ถุงๆ ไม่กลัวไฟซ็อตเหรอ

มันค่อยๆ ย่องเข้ามา คลอเคลีย...คลอเคลีย... โดดขึ้นโต๊ะ... มองๆ ... เหยียบมือซ้ายขึ้นมาบนคอมก่อน... ลองเหยีบๆ แล้วก็ก้าวขวาตามมา... ค่อยๆ ขึ้นไปทั้งตัว...นอนแปะ! สบ๊ายยยย สบาย //จังหวะนั้นเองมม.ก็คว้ากล้องมาถ่าย แช๊ะ!

.. กลัวคอมพังมากกว่า .. มันหนักเท่าข้าวสารถุงนึงแล้วนะ

เหมือนเด็กๆ ที่บ้านเลย พอกางคอมปั๊บ มันจะมาเวียนกันเดิน ก๋ายไปก๋ายมา

สอนถุงๆ พิมพ์คอมดิ

คิคิ ที่บ้านจะไม่นั่งคอมพ์ แต่จะนั่งตักเอาหัวพาดคีบอร์ดแล้วจะพิมพ์ไงล่ะ