ดีใจจังเป็นคนแรกที่ได้อ่าน จุงไม่อยากให้โบเอาใจคนอื่นนอกจากตัวเองคนเดียวใฃ่ไม่เนี่ยถึงไม่อยากให้โบทำอาหารให้พวกน้องๆ ทานนะ ชอบโประโยคนี่มาก "ทำไมเขาอายุน้อยกว่าเธอถึงหกปี แต่กลับทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยทุกครั้งที่ได้อยู่กับเขา" นี่น่าจะเป็นความรู้สึกของโบจริงๆๆ ใช่ไม่เนี่ย ของคุณยายนาจานะค่ะ สู้สู้สู้ ต่อไปนะค่ะ จะคอยเป็นกำลังใจให้นะค่ะ ๐ สู้สู้สู้ ๐

5555555555555555+

พี่นาจาหลังจากที่ไม่ได้เข้ามานานมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เพราะว่าเน้ตเดี้ยงกะทันหันอ่ะ

เลยทำให้มาเม้นท์ไม่ได้อ่ะ

ขอโทดคร่ะ....แต่ตอนนี้โอ้ยๆๆๆๆๆๆๆ

ทำไมทำไมทำไมทำไม

ขออีกได้มัย..............

เอาอีก เอาอีก

อะไร กันเนี่ย

จะ อะไร ขนาดนี้ จ๊ะ พระเอกของเรา

โบ น่ารักจิงๆ

สุดท้ายขอบคุณคนแปล คุณยายนาจา ที่ช่วยแปลมาให้

คนด้อยความสามารถ ได้อ่า่น ขอบคุณมากนะค่ะ

"เธอรับรู้เพียงว่ามันช่างเงียบสงบและปลอดภัย" ความรู้สึกนี้มันดีจริง จริง
ขอบคุณมากค่ะยายนาจา
ตอนนี้ต้องมาตามอ่านที่นี่
ตามในบอร์ดม่ายยยทัน แง๊ ㅠ_ㅠ

น้องปุ้ย พี่ก็รอเม้นท์จากน้องเนี่ยอ่ะจะ จะได้มีกำลังจัยอีกง่า
น้องฮันนี่, น้องฝ้าย, คุณkimjang หนทางอีกยาวไกล อยู่รออ่านพร้อมๆกัน อย่าเพิ่งหนีไปไหนนะ อารัสซ้อ

ยาย(นาจา)

พี่นาจาแปลได้ซาบซึ้งดีมากเลยค่ะ

เมรู้สึกได้เลยถึงความรู้สึกปลอดภัยแบบนั้นน่ะ

ขอบคุณน่ะที่มีฟิคดีๆๆมาให้อ่านค่ะ ชอบจัง ขอให้เป็นจริงเหมือนในฟิค รักโบจัง รออ่านตอนต่อไปน่ะค่ะ

“ไม่มีอะไรมากหรอก
แค่คิดถึงช่วงเวลาที่เราเคยได้อยู่ด้วยกัน ก็เท่านั้น”
ทั้งจุงและโบคงอยากย้อนกลับไปอยู่ ณ เวลานั้นเหมือนกันเนอะ หรือไม่ก้ออยากเป็นแบบนั้นในอนาคต
ฮา ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เมื่อไหร่วันนี้นจะมาถึงล่ะเนี่ย น่าจะใกล้ความจริงแล้วนะ

มีอะไรหรือ”

“ไม่มีอะไรมากหรอก
แค่คิดถึงช่วงเวลาที่เราเคยได้อยู่ด้วยกัน ก็เท่านั้น”

เธอตอบและมองหน้าเขาเช่นกัน
ฮยอนจุงพยักหน้าและไม่ถามอะไรเธออีก…


คิดถึงเหมือนกันเลย ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน มันยากที่จะลืมจริงๆ โฮก มีความสุขแต่ก็เศร้าด้วย