แล้วมันก็.... ระเบิด ปุ้งงงง
ขณะนี้อังกฤษอากาศร้อนเหลือกำลัง ที่แมนเชสเตอร์นี่เค้าว่าอากาศร้อนที่สุดในประวัติเลยมั้ง (เห็นมันบอกประมาณ hottest ever!!)
เราเลยผันตัวเองเป็นหนอนหนังสือ เข้าห้องสมุดมันทุกวันเลย ไม่ใช่อะไรหรอก... มันมีแอร์อะนะ
ทุกวันก็จะขนเสบียง(น้ำ+หนม)หลายกหลายเอาเข้าไปกินด้วย จริง ๆ เค้าห้ามขนมแหละ แต่กินกันนิด ๆ หนอ่ย ๆ เค้าไม่ว่าอะไร ก็เลยกินได้ไง
ปกติที่ผ่านมาเอาน้ำมะม่วงบ้าง แอปเปิ้ลบ้าง แต่ที่ชอบสุดคือชามุหงิที่ไอ้อ้วนเต้ยส่งมาให้ เพิ่งรู้ว่าเอาไปทำเป็นชาเย้นแล้วอร่อยเป็นบ้าเลย ฮะๆๆ
เมื่อวานนี้นึกครึ้มอกครึ้มใจ เข้าเมืองช้อปปิ้งของกินตั้งแต่เช้า ไอ้โค้กสองลิตรมาหนึ่งขวด
กลับมาถึงห้อง เอาโค้กเทใส่แก้วสองแก้วแล้วไปแช่ช่องฟรีซเอาไว้ กะว่าจะรอมันแข็งเป๊กแล้วค่อยมากิน... อู๊ย... น่าอร่อยฮ่ะ
แล้วก็เทโค้กใส่ขวดน้ำที่ไว้ไปห้องสมุดประจำ กะจะแช่เย็นไว้ทั้งคืน วันรุ่งขึ้นก็จะได้โค้กเย็น ๆ ไปห้องสมุด
เอ๊ะ... เมื่อกี๊ว่าปิดฝาแล้ว ทำไมมองอีกทีมันยังไม่ปิดหว่า?? ว่าแล้วก็ไม่ได้สนใจ ปิดฝาใหม่แล้วใส่แช่ตู้เย็น
เช้าวันถัดมา (ก็วันนี้แหละ)
เปิดตู้เย็น... เอ๊ะ ทำไมฝาขวดเปิดอีกแล้วฟะ? ไอ้บ้าที่ไหนมาแอบเปิดฝาชั้นเนี่ย!!!!! น้ำก็หายไปนิดด้วย
แต่เอ.... ทำไมมันเลอะ ๆ ตู้เย็นหว่า? (แล้วก็เลยต้องมานั่งเช็ดตู้เย็นอีก - -")
เสร็จแล้วก็ปิดฝา เดินไปแพ็คอุปกรณ์ทั้งหลาย
จะไปห้องสมุดละ แต่วันนี้กระแดะจะเอาโน๊ตบุ๊คไปด้วย เพราะว่าจะได้เริ่มเขียนดิสเซอได้อย่างจริง ๆ จัง ๆ ต่อเนื่องซะทีละ ใช้คอมห้องสมุดแล้วไม่ได้บรรยากาศเล้ย
เอาผ้าห่อแก้วน้ำ เอาโน๊ตบุ๊คเก็บเข้าซอง ยัดทั้งสองอย่างรวมทั้งขนม กระเป๋าตังค์ ปากกา แฮนด์ครีม สมุดโน้ต ฯลฯ สารพัดจะขน (ยังกะมันจะย้ายบ้าน) ว่าแล้วก็ถือหนังสือเล่มควาย ๆ อีกสองเล่ม (เพราะกลัวมันจะหนักไปอะ) แล้วมุ่งหน้าสู่ห้องสมุด.. ทำยังกะจะไปโคชิเอ็ง แหม
ระหว่างเดินอยู่ ประมาณครึ่งทางจากหอไปห้องสมุด เดิน ๆ อยู่ดี ๆ ได้ยินเสียง
"ปุ้ง!!!!!!!"
เกิดอะไรขึ้นอ้ะ???? เด็กบ้าที่ไหนมาปาอะไรเล่นแถวนี้ฟะ???
แต่ก็นะ... เกิดสังหรณ์ใจวาบ ๆ ชอบกล ว่าแล้วก็เลย "เปิดกระเป๋าดู"
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ฝาขวดโค้กเปิดอีกแล้ววววววววว >___<~!!!!!!
แต่นับถือตัวเองจัง ท่าทางภายนอกไม่สะดุ้งสะเทือนเลยทั้ง ๆ ที่ในใจเต้น ๆ ดิ้น ๆ พราด ๆ
โค้กเคิ้ก โน้ต กระเป๋าอะไร ไม่สำคัญหรอก แต่โน๊ตบุ๊คของช้านนนนนนนนนนนนน
ว่าแล้วก็หยิบไอ้โค้กเจ้ากรรมมาถือไว้ ปิดฝาอย่างดีอีกที แล้วก็รีบเดินต่อไป
ไม่อยากบอกว่าฝาเนี่ย ไม่ใช่เปิดกันได้ง่าย ๆ นะ เพราะปกติต่อให้เราอยากกินน้ำ กว่าจะใช้กำลังภายในเปิดฝาได้ก็นานโขอยู่ แน่นอะไรจะขนาดนั้นก็ไม่รู้
ระยะห่างประมาณ 10 เมตรถึงห้องสมุด คราวนี้เห็นต่อหน้าต่อตาเลยฮ่ะ มัน "ปุ้งงงงงง" ใส่หน้าเลยฮ่ะ
แง่ง ไอ้โค้กบ้า!!!!!!!!!!
ยังเคราะห์ดี ที่หลังจากลองสำรวจดูแล้ว เพราะไอ้ผ้าที่พันขวดน้ำไว้ (ทำเป็นปกติ) แล้วก็ซองโน๊ตบุ๊ค มันกันไอ้น้ำทั้งหลายไม่ให้ไปโดนถึงตัวโน๊ตบุ๊คสุดที่รักของเรา เลยมานั่งอัพบล็อคบ่นได้ด้วยความสบายใจแบบนี้
ฮึกฮึก คราวหน้าหนูจะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้วค่ะ จะไม่เอาโค้กใส่ขวดไปแช่เย็นแล้วจับยัดใส่กระเป๋าอีกแล้วฮ่ะ
กินชาดีกว่าจริง ๆ แฮะ
ปล. แล้วไอ้สองแก้วที่อยู่ในฟรีซมันจะระเบิดด้วยมั้ย??
Create Date : 25 กรกฎาคม 2549 |
|
7 comments |
Last Update : 25 กรกฎาคม 2549 19:02:18 น. |
Counter : 353 Pageviews. |
|
|
|
p'too better to stop drink cork naka
futtetadayo !!!
congratulation with your notebook !!! 555