|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
-๐ ผีพุ่งไต้ ๐-
๑. ชั่วขณะดาวร่วงมิห่วงฟ้า ดวงวิญญาณ์กลับฟื้นคืนวิถี สงบเร้นเย็นเยียบเลียบราตรี ๒. จะกล่อมภูติผีไพรในสุสาน เพื่อดลดาลสิ้นโศกวิโยคเศร้า มนุษย์ท่วมทุกข์ท้อก็บรรเทา และเพื่อเหล่าเวไนยได้สำราญ ๓. วิเวกวังเวงแว่วผะแผ่วโผย เกษียรกลอนหย่อนโปรยโรยขับขาน ให้จันทร์เจ้าอิ่มเอมเปรมพิมาน ๔. ให้หยาดทิพย์หยดกวีคลี่คำศิลป์ แทรกแผ่นดินสู่นรกที่หมกไหม้ จัดจานเจือเกื้อหนุนจุนน้ำใจ ๕. รินผ่านเพลิงสงครามที่ลามท่วม หลอมหล่อรวมหนักแน่นดังแก่นผา เจิดแจ่มจ้าเพียงมิตรจิตสัมพันธ์ ๖. กอบเศษเถ้าเบาบางที่พ่างภพ แปรเปลี่ยนซึ่งอักษรกลอนกำนัล จะมุ่งสู่ปณิธาน อันโชติช่วง แปรเปลี่ยนธาตุฟอนไฟสุมไหม้ทรวง แม้นลับล่วง ลิ่ว-รุด จุดประกาย ๘. ชั่วขณะดาวร่วงมิห่วงฟ้า ดวงวิญญาณ์กลับฟื้นคืนความหมาย ดั่งอักษรกลอนกานท์อันพร่างพราย กระจัดกระจายทั่วหล้า ปฐวี ๚ะ๛
Create Date : 19 ธันวาคม 2556 |
Last Update : 19 ธันวาคม 2556 13:53:51 น. |
|
0 comments
|
Counter : 1450 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|