:. 5 วันอันแสนทรมาน(ขา) .:

อาทิตย์ที่ผ่านมาไม่รู้เป็นไง ทามมายๆ มันต้องมีแต่เรื่องเดินๆแล้วก็เดิน เริ่มจาก

วันที่10/02/48

แม่อยากไปเยาวราช พอดีมีงานปิดถนนที่เยาวราชวันนั้นวันสุดท้าย ก็แกล้งถามแม่
"แม่ไปงานที่เยาวราชไหม" แม่ก็บอกว่า "ไปๆไปแต่งตัวเลย" เราก็คิดในใจไม่น่าหาเรื่องเลยตู แม่ดันอยากไปจริงๆเสร็จเลย


ก็แกล้งแม่ ไม่ไปดีกว่าคนเยอะอ่ะ ร้อนด้วย ขี้เกียจไปเบียดกับคน นึกถึงงานกาชาดคืนสุดท้ายแล้วสยองไม่หาย -_-" มันคงคล้ายๆกันแน่เลย

ก็ถามแม่ใหม่อยากไปอะดิ ใช่มะๆ แม่ก็บอกว่าเปล่า หุหุมีกลบเกลื่อน จริงๆอยากแต่ทำฟอร์ม (หุหุ นินทาแม่บาปไหมเนี้ย) สรุปก็ต้องไป เพราะดันเอ่ยปากชวนไปแล้วดูแล้วแม่ก็อยากไปจริงๆ ก็ไปกัน2คน


ไปถึงตอนค่ำๆ คนก็เยอะนะแต่ก็ไม่ถึงขนาดเบียดกันมากมาย ก็เดินๆดูโน้นดูนี้ไปเรื่อยๆ สักพักเอาแล้วช้านสะดุดตากับกำไรข้อมือเป็นแบบเส้นพลาสติกแพๆ


ก็ดูๆหยิบสีชมพูขาวมาดู กำลังคิดในใจหวานไปไหมเนี้ย คนขายก็บอกว่า "น้องสีนี้เหมาะกันน้องดีนะ น้องเป็นคนผิวขาวใส่สีชมพูได้" เราก็บอกว่าหวานไปเปล่าเนี้ย คนขายก็บอก "น้องใส่ได้ดีออก ดูผิวพี่สิ แบบพี่ใส่ไม่ได้" สรุปเราก็ซื้อสีชมพูอมแดงนะจะได้ไม่หวานไป


ซื้อๆของกินไปหลายอย่าง (ที่มันถูกๆอ่ะ) แล้วเราอยากกินเกาลัดไง ก็บอกแม่ว่าแม่ๆซื้อเกาลัดด้วยนะอยากกินอ่ะ แล้วเราเรื่องมากไงจะกินยี่ห้อที่เคยซื้อครั้งก่อน ก็เดินหานะ พอเจอก็ไม่ซื้อกะว่าเดี๋ยวมันก็มีอีกแระค่อยซื้อตอนจะกลับละกัน ไม่ได้มีร้านเดียวซะหน่อย


เดินๆไปก็เจออีกร้านยี่ห้อที่อยากกินแระ ก็จะเข้าไปซื้อดันเหลือครึ่งโลเลยไม่ซื้อ เดินกลับมาที่เดิมอีก ดันหาไม่เจอ-_-" เลยต้องไปซื้ออีกร้านที่คนซื้อเยอะๆอ่ะ


สรุปคืนนั้นนะเดินเยอะมาก ไม่ใช่เพราะอะไรเลย เพราะไอ้เกาลัดอย่างเดียวนี้แระ กว่าจะถึงบ้านก็ดึกพอสมควร เมื่อยขามากเพราะเดินวนไปวนมาซื้อเกาลัด


วันที่11/02/48

วันนี้ไปงานซ้อมรับปริญญาของเพื่อน ที่ลาดกระบังไม่เคยไปเลย ต้องตื่นตี5 ตื่นมากินข้าวเหนียวหมูทอด(ซื้อมาจากเยาวราชเมื่อคืน) กินเสร็จอาบน้ำ แล้วต้องมานั่งรีดผมอีกอ่ะ เสียเวลามั่กๆ


ไปเจอเอฟที่ป้ายรถเมล์เอฟถามว่า "พี่เจี๊ยบนี้รีดผมแล้วเหรอ -_-"" เพราะสภาพเหมือนไม่ได้รีด ก็นะแค่นี้ก็โอแล้วละน้อง มันรีบๆต้องเข้าใจ (แต่จริงๆไม่เคยรีดได้ตรงเลยสักครั้ง 555) ต้องนั่งรถไฟไปดีนะที่เอฟไปเป็นเพื่อน


กว่าจะไปถึงรถไฟเลทมากๆ บอกว่าออก8.00ถึง8.45 กว่ามันจะออก8.20 ตอน8.45ยังอยู่สถานีมักกะสันอยู่เลย กว่าจะถึง9.30 -_-" วันนั้นกว่าจะกลับถึงบ้านก็บ่าย2กว่าได้ เหนื่อยอีกแย้ววันนี้ ตอนกลับไมได้นั่งเลยยืนตลอดทาง


วันที่12/02/48

วันนี้ก็ไปงานซ้อมรับปริญญาเพื่อนอีกคน คนนี้ที่พระจอมเกล้าธนบุรี เฮ้อ..ค่อยใกล้บ้านหน่อยพอสายๆก็กลับ


โทรไปหาเพื่อนซี้ เห็นวันก่อนโทรมาบอกว่าจะชวนไปฟิวเจอร์บางแค บอกว่าจะไปซื้อของขวัญให้รุ่นน้อง ก็ถามว่าตกลงไปไหมวันนี้ช่วงบ่ายเราว่างแล้วนะ


เพื่อนก็บอกว่าไปๆ งั้นเดี๋ยวไปเจอกันที่ฟิว ไปถึงประมาณเที่ยง ไปถึงพร้อมๆกันเลยละไม่น่าเชื่อ คิดว่าเพื่อนต้องมาช้าแน่ๆ ที่ไหนได้เพื่อนบอกว่าให้พ่อขับมาส่งกลัวเรารอนาน (ดีมากไอ้เพื่อนซี้ อิอิ)

ซื้อของเสร็จ รอให้เขาห่อให้ด้วย รอนานเลยละเพราะของตั้ง3อย่าง ระหว่างรอก็ไปเดินเล่น สักพักเริ่มหิวก็แวะเข้าchester' สั่งอาหารเสร็จมานั่งรอที่โต๊ะ


อยู่ๆไฟดับ! ก็เริ่มมองๆรอบข้างว่าเกิดไรขึ้น ในใจกำลังคิดว่าไฟไหมเปล่าหว่า ถ้าไฟไหม้จะทำไงเนี้ย ก็ไม่เห็นมีใครแตกตื่นแสดงว่าไม่มีไรเกินขึ้นคงไฟดับธรรมดา เดี๋ยวก็คงมา


รอสักพักพนักงานก็เอาอาหารมาเสริฟ์ ต้องนั่งกินทั้งมืดๆอ่ะ ไฟสำรองก็ไม่มีดีที่ห้างอีกด้านไฟไม่ดับก็พอมีแสงสลัวๆบาง กินไก่เข้าไปคำแรก เหอๆรู้สึกถึงความเกรียม ต้องทนกินจนหมดจาน


กินเสร็จไฟก็ยังไม่มา ก็ไปเดินเล่นกันต่อ ก็เดินๆไปด้านห้างโรบินสัน เดินๆอยู่ไฟดับ เวงกำมันเกิดอะไรขึ้นเนี้ย คิดในใจเหมือนเป็นตัวซวยเลย เดินไปด้านไหนไฟก็ดับ พอไฟดับก็ทำไรไม่ได้ ไปที่ร้านที่ซื้อของขวัญเขาก็ยังไม่ได้ห่อให้เพราะไฟดับห่อไม่ได้อีก


ก็ต้องรอจะไปร้องเกะก็ไม่ได้ไม่มีไฟ ร้อนก็ร้อน แล้วจะไปชั้นไหนก็ต้องเดินเอาเพราะบันไดเลื่อนมันหยุด เมื่อยมั่กๆ เพราะเดินขึ้นเดินลงรอบมาก รอไปประมาณ1.30ครึ่งกว่าไฟจะมา ฮ่วย! เซ็งโคด


พอไฟมาก็ไปร้องเกะกับเพื่อน เหอๆอัดอั้นอยากร้องตั้งแต่ตอนไฟยังไม่ดับแล้ว ก็ร้องๆไปประมาณ9-10 เศษหมดเลยเลิก เดินกลับไปเอาของที่ให้เขาห่อให้ พอได้ของปุ๊ปก็กลับเลยค่ะ เมื่อยมากกกก


วันที่13/02/48

ไปพันทิปซื้อจอคอมกับboard ก็เดินๆซื้อโน้นซื้อนี้กว่าจะกลับก็บ่ายจริงๆวันนี้ก็ไม่เหนื่อยเท่าไรเพราะเอฟขับรถไป แต่พอกลับมาถึงบ้านก็เริ่มรู้สึกเพลียๆนิดหน่อย


วันที่14/02/48

วันนี้ไปเยาวราชอีกแล้ว ไม่อยากไปเลยแต่ต้องไป แม่พาไปมูลนิธิปอเต๊กตึงอ่ะ ไปทำบุญโลงศพ แล้วก่อนไปทำบุญโลงศพต้องไหว้ด้านหน้าก่อน ควันธูปเยอะมาก ทรมานจริงๆ


เราแสบตาไปหมดเลย หายใจก็ไม่ค่อยออก แบบว่าอยากจะออกมาเร็วๆเลยละ แต่กว่าบรรดาคุณแม่กะคุณป้าจะทำธุระเสร็จเล่นเอาเราเกือบตายเพราะควันธูป >_<"


พอเสร็จเราก็เดินไปแวะคลองถมแป๊ปนึงซื้อไม้ตียุง (อยากได้มานานแล้ว) ซื้อโทรศัพท์มาด้วยสีชมพูลายคิตตี้น่ารักดีชอบๆ 250บาทเอง ^^ ซื้อเสร็จเดินกลับมาหาป้า (ป้านั่งรอเพราะขี้เกียจเดินไปคลองถม)


พอมาถึงป้าเกือบหลับไปแล้ว 555 ก็ไปเดินเยาวราชต่อ ซื้อเกาลัดอีกแย้ว จำได้ไหมวันที่บอกว่าไปเดินกับแม่ก็ซื้อเกาลัด สรุปเกาลัดกล่องนั้นเราแทบไม่ได้กิน เพราะไม่ค่อยอยู่บ้านเลย วันนี้เลยต้องซื้อให้ได้ แค้นๆเหอๆ


ซื้อเสร็จ ป้าไปเดินสำเพ็งต่อ -_-" กว่าจะได้กลับ5โมงเย็นได้ รอแท๊กซี่นานมาก ต้องเดินไปดัก เฮ้อ.. เป็นวันที่เดินเยอะมั่กๆ เดินทั้งคลองถม เยาวราช สำเพ็ง


ยาวมากเลยอ่ะ ใครอ่านจบปรบมือให้ ^^

19/2/48

Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2548 Last Update : 18 เมษายน 2550 16:07:17 น. Counter : 693 Pageviews.		3 comments
Share Tweet