อินเดีย จุดหักเหชีวิต ทริปแรกนอกอาเซียน ตืด ตื้ด ตือ ตื่อ ตือ ตือ ตื๊ด .เสียงโมโนโฟนิคของมือถือเก่าๆ เครื่องนึงที่คน edit พยายามอย่างยิ่งแล้วที่จะทำให้ฟังเป็นเพลง somewhere over the rainbow ร้องขึ้นมา เออ เบอร์034 ด้วย ต้องเป็นโรงงานที่เราไปสมัครไว้แน่เลย(ตื่นเต้นๆๆ) “สวัสดีครับ” “สวัสดีครับ ขอสายคุณ M ครับ” “ครับผม พูดอยู่ครับ” “ผมคุณ B จากบริษัท C ที่คุณมาสัมภาษณ์ไว้นะครับ ตกลงเรารับคุณเข้าทำงานแล้วนะครับ คุณจะสามารถเริ่มงานได้วันไหนครับ” คิดในใจ(อ้อ อีตา HR manager คนนั้นน่ะเอง ตายละหว่า แล้ว ปตท.สผ. ที่สมัครไปล่ะ โธ่..ว่าจะรอไปสัมภาษณ์รอบ2ก่อนแท้ๆ แถมตอนนี้ก็เดือน8 แล้ว อีกไม่กี่เดือนก็ได้โบนัส เค้าว่าปีนี้ 4-6 เดือนด้วยดิ) “อ๋อ ก็อย่างเร็วก็คงต้อง อีก 1 เดือนนะครับพี่ ตามระเบียบน่ะครับ แหะๆ” ในใจคิด (เอาวะ ไม่ได้โบนัส ขอดูผลอีกที่ก่อนก็ยังดี!) . ตืด ตื้ด ตือ ตื่อ ตือ ตือ ตื๊ด . “สวัสดีครับ” “สวัสดีครับ ขอสายคุณ M ครับ” “ครับผม พูดอยู่ครับ” “ผม N นะครับจากบริษัท C ครับ” หวาย นายใหม่นี่หว่า.... “คุณ M จะมาเริ่มงานกับเราได้เร็วสุดเมื่อไหร่ครับ” “เอ่อ อย่างเร็วก็คง 1 ตุลาอะครับ” (เสียงดุมาก)“อืมม์ คุณมีพักร้อนเหลือมั้ย” \(ToT)/ “มีครับ .แต่ว่า...” “งั้นคุณมาเริ่มงานตั้งแต่อาทิตย์สุดท้ายของกันยายนเลยนะ เพราะว่าอาทิตย์ที่ 3 ของเดือนตุลา เราจะส่งคุณไปอินเดีย!” . “อ้าว คุณ M” “สวัสดีครับพี่ B” เป็นไงบ้างล่ะ ได้ข่าวว่าจะได้ไปอินเดียหนิ คุณนี่โชคดีมากเลยนะ คุณเป็นคนแรกของบริษัทเราเลยที่ได้ไปอินเดีย” “จริงเหรอครับพี่” \(^o^)/ “จริงซี่ แหม่ คนอื่นนะเราส่งไปเทรนที่ Headquarter ที่สวิส หมดแหละ คุณนี่คนแรกเลยที่ได้เทรนใน region เพราะ cashflow เราไม่ค่อยดี” “จริงเหรอครับพี่” /(ToT)\ “เอาน่า นี่ตั๋วเครื่องบินกับ pocket money ของคุณ 1500 เหรียญ” “เอ๊ะ อ่านใน mail เค้าบอกว่าค่าโรงแรมคืนละประมาณ 100 เหรียญไม่ใช่เหรอพี่” “ก็ใช่นะสิ เค้ารวมทุกอย่างแล้วไง นี่ผมยังเผื่อให้คุณอีกนะเนี่ย” ?(o_O) “เหรอครับ” “อะหน่า..... เชื่อผมดิ” (มาละ ไอ้เสียงอะหน่า ที่เค้าล่ำลือกันในหมู่เด็กใหม่) “อ้า....ครับพี่ ขอบคุณครับ” จากข้อมูลใน lonely planet (แอบไปยืนอ่านใน B2S เรื่อง’ไรจะซื้อ ไปเมืองเดียว จะบังคับขายทั้งเล่ม) เมืองที่ผมจะไปชื่อว่า Goa ครับ เป็นเมืองท่าที่เก่าแก่ของอินเดียเลยทีเดียว เดิมทีถูกยึดครองโดยโปรตุเกส ปัจจุบันจึงมีส่วนผสมของทุ่งหญ้า ทะเล สัตว์เลี้ยง ศิลปะพื้นเมือง และ ป้อมค่าย กับ โบสถ์ สไตล์โปรตุกีสอยู่เต็มไปหมด แถมชาวบ้านนอกจากนับถือฮินดูแล้ว ยังมีที่ถือคริสต์อีกไม่น้อยทีเดียว ถ้านึกภาพไม่ออก ลองจินตนาการถึงอยุธยาบ้านเราดูนะครับ แต่เปลี่ยนจากวัดไทยเป็นวัดแขก แล้วก็เปลี่ยนโบราณสถานต่างๆเป็นวิหารคริสต์ไป (เอ๊ แต่’ยุดยาก็ไม่มีทะเลนี่ฝ่า...อะหน่า..... คุณไม่เชื่อผมเหรอ...อุ๊ย!ติด อิอิอิ) แผนการเดินทางก็ไม่มีอะไรมากครับ วันแรกขึ้นเครื่องไปลงที่มุมไบ (บอมเบ นั่นละครับ) ค้างคืนที่ Leela Hotel คืนนึง(ได้ข้อมูลจากคุณคนขับ taxi ว่าคุณนายลีลา เธอเป็นคนดังแถบนั้น คล้ายๆกะนาย บังเลาะห์ ที่เป็นชื่อเขต (Bangalore) ตอนแรกนึกว่าบังกะโลว์) แล้วต่อเครื่องไปพักที่โรงแรม Marriott ที่ Goa เพื่อ training 10 วัน ไม่รวม เสาร์-อาทิตย์ ที่ได้หยุด \(' - ' \)\( ' - ' )/(/ ' - ' )/ แล้วกลับทางเดิมอีก 2 วัน เป็น 14วัน สองอาทิตย์พอดี . “ซิตี้แบงค์ 1588 สวัสดีค่ะ” “สวัสดีครับ เอ่อ ขอเพิ่มวงเงินบัตรเครดิตครับ.....” บ้าที่สุด โดนอีตา B หลอกจนได้ วันแรกเชคเอ้าท์ออกจาก Leela Hotel ตาแทบเหลือก ก็ค่าห้องพัก 1 คืนที่ได้แค่นอนอย่างเดียวกะอาหารเช้าแบบขนมปังกาแฟเนี่ย ล่อเข้าไปตั้ง 110 USD แล้วอะดิ แถมหลังจากรับเงินดอลล์ของเราไป ยังทอนแบงค์รูปีย์เก่าๆ ขาดๆมาให้อีก (เจ็บใจมากตอนนั้นมัวแต่มึนกับบิลค่าห้อง แถมต้องรีบไปขึ้นเครื่อง เลยไม่ได้สังเกต แถมพอเอาไปใช้ที่ร้านค้าสนามบินก็ไม่มีใครรับอีก) อันนี้โลโก้โรงแรมครับ ไม่น่าเล๊ย เฮ้อ.....โรงแรมก็สวยดีแท้ๆ ทำไม๊ พนักงานใจร้ายยังงี้หนอ? เอาน่า รีบไปเหอะ เด๋วตกเครื่อง! .. หลังจากผ่านสนามบินท้องถิ่นที่มีทหารถือปืนกลเดินเพ่นพ่านเต็มไปหมด เราก็มาถึงเมืองกัวซะที เข้าพักที่ Marriott คืนแรก อย่างที่บอกไปแล้ว โทรขอ up วงเงินทันที (เวรจิงๆ นี่ดีนะที่ได้พัก 1 คืนแล้ว check out ก่อน เลยไหวตัวทัน ถ้าค้างเค้า 14 คืน แล้วไม่มีตังค์จ่ายเนี่ย ได้ติดคุกกินโรตี หัวโตแน่เลย (i-_-) ) ข้างล่างนี่รูปที่มาริออทครับ ที่เห็นเหมือนทะเลนี่ที่จริงเป็นปากแม่น้ำก่อนออกทะเลครับ แต่เค้าเรียกเป็น Beach เหมือนกัน รู้สึกจะชื่อ Mirama beach ครับ ที่เห็นเป็นขอบอยู่ข้างในเป็นสระว่ายน้ำ ตรงนี้ทำให้นึกถึงเรื่องลามู ตอนที่เจ้าบ้าเมนโด้ สูบเอาน้ำจากแปซิฟิกมาทำสระว่ายน้ำเพื่อดูแอตแลนติกไปว่ายน้ำจากแปซิฟิกไป..นอกเรื่องอีกแล้ว ส่วนอันนี้เป็นห้องพัก อาหารเช้าที่นี่ดีกว่าที่ leela เยอะครับ :) หรือเป็นเพราะเอาไปเทียบกับกับข้าวโรงงานที่กินตอนกลางวันก็ไม่รู้ ....................................................... วันรุ่งขึ้นออกจากที่พักไปเทรนกันจิงๆซะที Mr.Y ผจก.ฝ่ายวิศวกรรมชาวอินเดียขับรถมารับด้วยตัวเอง ไม่รู้ว่าให้เกียรติจัด รึ จนจัด เลยไม่มีเงินจ้างรถมารับ อิอิ เผาบริษัทตัวเองอีกแล้น) แล้วก็เลยได้รู้จัก เอ่อ...ห่างไปหน่อย แต่เรียกว่าเพื่อนคงสนิทปากดีกว่าน้ารึลุงอะนะ อีก 3 คน (ลงรูปจริงไว้ คงไม่มีใครรู้จักหรอกนะ) คนกลางคือ Mr.G แกเป็นฝรั่งออสซี่ วัย 30 กลางๆ ปัจจุบัน เป็น production manager อยู่ที่มาเลเซีย นิสัยดี ฮามาก เที่ยวภูเก็ตบ่อยกว่าผมอีก แถมชอบเล่นเกมส์เหมือนผมด้วย ตกเย็นก็เข้าห้องเกมส์ไปอัด Virtual cop2 กันมันส์หยด (ผมเอาแบงค์รูปีย์เน่าๆ มาผลาญที่นี่แหละครับ มันมืดดี เด็กคุมร้านก็ง่วงๆ หลับๆ เข้าทางโจร!) คนทางขวา Mr.K หมอนี่เป็นคนอินเดียแท้ๆ วัยไล่เลี่ยกะอีตา G นั่นแหละ แต่แกฮากว่าอีก มุกกระจายสุดๆ ปัจจุบันเป็น financial manager อยู่ที่อินโดนีเซีย คนทางซ้ายนี่ Mr.D เป็น logistic Head ลูกน้องอีตา K อีกที หมอนี่ไม่ค่อยฮา แต่ตลกดีเพราะแกอายุ 30ต้นๆแล้ว แต่ดันเป็น homesick คิดถึงลูกสาว (สมมติมีใครรู้จักแกขึ้นมาจิงๆอย่าบอกแกนะ ว่าผมเอามานินทา 55) รวมกันกะอีตากะเหรี่ยงอินเตอร์คนที่เห็นแต่แขนด้วยเก๊าะเป็นอันว่า ทริปนี้มีเราเป็นแก๊งสี่เกลอ พอเริ่มจะคุ้นๆกัน ก็เริ่มคุยกัน (ให้เสียงภาษาไทยโดย อินทรี) ตากะเหรี่ยง “เฮ้อ กลัวว่าจะมีปัญหากะการเทรนง่ะ เข้างานมาแป๊บเดียว ไม่ค่อยรู้อะไรเท่าไหร่ โดนเนรเทศมาเพราะ คุณ N เจ้านายเค้าขี้เกียจมาเลยถีบมาผมมาแทน มานี่นี่คิดว่าเหมือนมาพักร้อนเท่านั้นเองอะ” ตา K “โอ๊ย ผมก็บอกเจ้า D เหมือนกันว่าอย่าเครียดมาก จิงๆจะให้มันมาคนเดียวก็ได้ แต่ผมอยากกลับบ้าน คิดถึงเมียเลยมาด้วย” ตา G “ช่ายๆๆ ไม่เป็นไร ชิวๆ ผมมานี่ก็ไม่ได้ตั้งใจมาเรียนอะไรหรอก มาเพราะอยากดู cricket เท่านั้นแหละ ที่มาเลย์ไม่มีถ่ายทอด มีแต่ซ๊อคเกอร์ น่าเบื่อชะมัด ” ปรากฎว่าเข้าทางตา K พอดีเพราะอยากดูเหมือนกัน เลยผสมโรงกันใหญ่ ตอนนั้นพอดีจะมีนัด ออสซี่กะอินเดียด้วย เลยบลั๊ฟกันน่าดู ช่วงเทรนนี่ก็มั่วอย่าบอกใครตามคาด ผมทำงานมาแค่ 2 อาทิตย์ แต่ให้มาเรียนโปรแกรมเพื่อกลับไปจัดระบบใหม่ทั้งหมด ฮ่วย! ภาษาอิงกะลิดเราก็ใช่จะดีเด่มาจากไหน มาเจอ อินดะลิด เข้าไป หลับดีก่า (^^) ตอนเบรก ตา G กะตา K แซวกันใหญ่ว่า ยูนี่ใจกล้าโคด เข้างานมาไม่ทันพ้นโปรฯ แล้วยังใจกล้ากำลังสอง เจือกไปหลับต่อหน้าอาจารย์อีก ส่วนตัวผมแล้ว ความประทับใจใน plant ที่อินตะระเดียนี่ ก็ไม่มีอะไรมาก เด่นที่สุดก็ดูจะเป็นบ่อน้ำดับเพลิงที่มีจระเข้ลงไปนอนเล่นอยู่ข้างใน คุณ Y บอกว่ามันก็มาจากแม่น้ำแถวนั้นแหละ ตอนตัวเล็กๆก็โดดลงไปกินพวกแมลงที่ตกน้ำ พอโตขึ้นมามันปีนขึ้นไม่ได้ ต้องเอาไม้กระดานไปพาดให้มันเดินขึ้นมา ส่วน plant ข้างๆนั่นแล้วใหญ่ เพราะเป็นบ่อทะเลสาบ ไม่ใช่บ่อคอนกรีต ตอนนี้แทบจะเป็นฟาร์มไปแล้ว กับอีกอย่างที่ประทับใจคือ หลังกินข้าวเค้าจะมีเมล็ดผลไม้เล็กๆ คล้ายๆงารึข้าวเปลือกบ้านเรานี่แหละ แต่เคี้ยวแล้วออกรสมินท์ แปลกและอร่อยดีเหมือนกัน จำชื่อไม่ได้แล้ว ใครรู้ช่วยบอกที... ................................................................ วันนี้วันศุกร์แล้ว ตา K เตรียมตัวกลับไปปิ๊กบ้านวันอาทิตย์ โดยมีภารกิจพิเศษต้องสะสางก่อนไป 2 เรื่อง .. K “เฮ้ M ลูกสาวกับเมียผม พอรู้ว่าจะมาเทรนที่นี่นะ ก็รีบโทรมาเลย” M “เรอะ เค้าคิดถึงยู อะเดะ” “ป่าว เค้าโทรมาบอกไอว่า No Cashew no home!” บอกแล้วว่าหมอนี่มุกกระจายจริงๆ คือ ที่กัวเนี่ย เจ้า cashew หรือเม็ดมะม่วงหิมพานต์น่ะ ดังมากนะครับ เป็นสินค้าขึ้นชื่อ เหมือนก๋วยเตี๋ยวเรืออยุธยา(มันยังจะดึงไป’ยุด’ยาอีกแน่ะ) อะไรงั้นเลย จะบอกว่าลองกินดูแล้วครับ แต่ไม่แน่ใจว่าเพราะของที่ผมไปกินมันสดอยู่ รึเปล่า เพราะมันหอมและมันกว่าที่เรากินกันทั่วๆไปจริงๆ G “เออ เอาๆ ไอก็อยากลองเหมือนกัน” ที่จริงตาหมอนี่มันลองกินทุกอย่างแหละครับ K “ดีๆ ก่อนกลับจะได้กินไอติม ตุนไว้เยอะๆก่อน” M “ทำไมล่ะ บ้านยูไม่มีให้กินเร๊อะ?” K “ป่าว ลูกสาวไอ อ้วนมาก ไอเลยห้ามเค้ากินขนมหวาน” G “ยูก็เลยงดเป็นเพื่อน?” K “ป่าว เค้าเลยห้ามไอกินเหมือนกัน” (i-_-)(i-_-)(i-_-) \( 'o '\) งานนี้ปรากฏว่านาย D ได้อานิสงค์ไปด้วย ได้ตุ๊กตาบาร์บี้ในชุดส่าหรีไปฝากลูกสาว 2 ทั้ง2คน M “ทำไมซื้อเหมือนกัน 2 ตัวล่ะ D” K “M ไม่เคยมีลูกไม่รู้หรอก” D “ฮ่ะๆ ขืนซื้อไม่เหมือนกัน มีหวังตีกันตาย” ..เฮ้อ ผู้หญิงนี่ช่างเข้าใจยากทั้งวัยเด็กวัยโตจริงๆ . วันเสาร์ คุณ Y จัดรถพร้อมคนขับให้ 1 คันพาเราไปเที่ยว ต้องบอกว่าผมพูดกะคนขับไม่ถูกจริงๆ อาศัยว่าตา K ยอมสละเวลามาด้วย เลยโชคดีไป ดังนั้นชื่อสถานที่ต่างๆอาจจะไม่มี รึเพี้ยนๆไปบ้างอย่าว่ากันนะครับ ที่แรกที่เราไปเป็นวิหารโปรตุกีส ถ้าจำไม่ผิดน่าจะชื่อ วิหารเซนต์ฟรานซิส ซาเวียร์ เหมือนโรงเรียนดังบ้านเรานี่แหละครับ ภายในก็งดงามทีเดียวครับ เสียแต่มืดไปหน่อย ภาพออกมาเหมือนหนังฟิล์มนัวร์ เลยไม่ได้เอามาลง (ที่จริงมัน load นานน่ะ ขี้เกียจรอ) จากนั้นคุณคนขับพาเราเสี่ยงตายขึ้นเขาไปสวนพฤกษศาสตร์ แต่มันแพง+ไม่น่าจะมีอะไรเลยแอบดูอยู่ข้างนอกแล้วไปกินข้าวกัน (ที่ว่าเสี่ยงตายเพราะรถเราแก่พอดูเลย ส่วนรถบรรทุกที่นี่ก็ขับกันดุน่าดู ทุกคันมีสติ๊กเกอร์ ไม่ก็เขียนสีไว้ที่ท้ายว่า “Horn Please” แล้วคนที่นี่ก็กดแตรกันทุกช็อตจิงๆซะด้วย แต่ตัวรถก็แต่งสวยดีเหมือนกัน ออกสไตล์แขกๆดี เสียดายเหมือนกันที่ไม่ได้ถ่ายเก็บไว้เลย กลางวันเราไปกินข้าวกันที่โรงแรม leela สาขา Goa ซึ่งสวยกว่าที่มุมไบตั้งเยอะ เป็นไปได้ว่าที่ดินถูกกว่ามาก เพราะที่ส่วนใหญ่ยังเป็นภูเขาและทุ่งนา ขนาดสระว่ายน้ำยังหรูเลย ทำไมเราไม่ได้มาพักที่นี่น้อ? ................................................ ตกบ่ายควบปุเลงๆ กันต่อ ไปดูวัดฝรั่งแล้ว ตานี้ถึงวัดแขกของจริงกันบ้าง วัดนี้เป็นวัดฮินดูของไศวนิกาย หรือนิกายบูชาพระอิศวรหรือพระศิวะ (ฮินดูมีนิกายหลัก 3 นิกาย แบ่งตามเทพสูงสุดทั้ง 3 (ตรีมูลติ) ที่บูชา คือ พระพรหม พระนารายณ์ และพระอิศวร) เค้าทาสีสวยเหมือนของเล่นเลยครับ ภาพจะออกมาเอียงๆหน่อย เพราะคนถ่ายยังเมาขี้ตาอยู่ คือ คาร์โบไฮเดรตมันแปรผันตรงกับความหนักของหนังตาอะครับ อิอิ อันนี้เป็นรถลากทำจากไม้ที่ใช้ในพิธีการ ใหญ่โตอลังการทีเดียว แต่ท่าจะไม่ได้ทำพิธีมานาน เพราะเก็บในโกดังมิดชิด(ดีนะที่เราสอดรู้ เดินเข้ามาดู) ดูใกล้ๆซิ อี๋ยยยย หยากไย่เขรอะเชียว หมดแล้วครับวันเสาร์แรกในอินเดีย .. วันอาทิตย์ นาย K กลับบ้าน นาย G อยากนอนดูคริกเกตอยู่ที่โรงแรมมากกว่า นาย D ขี้เกียจออกไปไหน มีแต่นาย M นี่แหละตื่นเต้นจะไปเที่ยวมันได้ทั้งวัน หลังอาหารเที่ยงในห้องอาหารที่มีวง Spanish guitar มาเล่นเพลงลาติน ให้ฟัง กระผมเลยเดินไปดูวิวเล่นในเมืองคนเดียว เมืองที่มีบรรยากาศสบายๆแบบนี้หายากจริงๆครับ นี่ขนาดแค่คลองข้างทางยังงามเลยครับ เดินไปเดินมาเจอวิหารงามๆอีกหลังแต่ไม่กล้าเข้าไปเพราะมาคนเดียว หวาดๆอยู่เหมือนกัน เลยได้แต่เก็บบรรยากาศภายนอกไว้ เห็นแล้วนึกถึงการ์ตูนเรื่อง 3x3 eyes จริงๆ หมดแรงนั่งพักดูวิวข้างทาง บิดขี้เกียจ เฮ้อ........... อากาศดีจัง (คุณแม่เด็กแถวนั้นเริ่มกันลูกออกไปห่างๆ เธอคงคิดว่าผมบ้า) เริ่มมืดแล้วแฮะ เมื่อกี๊ก็ยังสนุกอยู่หรอก แต่ขืนหลงทางตอนมืดๆแบบนี้ไม่หนุกแน่ รีบเผ่นกลับดีกว่า ข้อดีของการเดินเที่ยวคืออยากกลับก็กลับไม่ต้องรอรถนี่แหละครับ ขอแค่จำทางแม่นๆก็พอ ........................................................................... การเทรนอีก 5 วันผ่านไปอย่างรวดเร็ว วันสุดท้ายของการอยู่ที่ Goa มาถึง Mr.Y พาไปเลี้ยงส่งแล้วส่งตั๋วนั่งเรือสำราญ (เรียกซะหรู แต่ขอบ่นหน่อยเหอะ ก็เรือ2ชั้นข้ามเจ้าพระยาบ้านเราที่มีร้องเพลงอินเดียที่ฟังไม่ออกแค่นั้นแหละ แต่วิวดีอย่าบอกใครเชียว) “Hello” (O_o)โอ้ ตาลุงที่ไหนเนี่ยเมามาเชียะ “Yes?” “Where are you from?” “Thailand” ตอบอย่างภูมิใจเต็มที่ “Taiwan?” “NO! Thailand” “Taipei?” “OK forget it, just a little country in south east Asia, OK?” ยิ้มให้ 1 ที แล้วเดินหลบไปถ่ายรูปต่อ เจอแบบนี้ เซ็งสุดๆ เลย หนีดีก่า “Can you take a photo for me?” แน๊ะยังจะตามมาอีก “Sure, of course” ถ่ายไปเหอะกล้อง ดิจิตอล ตูจะลบเมื่อไหร่ก็ได้ อิอิ เฮ้อ โลกเราช่างกว้างใหญ่ และเต็มไปด้วยคนหลายรูปแบบดีจริงๆ ....................................................................... 1 เดือนต่อมา ใน conference call meeting . M “OK Thailand will have no problem to go on with this new program.” G “Sorry but here in Malaysia we have problem about head count so we cannot afford to take it.” M "" K “Same goes to Indonesia and we also have problem about the program has only English version and most of our employees cannot use it.” M "" Y “Well, so in south east Asia we’ll have only Thailand to implement the program.” M “เฮ้ย!!!” .. จบแล้วสนุกมั๊ยครับ.... ไม่หนุกเหรอ? ยาวไปเหรอ? อะไรนะรูปไม่สวย? เชอะเสียใจด้วย กลับไปดูหัวข้อนะ นี่ diary ส่วนบุคคลครับ ดังนั้นห้ามบ่น อิอิ   Create Date : 05 ตุลาคม 2548 16 comments Last Update : 5 ตุลาคม 2548 19:03:40 น. Counter : 1468 Pageviews. Share Tweet

เย้ มาอ่านคนแรก   โดย: มาแอบดู IP: 84.173.217.13 5 ตุลาคม 2548 23:53:45 น.

เนปาล กับ อินเดีย (โดยเฉพาะสิกขิม)... เป็นประเทศที่อยากไปมากที่สุดใน.....ชีวิต! ปล. อ้อ! ทิเบต + แชงกรีล่า ด้วย... =)   โดย: hunjang 6 ตุลาคม 2548 8:41:25 น.

ยอดเยี่ยมๆๆ อยากไปจังอินเดีย ไปแต่เนปาลค่ะ ชอบทุกอย่าง ศิลป วัฒนธรรม แล้วก็ สีสันของชีวิตที่นั่น อย่างเดียวที่ไม่ปลื้ม สงสัย หนุ่มอินเดียค่ะ รูปสวยมากๆๆ ขอเซฟรูปฟ้า สวยๆ ไปรูปนึงนะคะ   โดย: ขอบฟ้ากว้าง 6 ตุลาคม 2548 12:06:25 น.

คุณ มาแอบดู: เย้ มีคนเข้ามาอ่านคนแรก คุณหนูก็อดซิลล่า: ถ้าภัตตาคารแชงกรีล่าละก็ อยู่แถวสีลมครับ จะไปก็ชวนผมด้วยละกัน คุณ Horizon: firm ครับ คนไทยทั้งหนุ่มทั้งสาวหน้าตาดีกว่าแน่ๆครับ แล้วก็ยิ่งกว่ายินดีเลยครับ ถ้ารูปที่ผมถ่ายจะได้ไปปรากฎที่อื่นๆบ้าง   โดย: เซียวเปียกลี้ 6 ตุลาคม 2548 17:49:08 น.

สวยดีมั่กๆ ท่าน อยากไป แต่คงไม่มีปัญญาไปแหงมๆ แพงจางคืนละ ร้อยกว่าเหรียญ วุ้ย ถ้าทำงานอยู่เมกา จะไปเที่ยวอยู่หรอก เผอิญทำงานต๊อกต๋อย อยู่เมืองไทย ไม่ได้ไปแน่ๆชาตินี้ ป.ล. น้ำลดแล้วละท่านเซียว ขอบคุณ ที่เป็นห่วง   โดย: aMp (sugarhut ) 6 ตุลาคม 2548 18:51:31 น.

คุณ M เขียนสนุกมากจ้ะ..แต่ยังอ่านไม่จบ.. ฮะๆ..ไม่ใช่ไรนะ..คือยุ่งอยู่อ้ะ ..ไว้จะเข้ามาอ่านต่อนะ.. อะหน่า...เชื่อผมดิ   โดย: June! IP: 134.153.31.235 6 ตุลาคม 2548 19:23:47 น.

ภัตฯ แชงกรีล่าไปแน่นอน...แต่คงชาติหน้า อย่างเราต้องยองยองเหลา =)   โดย: hunjang 7 ตุลาคม 2548 12:50:34 น.

พี่อายุเท่าไหร่กันแน่คะ... ^^   โดย: แอบแว๊บเข้ามาดูค่ะ...ภาพสวยเชียว (msdonat ) 8 ตุลาคม 2548 15:13:50 น.

ไม่ได้อ่านทั้งหมดล่ะ .. แต่เท่าที่จับความได้ เที่ยวมากกว่าเรียนนิ ... :D   โดย: เพื่อน อ. (นายอ้น ) 8 ตุลาคม 2548 20:34:58 น.

คุณแอม: ไม่ไกลเกินฝันหรอกครับ อยู่ที่เราตั้งเป้าไว้ที่อะไรเป็นหลักมากกว่า อย่างผมบอกตัวเองว่า อาจตายก่อนแก่ได้ เลยไม่เก็บตังค์เท่าไหร่ มีเท่าไหร่ใช้หมด...แฮ่! ปล.ยินดีด้วยที่น้ำลด แต่ได้ข่าวว่าน้ำทะเลจะหนุนแล้วนะครับ หนูจูน+นาย อ.: อ่านรอบเดียวไม่จบมะเปนราย แวะมา up rating ให้บ่อยๆก็ดี อิอิ คุณฮัน: ยองยองเหลาบางแห่งก็อร่อยกว่าภัตตาคารนะ ไม่สังเกตเหรอ ไก่ย่างร้านอร่อยต้องอยู่ข้างถนน ประมาณว่าไม่คลุกฝ่นไม่อร่อย คุณ msdonut: เอ่อ จะบอกว่าแก่ ใช่มั้ยเนี่ย ผมว่าผมเลือกรูปที่ดูหนุ่มที่สุดที่ถ่ายในช่วงนี้มาแปะเป็น profile แล้วนา เอาเป็นว่า young at heart ละกันครับ (แต่วางใจได้ครับ ไม่แก่เท่าสหายทั้ง 3 ในรูปข้างบนนั่นแน่ๆ)   โดย: เซียวเปียกลี้ 10 ตุลาคม 2548 10:23:15 น.

ฟ้ามาเยี่ยม...มาประจบ อยากได้รูป ท้องฟ้า ไปทำแบคกราวน์ได้ไหมคะ นะ นะ คนใจดี ... เคย หลวมหัวใจ ไปมีแฟน เป็นหนุ่ม อินตรเดีย อเมริกัน หนึ่งครั้ง แหมวิ่งรอบต้นไม้ ร้องเพลงรักไป เหนื่อยมากเลยค่ะ   โดย: ขอบฟ้ากว้าง 10 ตุลาคม 2548 12:02:58 น.

อ่า...ได้ครับ.... แหะๆ แหม...เขิลล์ ถ้าอยากได้ file ตัวใหญ่ ก็เมวมาตามที่ลงใน profile ละกันครับ   โดย: เซียวเปียกลี้ 10 ตุลาคม 2548 13:05:42 น.

Nice one, Mr M. Like those photos (not the one with those 3 guys, tho)...make me wanna go Like the way you write...make me smile after a good old long & boring day   โดย: Kedi IP: 203.221.204.83 12 ตุลาคม 2548 22:50:05 น.

Thanx ครับ Kedi ไว้แวะเข้ามาดูอีกบ่อยๆนะครับ เบื่อๆไม่มีอะไรทำก็มาคุยกัน หรือจะบ่นให้ฟัง(อ่าน?)ก็ได้ครับ :)   โดย: เซียวเปียกลี้ 13 ตุลาคม 2548 12:06:02 น.

น่าไปมากๆ แต่ไม่ค่อยชอบกลิ่นพวกนี้อะ   โดย: ศล 6 ธันวาคม 2548 10:34:49 น.

555 แอบมาเสนต์จิงๆด้วย ที่จริงถ้าไปเที่ยวแบบนี้จะไม่ค่อยเข้าใกล้เค้าหรอกครับ ต่างจากเวลาอยู่ในเมืองที่ต้องเบียดไปเบียดมา   โดย: เซียวเปียกลี้ 1 มกราคม 2549 18:43:26 น.