Group Blog |
ขนมเปียะ อืม____อ่าหย่อย  จดๆจ้องๆมานานแสนนานแล้วล่ะนะอยากทำขนมเปียะ กินเองสักครั้ง ซื้อแป้งตราบัวแดงมาก็เอาไปใช้ทำเค้กเสียหมด ..... ซื้อมาใหม่ก็ใช้ไปในเรื่องอื่นหมด ไม่ได้ทำขนมเปียะกินสักที เหมือนแบบว่าขี้เกียจ...แถมไม่มีเวลามานั่งกวนไส้ถั่ว แต่วันนี้ได้ฤกษ์บอกกะตัวเองว่า ถึงเวลาแล้วนะไข่เค็มก็พร้อมแล้ว ลงมือสักทีสิ ตื่นตั้งแต่ 7 โมงเช้า ลุกขึ้นมาส่งสามีไปทำงาน(โอที) ได้โอกาส พอเหมาะ ทำเล้ย น้ำไม่ได้อาบ ฟันไม่ได้แปรง จัดการแช่ถั่วไว้ก่อน ทำเสร็จเก็บกวาดเรียบร้อยใช้เวลาไปทั้งสิ้น 7 ชม. โห...เหมือนได้ไปทำงานเลยอ่า แต่ออกมาก็ถือว่าคุ้ม เพราะเราอยากกินขนมเปียะ แบบนี้มานานแสนนานแล้ว รสชาติอร่อย กัดลงไปแต่ละคำ....นี่รู้สึกถึงความนุ่มของเนื้อแป้งเลยอ่ะ กินแล้วนึกถึงร้านขนมเปียะชื่อดัง ขนมเปียะวันรัก สมัยก่อนชอบซื้อมากิน ไปเดินห้างเซนทรัล กับลูกๆทีไร ต้องได้ซื้อติดมือกลับมาทุกครั้ง เป็นขนมที่กินไม่รู้เบื่อ รู้แต่ว่ากินมากอ้วนนะเธอ เอิกส์ ๆ       2ภาพ(จานสีฟ้า)ใช้แป้งสาลีอเนกประสงค์ทำรู้สึกว่าไม่อร่อยเท่าที่ทำครั้งแรก ต่อมาก็ทำขายเก็บค่าขนมส่งลูกเรียน อิอิ จริงๆกำไรไม่ได้เยอะหรอกนะเพียงแต่ว่าอยู่ว่างๆยังไม่ได้ทำงาน ก็เลยหาเวลาทำขนมดีกว่าอยู่เปล่าๆหายใจทิ้งเสียดายลมหายใจ555 
เก่งโพด ๆ ค่ะ
 โดย: tuk-tuk@korat
 วันที่: 25 มิถุนายน 2556 เวลา:12:20:10 น.บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ประนม Food Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น ....................................... ขนมเปีย ..เห็นแล้วหิว... ไส้ถี่ว..เหลืองๆนั้นคงใส้ไข่(หรือไม่ใช่)เห็นมีสีม่วงอ่อนด้วย.. แป้งตราบัวแดง เป็นของไทยเราหรือขอรับ คุณท่านขุนฯอยากทำทานเองมั่งฮ่า..ไปซื้อของที่เขาทำวางขายในร้านเอเชียมันไม่อร่อยเลย โดย: ขุนเพชรขุนราม
วันที่: 1 กรกฎาคม 2556 เวลา:4:18:12 น.น่ากินมาก
โดย: เดือนเพ็ญ สุขทอง IP: 202.29.26.248 วันที่: 6 กรกฎาคม 2561 เวลา:11:27:06 น.
|
ยืนงงในดงครัว
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ชื่อ (ป้า)พรรณ หรือ เหน่ง นะค่ะ เริ่มต้นชีวิตคู่ใหม่ในครั้งนี้ ด้วยวัย 40 กะรัต กามเทพตั้งใจทำงานมากเลยอะ ป้าพรรณ แค่มาเที่ยวเดนมาร์กครั้งแรก โดยมาในฐานะแขกเชิญของน้า ให้มาเที่ยว เดนมาร์ก แต่....เอาเข้าจริงต้องกลาย เป็นเด็กเสริฟอาหารในร้านของน้าเราเอง มากว่าเที่ยว ฮ่าๆ นั่นแหละกามเทพทำงาน ตอนได้เป็นเด็กเสริฟ(จำเป็น)ที่โต๊ะสามี ปิ๊งๆๆ กัน สุดท้าย 2 ปีผ่านไป ได้แต่งงานกัน มาอยู่เดนมาร์ก ก็เลยอยากจะบันทึกเรื่องราวชีวิตในต่างแดน เพื่อเก็บเอาไว้อ่านย้อนหลัง เมื่อเราแก่ตัวไป จะได้รู้ว่า ช่วงชีวิตหนึ่งที่ห่างหายจากครอบครัวอันเป็นที่รัก มีเรื่องราวอะไรน่าจดจำบ้าง แม่เป็นยังไง ลูกๆเป็นยังไง ใครเศร้า สุข ทุกข์ใจ เรื่องราวที่เข้ามาดี ร้าย อย่างไร? บันทึกไว้เพื่อจดจำกับเรื่องราว พื้นที่ห้องน้อยๆแห่งนี้... เป็นเสมือนสมุดบันทึก เรื่องราว เหตุการณ์ต่างๆที่พบเจอ หรือแม้กระทั่งเพื่อเก็บบันทึก ถึงอาหารของแม่ที่พร่ำ(บ่น)สอนให้เราทำ ซึ่งก็พอจะทำเป็นอยู่บ้าง อาหารไทยได้จากแม่ อาหารจีนได้มาจากแม่สามีเก่า แต่ด้วยความที่เราไม่ค่อยเอาใจใส่ หรือในรักการทำอาหารเหมือนแม่ ทำให้ต้องมาหัดเรียนรู้ อาหารบางอย่างจากเพื่อนบ้านชาวบล๊อคแก๊งค์ด้วยกัน ก็หลายท่าน ขอบคุณทุกท่านที่พากันทำฮาวทู ทีละขั้นตอน สอนอย่างจริงใจ และให้อย่างจริงใจ ขอบคุณชาวบล๊อคแก๊งค์ ที่แบ่งปันสูตรอาหารต่างๆ ไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ และสุดท้ายขอบคุณสำหรับทุกๆท่านที่คอมเม้นท์ไว้ให้ค่ะ และขออภัยด้วยหากไม่ได้ไปเม้นกลับ เนื่องด้วยไม่ค่อยได้เข้ามาบ่อยๆเหมือนเก่า 
Friends Blog
Link |
||||||||||||
