ฟิคสั้น...คืนข้ามปี

ผมเกลียดปีใหม่!
ผมไม่ชอบเสียงผู้คนที่กำลังหัวเราะ สนุกสนาน เฮฮา..
...แม้ว่าขณะนั้นผมกำลังยิ้มและประสานเสียงหัวเราะอยู่ในกลุ่มคนเหล่านั้นด้วยก็ตาม

ผมเกลียดแสงไฟที่ประดับประดาอยู่รอบกาย ...แสงไฟวิบวาวที่กระจ่างชัดและสวยงามเหลือเกินนี้
...
ผมชอบอากาศเย็น....แต่...ผมเกลียด...ผมเกลียด...
ผมเกลียดความเหน็บหนาวในคืนข้ามปีนี้…

คืนวันที่หมุนเวียนเปลี่ยนผัน...ผมเกลียด...


แต่ผมเพิ่งรู้ว่า..แท้จริงแล้ว...มันก็แค่ ความอ่อนแอที่ผมแอบซ่อนไว้...เท่านั้น

อาจจะเพียงเพราะ...ผมกลัว

....กลัวว่า....วันข้างหน้า...จะไม่เหมือนเดิม...
..วันคืนเปลี่ยน..ใจคนเปลี่ยน...
ความรู้สึกดีๆ..ที่มีอยู่...อาจไม่เหมือนเดิม...


...ความขลาดเขลา...ทำให้ผมตีค่าความห่วงใยและหวังดีของใครๆผิดไป...

ซึ่งแท้จริงแล้ว...

มันไม่ได้หายไป...มันยังคงอยู่และ...ยังเหมือนเดิม...
....จำนวน...ปริมาตร...ระยะทาง....ความห่างไกล ...

...สูตรคณิตศาสตร์ไม่ได้ใช้ประเมินค่า...ความรัก...ได้เลย...

...เพราะความรัก...สัมผัสไม่ได้ด้วยตา..
...แต่ต้องสัมผัสด้วยหัวใจ...

คำที่ผมเคยได้ยินมานานแสนนาน...จนถึงวันนี้...ผมคิดว่าผมจะเชื่อ...
...ผมจะลองเชื่อ....อีกครั้ง

ผมก้มมองเครื่องมือสื่อสารเครื่องเล็กแต่สุดไฮเทคในมือ...
ชื่อคนโทรเข้าที่กระจ่างชัดเสมอในหัวใจทำให้ผมคลี่ยิ้มบางๆออกมาได้..

“...ฮะพี่....”
......
.....

“...อ่ะฮะ ....ก็...ยังรักพี่เหมือนเดิมนะฮะ...”

.......
.......
“…ฮะ...สวัสดีปีใหม่ฮะ...”

กลืนคำที่อยากเอ่ยถาม

...เมื่อไหร่พี่จะกลับมาสักที....ลงคอไป....เพียงเพราะคำนั้น..

คำที่อดนึกถึงอีกไม่ได้...แม้เจ้าของเสียงนุ่มทุ้มนั้นจะวางสายไปนานแล้วก็ตาม


"....พี่รักฟุคมากนะ...อย่างอแงนะครับคนดี..."


คลี่ยิ้มออกมาให้กับแก้วทรงสูงและน้ำสีสวยในมือ


สายลมหนาวในค่ำคืนของศักราชใหม่ไม่ได้ทำให้ผมหวั่นไหวอีกต่อไป..

.แม้ว่าขณะนี้กายผมจะไม่ได้ห่มคลุมด้วยเครื่องกันหนาวแต่ผมก็เชื่อว่า ...
ความอบอุ่นที่ได้รับจากคนรอบกาย

...และความรักที่ส่งผ่านสายลม...จากคนแสนไกล...

มันจะค่อยซึมซาบสู่หัวใจทำให้ผมอบอุ่นและเข้มแข็งขึ้นได้ในไม่ช้า...

...thank you...

Create Date : 21 มกราคม 2556		2 comments
Last Update : 21 มกราคม 2556 13:38:34 น.
Counter : 1225 Pageviews.
Share Tweet