเธอยังคงนั่งเฝ้าเขาแบบนี้ด้วย” เธอนั่งมองอยู่อย่างนั้นจนแน่ใจจริงๆ แล้วว่าเขาหลับแล้วแน่นอน เธอค่อยๆ หัวเราะ และพลางคิดในใจที่เขาหลับก็เพราะว่าเขาเหนื่อยจริงๆ หรือเป็นเพราะว่าเธอสะกดจิตให้เขาหลับกันแน่ เธอรอจนกระทั่งได้ยินเสียงกรน เธอจึงลุกขึ้นยืนและปิดไฟ เดินออกจากห้องและปิดประตูอย่างเบาๆ
เธอเดินกลับเข้าไปในครัวอีกครั้งและเก็บจานชามเข้าที่หลังจากนั้นทำความสะอาดครัว หลังจากนั้นเธอหยิบเสื้อโค๊ดและหยิบกระเป๋าและคอยหยุดตรงหน้าห้องเขาอีกครั้งก่อนที่จะเดินออกจากบ้านและปิดประตูก่อนที่จะกลับไป
โปรดติดตามคำสัญญาฉบับต่อไป ฉบับที่ 32
หมายเหตุ
1 Muguk soup
- หัวผักกาด หัวไชเท้า หรือคนญี่ปุ่นเรียกว่า ไดคอน(Daikon) หัวผักกาดที่ร้านข้าวปั้นนั้นจะใช้เครื่องขูดหัวผักกาดขูดออกมาเป็นเส้นยาวๆขาวน่ารับประทาน หัวผักกาดยังช่วยในการย่อยอาหาร ช่วยให้กระเพาะอาหารและลำใส้ใหญ่ย่อยแป้งและน้ำตาลได้ดี ลดอาการท้องผูก อีกอย่างก็คือ หากเราทานหัวผักกาดสด สิ่งที่จะได้เพิ่มเติมก็คือวิตามิน ซี และโพแตสเซียม ซึ่งมีอยู่มากในหัวผักกาดสด
2 고추장 - โคชูจัง – gochujang
- คือน้ำพริกเกาหลี นิยมใช้กันมากใส่อาหารหลากหลายจาน ใช้ปรุงรสเผ็ด เช่นปลาหมึกผัดเอ็ด ต้มปลารสเผ็ดหรือแม้แต่อาหารทั่วไป จนถือเป็นเครื่องปรุงหลักอันดับหนึ่งของครัวเกาหลี เพราะช่วยเติมรสชาติให้อาหารอร่อยยิ่งขึ้น ทั้งรสเค้ฒจากเต้าเจี้ยว และรสเผ็ดหวานเข้มข้น ลักษณะเป็นเนื้อละเอียดข้นเหนียว สีแดงสวย ทำมาจากเต้าเจี้ยวเกาหลี (ถั่วหมัก) แป้งข้าวเหนียว แป้งข้าวมอลต์และพริกป่นเกาหลี หมักเป็นแรมเดือน ชาวเกาหลีสมัยก่อนทำโคชูกินกันเองด้วยวิธีแบบดั้งเดิม แต่มาปัจจุบันก็มีวางขายแบบสำเร็จรูปตามตลาดและห้างร้านต่างๆในประเทศเขาแล้ว ในเมืองก็มีขายเช่นกัน ใครอยากลองทำอาหารเกาหลี หาซื้อได้ที่ร้านขายเครื่องปรุงเกาหลีโดยเฉพาะ ที่สุขุมวิท พลาซ่า
ที่มา //dek-d.com/board/view.php?id=1376246
3 당연하지 - /ทัง ยอน ฮา จี
/ ภาษาเกาหลีแปลว่า แน่นอนอยู่แล้ว (เกมส์ในรายการเอ็กซ์แมน)
Create Date : 23 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2553 16:41:51 น.
11 comments
Counter : 854 Pageviews.
Share
Tweet
ซึ้งจัง ขอบคุณคะสำหรับการแปลฟิค
ทั้งความตั้งใจและความทุ่มเท ให้กำลังใจจ้า
โดย: mae_moozaa IP: 118.175.84.52 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:12:41 น.
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ
เจอ กันแล้ววววว
โดย: kimjang IP: 193.242.5.107 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:58:40 น.
ซึ้งจังเลย ไม่ต้องมีคำพูดใดๆ แค่ได้อยู่ใกล้กันก็พอนะ ขอบคุณนะค่ะยายนาจาที่แปลได้ประทับใจสุดๆๆ เลย สู้สู้สู้ ต่อไปนะค่ะ (ปล.หายป่วยไวๆๆ นะค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ)
โดย: hunny IP: 203.144.144.164 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:02:53 น.
ขอบคุณที่เสียสละเวลาแปลให้อ่าน
จะรอติดตามอีกนะคะ
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
โดย: fanfic IP: 118.174.13.209 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:19:47:28 น.
มาขอบคุณสำหรับฟิคค่ะ อ่านแล้วค่อยมีกำลังใจทำงานหน่อย หลังจากที่เหน็ดเหนื่อยมาทั้งวัน
วันนี้เม้มไม่ออก ขอเป็นตอนต่อไปแล้วกันน้า
โดย: wa..wa IP: 203.144.144.164 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:49:48 น.
รบกวนคุณ.....คุณช่วยอยู่เป็นเพื่อนผมจนกว่าผมจะหลับได้มั๊ยฮะ เขาถามเธอด้วยน้ำเสียงอย่างใจจริง
นึกภาพตามเลย ตาจุงอ้อนโบ หง๊า น่ารัก
โดย:
VioleTa
วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:46:43 น.
จุงอ้อนโบซะ !!
โดย: !!_- IP: 117.47.82.214 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:2:42:05 น.
น่ารักจังเลย ขอให้มีช่วงเวลาที่ดีมากๆนะ
ขอบคุณคร๊าบบบบบบ นาจา
ช่วงเวลาที่หัวใจของทุกคนอบอุ่บนั่นแหละ
สิ่งดีๆ ก็จะเกิดกับผู้คนเหล่านั่นได้มากมายเช่นกัน
โดย: speedy IP: 203.144.144.164 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:37:29 น.
พี่นาจาคะ ขอบคุณสำหรับความมานะบากบั่นค่ะ
ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะคะ เราไม่ใช่จุงนะคะ
ที่จะมีฮวางบูอินมาดูแลถึงบ้านน่ะค่ะ
โดย: MaymaY IP: 203.144.180.65 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:2:17:09 น.
อ่านแล้วนึกถึงตอนที่จุงฝากข้อความให้โบในตอน Farewell บนภูเขาฮัลลาเลยค่ะ กับคำว่า
"เธอทำอาหารเก่ง แต่อย่าให้เธอทำมันบ่อย เพราะเธอจะเหนื่อยและก็ลำบาก"
นี่คือสิ่งที่บ่งบอกว่า "จุง" เป็นคนที่ดีคนนึงเลย ^^
**แต่ในความเป็นภรรยา ต่อให้ทำงานหนักแค่ไน๋เพื่อสามีสุดที่รัก(อย่างจุง) โบทำได้หมดอ่ะ คริคริ
ขอบคุณยาย และทีมแปล ทีมแปะ ทีมอัพ ทีมpicture ทุกคนเลยค่ะ
โดย: daffodial IP: 203.144.144.164 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:29:45 น.
คำสัญญา...ฉบับที่ 31-2 2133
//forums2.popcornfor2.com/index.php?showtopic=208&st=31980
pumpui1985 จ่ายค่าฟิคทั้งๆที่ยังไม่ได้อ่านอ่ะอิอิอิ
แต่รุ้ว่พี่นาจาไม่ทำให้ผิดหวังอยุ่แล้วจ้า
แน่นอนอยู่แล้ว หากความรู้สึกของตัวเองยังไม่เชื่อ ก็คงไม่มีอะไรในโลกนี้ที่ต้องไปเชื่ออีกแล้วล่ะฮะ”
ชอบมากประโยคนี้อ่ะเพราะว่าหนุก้เป้นอยุ่เชื่อในจุงโบเพราะว่าความรุ้สึกเท่านั่นอ่ะ
lookomm เธอเดินกลับเข้าไปในครัวอีกครั้งและเก็บจานชามเข้าที่หลังจากนั้นทำความสะอาดครัว
หลังจากนั้นเธอหยิบเสื้อโค๊ดและหยิบกระเป๋าและคอยหยุดตรงหน้าห้องเขาอีกครั้งก่อนที่จะเดินออกจากบ้านและปิดประตูก่อนที่จะกลับไป
ขอบคุณมากค่ะ อยากให้เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงจังเลย ให้คะแนนเต็ม 100 เลยค่ะ
sunnypanda เข้ามาจ่ายค่าฟิคคุณยายนาจา ด้วยความขอบคุณค่า
ที่เป็นหวัดขอให้หายเร็วๆนะคะ
joy&yoo ...คุณนาจาไม่สบายเหรอคะพักผ่อนเยอะๆนะ
ถ้าอยู่ใกล้ จะเอายาไปให้(ทำงานเกี่ยวกับด้านนี้ค่ะ)
แต่อยู่ไกลไปหน่อยเลยไปไม่ได้ค่ะ
คิดถึงสายตาอันอบอุ่นเวลาจุงมองโบจังอยากรู้ว่าตอนนี้เค้าสองคน
ยังจะมองกันแบบนี้อยู่หรือเปล่าหนอเอาใจช่วยตลอดเลย
ขอบคุณคุณนาจา น้องหญิง และผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกะฟิคทุกคนนะคะ
อ่านแล้วมีความสุขค่ะ เค้าเหงาเราก็เหงา เค้ายิ้มเราก็ยิ้ม เค้าเศร้าเราก็เศร้า
เค้าเสียใจเราก็เสียใจ ไปกับเค้าด้วย นี่แหล่ะอิทธิฤทธิ์จุงโบของแท้เลย
B-a-I-t-O-e-I ขอบคุณคุณยาย (นาจา) และ ทีมงานทุก ๆ คน สำหรับฟิคดี ๆ หวาน ๆ ก่อนนอนนะคะ
“คุณไม่ต้องทำอะไรให้ผมอีกแล้ว ตอนนี้ผมแค่อยากให้คุณอยู่เป็นเพื่อนผมจนกว่าผมจะหลับก็พอ”
น้ำเสียงแสดงความต้องการของเขาอย่างจริงใจ
เธอคิดว่าไม่รู้จะช่วยให้เขานอนหลับได้อย่างแน่นอน และไม่รู้วิธีที่จะช่วยได้อย่างไร ครั้งหันไปเห็นแววตาที่อ้อนวอนของเขาแล้ว เธอ...
เธอปฏิเสธเขาไม่ได้จริง ๆ ในที่สุดเธอจึงพยักหน้าแทนการตอบตกลง ทันทีที่เขาเห็นเธอทำเช่นนั้น ริมฝีปาก
* เธอปฏิเสธเขาไม่ได้จริง ๆ ชอบประโยคนี้จัง
put123 เย้ ขอบคุณมากนะค่ะสำหรับฟิคสนุกๆ ยิ่งอ่านเหมือนเป็นชีวิจจริงของจุงโบเลย อยากให้เป็นอย่างนี้จริงๆ เลย
MeiTingTing ว้าววววววววววววววว ขอบคุณมากมายสำหรับฟิคนะคะ
ชอบมากกกกกกกกกกก ขอบคุณคุณยายนาจา และทีมงานฟิคนะ
เป็นกำลังใจให้จ้า ติดตามอ่านทุกตอนคะ สู้ๆ
ployri มาให้กะลังใจคุณยายกะทีมงาน อ่านแล้วกุ๊กกิ๊ก น่ารักๆๆๆจิงๆๆ
ออ้นดีจิง ชิวิตจริงจะเป็นแบบไหนหนา หายไวๆๆนะคุณยาย กบเองอาการแย่เหมือนกัน
อยากไปมิตด้วยจัง ต้องหาทางสิน่า ยังมีเวลา
snookerza151 อ้ากฟิคยายวันนี้ไม่ไหวแล้ว น่ารักๆมากๆโบเราเริ่มอดใจไม่ไหวใกล้จะตอบ(รัก)จุงเราแล้ว สนุกมากๆเลยค่ะขอบคุณยายขอบคุณพี่หญิงและผู้ประสานงานทุกท่านค่ะ อ้ากกกกกกกสนุกกกกกกกก
bumbimbum เห็นว่ายาย (นาจา) ก็ไม่สบาย ขอให้หายไวไวนะคะ
ขอบคุณมากๆ สำหรับฟิคที่ลงให้ไม่ขาดเลย..สนุกมากๆ
sasaranger มาจ่ายค่าฟิคค่ะขอบคุณมากค่ะที่ทำให้ชีวืตมีความสุขมากกกกก
pslovepp พี่นาจาและพี่ๆทีมงานทุกคนขอบคุณสำหรับฟิคคร่า...
มีความสุขมากๆเลยค่ะ....เชื่อในความรู้สึกของเค้าจริงๆ....
จุงหวานมาก...ขอร้องให้อยู่เป็นเพื่อนจนกว่าจะหลับ..อ๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...ไม่รักเค้าไม่ขอกันอย่างนี้หรอก
Rei ขอบคุณกับตอนใหม่นะคะ ... อบอุ่น ตอนนี้รู้สึกถึงกลิ่นไอความอบอุ่น
imibelle ขอบคุณ สำหรับฟิค ดีๆๆค่ะขอบคุณมากกก มากค่ะ
คิดถึง จุงกับโบ ในวีก็อตจังนึกถึงภาพวันเก่าๆๆเลยค่ะ คิดถึงรอยยิ้มอันอบอุ่นของโบ
fogus01 เข้ามาขอบคุณสำหรับฟิคสนุก ๆ ที่มีมาให้อ่าน
ตลอดยิ่งอ่านยิ่งอบอุ่นขึ้นทุกวัน ๆ เฮ้อ อยากให้
เป็นเรื่องจริงจังเลย (แต่คงเป็นอยู่แล้วแหละ
ก็เชื่อซะอย่าง 5555)
pakkaddong เพิ่งอ่านฟิคจบ ขอบคุณยายนาจามาก ๆ ค่ะที่เสียสละแปลฟิคดี ๆ ให้อ่าน
เฮ้อ...อ่านแล้วนึกถึงตอนที่พวกเค้ามองตากันหวานซ้า
kanjabo ขอบคุณยายนาจา และทีมงานทุกคนนะค่ะ wow! หากความรู้สึกของตัวเองยังไม่เชื่อ ก็คงไม่มีอะไรในโลกนี้ที่ต้องไปเชื่ออีกแล้วล่ะฮะ
ตอนนี้เราทุกคนต้องเชื่อมั่นใจตัวเอง เหมือนจุงบอกน๊า (เชื่อตั้งแต่อยู่ในมุ้งว่าจุงกับโบ...อิอิ)
thima มาจ่ายค่าฟิคด้วยคน ขอบคุณยายนาจา น้องหญิงและทีมฟิคที่ทำให้ได้นอนหลับฝันดีกันถ้วนหน้า
ขอให้ยายหายไวๆน่ะค่ะ สู้ๆๆ
aieoon รีบมาจ่ายค่า FIC ค่ะ เผื่อว่าคุณยายนาจา จะชื่นใจและลงเพิ่มให้อีก kri kri
ypompom แทนความรัก และคำขอบคุณที่ทุ่มเทแรงกายและแรงใจสำหรับฟิคน่ารักๆนะคะ
sswim เข้าบ้านรอบดึก ได้อ่านฟิคก่อนนอน คืนนี้คงนอนยิ้มตลอดคืน
ขอบคุณนะคะคุณยาย น้องหญิง และทีมงาน
Rainys จ่ายค่าฟิคยายด้วยค่ะ
ขอบคุณฟิคจากยาย นาจา ค่ะ ได้ข่าวไม่สบาย หายหรือยังค่ะ พัีกผ่อนเยอะๆๆนะ
เป็นกำลังใจให้เช่นเคยค่ะ สู้ๆๆๆๆค่ะยาย
lookomm เมื่อคืนย้อนกลับไปดูฟิคทั้งหมด ต้องขอบคุณทางทีมงานทุกคนเลย
อยากให้เรื่องนี้เกิดขึ้นจริงๆจัง (หรือว่าเกิดขึ้นแล้ว) ^-^
รักตาจุงกับพี่โบมากจังเลย ยังไงยังรอติดตามฟิคต่อๆๆไปนะค่ะ
mam999 ยายฟิคสนุกมากเลยค่ะ ขอบคุณมากกกก...
ปล.ถ้าเป็นแหม่มนะไม่ยอมออกห้องจุงง่าย ๆ หรอก 5555
mae_moozaa นาจา...มือแปลฟิคสำนวนสุดยอดอ่านแล้วซึ้งได้ทุกตอน ขอบอกว่าเราแค่ซึ้งแต่นาจาร้อง...เลย
momochson แวะเข้ามาจ่ายค่าฟิคค่า จะเป็นกำลังใจให้ตลอด ติดตามตลอดเลยค่า ขอให้ทีมงานมีความสุขกันด้วยนะค่าอย่าเจ็บ อย่าป่วยกันนะ ฟิคสนุกจัง อยากอ่านอีกจังเลย
*~hiromi_hero~* ว้าว ฮวางโบดูแลจุงจนหลับเลย
ฟิคน่ารักได้อีกค่ะ
kaprow ขอบคุณ"ฟิค"ขอบคุณ"ยายนาจา"ขอบคุณ"ทีมงาน น้องหยิง น้องป้อม
aslongas มาขอบคุณฟิค ทุกอันด้วยจ้า เป็นกำลังใจเสมอนะคะ A ja ja Fighting !!!!!!!
taynakah ได้อ่านฟิคอีกแว้วว
ฟิควันนี้น่าร๊ากกกกมากกเลยคะ อ่านไปยิ้มไป เอิ๊กๆ ชอบๆ
ขอบคุณยายนาจา และทีมงานทุกๆท่านนะคะ ^^
~@Por@~ ขอบคุณยายนาจาและทีมงานฟิคเหมือนเดิมค่ะ สนุกกว่าเดิม คิคิ
~Boe~ ต้องขอบคุณฟิคดีดี จากคุณ(ยาย)นาจา และทีมงานทุกคนอีกครั้งค่ะ
ที่ช่วยกันสร้างสรรค์งานแปลดีดี ออกมาให้ได้อ่านกันตลอดๆ
ตอนนี้กำลังสนุกเลยย อิอิ
The...Mask แล้วก็แวะมาเติมกำลังใจให้คนที่กำลังป่วย นาจา ขอให้ร่างกายฟื้นฟู กลับมาแข็งแรงเร็วๆ นะคะ
แล้วเติมกำลังใจให้ยาย สำหรับ การแปลฟิคทั้งๆที่ร่างกายไม่สมบูรณ์แข็งแรงเลย แถมด้วยคำขอบคุณด้วยค้า
sasaranger ขอให้คุณนาจาหายป่วยไวๆนะค่ะ
โดย: naja-joongbo holic IP: 202.149.97.71 วันที่: 10 มีนาคม 2553 เวลา:14:34:00 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
อุคจ๋านาจาไทยแลนด์
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [
?
]
"ห้ามนำไปเผยแพร่ต่อที่อื่น นอกจากจะได้รับอนุญาตจากเจ้าของบล๊อคก่อนเท่านั้น"
:: Online User
Friends' blogs
naja-joongbo
bying
Bubu_G
violeta
linly
1985pumpui
orange-girl
we-are-twins
Webmaster - BlogGang
[Add อุคจ๋านาจาไทยแลนด์'s blog to your web]
Links
ssangchu couple - ss501 Thailand
ssangchu501Thailand tweeter
Ssangchuss501-youtube
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ซึ้งจัง ขอบคุณคะสำหรับการแปลฟิค
ทั้งความตั้งใจและความทุ่มเท ให้กำลังใจจ้า