เป็นฝีมือของลุงบูลย์ตอนอายุ ๓๗ ปี ตอนนั้นเขียนต้นฉบับขายโรงพิมพ์ได้เงินดีมาก (หน้า เอ ๔ ละ ราว ๕๐ บาท)

แต่พอไปเป็นนักวิชาการระดับจังหวัด งานเขียนการ์ตูนนิยายภาพของลุงบูลย์เจ๊งหมด คือ ไม่ได้เขียนส่งโรงพิมพ์อีกเลย เพราะเวลานอกถูกทางราชการแย่งเอาไปหมดสิ้น

ที่เล่าเพื่อจะบอกว่า การเป็นนักเขียน เป็นศิลปิน ไม่ว่าจะเป็นแบบไหน ควรทำงานอิสระหรือเป็นครูในชนบทห่างไกลเจ้านายจะดีที่สุด