ก็เกือบจะ 3 ทุ่มเข้าไปแล้วเรียกแท๊กซี่ไปคลีนิคใกล้บ้าน
หมอที่ร้านนั้นช่วยตามหน้าที่ (ทำหน้าแบบ..ช่วยแบบเสียไม่ได้ ฝากไม่ได้นะ
ร้านจะปิดแล้ว 3 ทุ่มนะคุณลูกค้า) ปฐมพยาบาลเบื้องต้น ส่งตัวแมวไข้
ไป ร.พ. 24 ชั่วโมงที่อื่นต่อ
นั่งแท๊กซี่ไปร้องไห้ไปจนถึง ร.พ. สัตว์ตลิ่งชัน
หมอบอก 50/50 อาการหนัก หมอว่าโดนมอไซทับหัวกบาลมาแหงๆ
แม่กับย่าก็ยืนร้องไห้หน้าห้องฉุกเฉิน ในเวลา 5 ทุ่มของคืนนั้นเอง
หมอโทรรายงานอาการทุกวัน จนวันที่ 3 ของการแอดมิท
คุณเจ้าของคะ รอดแล้วนะคะคุณเจ้าของ สมองที่บวม ตาซ้ายที่พร่า เลือดที่ไหลๆ
สูดเข้าปอดไปนั่นก็ไม่น่ามีปัญหาแล้ว ผ่าคางได้เลย แต่ค่าไตสูงนะ
เลือดไม่ค่อยดีด้วย หมอจ่ายยา วางยา มัดลวดเสร็จ ส่งกลับบ้านในวันถัดมา
ที่ใต้คางพี่วัวมีลวดที่หมอมัดทะลุออกมาถึงข้างนอก ต้องเช็ดทำแผลให้พี่เค้าทุกวัน
เทียวไปเทียวมา ร.พ. อีกซัก 4-5ครั้ง กรามที่เคยหักก็เชื่อมติดกันดีในที่สุด
หมอนัดวันตัดลวด และพากลับบ้าน วันนี้พี่วัวหายดีแล้ว แต่ก็ต้องระวังกรามของพี่เค้ามากๆ
อย่าเที่ยวเอาหัวไปรองล้อรถชาวบ้านเค้าเล่นอีก เพราะมันคงจะไม่โชคดีแบบนี้ทุกครั้ง
ขอขอบคุณเป็นพิเศษ
- ขอบคุณลุงเต้ที่พาน้องวิ่งไปวิ่งมา ร.พ. ตลิ่งชันไม่เคยบ่น ช่วยออกกะตังค์อีกตังหาก
- ขอบคุณ ร.พ. สัตว์ตลิ่งชัน การบริการของ ร.พ. ที่แต้วได้รับนี้
แตกต่างกันลิบลับกับคลีนิกใกล้บ้านที่หวังจะฝากชีวิตแมวไว้ตอนแรก
ก็รู้นะว่าคลีนิกขนาดเล็ก ผ่าไม่ได้ แต่ช่วยพูดให้มันดีต่อจิตใจเจ้าของสัตว์
เลี้ยงที่อาการโคม่าหน่อยจะขอบคุณมาก
- ขอบคุณย่าติ๋มที่ดูแลวัวอย่างดี โอ๋ยิ่งกว่าลูกตัวเอง
- ขอบคุณปู่ตี๋ที่ไม่แสดงอาการรำคาญอิแม่ลูกคู่นี้เวลาโอ๋แมวออกนอกหน้าเหมือนอย่างเคย
- ขอบคุณลูกค้าทุกท่านในช่วง 2 เดือนนี้ ที่ทำให้มีเงินพอจ่ายค่าหมอและค่ายา
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 15 คน [
