เรื่องเล่าของ ดญ. พลัม เช้านี้ฉันได้กลิ่นความหลังโชยมาแตะจมูก  กลิ่นไอดินหลังฝนตก กลิ่นหญ้า กลิ่นน้ำค้าง กลิ่นคาวปลาที่ฉันมักใช้สวิงช้อนมาใส่กะละมังไว้ดูเล่น กลิ่นฝืนในเตา  กลิ่นดอกราตรี   กลิ่น.....   หน้าบ้านฉันมีลำคลองสายเล็กไหลเอื่อย  ฉันชอบไปนั่งเล่นที่ท่าน้ำหน้าบ้าน มองอะไรไปเรื่อยเปื่อย  สมัยนั้นลำคลองยังใสสะอาด แต่ถึงกระนั้นวันดีคืนดี ก็จะเห็นหมาเน่าลอยขาชี้เด่มาทั้งตัว กะละมังสังกะสีลอยเท้งเต้ง  ตุ๊กตาของเด็กบางคนที่อาจเผลอทำตกน้ำ  บางทีที่นอนทั้งหลังลอยมาก็ยังเคยเจอ  ครั้งหนึ่งฉันนั่งเรือพายมากับยาย กำลังเอามือวักน้ำเล่นเพลิน ๆ ตกใจแทบแย่ จระเข้ตัวเขื่องลอยมาตามน้ำ !  ฉันรีบเก็บมือขึ้น แต่โชคยังดีที่มันตายแล้ว ไม่งั้นฉันคงมือกุดมาจนถึงวันนี้ อย่างว่า นิสัยมักง่ายของคนไทยคล้ายกันทุกยุคสมัย  ต่างเพียงว่าสมัยก่อนจำนวนคนยังไม่มากดังทุกวันนี้ ธรรมชาติจึงยังพอปรับตัว สู้รบปรบมือกับการกระทำของเรา ๆ ได้   ฉันก็ใช่ดีเด่อะไร  ติดนิสัยมักง่ายนี้เหมือนกัน  จำได้ว่าในตอนนั้นมักจะทิ้งโน่นนี่ ลงคลองอยู่บ่อย ๆ ด้วยความที่ขี้เกียจเดินไปหลุมขยะที่ยายขุดไว้หลังบ้าน  นอกจากความขี้เกียจแล้ว ยังมีความกลัวปนอยู่ด้วย ซึ่งตรงนี้ฉันจะเล่าให้ฟังทีหลัง....ว่าฉันกลัวอะไร   ยายฉันเป็นคนชอบปลูกต้นไม้ แทบทุกที่ทางในรั้วบ้านเต็มไปด้วยไม้นานาพันธุ์  น้าฉันชอบพูดแหย่ยายเล่น ๆ เวลาที่แกเอาต้นไม้ใหม่มาลง  “ถ้าอีกหน่อยบ้านเรามีเสือฉันจะไม่แปลกใจเลยเชียว” ตอนนั้นฉันฟังแล้วก็ได้แต่งงงง...   ข้างศาลาท่าน้ำมีซุ้มมะลิที่ยายปลูกไว้ ยามลมพัดโชยกลิ่นจะฟุ้งกระจายไปทั่ว เป็นกลิ่นที่หอมสดชื่น ทุกวันนี้ได้กลิ่นมะลิทีไรก็มักนึกถึงช่วงเวลานั้น ฉันชอบเด็ดดอกมะลิมาดมเล่น ยายเห็นทีไร ก็มักบ่นว่าทุกที จำได้ว่าก็เถียงกลับไปอยู่บ่อย ๆ เหมือนกัน ว่าทียายยังเด็ดมาโรยใส่ขันน้ำได้เลย  ก็เถียงไปอย่างนั้นเอง อย่างไรฉันก็ชอบดื่มน้ำที่มีมะลิโรยเป็นที่สุด คุณเคยดื่มกันไหมนะน้ำโรยมะลิเนี่ย  ? ชื่นใจอย่าบอกใครเชียว   ดอกราตรีหลังบ้าน คร้านนักชอบส่งกลิ่นหอมโชยแต่กลางคืน เคยถามยาย ยายก็ตอบส่ง ๆ ว่า ก็ตอนกลางวันมันนอน  ตื่นแต่ตอนกลางคืน  ตอนนั้นฉันเชื่อ  มาวันนี้จึงรู้ว่า ยายหลอกเด็กนี่นา  กลิ่นดอกราตรีหอมแปลก ฉันว่า เป็นกลิ่นหอมที่ชวนวังเวงพิลึก จำได้ว่านั่งอยู่ที่แคร่หลังบ้านคนเดียว แล้วได้กลิ่นราตรีทีไร  ใจมักคิดไปว่าจะมีนางไม้เดินออกมาจากต้นกล้วยทุกคราไป ไม่รู้เกี่ยวกันอย่างไร ถึงคิดไปเช่นนั้น “ต้นไม้ดอกไม้บางทีก็เหมือนกับคนนั่นแหละ นิสัยต่างกันไป บ้างมีชีวิตกลางวัน บ้างหลงใหลชีวิตกลางคืน” ยายพูดพลางมองมาที่ฉัน   แปลก..ที่ยังจำคำพูดนั้นได้จนถึงวันนี้  เช้านี้ฉันได้กลิ่นความหลังโชยมาแตะจมูก  กลิ่นไอดินหลังฝนตก กลิ่นหญ้า กลิ่นน้ำค้าง กลิ่นคาวปลาที่ฉันมักใช้สวิงช้อนมาใส่กะละมังไว้ดูเล่น กลิ่นฝืนในเตา  กลิ่นดอกราตรี   กลิ่น.....  แล้วฉันจะเขียนถึงเธออีกนะ  ดญ. พลัม     Free TextEditor   Create Date : 11 สิงหาคม 2552 7 comments Last Update : 11 สิงหาคม 2552 16:22:14 น. Counter : 1338 Pageviews. Share Tweet

นี่เรากลายเป็็นเด็กหญิงพลัม แล้วเหรอเนี่ย... เื่รื่องบ้้านริมคลองของเธอ น่ารักจังเลย บ้านฉันไม่ได้ติดลอง ลึกๆแล้้ว อิจฉาชีวิตวัยเด็กของเธอเหมือนกันนะ ิิไว้จะรออ่านอีกนะ เด็กชายม่อน ^^   โดย: pangz IP: 110.169.34.160 11 สิงหาคม 2552 17:59:36 น.

when your life need miracal Ask form him.. Then you will be impress by its result as I do~!   โดย: da IP: 124.120.8.160 11 สิงหาคม 2552 22:02:50 น.

ความหลังวัยเด็ก เป็นช่วงเวลาที่มีเพียงครั้งเดียวในชีวิต และมักเป็นภาพที่สวยงามเสมอ   โดย: mr slowhand IP: 202.176.102.121 11 สิงหาคม 2552 23:18:28 น.

ขออภัย ที่ระบบการป้องกันตัวทำงานนะ ตัวเองอ่ะ เรียกชื่อเค้าในใจก็ได้นะ ขอบคุณที่คิดถึงกันนะคะ   โดย: จอมมารขาวดำ 12 สิงหาคม 2552 9:45:31 น.

ราวกับดอกไม้เล่าเรื่อง ...รักบรรญากาศแบบนี้จังค่ะ ตอนนี้นิกำลังปลูกต้นมะลิ และตอนนี้...มันบานแล้วค่ะ เบ่งบาน งดงาม แล้วร่วงโรย ...   โดย: บุยบุย 16 สิงหาคม 2552 18:36:31 น.

+ กรี๊ดดดดด นู๋แปงแปงจะแต่งนิยายขายเหรอจ๊ะเนี่ย? แต่เรื่องราวน่ารักดีนะครับผม ชอบๆ ... ไว้จะมาอ่านเรื่องของ ด.ญ.พลัม ใหม่เน้อ   โดย: บลูยอชท์ 21 สิงหาคม 2552 0:49:07 น.

คิดถึงจัง   โดย: จอมมารขาวดำ 21 สิงหาคม 2552 21:18:22 น.