Day 3 : The Down Under Trip – 15 วันรอบเกาะใต้ New Zealand

วันที่ 3 Christchurch-Timaru-Ashburton-Geraldine-Aomaru
(Caroline Bay – Yellow Eyed Penguin – Little Blue Penguin)
ตื่นแต่เช้า 6 โมง กินอาหารกันที่โรงแรม หน้าตาน่ากินทีเดียวเชียวค่ะ
ราคา 18 NZD


วันนี้มีนัดรับรถ 10 โมง ที่ Juicy Car Rental เป็นบริษัทรถเช่าแบบ local ราคา
ย่อมเยากว่าพวกที่ชื่อเสียงดัง ๆ (จริงๆ มันเพิ่งจะเปลี่ยนชื่อจาก Easy Car Rental
มาเป็น Juicy Car Rental ได้ไม่กี่วัน ราคาเช่ารวมประกันภัย 730 NZD สำหรับ
13 วัน ไปรับรถกะหญิงกีวีอ้วนคนนึงที่หน้าตาบูดบึ้งและไม่อยากบริการ (เป็นชาว
กีวีคนเดียวในทริปนี้ที่เป็นอย่างงี้อะ วันหลัง ๆ ขับรถไปจนรอบเกาะเจอแต่คนน่ารัก
ถึงน่ารักที่สุด) รถเช่ารับมาแล้ววิ่ง ๆ ไปแป๊บนึง ปรากฎว่าแอร์มันไม่ค่อยเย็น
เอ๊ย..ไม่เย็นเลย มีแต่ลมออกมา ยังนึกอยู่ว่าไอ้เจ้ารถที่นี่มันมีแต่ Heater หรือ
เปล่า... แต่คิดกันว่า ช่างมันเหอะ ไม่อยากย้อนรถกลับไปเปลี่ยน เปิดหน้าต่างเอา
ก็ได้ฟระ...

เส้นทางที่เราวิ่งกันค่อนข้างจะกลับทิศทางกับเพื่อน ๆ คนอื่นทึ่เคยทำ review กัน
มา เพราะเราวิ่งวนตามเข็มนาฬิกา เมืองแรกที่แวะคือ Arhburton เป็นเมืองเล็ก
มาก ไม่ค่อยมีอะไร จริง ๆ ไม่แวะก็ ไม่ถือว่าพลาดอะไรไป



ขับต่อไปเรื่อย ๆ พอเริ่มออกนอกเมืองก็เริ่มเห็นวิวสวยงาม ถนนจากหลาย ๆ เลน
ก็เริ่มเป็นถนน 2 เลนที่วิ่งสวนกัน Passing Lane (เป็นเลนที่เอาไว้ให้รถที่วิ่งช้า ๆ
หลบเข้าไป แล้วให้คุณพี่เจ้าถิ่นเค้าแซงไปอะค่ะ จะมีประปราย พอให้คนขับรถ
ช้าๆ อย่างอิฉันพอหายใจหายคอ ไม่เครียดมาก) เอ้อ.. Passing Lane ก็ดู
เหมือนจะมีน้อยลง ยิ่งวันหลัง ๆ แถบฝั่ง West Coast อี Passing Lane เนี่ย มัน
ไม่มีเลยนะ.... พอเวลามีใครขับรถตามตรูด อิฉันต้องทำเป็นแวะจอดดูวิวทุกที...

แวะ Geraldine เมืองน่ารักมาก ๆ ดูเป็นเมืองที่ออกสีหวาน ๆ อยู่กลางหุบเขา
ผู้คนเป็นมิตรสุด ๆ เหมือนจะเป็นเมืองที่โปรโมตให้เป็นเมือง Craft เลยมีร้าน
ที่มีเสื้อถักที่ตัวใหญ่ที่สุด ได้ลงกินเนสด้วย เข้าไปขอเจ้าของร้านเค้าถ่าย เค้า
น่ารักมาก เลยอุดหนุนซื้อ Postcard มา 4 ใบ (พอดีของในร้านเค้าเป็นพวก
เสื่อถักทั้งนั้นเลย เลยไม่ได้ซื้ออะไรมา)

แหม..ฟิตหุ่นอีกนิดก็ใส่ไอ้ตัวนี้ได้แล้ว..




เราแวะกินข้าวกลางวันกันที่นี่ แต่เนื่องจากยังไม่หิวเท่าไหร่ เลยกะจะสั่งอะไร
เล็ก ๆ มากินเล่น ๆ อิฉันเลยสั่งซุป คุณสามีสั่งมันทอด แต่พอเห็นไซส์มันแล้ว....
อืม...



เมื่ออิ่มหนำกันแล้ว โดยที่รับประทานกันไปไม่ถึงครึ่ง เราก็ไปเดินช๊อปได้ของที่
ระลึกนิดหน่อย เนื่องจากเป็นเมือง Craft เลยมีร้านงานฝีมืออย่างที่อิฉันชอบอยู่
หลายร้านเลย เข้าร้านนึงคนขายก็ชวนคุย พอรู้ว่ามาจากเมืองไทย ตื่นเต้นดีใจ
มาก เรียกเพื่อนมาคุยด้วย เพื่อนเค้าเคยมาเมืองไทย เที่ยวกรุงเทพกับเชียงใหม่
แล้วประทับใจสุด ๆ บอกว่าการบริการในโรงแรมในเมืองไทยเนี่ย สุดยอดของ
การบริการแล้ว...

มุ่งหน้าต่อไปที่ Timaru เมืองนี้ อยู่ห่าง Geraldine ประมาณ 1 ชั่วโมง ไม่ค่อยมี
อะไรให้นึกถึงเท่าไหร่ ดูเป็นตัวเมืองต่างจังหวัด (หรืออิฉันจะพลาดที่เด็ด ๆ ไปก็
ไม่รู้อ่ะ) แต่มีอ่าว ชื่อ Caroline Bay สวยงามค่ะ น้ำทะเลใสแจ๋ว



วันนี้ อากาศค่อนข้างร้อนเลยแหล่ะ เราเลยแวะกินไอติมกันที่ Mcdonald เป็น
ไอติมแยมกีวี มีไอติมโปะอยู่บนเมอแรง แล้วราดด้วยแยมกีวี ดูในรูปที่ถ่าย
สวยเชีย แต่พอสั่งได้มาเละ ๆ เยี่ยงนี้


ขับรถต่อมา ถึง Oamaru เมืองนี้เหมือนเป็นเมืองหลวงของเพนกวินเลย Proudly
Presented โดย I-site ค่ะ ตอนที่เราไปถึงเกือบ ๆ 5 โมง ค่อนข้างเย็นแล้ว
ร้านรวงปิดกันไปซะมาก เราเลยไปแวะ ISite กันก่อน เค้าบอกว่ามาที่นี่ต้องมาดู
เพนกวิน มีทั้งเพนกวินตาเหลือง (Yellow Eyed Penguin) ซึ่งเป็นพันธุ์ที่หายาก
เจ้าพวกนี้จะขี้อาย และจะกลับเข้าฝั่งจากที่ออกไปหาปลากันตอนยังไม่มืด ดังนั้น
นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่จะไปดูเจ้านี่กันก่อน โดยที่สามารถถ่ายรูปพวกมันได้ ต่อ
มาจึงไปดูเพนกวินสีน้ำเงินตัวเล็ก (Little Blue Penguin) ที่จะพาเหรดกลับขึ้นฝั่ง
ตอนมืดแล้ว ทั้งสองอย่างนี้ สามารถขับรถไปชมกันเองได้ เจ้าตาเหลืองนี่ดูฟรี
(เพราะไม่ค่อยมีให้ดู ..เรียกว่าถ้าโชคดีได้เห็นก็ดีไป) แต่เพนกวินน้ำเงินมีทั้ง
แหล่งดูฟรี (ไม่ค่อยเยอะ) และที่จ่ายเงิน โดยเค้าทำเป็นอัฒจันทน์ ให้คนขึ้น
ไปนั่งชมเพนกวินกลับบ้านกัน ทั้งนี้และทั้งนั้น เจ้าหน้าที่ Isite บอกว่า มีทัวร์คุณ
บรู๊ซ ซึ่งจะนำเราไปชมทั้งสองเพนกวิน และยังขับรถชมรอบเมืองเก่า และอธิบาย
ให้ฟังด้วยในราคาประมาณ 40 NZD เราจึงตกลงที่จะจองทัวร์คุณบรู๊ซกัน เพราะ
ราคานี้ รวมตั๋วไปนั่งหนาวที่อัฒจันทน์ชมเพนกวินน้ำเงินกันด้วย แถมยังมีไกด์
แนะนำสถานที่อีก คิดว่าคุ้มเอาการอยู่ คุณบรู๊ซแกจะมารับพวกเราตอน 6 โมงเย็น
( 6 โมงเค้ายังสว่างจ้าอยู่เลย)

ตอนนั้นประมาณ 5 โมงครึ่ง เราจึงตกลงกันว่าจะไปหาที่พักกันก่อน เพราะเป็นคืน
แรกที่ต้องมาหาที่พักกันเองโดยไม่ได้จองมาก่อน จะหายากหรือเปล่าไม่รู้...ขับรถ
กลับมาทางเดิม (เพราะมันมีถนน แค่เส้นเดียวอะ) เจอ Thames Court Motel
แปะ Vacancy ไว้ เราเลยลองเข้าไปดู ได้ห้องมาอย่างนี้ ที่ราคา 95 NZD





สะดวกสบายใช้ได้ สะอาด ห้องพักกว้างขวาง มีห้องน้ำและห้องครัวเล็ก ๆ แยก
ต่างหาก อุปกรณ์ในครัวครบครัน จานชามช้อนมีด แก้วน้ำ เตาไฟฟ้า ไมโครเวฟ
กาต้มน้ำร้อน ชา กาแฟ นม มีให้ครบครันค่ะ ซึ่งถือเป็น standard ของ Motel ที่
ทุกที่จะมีข่าวของครบเหมือน ๆ กัน ข้าวของหรูหราระดับไหนก็แล้วแต่ราคาที่พัก

Check In เรียบร้อย เราขับรถกลับเข้ามาหน้า Isite เพื่อมารอคุณบรู๊ซ ระหว่างรอ
ก็เดินดูโน่นนี่ เมือง Oamaru น่าประทับใจ มีบ้านเรือนเก่าแก่อยู่มาก (ไม่ได้เก่า
แก่อะไรมากมายพอจะไปเทียบกับแถบยุโรปน่ะนะคะ แต่ถือว่าเก่าแก่สำหรับที่นี่
ซักประมาณร้อยกว่าปีเท่านั้น และสภาพนั้นถ้าพูดตามตรงแล้ว มีอยู่หลายอาคาร
ที่มันเก่าแบบเสียของ ขาดการบูรณะที่ดี ดูแล้วน่าเสียดาย เพราะบ้านเรือนเก่าเค้า
ปิดตาย ทิ้งปรักหักพังเสียหลายหลัง ซึ่งหากมีการลงทุนซ่อมแซมลงทุนเสีย
หน่อย มันจะกลายเป็นสถานที่ที่นักท่องเที่ยว (อย่างอิฉัน) อยากจะเข้าไปชม
มาก แต่ตอนหลังที่คุณบรู๊ซแกขับรถวนรอบ ๆ พาชม แกบอกว่า ตอนนี้ Oamaru
เริ่มจะมีตังค์มาพัฒนาเมืองแล้ว ที่ผ่านมา บ้านเรือนเก่าแก่โดนทิ้งร้างไว้ซะนาน






6 โมงนิด ๆ คุณบรู๊ซมารับด้วยรถทัวร์เล็ก ประมาณ 20 ที่นั่ง ซึ่งนั่งกันมาเกือบ
เต็ม พอขึ้นมาเค้าก็ให้แนะนำตัวว่ามาจากไหน เซย์ไฮกันรอบรถแล้วก็หาที่นั่ง
ขับรถออกไปไม่นาน ประมาณ 15 นาที ก็ไปถึง Bushy Beach ซึ่งเป็นแหล่ง
เพนกวินตาเหลือง อันนี้จริง ๆ เป็นสถานที่ ๆ สามารถเข้าไปชมฟรี (ชมเพนกวิน
จากระยะไกล ๆ) แต่คุณบรู๊ซแกว่าถ้าหากมีใครอยากทราบประวัติศาสตร์ ประวัติ
ชีวิตและทุกสิ่งทุกอย่างของเจ้าตาเหลืองนี่ก็สามารถนะ โดยจะมี Guide มาพาไป
แต่เสียค่าใช้จ่าย อีกคนละ 16 NZD เราก็เลยไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว อยากรู้แบบ
เจาะลึก เลยตามผู้เชี่ยวชาญเค้าเข้าไป ทั้งที่คนอื่น ๆ ทั้งกลุ่มในรถเลือกที่จะเดิน
ไปดูที่ ๆ เค้าให้ดูฟรีกัน ผู้เชี่ยวชาญพาอิฉันกะคุณสามีเดินเข้ารั้ว บุกป่าฝ่าพงหญ้า
ไปซักพัก ปีนเขาขึ้นไปอีก โดยที่ อีกกลุ่มเค้าเดินลงชายหาดกันอะ อิฉันก็นึก
แล้วอย่างนี้ ตรูจะเห็นเหรอฟะ Penguin ที่ไหนมันจะปีนเขาขึ้นมาซะสูง แต่มันมี
จริง ๆ ค่ะท่านผู้ชม.. มันอยู่ในกล่อง ที่เจ้าหน้าที่เค้าทำไว้ให้



อิฉันเข้าไปใกล้มันระดับเอื้อมมือถึง ก็ถามเค้าว่า ไหนว่าเจ้านี่มันขี้อาย ห้ามเข้า
ใกล้ ห้ามรบกวนไง นี่พาฉันมาถึงหน้าคอนโดมันเลยนะเนี่ย เค้าว่า ตัวนี้ ไม่เป็นไร
มันจำเสียงเค้าได้ ไม่ค่อยอายเท่าไหร่
อยู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงร้องค่อนข้างดัง เอ่อ...จำไม่ได้แล้วค่ะ ว่ามันร้องว่าไง เจี๊ยก ๆ
แก๊ก ๆ อะไรซักอย่าง รู้ว่าเป็นเสียงสัตว์ร้อง มองตามไป เห็นเจ้าตาเหลือง อีก 2
ตัว อยู่บนเขาสูงไปกว่าที่อิฉันอยู่ซะอีก ...มันขึ้นไปได้ไงฟระ บินก็ไม่ได้ แล้วอยู่
สูงจากชายหาดมาก

เรายืนรอกันอีกพักนึง เพื่อที่จะรู้ว่าวันนี้เจ้าตาเหลืองพวกนี้มันกลับถึงบ้านกันไป
แล้ว เพราะเจ้าหน้าที่บอกว่า จริง ๆ วันนี้ เห็นบางตัวมันกลับมาตั้งแต่ประมาณ 5
โมงแล้ว แต่เราไปถึง ประมาณเกือบทุ่ม ถึงจะไม่มืด แต่เพนกวินกลับบ้านนอน
กันหมดแล้วจ้า

กลับมาถึงรถ ถึงได้รู้ว่ากลุ่มที่แยกไปดูที่ชายหาด เค้าไม่เห็นเพนกวินกันซักกะตัว

ที่ดูเพนกวินพวกนี้ เค้าห้ามเอาหมาเข้าไปด้วยค่ะ เพราะบางทีเพนกวินก็เจอน้อง
หมาเข้าไปฟัด





ขึ้นรถต่อ มาดูเพนกวินน้ำเงินกัน อันนี้ เค้าพาเราไปนั่งกันบนอัฒจันทน์ซีเมนต์
ริมชายหาด นักท่องเที่ยวเข้ามาชมมาก ที่นี่เราไม่ต้องจ่ายอะไรพิเศษอีก เพราะ
ค่าเข้ารวมอยู่ในค่าทัวร์แล้ว ที่นี่ไม่มีรูปเลยค่ะ เพราะมาถึงก็เริ่มมืดและเค้าห้าม
ถ่ายรูปเจ้าน้ำเงิน ขึ้นไปนั่งรอเพนกวินพักใหญ่ พวกมันก็กลับบ้าน มากันเป็นแพ
เลยค่ะ แพดำ ๆ ร้อง แกว้ก ๆ ๆ ๆ ที่นี่เค้าจะมาไกด์มายืนถือไมค์คอยบรรยายให้
ฟัง ว่าให้ดูที่ไหน อีกประมาณ 100 เมตรก่อนชายหาดนะ ประวัติชีวิตเจ้าน้ำเงิน
เป็นอย่างไร พอเข้าฝั่ง พวกมันก็พยายามปีนขึ้นโขดหิน เดินผ่านอัฒจันทน์กัน
เป็นฝูง ๆ น่ารักเป็นที่สุด ยังไม่หมดค่ะ มันมากันอีกหลายแพ คงอยู่กันเป็นหมู่เป็น
กองพัน ค่อย ๆ เดินกลับบ้าน เสียงร้องกันเซ็งแซ่

เห็นจาก Trip หลาย ๆ ท่านแล้ว พลาด Aomaru ไปอย่างน่าเสียดาย บางคนเป็น
แค่เมืองที่ขับผ่านไปยัง Dunedin แต่อิฉันว่าที่นี่ น่าแวะพักค้างคืนเพื่อชมเพนกวิน
ค่ะ

Create Date : 07 ธันวาคม 2550		4 comments
Last Update : 12 มิถุนายน 2554 17:31:43 น.
Counter : 1429 Pageviews.
Share Tweet