Group Blog All Blog
|
พรุ่งนี้...เป็นวันที่เด็กๆจะรื่นเริงมาก ใช่แล้วเพราะพรุ่งนี้วันที่ 8.12.13 เป็นวันสำคัญของเด็กๆเลยทีเดียว โดยเฉพาะเด็กนักเรียน ในโรงเรียนอนุบาลที่เราไปทำงานด้วย....บรรดาครูทั้งหลาย จะพาเด็กน้อยร่วมกันทำกิจกรรม ตัด ปะ ระบายสี เตรียมพร้อมไว้ สำหรับวันพรุ่งนี้ เค้าเตรียมการณ์กันนานถึง 2 อาทิตย์เชียวล่ะ เพราะเด็กๆเยอะมาก ทำกันวันละ 1-2 ชม. ทำไปเรื่อยๆมีตั้งหลายอย่าง กว่าจะเสร็จออกมาเป็นหนึ่งเดียว เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าหน้าตา ของงานที่ออกมาสำหรับเด็กวันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร ที่บ้านก็ไม่มีเด็กอยู่ด้วย ยิ่งทำให้ไม่รู้เรื่องราวความสนุกสนาน ของเด็กๆตามโรงเรียนสักเท่าไร ....อย่างวันนี้เป็นวันสุดท้ายก่อนจะถึงวันงานในพรุ่งนี้ พวกเราก็จะจับเด็กๆมาทำงานศิลปะของตัวเองให้เสร็จสิ้นกันในวันนี้ พูดถึงเรื่องงานศิลปะ ทุกโรงเรียนจะได้รับเงินอุดหนุนจากรัฐบาล เพราะฉะนั้นเด็กตัวน้อยๆทุกคนจะหัด ตัด ปะ ระบายสี แต่งแต้มสีสัน แล้วแต่ความคิดเค้า....โดยไม่มีการหวงสี หวงลูกปัด และไม่ปิดกั้นความคิดเด็กด้วย ร้อยลูกปัดเป็นสร้อย กำไล แล้วให้เด็กๆเอากลับบ้านไปอวดพ่อ แม่ แค่นี้เด็กๆดีใจกันแล้ว หรือแม้แต่ระบายสี เอามือไปทาบกับสี แล้วไปทาบกับผืนกระเป๋าผ้า เค้าก็มีสีชนิดพิเศษให้เด็กๆทำกัน เห็นแล้วอยากให้เมืองไทยเรามีเงินทุนสนับสนุนอย่างนี้บ้างจัง การที่โรงเรียนจัดให้มีสื่อการเรียน การสอน ที่ทันสมัย มีให้เด็กไม่อั้น ฝึกให้รักงานศิลป์กันตั้งแต่เด็กเลย เด็กก็ซึมซับไปในตัวทุกวันๆๆ ก็มีบ้างแหละนะที่ไม่ชอบไม่เอาเลย อย่างเมื่อวานนี้ เราพาเด็กๆตัดกระดาษเป็นรูปแมว ไว้ติดบนถังไม้สำหรับวันพรุ่งนี้ เด็กกลุ่มนี้จะอายุ 3-4 ขวบ แต่เด็ก4ขวบยังตัดกระดาษ สุ้เด็ก3 ขวบไม่ได้ก็มี บางคนนี้ไม่เอาเลย พอมือจับกรรไกรปุ๊บ....ร้องให้ช่วยตัดให้แล้ว ครูเค้าก็บอกเราว่า "อย่าช่วย" ให้เค้าเรียนรุ้เรื่องการตัดด้วยตัวเอง เค้าจะตัดออกมาเป็นอย่างไร ไม่เป็นไรขอให้หัดทำเอง เจ๋งหง่ะ ..... เล่นเกมความจำ เรียนรู้เรื่องสี จับเด็กๆมานั่งล้อมวง แล้วก็เอาของเล่นต่างชนิด มาวาง กองรวมกันไว้ 5 ชิ้น แล้วก็จะฝึกให้เด็กน้อยหัดจำว่า ของมีกี่ชิ้น แต่ละชิ้น สีอะไร ชื่ออะไร ....ครูก็จะเอาผ้าคลุมของไว้แล้ว...ก็จะหยิบขี้นมา 1 ชิ้น โดยของชิ้นนั้นซ่อนอยุ่ในผ้า ......ให้เด็กๆพากันทายว่าของอะไรที่หายไป? สีอะไร? เด็กบางคนความจำดี บอกได้หมดว่าอะไร เป็นอะไร เล่นวนไปพอหมด 5 ชิ้นก็รวบมาทำใหม่....วนให้คนโน้นตอบที คนนี้ตอบที ทำให้เด็กไม่เบื่อที่จะเล่น พร้อมกับสอนเรื่องสีไปในตัว ดีมากเลยอ่ะ พอละ ง่วงล่ะ
|
ประนม
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] เริ่มต้นชีวิตคู่ครั้งนี้ ด้วยวัย40กะรัต ไม่รู้เหมือนกันว่าสงสาร...หรือว่ากามเทพตั้งใจ .....ที่ท่าน....ทำให้เราได้พบรักครั้งใหม่กับฝรั่งตาน้ำข้าว (แม่ชอบเรียก) ถามว่าแม่ปลื้มมั้ย? ไม่ปลื้มค่ะ....แม่ไม่ชอบลูกเขยฝรั่ง เพราะว่าลูกสาวแม่ต้องย้ายไปอยู่กับลูกเขย ไปเป็นแม่บ้านต่างแดน ชื่อเหมือนบล๊อคยังไงยังงั้นเลยเนอะ ... แม่เหงา... แม่มีลูกสาวเพียงคนเดียว แทนที่จะได้อยู่ด้วยกันจนตายจากกัน ก็...ต้องอยู่ห่างไกลกันเสียเหลือเกิน แต่...แม่ก็ไม่ขวางความรักครั้งใหม่ของเรา 2 คน อยากจะบันทึกเรื่องราวชีวิตในต่างแดน เพื่อเก็บเอาไว้อ่านย้อนหลัง เมื่อเราแก่ตัวไป จะได้รู้ว่า ช่วงชีวิตหนึ่งที่ห่างหายจากครอบครัวอันเป็นที่รัก มีเรื่องราวอะไรน่าจดจำบ้าง แม่เป็นยังไง ลูกๆเป็นยังไง ใครเศร้า สุข ทุกข์ใจ เรื่องราวที่เข้ามาดี ร้าย อย่างไร? บันทึกไว้เพื่อจดจำกับเรื่องราว พื้นที่ห้องน้อยๆแห่งนี้... เป็นเสมือนสมุดบันทึก เพื่อเก็บบันทึกถึงอาหารของแม่ที่พร่ำ(บ่น)สอนให้เราทำซึ่งพอจะทำเป็นอยู่บ้าง อาหารไทยได้จากแม่ อาหารจีนได้มาจากแม่สามีเก่า แต่ด้วยความที่เราไม่ค่อยเอาใจใส่รักการทำอาหารเหมือนแม่ ทำให้ต้องมาหัดเรียนรู้เอาใหม่จากเพื่อนบ้านชาวบล๊อคแก๊งค์ด้วยกันก็หลายท่าน ขอบคุณทุกท่านที่พากันทำฮาวทู ทีละขั้นตอน สอนอย่างจริงใจ และให้อย่างจริงใจ ขอบคุณชาวบล๊อคแก๊งค์ ที่แบ่งปันสูตรอาหารต่างๆ ไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ และสุดท้ายขอบคุณสำหรับทุกๆท่านที่คอมเม้นท์ไว้ให้ค่ะ และขออภัยด้วยหากไม่ได้ไปเม้นกลับ เนื่องด้วยไม่ค่อยได้เข้ามาบ่อยๆเหมือนเก่า 
Friends Blog
Link |
||||||||||||
