สอนเด็กให้รักโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน เมื่อวันที่ ๑๖ ถึง ๑๙ สิงหาคม ที่ผ่านมา มีกิจกรรมหนึ่ง ของสำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดชุมพร คือ การเข้าค่ายอบรมวรรณศิลป์กวีนิพนธ์ ซึ่งมีการจัดทุกปี โดยรับสมัครนักเรียนจาก ๓ จังหวัด คือชุมพร ระนอง และสุราษฎร์ อันที่จริงเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องใหม่ แต่มีมา ๔-๕ ปีแล้ว ครั้งแรกสุดจัดเข้าค่ายอบรมวรรณศิลป์สาขาเรื่องสั้น ที่ศูนย์วิจัยพืชสวีก่อน พอปีต่อมาจึงเป็นกวีนิพนธ์ ซ้ำ ๆ มา ๓ ครั้งแล้วรวมทั้งครั้งนี้ โดยครั้งที่ ๒ จัดที่โรงแรมชุมพรกาเด็น และครั้งที่ ๓ ก็โรงแรมชุมพรกาเด็น ในโครงการนี้ตัวข้าพเจ้าเองพอจะมีความสามารถอยู่ ๒ สาขา คือวรรณศิลป์(เรื่องสั้น-กลอน-ไม่ถึงขั้นกวี) และทัศนศิลป์(วาดภาพ) แต่บางปีจังหวัดชุมพรรับเป็นเจ้าภาพทั้งหมด ๔ สาขา คือวรรณศิลป์ สตอรีบอร์ด ออกแบบผลิตภัณฑ์ และการขับร้องเพลงไทย โดยเฉพาะเพลงพระราชนิพนธ์ ซึ่งอันสุดท้ายนี้ตัวข้าพเจ้าไม่บังอาจ พอปี ๒๕๕๒ นี้ทางจังหวัดสุราษฎร์ธานีขอไปจัดเองบ้าง ๒ สาขา คือ สตอรี่บอร์ด์ กับออกแบบผลิตภัณฑ์ ชุมพรเหลือ ๒ สาขา คือ ขับร้องประสานเสียง เพลงพระราชนิพนธ์และวรรณศิลป์ กวีนิพนธ์ ข้าพเจ้าในฐานะศิลปินจังหวัดต้องร่วมแจมด้วยทุกครั้งและทุกปี ปัญหาใหญ่ของจังหวัดชุมพร มีอยู่อันหนึ่งที่หาคนมาเป็นวิทยากรลำบากยากกว่าจังหวัดอื่นคือ วรรณศิลป์ เพราะนักเขียนนักวรรณกรรมในชุมพรไม่รู้ไปทำมาหากินอยู่ที่ไหนหมด แต่ที่เห็นอยู่ก็คือที่ กทม. ข้าพเจ้าเองนั้นได้รับการแต่งตั้งเป็นวิทยากรประจำ (โดยการประกวดผลงานของบุคคลในสาขานี้ทั้งจังหวัดเมื่อปี พ.ศ.๒๕๔๕) ได้รับโล่จากรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ และผู้ว่าราชการจังหวัดชุมพรในปีเดียวกัน ทำให้มีภาระประจำปีคือ ต้องหาวิทยากรมาช่วย เพราะรับผิดชอบเด็กวัยรุ่น ๔๐ คนไม่ไหว ทีนี้อันว่าบุคคลที่จะมาเป็นวิทยากรนั้น ข้าพเจ้ามีหน้าที่เพียงเสนอชื่อพร้อมประวัติการทำงานให้วัฒนธรรมจังหวัดพิจารณา ถ้าท่านโอเค ท่านก็ส่งหนังสือเชิญมาเป็นวิทยากร แต่ก่อนจะได้ตัวมาแต่ละท่านแสนยาก ทำให้ข้าพเจ้าเสียเวลาหาวิทยากร(ที่เป็นเพื่อนนักเขียน)อยู่หลายที่ หลายจังหวัด แรกสุดติดต่อไปที่นครศรีธรรมราช (ไม่ได้) ติดต่อไปที่กระบี่ (ไม่ได้) ติดต่อมาที่ กทม. (ก็ไม่ได้) จึงติดต่อไปที่ภูเก็ตสองครั้ง ทีนี้จึงได้ คุณชิดเทพ ธมชยากร นักเขียนและนักกวีมือรางวัลมาช่วยทำให้งานครั้งนี้ประสบผลสำเร็จอย่างงดงาม ทางวัฒนธรรมจังหวัดก็แฮปปี้ เด็ก ๆ ที่มาเข้าค่ายก็แฮปปี้ การเป็นวิทยากรสอนเด็กนั้นไม่ได้อยู่ที่ความรู้อย่างเดียว แต่สิ่งสำคัญที่สุดคือ ต้องสอนเด็กด้วยหัวใจของความเป็นครู คือทำอย่างไรให้เด็กชอบ อยากเรียนอยากรู้ให้ได้ในวันแรก ครั้งนี้ดูจะประสบผลสำเร็จมากกว่าครั้งใด ๆ เพราะคุณชิดเทพ ธมชยากร อดีตผู้จัดการธนาคารทหารไทย สาขาพังงาและภูเก็ต หรือนักเขียนนามปากกา "ชิด ชยากร" ที่นอกจากมีผลงานได้รางวัลไม่ขาดสายแล้ว (นี่ล่าสุดก็ได้รางวัล รองชนะเลิศวรรณกรรมเยาวชนเซเว่นบุ๊คอวอร์ด) และท่านยังเป็น อาจารย์พิเศษจาก ม.ราชภัฏภูเก็ต ลองไปดูภาพกิจกรรมกันครับ   Create Date : 08 สิงหาคม 2552 12 comments Last Update : 21 สิงหาคม 2552 10:26:21 น. Counter : 1359 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีแมว มาเมืองไทยแล้วอยากจะให้ไปถึงชุมพร ไปดูวิถึชีวิตคนบ้านนอก ไปดูทะเลสวย ๆ แถวคอรัลบีช จะเลี้ยงอาหารน่าไม่ต้องห่วง   โดย: ลุงบูลย์ IP: 118.173.114.25 21 สิงหาคม 2552 9:27:27 น.

เป็นกิจกรรมที่ดีมากๆค่ะ ลุงบูลย์เหมาะสมอย่างยิ่งสำหรับการเป็นผู้ถ่ายทอดเคล็อดวิชาอันนี้ให้เยาวชน ในรูปก็ดูหนุ่มมากนะคะเที่ยวนี้...ท่าทางลุงแจ่มใสอยู่(แต่อาจซ่อนความเหนื่อยเหน็ดไว้ข้างใน อิอิ) เสียดายสมัยเด็ก นักล่าฯไม่มีค่ายแบบนี้ให้เข้ามั่ง ไม่งั้น...อาจจะเก่งกว่านี้ก็ได้ค่ะ (อ้าว เฉยเรยตรู ก๊ากก)   โดย: นักล่าน้ำตก 21 สิงหาคม 2552 18:48:26 น.

สวัสดียามดึกครับคุณลุงบูลย์ เด็กที่ได้มีโอกาสเข้าฝึกการเขียนทำให้ไม่ต้องเสียเวลา ไปลองผิดลองถูก ยิ่งได้วิทยากรอย่างคุณลุงบูลย์ และนักเขียนมือรางวัลจึงเป็นโชคดีของเด็กๆครับ การได้ทำงานเพื่อส่วนรวม ช่วยให้มีสีหน้าผุดผ่อง แจ่มใส อย่างคุณลุงบูลย์เป็นต้น   โดย: Insignia_Museum 22 สิงหาคม 2552 0:00:12 น.

แหม... ไปอยู่ท่ามกลางเด็กๆ....เด้งดึ๋งขึ้นบ้างล่ะสิลู๊งงงงงง งานเสร็จหรือยัง.....เลยไม่รบกวนเดี๋ยวทำไม่ทันไม่ได้วางตลาดตุลานี้อีก ช่วงนี้เหตุการณ์ด้านตะวันตกยังไม่เปลี่ยนแปลง อิ...อิ....เอาชื่อหนังสือมาเม้นท์เสียเลย ก็ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากนั่นแหละ อยู่กะยาย ปล้ำหลาน เพราะยายก็ยกหลานไม่ค่อยรอดแล้ว ว่าจะเช่ารถเครนสักคันมายกขึ้น-ลงเตียงอยู่เนี่ย รับรางวัลพานฯ ไม่ได้ขึ้นไปหรอก เพราะกลัวเงินหมดก่อนได้รับ....5555 ขนาดไม่ไปนะยังหมดแล้วต้องซื้อพริ้นเตอร์ใหม่แล้วก็เพิ่มฮาร์ดดิสก์อีกตัวหนึ่ง....เหม็ดกัน   โดย: ปลายแปรง แห่ง ปลายวา IP: 61.19.67.103 22 สิงหาคม 2552 11:29:46 น.

สายัณห์สวัสดีค่ะลุงบูลย์ +---------------------------+ การกลับมาสวมบทบาทความเป็น "ครู ในมาด วิทยากร" ดูท่าทางลุงบูลย์มีความสุขจังเลยค่ะ การเรียนการสอนในยุคปัจจุบันนี้ ดีกว่ายุคเมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว เพราะมีสารพัดค่ายฯ ให้นักเรียนได้เลือกกิจกรรมที่ตัวเองชอบและสนใจ การเรียนรู้แบบนี้ สร้างแรงจูงใจได้ชัดเจนและตรงเป้าหมายด้วยค่ะ มีอิสระทางความคิดและการแสดงออกที่หลากหลาย เมื่อได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ค่ะ "คนเขียนลายข้างโลง" หนังสือเล่มนี้ที่ได้รับจาก ด.ช.มานะ สาวบ้านนอกฯ ให้ลูกค้ากาแฟสดท่านหนึ่งยืมอ่านด้วยค่ะ ด้วยเหตุว่า แวะมาซื้อกาแฟสด 2 ครั้งแล้ว ได้คุยกันนิดหน่อย พอแวะมาครั้งที่ 3 จึงรู้ว่าลูกค้ารายนี้เป็น "ครูสอนศิลปะ" ชั้นมัธยม สาวฯ เลยหยิบหนังสือเล่มนี้ให้ยืมอ่าน พร้อมทั้งนินทา เอ้ย! เล่าถึงประวัติคนเขียนให้รู้จักพอสังเขปค่ะ อืม! เมื่อวานนี้ (21 ส.ค.) ตอนเที่ยงกว่า ๆ ลุงบูลย์ รู้สึกคัดจมูกเหมือนจะจามบ้างไหมคะ อะคึ่ ๆ   โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น 22 สิงหาคม 2552 21:26:48 น.

สวัสดีครับคุณลุงบูลย์ มาส่งข่าวว่าอัพบล็อกแล้วครับ เป็นงานศิลปะของคนนอกระบบการศึกษา(ศิลปะ) อยากฟังความเห็นของคุณลุงบูลย์น่ะครับ   โดย: Insignia_Museum 23 สิงหาคม 2552 12:28:01 น.

สวัสดีปลายแปรง งานยังบ่เสร็จ พอทำงานเอง งานได้ตังค์ก็ไม่ได้ทำ สวัสดีสาวบ้านนอก ขอบคุณสาวบ้านนอกที่พยายามหาลูกค้าให้ ตกลงจะเปิดเป็นกาแฟบุ๊คด้วยดีใหม เข้าท่านะ สวัสดีคุณอินไซน์ เห็นวาดรูปแบบนั้นแล้วอยากแสดงฝีมือแนวนั้นบ้างจัง แต่ยังไม่มีเวลา อันที่จริงแนวอาร์ทตี๊สนั่นก็สนุกนะ แต่ที่ลุงทำอยู่ส่วนใหญ่เป็นแนวเพื่อปากท้อง ไม่ได้ทำแนวอาร์ตตี้สเลย   โดย: ลุงบูลย์ (pantamuang ) 23 สิงหาคม 2552 14:56:12 น.

ลุงคะ ถ้ามีวาสนาต่อกันก็ไปแน่ค่ะ อาทิตย์หน้า หนูจะโทรหาลุงนะคะ ถ้าสายโทรศัพท์หนูว่างพอ และหนูไม่เหนื่อยจนเกินไป ลุง..ถามเลี้ยงหนูคนเดียว ไม่ออกค่ารถให้ธารดาว ไปเที่ยวใต้ด้วยเหรอคะ ลุงจะเลี้ยงอะไรหนูล่ะ อาหารทะเลหนูก็ไม่มีวาสนาจะได้กิน เพราะเป็นศัตรูกัน อีกอย่าง..กินมาก กางเกงที่พกพาไปมันจะใส่นั่งเครื่องกลับ ไม่ได้เอาน่ะลุง หนูเข็ด....เฮ้อ เลี้ยงแต่อาหาร ลุงน่าจะมี แพคเกจ อาหารพร้อมที่พักนะคะ แซวเล่นไปงั้นแหละลุง หนูเองก็ยังไม่รู้ว่า ตัวเองจะว่างหรือปล่าว เพื่อนในกรุงเทพฯน่ะ หนูบอกไม่หมดด้วยซ้ำไป เพราะถ้าบอกหมด เขาก็ต้องนัด พอนัดแล้วต้องกิน อิตอนกินมันก็สนุกนะลุง แต่ตอนลดเนี่ย สองเดือนเข้าไปแล้ว ลดยากลดเย็น อีกอย่างหนูอยากมีเวลาส่วนตัวไปเดินดูของ แล้วเพื่อนน่ะ ลงว่ารู้คนนึง เขาก็บอกต่อกันไปอีก ลุงคงนึกภาพ หนูเวียนกินออกนะคะลุง เพื่อนสนิทที่อเมริกา เขาก็จะไปเมืองไทยเพื่อเยี่ยมแม่ แต่คนละวันกันกับหนู เขาก็อยู่เป็นเดือน รถเขาก็มี ลุงนึกดูว่า หนูจะประมาณไหน นี่ยังไม่ทันจะไป น้องเขานัดว่า จะพาหนูไป อยุธยาด้วย   โดย: แม่น้องนิก IP: 75.51.84.120 23 สิงหาคม 2552 23:55:32 น.

อาบูลย์ครับ เพิ่งมีโอกาสเข้ามาเห็นอาบูลย์เขียนถึงผมนี่แหละ ขอบคุณมากครับ ผมกลับไปภูเก็ตด้วยหัวใจสดชื่น มีโทรศัพท์จากเด็กๆตามไปด้วย ชื่นใจที่สุดเลย อาคงสบายดีนะครับ...   โดย: ชิด ชยากร IP: 203.172.80.16 7 กันยายน 2552 0:06:53 น.

เป็นกิจกรรมที่ดีมากๆคะ อยากให้เสนอบทกลอนด้วย   โดย: ตูน IP: 180.180.72.72 10 มีนาคม 2553 12:23:19 น.

ฝากข่าว นิดๆ ถ้าเพื่อนๆที่สนใจ จะแสดงงานศิลปะ เป็นศิลปะด้านสิ่งแวดล้อม ตั้งแต่ อายุ 3ขวบกว่า ถึง เท่าไหร่ก็ได้ จะแสดงที่ชุมพร คิดว่าภายในงาน มีวรรณกรรม เกียวกับการรณรงค์ สิ่งแวดล้อม ประติมากรรม มีกิจกรรมเวิรค์ชอป จำหน่ายสินค้ารักษ์ โลก ฝีมือเด็กๆ รับรองว่าคัดสรรค์ แล้ว ประมาณ 4ถึง6 มิถุนายน 2553 ณหอประชุม ชั้นล่าง สร้างใหม่ ด้นนอกมีร้านกาแฟสด สินค้าโอท็อปชุมพร ลองแวะ เข้าชมบ้านรักศิลปะบ้างนะค่ะ เป็นลูกสาว คนโต ของคุณพ่อไพบูลย์ ค่ะ   โดย: ครูอ้อน IP: 118.173.118.209 24 เมษายน 2553 0:09:12 น.

เรียน อาจารย์ ชิดเทพ อาจารย์คงจำผมได้ ผมเคยเรียนที่ ราชภัฏภูเก็ต สาขากระบี่ และผมย้ายมาเรียนที่ ราชภัฏมหาสารคาม ครับ อาจารย์ คงสบายดีนะครับ คิดถึงครับผม กระผมไม่มีโอกาสไปที่กระบี่เลย ถ้าได้ไปจะแวะไปหานะครับ ผม ผม อยากได้เฟส อาจารย์ชิดเทพครับ ครับ เฟสของผม คือ สุริยา ชูรินทร์ ครับ   โดย: สุริยา ชูรินทร์ IP: 202.29.22.245 21 ตุลาคม 2555 23:09:26 น.