เรื่องการมีน้ำใจเป็นสิ่งดี ทำต่อไปเถอะค่ะ (แต่เท่าที่อ่านก็รู้ว่าจขบ.จะไม่เลิกช่วยหรอก ท่าทางจะอยู่ในนิสัยแล้วหละ) สู้ๆค่ะ

โอวว คนสมัยนี้เป็นอย่างนี้เยอะขึ้นจริงๆค่ะ
ความหยาบกระด้างของคน
บางทีก็อาจทำให้ความละเอียดอ่อนของเราเลือนหาย
ให้กำลังใจนะคะ ไม่อยากให้ความหยาบของบางคน
(น่าจะเป็นพวกที่ไม่มีทักษะทางสังคม)
มาทำให้ จขบ. ท้อแท้ที่จะแสดงความเอื้ออาทร..

อย่าเพิ่งท้อแท้นะคะ มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ

เข้าใจเลยค่ะ เพราะเราก็เจอแบบนีเหมือนกัน คือบางทีช่วยไปก็ไม่ได้หวังอะไรตอบแทนหรอกแต่ขอแค่ว่า บอกหน่อยว่าทำแล้วเป็นไง ได้รับผลยังไง ขอบใจสักเล็กๆ ก็ยังดี เพราะคำเล็กๆ อย่างนี้แต่เป็นยาทิพเลยนะ ...

เรื่องเมล์ไปแล้วเราไม่ได้รับคำตอบนี่มันทำให้เราทุรนทุรายคิดไปโน่นว่าได้รับหรือเปล่า ปกติโดยมารยาทก็น่าจะตอบกลับมานะว่าได้รับ ไม่ได้รับ หรือว่ารับทราบยังไง ทางเราจะได้วางใจ แต่ว่าหายต๋อมไปเลยก็น่าโมโหอยู่ ของเราก็เพิ่งเมื่อวานนี้นี่เองล่ะค่ะ เมล์ไปติดต่อเรื่องธุระส่วนตัวกับบริษัทที่ต้องติดต่อด้วย ไอ้เราก็พยายามโทรไป เมล์ด้วย ก็ไม่ได้รับคำตอบว่า "รับทราบ "แล้วนะ ปรากฏว่าทนไม่ไหวต้องไปหาด้วยตัวเอง เพราะเกรงว่าเค้ามาหาถึงบ้านตามเวลานัดหมายแล้วจะแย่กว่านี้ ปรากฏว่าไปถึง บอกเค้าว่าเราโทรด้วยแต่ฝากข้อความ แล้วก็เมล์ด้วย ได้รับไม๊ ... เค้าก็ตอบเฉยๆ ว่าได้รับแล้ว ... เวรกรรม ตอนนั้นอยากกระโดดกัดคอมาก เพราะได้รับแล้วไมไม่เมล์บอกหว่า

เห็นด้วยอย่างแรงค่ะ

ไม่เข้าใจว่าการตอบกลับว่าขอบคุณหรือได้รับเมลล์แล้วมันยากตรงไหน

สมัยทำงานคนที่ทำงานด้วยกันหลายๆคน บางคนไม่เคยอีเมลล์ตอบกลับเลยว่าได้รับเรื่องแล้วหรืออย่างไร

เฮ้อ ขออนุญาตบ่นค่ะ

เดี๋ยวนี้คำว่า ขอโทษ ขอบคุณ หรือการแสดงแบบมีมารยาท เดินผ่านผู้ใหญ่ต้องค้อมหลัง หรือ ไม่คุยเสียงดังมึมมาพาโวยในที่สาธารณะ เป็นการกระทำของคนรุ่นเก่าค่ะ คนรุ่นใหม่ค่อนข้างจะ งง กับเรื่องพวกนี้ เราโชคดีค่ะที่เกิดมาเร็วได้อยู่ใน Generation ของคนรุ่นเก่า

ทำอะไรไม่ได้ ก็ได้แต่ทำใจล่ะค่ะ

การที่คุณมีน้ำใจช่วยเหลือคนอื่นอยู่อย่างสม่ำเสมอ นั่นแสดงว่าคุณมีจิตสูง เป็นสิ่งที่ดีอยู่แล้ว และก็อยากให้คุณรักษามันไว้
แต่ ..... ถ้าคุณหงุดหงิด และผิดหวังกับการช่วยเหลือแล้วไม่ได้รับคำตอบ หรือขอบคุณ ก็อย่าไปสนใจอะไร เพราะมันจะทำให้จิดคุณตกต่ำลง ...
เราทำดี ... สิ่งที่ดีย่อมอยู่กับตัวเรา
เขาทำไม่ดี ..... สิ่งไม่ดีย่อมตกอยู่ที่ตัวเขา
จิตเราสูง จิตเราดีอยู่แล้ว ..... อย่าให้ใครทำให้เราจิตตกตำได้เป็นอันขาดนะคุณ

ก็ช่วยได้เท่าที่ช่วยนิ ถือว่าสงสารคนไทยด้วยกัน (ถึงจะน่าสงสารจริงหรือเปล่าไม่รู้ก็เถอะ) นึกซะว่าวันแรกเรามามันลำบากขนาดไหน ช่วยใครได้ก็ช่วยไปถือว่าทำบุญเถอะ

ถ้าบุญมันไม่ส่งผลในชาตินี้ ก็คิดว่าสะสมเผื่อเอาไว้ชาติหน้าจะได้เจอแต่คนดีๆ ไง

^
^
^
-__-" พิมพ์สับสนเล็กน้อย

จะบอกว่า "ช่วยเท่าที่ช่วยได้" ตะหาก

เอาใจช่วยคุณตู่ ทำดีต่อไปนะคะ สู้ๆ ถึงแม้ว่ามันจะเหนื่อย หงุดหงิด ไม่ได้ดั่งใจบ้างกับใครบางคนที่เราเต็มใจช่วยแล้วเค้าไม่เห็นคุณค่า แต่เราก็ยังมีความสุขใจอยู่ลึกๆที่ได้ช่วยเหลือผู้อื่นไม่ใช่เหรอ เอาน่า...น้ำใจคุณตู่มีเหลือเฟือพอแบ่งปันอยู่แล้วนี่นา..แหม....พอคุณตู่บ่นน้อยอกน้อยใจแบบนี้เราก็ไม่กล้าเข้ามาถามอะไรหลังไมค์แล้วซิ นานๆจะเข้ามากวน ยังเกรงใจจะแย่....แต่ก็ตอบเมลล์ขอบคุณกลับไปนะจ๊ะ ไม่หายหัวเงียบเข้ากลีบเมฆหรอก อิ อิ .....สู้ๆนะคะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ (ฮ่าๆๆ ตกลงมันมาอัพบล็อคขอกำลังใจเหรอเนี่ย?)

จริง ๆ ก็ไม่ใช่อะไรมากมายหรอกค่ะ แค่เบื่อคนสมัยนี้ (ทำตัวเป็นสมัยเก่าไปแล้วซะเรา) เลยอัพบ่นไปซะงั้นแหละ

สำหรับคนที่คุยกัน โต้ตอบกัน ถามบ้าง หยอกบ้าง ฯลฯ ไปเรื่อย ๆ เราไม่มีปัญหาหรอกค่ะ ค่อนข้างจะสนุกด้วยซ้ำไปจะได้แลกเปลี่ยนความคิดกัน

ส่วนมากพวกหลังไมค์นี่จะเจอแบบขาจรมากกว่า แบบอยู่ดีๆ ก็กระซิบมา ถามนู่นนี่ (เจอเยอะสุดคือถามว่าไปโหลดไอ้นั่นมาจากไหน โหลดไอ้นี่มาจากไหน บางทีขอให้อัพเพลงให้ด้วย) พอตอบไปปุ๊บก็หายต๋อม... อันนั้นไม่คิดมาก เจอบ่อยจนชินแล้ว - -" (แค่รำคาญเล็กน้อย)

บางทีรอดูปฏิกิริยาคนอื่นก็สนุกดีเหมือนกันนะ
ประมาณว่าพอชั้นตอบไปเธอจะทำยังไง ฮะๆๆ

จะว่าเราเจอแต่คนไม่ดีก็ไม่ใช่ค่ะ เพราะคนดี ๆ ก็แยะอะ แต่ไอ้เคสแย่ ๆ มันจะจำได้นานกว่าไง

.... แถมพักนี้เจอแต่คนนิสัยแย่ ๆ เยอะมาก ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน บางเคสแย่กว่าไอ้อีเมลที่อัพนั่นเยอะเลย

ปล. พี่ติ๊ก ตู่ไม่อยากสะสมบุญหรอก กลัวชาติหน้าไปเจอพวกนี้อีก ยิ่งแย่ใหญ่

ใจเย็นๆพี่ตู่...หายใจเข้าลึกๆ

ของเราก็เจอเหมือนกันนะ แต่เป็นประมาณว่า"ขอความกรุณาด้วยนะ" ถึงมันจะเป็นคำพูดแบบส่งๆไปทีก็เถอะ แต่กรุณาพูดด้วย...เราก็เลย....เป็ฯคนพูดก่อน ทั้งๆที่เป็นคนถูกขอ"ไอ่ความกรุณานั้น" ได้ผลแฮะ หลังจากทำหน้างงๆ อยู่สักพัก

ทำดีบางทีก็ได้ผลตอบแทนที่เหนื่อยใจสุดๆค่ะ

แต่ก็ยังอยากที่จะเลือกทำต่อไปนะ ไม่เป็นไร ใครไม่เห็น แต่เราทำแล้วเราสบายใจว่าไม่ได้ทำนิ่งเฉยต่อการร้องขอนั้นๆ

อย่าโทรไปเป็นอันขาด

แล้วก็...แหะ พี่ไม่ชอบนางเอกช่องเจ็ดอ่ะนะ
ก้มหน้าก้มตาทำดีแบบง่อยๆ
พี่ว่ามันเป็นการส่งเสริมให้ตัวอิจฉาได้ใจ และมุ่งหน้าลงเหวง่า

ถ้าจะช่วยเค้าต่อก็ย่อมได้ แมวไป แต่ต้องสั่งสอนให้รู้

เช่นว่า ยินดีค่า มีไรถามมาได้
อย่าลืมขอบคุณเราก่อนจิ ที่คราวที่แล้วตอบไปอ่ะ นะ นะ นิดนึง

เราทำเพื่อเขาตาหาก ต้องสั่งสอนให้เขารู้ถึงการอยู่ในสังคมอ่า
ไม่งั้นก็จะเหมือนไอ้น้องคนนั้นของตู่อ่ะ
ไม่มีใครบอก ไม่มีใครสอน ทุกคนก็เลิกคบเขาไปทีละคนๆ
พี่ว่ามันเป็นการทำร้ายเขาทางอ้อมมากกว่านะ


ไม่รู้ซี พี่คิดแบบนี้จริงๆ
ทุกคนช่วยกันส่งเสริมให้เขาลงเหวอ่า

มันมีเส้นอยู่นะ
ระหว่างการปล่อยให้เขาเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ เพราะว่าเกรงใจ..เหรอ
หรือเพราะว่าเรื่องของเขา?
หรือเพราะว่า to make friends is to tell beautiful lies
to make enemies is to speak your mind
ถ้าเราหวังดีกับเขาจริง จะช่วยเขาจริง เราก็น่าจะ speak our mind หรือเปล่า
หรือว่า ควรยกเว้นในกรณีที่พูดไปไม่มีไรดีขึ้น

พี่เชื่อในเรื่องการฝึกหมา และมีหมาน้อยตัวนักที่จะฝึกไม่ได้
หมาพี่เรียบร้อยน่ารักทุกตัว ฮิฮิ
คนมันต้องดีกว่าหมาสิ หัดไม่ได้แก้ไม่ได้ก็สุดแต่เวรแต่กรรม ถ้าด่าแล้วยังไม่สำนึกก็อีกเรื่อง

พี่ก็เป็นคนงี้แหละ
แต่ว่านะ แม้แต่พี่ก็มีข้อยกเว้น
เพราะในบางครั้ง (อันหาได้ยาก) พี่ก็ได้เลือกที่จะเงียบเหมือนกัน
กบกะตู่ก็คงรู้

ซึ่งนึกย้อนไปก็คิดว่าจริงๆ เราไม่น่าจะเงียบ...นะ แหะ แหะ

ฟังแล้วเซ็งด้วย มันดูแห้งแล้งยังไงไม่รู้ คาดได้เลยว่าถ้าติดต่อกลับไป ตู่คงเจอแบบนี้ไปเรื่อยๆจนกว่าเค้าจะชินกะสถานที่ ^^'

ขอโทษทีที่ไม่ใช่นางเอก

สู้ๆพี่ตู่ (ไม่อยากบอกว่าเป็นหนึ่งในผู้ที่ขอความช่วยเหลือจากพี่ตู่บ่อยๆเลยนะเนี่ย โดยเฉพาะเรื่องของทาคุยะสุดที่ร๊ากกกกกกกก )

เข้าใจเลยตู่ จริงๆ คำขอบคุณมันไม่จำเป็นหรอกนะ ถ้าเราจะช่วยใครซักคน แต่มันเป็นอะไรที่ส่งเสริมกำลังคนช่วยดีออก แต่ช่วยเค้าไปแล้วก็ดีแล้วล่ะตู่ เพราะไม่งั้นเขาก็อาจจะลำบากในการเตรียมตัวเดินทางไปที่โน่น ช่วยแล้วก็แล้วกันไป แต่ไม่มีความจำเป็นต้องโทรไปหาหรอกนะ ชิชะ เห็นเราเป็นที่ปรึกษาส่วนตัวรึไง

ฮ่าๆๆ ป้าแต่ละคน คิดพอ ๆ กันเลย
ตู่ก็ยังแสดงความมีน้ำใจ(งั้นเหรอ?)ต่อไปนะ

แค่เมลไปบอกเบอร์โทรศัพท์ตัวเองอะ
บอกไปได้สองสามวันแล้ว เค้าไม่เห็นโทร.หรือเท็กซ์มาเลยแฮะ

สงสัยจะไม่ต้องการ ฮะๆๆ (ดีสิ)

ว่าแต่ ตอนนี้ร้อนชะมัด - -"

ปล. ว่าจะถามป้าปุ๋ยนานแล้ว ลีมกโช้วนี่ใครอะ??? เค้ารู้จักแต่ลี้คิมฮวง ทิซิมลั้ง ชอลิ้วเฮียงฯลฯ

ปล. ลืมไปพี่ปุ๋ย มีเรื่องจะเมาท์อีกแล้ว (คนเดิมน่ะแหละ)

นิสัยไม่ดีจริง ๆ เลยเราเนี่ย

ลีมกโช้ว รู้สึกจะเป็นนางมาร(ตัวร้าย)ในมังกรหยกอ่ะ ภาคแรกกระมังพี่ตู่ เหอๆ

ทำใจเหอะ คนเดี๋ยวนี้ คำสวัสดี ขอบคุร ขอโทษ มันหายไปไหนหมดก็ไม่รู้

ลีมกโช้วอยู่ในเรื่องมังกือหยกอ่า
เป็นนางเอกที่กลายเป็นนางมาร ฮ่า

ตัวที่ตู่พูดถึงอยู่ในฤทธิ์มีดสั้นกะชอลิ้วเฮียง

คนส่วนมากคิดว่าเป็นแค่สังคมในอินเตอร์เนทงัย เลยไม่ได้เอามารยาทในชีวิตจริงเข้ามาใช้
ที่ซ้ำร้าย มีบางคนในเนทไร้มารยาทยังงัย ตัวจริงยังแย่กว่าในเนทหลายเท่า
พวกนี้ไม่ควรดีด้วยหรอก

ปล.ลีมกโช้วเชี่ยวชาญด้านพิษ มีแส้เป็นอาวุธประจำกาย (ที่เป็นแบบพู่นะ ไม่ใช่แส้เส้นเดียวเหมื่อนในหนัง SM) ว่ากันว่าความสวยพอๆกับเซียวเหล่งนึ่งเลย

โอ้... .แฟนหนังจีนมาตอบกันเพียบเลย

อยากจะบอกว่า..... ไอ้ที่เจอน่ะ ไม่ใช่แค่ในเนทล่ะ - -" ชีวิตจริงเราก็เจอแต่พวกมารยาทแย่ ๆ พอ ๆ กันเพียบเลย ..... ทำไมว้า?