วันนี้เหนื่อย...ใจ...มากๆ เลย
เมื่อคืนก็มีคนโทรกวนตลอด แทบจะไม่ได้นอน
จะบ้าไปถึงไหนฟ่ะ ...
ว่าจะเทศนาไปสักกะหน่อยก็นะ...ไงก็พี่น่า หยวนๆล่ะกัน
เช้าก็มานั่งคิด เออแน่ะ..ทำไมตูไม่ปิดโทรศัพท์อ่ะ
แค่นี้ก็สิ้นเรื่อง....จริงป่ะ?
ตานั่นก็บ้า...บอกไปแล้วว่าพี่กะน้องนะ
จะเอาไรกันนักหนา ทำไมทำตัวน่าเบื่อหน่ายขนาดนี้
รู้ล่ะว่ามีคนรักดีกว่ามีคนเกลียด แต่รักแบบนี้ไม่ไหวหรอก
มันอึดอัด...เดี๋ยวจะพาลมองหน้ากันไม่ติดเอา
กลางวันก็หงุดหงิดเรื่องพี่สาวอีก...
เง้อ....วันนี้วันอะไรกันเนี่ย
ทำไมมันมีแต่เรื่องกวนใจซะเหลือเกินนะ
ขออยู่สงบๆ ไม่ได้รึไง?
อืม..แต่ก็มีเรื่องมาให้ดีใจเรื่องนึง
ที่ใครบางคนไม่ลืมสัญญาส่งเมล์มาหาอ่ะนะ
อ่านไปยิ้มไป ค่อยอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย
ไม่งั้นมีแต่เรื่องปวดหัว....
แต่ก็นี่ล่ะนะ ชีวิตคนเรา จะให้ราบเรียบเหมือนทะเลไร้คลื่นก็คงเป็นไปไม่ได้หรอก มันก็ต้องมีสุข ทุกข์ เหงา เศร้า คละเคล้ากันไปเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วเนอะ....
ยังไงพรุ่งนี้ก็ยังคงต้องทำหน้าที่ต่อไปล่ะ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [