BlogGang.com : : อุคจ๋านาจาไทยแลนด์ : คำสัญญา...ฉบับที่ 35

คำสัญญา...ฉบับที่ 35

ที่กองถ่ายละครบนเกาะเชจู

เกาะเชจู สถานที่ที่เขาประทับใจ ซี่งเป็นเกาะที่งดงามมาก และตอนนี้เขาก็ได้กลับมาที่นี่อีกครั้ง ความสวยงามหรือทิวทัศน์ยังไม่เปลี่ยน ความทรงจำที่มีอยู่ที่นี่ซึ่งไม่มีใครมาลบไปได้ ทุกอย่างยังดูเหมือนเดิม เพิ่มเติมเพียงแค่เธอคนนั้น........หายไป

เขาส่งข้อความถึงเธอ “เกาะเชจูวันนี้ ไม่สวยเหมือนวันก่อน”

เกาะเชจู เกาะนี้เป็นสถานที่พวกเขามีความทรงจำที่ดีร่วมกัน มีเพียงแค่เขาสองคนเท่านั้นที่รู้

ครั้งแรกที่มาชายหาดกับเธอ
ครั้งแรกที่ไปล่องเรือกับเธอ
ครั้งแรกที่ปีนภูเขาฮัลลากับเธอ
ครั้งแรกที่…
เมื่อเขากลับมาที่นี่ ภาพของเธอแล่นเข้ามาในหัวทันที

เขายังจำวันแรกที่เขามาถึงสนามบินที่เกาะเชจู เมื่อได้เจอหน้าเธอความรู้สึกอึดอัดก็เกิดขึ้นทันที เขาจำได้ว่าเธอขับรถคันหรูสีแดงมารับเขาถึงสนามบินหลังจากนั้นก็ไปที่พัก

ระหว่างทางจากสนามบินถึงโรงแรม เส้นทางเส้นเดิมของวันแรกที่ได้เจอกัน และวันสุดท้ายของการจากลา บนรถหรูสีแดงคันเดิม แต่บทสนทนาต่างความรู้สึก และเปลี่ยนไป

ขณะนี้เขายืนอยู่โรงแรมที่เดียวกับที่เขาเคยมาพักกับเธอเมื่อครั้งถ่ายรายการวีก๊อตฯ ความรู้สึกดูอบอุ่นมีความสุข มันกลับมาวิ่งวนอยู่ในใจของเขาอีกแล้ว

เขายืนมองทะเลผ่านกระจกของที่พัก น้ำทะเลสีคราม หมอกหนาทึบลอยอยู่เหนือท้องทะเลกระจัดกระจายเต็มไปหมด

หาดทรายแห่งนี้...เขาเคยมากับเธอ 2 ครั้ง 2 ครา
หาดทรายแห่งนี้...เขาทั้งสองเคยวิ่งเล่นด้วยกัน
หาดทรายแห่งนี้...เขาสองคนเคยเขียนข้อความให้กันและกัน
หาดทรายแห่งนี้...ไม่มีสิ่งใดจะมาแทนที่ความทรงจำที่เขามีให้เธอได้

ใบหน้าที่สดใสงดงามของเธอ ความทรงจำที่ดีและไม่อาจลืม ได้ติดตราตรึงเข้าไปในหัวใจเขาเรียบร้อยแล้ว

ระหว่างรอการเข้าฉากชุดแต่งงานกับ กึมจันดี¹ เขานึกคิดย้อนกลับไปวันครบรอบ 100 วันของการแต่งงาน วันที่เขาทั้งสองถ่ายรูปชุดแต่งงาน ครั้งแรกที่เขาได้เห็นเธอปรากฎตัวด้วยชุดแต่งงานที่หรูหรา ทำเอาหัวใจของเขาแทบหยุดเต้น เหมือนเห็นเธอยืนอยู่ท่ามกลางดวงดาวที่ลอยอยู่รอบตัวเธอ

เขารู้สึกเหมือนว่า เขาได้แต่งงานแล้วจริงๆ เขายังจำเหตุการณ์ครั้งนั้นได้ วันที่ไปฟารม์เพื่อปฏิบัติภารกิจ และระหว่างนั่งพักทานข้าวยำฝีมือของเขา เธอเผลอพูดออกมาว่า “พอฉันแต่งงานแล้ว....ฉันจะ...” เขาถึงกับชักสีหน้าด้วยความไม่พอใจและถามกลับว่า

“คุณจะแต่งงานกับใครอีก.. กับใคร” และเขายังจะป่าวประกาศกับคนอื่นพร้อมชี้ไปที่เธออีกว่า

“ผู้หญิงคนนี้แต่งงานครั้งที่ 2” ความรู้สึกแบบนี้ยิ่งทำให้เขาอดยิ้มและยิ่งคิดถึงเธอขึ้นมาอีก

ระหว่างพักกองฯ เขาหยุดมองภูเขาฮันลาซี่งอยู่ไกลจากที่เขายืน หมอกควันลอยปกคลุมทิวทัศน์ความสวยงาม จะได้เห็นก็ต่อเมื่อหมอกค่อยๆเริ่มลอยกระจัดกระจายหายไป

ภูเขาฮันลาแห่งนี้ พวกเขาได้สร้างตำนานร่วมกัน นึกถึงคำพูดของเขาที่พูดกับเธอในวันนั้น

“คุณเป็นคนที่พระเจ้าส่งมาให้ผม"

“อย่ามาฮันนีมูนที่เกาเจจู เพราะเธอจะคิดถึงผม ใช่มั้ย เพราะเธอจะคิดถึงผมถ้าคุณมาฮันนีมูนกันที่นี่”

“ก่อนที่ผมจะเจอบูอินนะผมอยากจะบอกคุณเอาไว้ผมเคยใช้ชีวิตที่แคบมากๆ ผมไม่รู้ว่าคุณจะเชื่อรึเปล่า...แต่นอกจากเพื่อนของผมแล้ว ไม่มีใครรู้จักผมเลย คนแบบผม แต่ตอนนี้ผมคิดว่าบูอินรู้”

“ด้านไม่ดีของผมแล้วก็มองโลกในแง่ร้าย จริงๆ นะ...ถึงนี่จะออกทีวี แต่ผมไม่ได้แต่พูดไปอย่างนั้น ผมคิดว่าคุณเปลี่ยนผมไปมากเลยในช่วงเวลาที่ถูกต้อง...ในทางที่เหมาะสม ผมรู้สึกจริงๆ ว่าเหมือนคุณเป็นคนที่พระเจ้าส่งมาให้ผม จริงๆ นะผมแค่อยากจะบอกคุณไว้ ผมเปลี่ยนไปมากเลยตอนที่มีเรื่องยากลำบากที่สุด”

“ผมจะบอกอะไรบางอย่างว่า... บูอินจะเป็นผู้หญิงคนสุดท้ายที่ผมจะมาปีนเขาด้วย ผมจะไม่ปีนเขาอีก”

แต่...ถ้าเขามีโอกาสอีกครั้ง เขาจะกลับมาที่นี่..มาปีนเขากับเธอเท่านั้น....

พรุ่งนี้ก็จะเป็นวัน white day แล้ว เขาพลางคิดไปอีกว่า เธอจะปฏิเสธไม่รับของขวัญหรือเปล่า หากว่าเธอปฏิเสธล่ะ หรือเธออาจขอเลื่อนและกลับไปคิดทบทวนใหม่

เขาไม่กล้าแม้แต่จะคิดว่าเธออาจจะตอบตกลงโดยการรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ บางทีปีหน้า เขาอาจจะต้องใช้ความพยายามให้มากกว่านี้ หากว่าเธอยังให้โอกาสเขา

นี่เป็นวิธีการที่เขาเลือกใช้ เขารู้ดีว่าวิธีนี้เป็นสิ่งที่ท้าทายสำหรับเขามากที่สุด

ถึงแม้ว่าเขาจะได้เตรียมใจเผื่อไว้กับความผิดหวังแล้ว แต่ความรู้สึกเหล่านี้ก็ยังคุกรุ่นอยู่ตลอดเวลา

เพื่อนๆในกองถ่ายทักเขาว่า วันนี้หน้าตาดูไม่ค่อยสดชื่นเท่าไร พวกเขาสังเกตุเห็นสีหน้าของเขาได้อย่างชัดเจนเชียวหรือ แม้แต่ใบหน้าที่ไร้ความรู้สึกของเขายังไม่สามารถปกปิดความรู้สึกหรืออารมณ์ได้เลยหรือ

“cut ok!!! ”ผู้กำกับสั่งเลิกกองฯ

วันนี้การถ่ายทำที่เกาะเชจูเสร็จสิ้นแล้ว ฉากที่เหลือจะกลับไปถ่ายทำต่อที่กรุงโซล เหล่าบรรดาช่างกล้อง ต่างเริ่มทยอยกันเก็บข้าวของกลับ

ในที่สุดเขาก็ได้พักเสียที เขาพกมือถือติดตัวไว้ตลอดเวลา เขาหยิบมันขึ้นมาดูทุกครั้งที่มีโอกาส ทำไม.....ยังไม่มีข้อความจากเธออีก หรือเธอกลัวว่าเขาจะต้องเสียใจกับคำตอบของเธอ หรือว่าเธอจะเก็บคำตอบไว้จนวินาทีสุดท้าย

ระหว่างทางที่ไปสนามบิน เขาหยิบมือถือขึ้นมาดูอีกครั้ง

“นายเป็นอะไรหรือเปล่า” คุณมินโฮนั่งติดกับเขาอดถามไม่ได้

“ไม่มีอะไรฮะ” เขาตอบ

เขาส่งข้อความให้เธอ “ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน” เพียงไม่นานเขาก็ได้รับข้อความจากเธอ

“LA”

“พรุ่งนี้ก็จะครบกำหนดแล้ว ตกลงคุณจะยอมรับของที่ผมให้หรือเปล่า” เขอนั่งรอคำตอบจากเธอด้วยใจจดจ่อ

“ตอนนี้ฉันยังคิดไม่ออกเลย”

เขาตกใจมาก คำตอบคือ...
“คุณยังคิดไม่ออก ว่าจะปฏิเสธผมยังไงหรือฮะ” เขาส่งข้อความกลับหาเธอทันที

“ไม่ใช่... ฉันยังคิดไม่ออกว่าควรจะรับไว้ดีมั๊ย” เธอตอบ

เขาทิ้งตัวนั่งลงทันที ความสุขเริ่มเข้าข้างและมาหาเขาแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่เธอยอมรับเขา ความสัมพันธ์ของเขาทั้งสอง เขาเข้าใจได้ดีว่าหมายถึงอะไร

บางที สิ่งที่เขาคิดและตั้งใจไว้ อาจจะเริ่มจะเป็นจริงแล้วก็ได้ แล้วเขาก็เดินทางถึงกรุงโซลด้วยใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขและสบายใจ²

โปรดติดตามคำสัญญาฉบับต่อไป ฉบับที่ 36

หมายเหตุ
กึมจันดี¹ - นางเอกในเรื่อง boy over flower
เขาเดินทางกลับกรุงโซลด้วยความสบายใจ² – คลิปอันนี้คนเขียนบอกว่าเหมือนเป็นแรงบันดาลใจให้เธอตอนที่ 35 เป็นตอนที่เขาเสร็จสิ้นจากการถ่ายละครฯ และเดินทางกลับโซล ในวันที่ 13/3/09 สังเกตุหน้าเขาสิ ทำไมจึงได้ยิ้มร่าเริงเช่นนี้ หรือมีอะไรข่าวดีอะไรหรือเปล่า สังเกตุที่นิ้วยังมีแหวนที่นิ้วนางข้างซ้าย มันเป็นแหวนที่ใส่เข้าฉากไม่ใช่หรือ แต่เหตุใดเดินทางกลับมาโซล เขายังคงใส่แหวนวงนี้อยู่เลย

09.03.13 Hyunjoong back from Jeju

ดูสีหน้าของเขาวันที่กลับจากเกาะเชจู กับวันที่เดินทางไปเล่นคอนเสริต์ที่ไต้หวันเมื่อ มิถุนายน 2009 วันที่เขาเห็นโปสเตอร์จุงโบอ่ะ สีหน้าเดียวกันเลย ว่ามั๊ย

Kim HyunJoong seeing a joongbo poster in taiwan

ขอขอบคุณเป็นพิเศษ น้องหน่านำคำพูดในวีก๊อตมาให้แปะนะคะ

Create Date : 04 มีนาคม 2553

Last Update : 4 มีนาคม 2553 19:07:45 น. 15 comments

Counter : 789 Pageviews.

Share
Tweet

ใกล้งวดเข้ามาทุกทีแร้วนะ ยิ่งมีอะไรพิเศษมากมายเชียว อีก 3 ตอนแร้วนะเนี่ย

หน่าคะ ขอบคุณมากมากนะคะ
หยิง(อิ้ง) ถ้าหยิงไหว ยายก็ไหวค่ะ

โดย: ยาย(นาจา) IP: 202.149.97.71 วันที่: 4 มีนาคม 2553 เวลา:17:50:00 น.

พี่นาจา...T T

ร้องจริงๆๆ
บทๆๆนั่นทุกอย่างทุกสิ่งอย่างที่ได้เป่นครั้งแรกกับโบมันสะท้อนไปหมดตอนนี้สังขารไม่เที่ยงแต่น้ำตาก้พาลไหล..
ไหลมาตั้งแต่ผมจะไม่ไปปีนเขากับไค...หลายคำพุดที่หนุคิดถึงมันประเดประดังเข้ามาหนุรุ้ว่าถ้าจุงสุ้จะเปนยังไง
จุงถอยจะเป้นยังไงแต่ ณ วินาทีนั่นแล้วจุงไม่ถอยหรอก

สู้ๆน่ะ Kim Hyoun Joong

tks หยิงน่ะจ้าที่เอาฟิคดีๆๆจากพี่นาจาสุดสวยมาให้อ่าน สุ้ต่อไปฮิตาชิเป้นกำลังใจมิเสื่อมคลายจ้า

หนุสรุปแล้วหนุชอบตอนนี้ที่สุดจ้า

โดย: pUmPui1985 IP: 125.25.30.10 วันที่: 4 มีนาคม 2553 เวลา:20:14:09 น.

นอกจากที่เป้นครั้งแรกแล้วทุกครั้งที่ปุ้ยได้ยินว่าถ้าคุณแต่ง งานอย่ามาฮันนีมุลที่เกาะเจจู...มันช่าง....
หนุรุ้ว่าเพราะว่าจุงก้จะต้องคิดถึงโบเหมือนกันแน่นอน

โดย: pUmPui1985 IP: 125.25.30.10 วันที่: 4 มีนาคม 2553 เวลา:20:15:43 น.

พี่นาจาอีกนิดคร่ะตอนที่จุงเห้นป้ายไม่ได้ยิ้มอย่างดียวน่ะเอามือมาจับดุด้วยเลยต่างหาก....แบบว่าคนถือนี้ใจเต้นไปเลย จุงไม่สนการ์ดเลยยืนมือมาเลยจ้า

โดย: pUmPui1985 IP: 125.25.30.10 วันที่: 4 มีนาคม 2553 เวลา:20:19:29 น.

มันเศร้าปนน้ำตาแต่ตอนท้ายก็ยังมีสิ่งที่ดีๆ ๆ เข้ามาในชีวิต สู้สู้สู้ รวมทั้งยายนาจาด้วยนะค่ะ ปล. ดูคลิปแย้วไม่เคยเห็นจุงยิ้มแบบนี้สักเท่าไหร่เลย สีหน้าคล้ายตอนที่โบ เขียนชื่อจุงที่ค่ายทหารเลยรวมทั้งทำท่าน่ารักให้จุงเลย

โดย: hunny IP: 124.120.37.237 วันที่: 4 มีนาคม 2553 เวลา:20:23:07 น.

เฮ้อ......คุณนาจา จะพูดยังไงดี
มันอัดแน่นในอกเลย
ทำไมถึงรู้สึกอย่างงี้ก็ไม่รู้
ทั้งเศร้า ทั้งดีใจ
ทั้งอยากร้องไห้
ทั้งมีความสุข
...สีหน้าจุงตอนกลับจากเกาะมันมีความสุขจริงๆ
แต่อีกใจนึงก็ลุ้นเหลือเกิน
ว่ามันจะเป็นยังไงต่อไป
เหนื่อยกับคนทั้งคู่
แต่อิ่มอกอิ่มใจ
....เค้าสองคนคงเหนื่อยกว่าพวกเราเยอะเลยว่ามั๊ย
ขอบคุณนะคะที่แปลให้อ่าน
ภาษาอังกฤษน่ะไม่ใช่มันไม่ซึ้งหรอกนะ
แต่เรามันไม่getเองแหล่ะ

โดย: joy&yoo IP: 117.47.199.192 วันที่: 4 มีนาคม 2553 เวลา:22:22:26 น.

คุณนาจา แสนดีจริงๆ เราดูคลิปซะจุใจเลย ฝันหวานตามบทละครเลยเวลาเห็นจุงยิ้ม จิ้นเลยว่าใช่ตามที่ผู้แต่งบอก คุณนาจาทำได้สมบูรณ์แบบมากเลยนะ ไม่ผิดหวังที่ตามอ่านตลอด ขอบคุณจริงๆ ขอบอกติดอ่านที่คุณนาจาแปลเรื่องนี้มากๆรอทุกวัน ถ้าแปลจบแล้ว จะทำไงต่อคะ จะเอาข่าวจุงโบมาปะติดปะต่อหรือเปล่า ให้แฟนๆบล็อกนี้ชื่นใจไม่เหงา อย่าทิ้งกันนะคะ
อยากส่งหนมไปตอบแทนคุณนาจาจัง ส่งที่ไหนดีคะ
บอกด้วยนะ

โดย: สายลับ IP: 124.122.44.226 วันที่: 4 มีนาคม 2553 เวลา:22:47:31 น.

มาลงฟิคนี้เพื่อมาบอกลาแต่เนิ่นๆ คะ เหลืออีก 3 ตอน แปลเรื่องต่อไป คงไม่ได้เท่าเรื่องนี้แน่ๆ เลยชิงบอกลาก่อนเลยแร้วกัน ไว้มั่นใจเมื่อไร จะกลับมาแระยื้มรับคอมเม้นท์แบบยึดอกเลยนะคะ

ไงก็ อ่านให้จบถึง 38 นะคะ ส่วนยาย(นาจา) ขอลาตั้งแต่ตรงนี้เลยนะคะ

โดย: ยาย(นาจา) IP: 203.144.144.165 วันที่: 4 มีนาคม 2553 เวลา:23:17:54 น.

ยายทำไมลาไปเร็วจังคะ แหะ ๆ
ยังเหลืออีกตั้ง 3 ตอนแน่ะ ^^

โดย: by_ing IP: 125.26.244.121 วันที่: 5 มีนาคม 2553 เวลา:9:37:36 น.

เออ เนอะ จริงด้วยแฮะ อีก 3 ตอน
กร๊าก

โดย: ยาย(นาจา) IP: 202.149.97.71 วันที่: 5 มีนาคม 2553 เวลา:11:35:25 น.

แวะมาชมบล็อกของยายค่ะ ขอบคุณฟิคสนุกๆ ค่ะ และจะติดตามฟิคเรื่องต่อไป

โดย: แป๋ว (put123) IP: 125.25.21.52 วันที่: 5 มีนาคม 2553 เวลา:13:10:55 น.

รู้สึกตื่นเต้นมาก ๆ ตอนที่เห็นแหวน 555 กับตอนจุงเอามือมาแป๊ะ อ๊ากกก

โดย: mam999 IP: 61.19.21.111 วันที่: 5 มีนาคม 2553 เวลา:14:46:52 น.

หาด ทรายแห่งนี้...ไม่มีสิ่งใดจะมาแทนที่ความทรงจำที่เขามีให้เธอได้

จงเชื่อมั่นต่อไปคร่า

รัก JoongBo มากมาย

ขอบคุณยาย และผู้ที่เกี่ยวข้องทุกคนค่ะ

โดย: speedy IP: 203.144.144.164 วันที่: 6 มีนาคม 2553 เวลา:22:38:51 น.

นึกถึงตอนจบทีไรก็เศร้าทุกที แต่ทั้งคุ่มีความทรงจำที่ร่วมกันสร้างมากมายจริงๆที่เกาะเจจู

โดย: nonnie~ IP: 10.1.1.152, 58.137.199.116 วันที่: 8 มีนาคม 2553 เวลา:12:00:14 น.

เอาเม้นท์จากบ้านไร่มาแปะจร้า จะได้เก็บไว้เป็นที่ละลึก

คอมเม้นท์

คำสัญญา...ฉบับที่ 35 2196
//forums2.popcornfor2.com/index.php?showtopic=208&st=32925
Leciel_InLove ถึง...พี่นาจาและทีมงาน
ก่อนอื่น...มาขอบคุณพี่นาจาและทีมงานที่แปลฟิก PROMISE ให้อ่านนะค่ะ
ใกล้จบเข้ามาทุกทีแล้ว เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
ถึงส้มจะเป็นนักอ่านที่ไม่ดีเท่าไร...ก็ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ
เป็นกำลังใจให้พี่นาจาและทีมงานทุกคน ในทุกเรื่องที่กำลังจะคลอดอ่านมาค่ะ
สู้ สู้นะค่ะ...พี่ๆ

ถึงพี่นาจา...ส้มขอโทษเรื่องที่อาจจะไม่ได้เม้นส์ที่พี่แปลทุกตอนอะค่ะ
แหะๆ...แต่พี่นาจาอย่าเพิ่งลานะค่ะ ส้มยังอยากอ่านฟิกที่พี่นาจาแปลอีกหลายๆเรื่องเลย...นะ

pumpui1985 อย่ามาฮันนีมูนที่เกาะเจจู เพราะเธอจะคิดถึงผม ใช่มั้ย เพราะเธอจะคิดถึงผมถ้าคุณมาฮันนีมูนกันที่นี่”
โดนอย่างแรง....!!!!!
fogus01 คุณ(ยาย)นาจา-น้องหญิง - ขอบคุณนะค่ะ
สำหรับฟิคดี ๆ สนุก ๆ เป็นกำลังใจในการแปล
ฟิคที่ดี ๆ เรื่องต่อ ๆ ไปทุก ๆ เรื่องเลยค่ะ
The...Mask ผมคิดว่าคุณเปลี่ยนผมไปมากเลยในช่วงเวลาที่ถูกต้อง...ในทางที่เหมาะสม
ผมรู้สึกจริงๆ ว่าเหมือนคุณเป็นคนที่พระเจ้าส่งมาให้ผม
ใช่แล้ว จุงเอ๋ย พระเจ้าไม่ใช่จะมาโปรดใครง่ายๆนะ เพราะคุณเกิดมาคู่กันไง ซึ้งมากเลย
เฮ้อ.. อ่านแล้วต้องกลับไปย้อนอดีต อีกแล้ว
ขอบคุณ ยาย หยิง และMs.gaga และทีมประสานทุกคนค่ะ
joy&yoo ขอบคุณนะคะ
คุณนาจา น้องหญิง ทีมฟิคประจำบ้านจุงโบ
อ่านแล้วมันตรึงอยู่ในหัวใจแอบรอลุ้น แอบรอตอนต่อไป
ใกล้จบแล้วเนอะ เรื่องต่อไปอะไรก็ได้ค่ะ
มั่นใจและเชื่อมือค่ะ (ไม่ได้บังคับน้า...แต่ขอร้อง)
jewitem "คุณเป็นคนที่พระเจ้าส่งมาให้ผม จริงๆ นะผมแค่อยากจะบอกคุณไว้ ผมเปลี่ยนไปมากเลย"
ชอบประโยคนี้ตั้งแต่ตอนดู วีกอต รู้สึกว่ามันออกมาจากใจจุงจิงๆอ่ะ
ขอบคุณยายและทีมงานฟิคทุกคนค่ะ ลุ้นๆๆ ใกล้จะจบเต็มที่แล้ว
แต่ยังไง คำตอบต้องออกมาดีแน่ๆ จุงจ๋า อิอิ
lookomm ขอบคุณทีมงานทุกคน และก็คุณยาย(นาจา) ที่เสียสละเวลาแปลฟิคดีๆแบบนี้ให้
ตอนนี้เรื่องราวกำลังน่าติดตามเลย เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะค่ะ
daffodial สุดยอดมากๆเลยค่ะ "คำพูดที่หาไม่ได้จากคู่อื่น" คำพูดที่คนพูด" พูดด้วยหัวใจล้านเปอร์เซนต์" (เพราะคนที่ได้ฟังเอง และยังมีพวกที่คอยแอบฟัง(แถวๆนี้) เค้ายังใช้ใจรับฟังเลย ใช่มั้ยคะ
ขอบคุณยายสำหรับคำแปล ขอบคุณน้องหญิง ที่นำมาลงให้พวกเราได้อ่านกันค่ะ
joong-jung ยายนาจา ฟิคตอนนี้ น่าประทับใจมากเลยค่ะ ขอบคุณยายจ้ะ
aslongas อันนี้โดยจิเพาะสำหรับทีมฟิค นะจ๊ะ
pakkaddong ขอบคุณยายนาจาและทีมงานแปลฟิคนะคะ
pran มาขอบคุณฟืคคุณนาจาและทีมประสานงานค่า
ทำไมใจเต้นแรงแทนจุงนะ สำหรับคำตอบอันสุดท้ายของสาวโบนะ
Thanya1217 เข้ามาจ่ายค่าฟิคค่ะ
Rainys ขอบคุณฟิคจากยายและทีมงานเช่นเคย ค่ะ อ่านไปก็เศร้าไป ฮือ
B-a-I-t-O-e-I ขอขอบคุณทีมงานทุกคนสำหรับฟิคตอนที่ 35 นะคะ (ใกล้จะจบแล้วอ่ะ.

momochson ยายนาจาและทึมฟิค เมื่อเช้าเข้ามาเจอรูปชายชุดดำแบบชัด ๆ แล้วค่อยได้อ่านฟิค แง้ ๆๆๆ น้ำตาจะไหลในที่ทำงาน ฟิคเลยดูเศร้าไปเลยง่ะ ทำไงดีล่ะยาย แต่อยากจะขอบคุณยายนาจาและทีมงานจริง ๆๆๆๆ
จะต้องหาโอกาสไปเจอยายตัวเป็นให้ได้เลย แปลได้สนุกมากกกก ตอนนี้อยากให้เป็นความรู้สึกของจุจริงๆ มากเลย ขนาดเราดูเองใน F4 ยังรู้สึกเลยว่าทำไมมันเหมือนใน WGM แบบนี้ รถ ทะเล ที่พัก
จำได้ว่าตอนดู ตอนนี้ กด forward อย่างรวดเร็ว มันเศร้ามาก

ninja14 Thank You For "Fiction Promise"

kanjabo ขอบคุณสำหรับฟิคนะค่ะยาย

ray_rit ขอบคุณสำหรับฟิคดีๆ ค่ะ...

โดย: ยาย(นาจา) IP: 202.149.97.71 วันที่: 10 มีนาคม 2553 เวลา:14:30:30 น.