Bloggang.com : Lady on the sky : จบกันซะทีสี่ปีกับหนุ่มเกาหลี เพราะประโยคที่เธอพูดว่า “ฉันไม่แน่ใจ ฉันไม่ใช่เจ้าหน้าที่สนามบิน”

จบกันซะทีสี่ปีกับหนุ่มเกาหลี เพราะประโยคที่เธอพูดว่า “ฉันไม่แน่ใจ ฉันไม่ใช่เจ้าหน้าที่สนามบิน”

...............เมื่อปี2004 มัดหมี่ได้รู้จักกับหนุ่มเกาหลีคนหนึ่งจากการได้ร่วมทำงานกันในการถ่ายทำสารคดีประเพณีวิ่งควายที่จังหวัดชลบุรี เพื่อเผยแพร่ในสถานีโทรทัศน์ KBSของเกาหลี พอรู้ว่าต้องไปรับคณะนี้ผู้ชายหมด ห้าคน ที่สนามบิน ตอนเที่ยงคืน หนักใจมากเพราะรับทริปที่มีผู้ชาย มันมักจะแอบชอบ เนื่องจากทริปล่าสุดสองวันก่อนคณะนี้ คณะจากประเทศการ์ต้าตัว Presenter เพิ่งบอกรักมัดหมี่กะทันหันสุดๆด้วยจดหมายรักยัดใส่ในมือพร้อมที่อยู่ อีเมลล์ ตกใจมาก ทีนี้พอต้องรับคณะเกาหลีต่อรู้ว่าเป็นผู้ชายหมด ก็กลัวเลย ยิ่งไปรับกลางดึกด้วย

.............ในภาพพจน์คนเกาหลีนี่ตั้งแต่รับคณะมา ได้เรียนรู้ว่า คนเกาหลีมีนิสัยไม่ค่อยดี หยาบกระด้าง เอะอะโวยวาย ชอบนอกเหนือกฎ และดูจากหนังมา รู้สึกว่าจิตใจผิดปกติยังไงไม่รู้ แบบลึกลับ เก็บกดอะไรประมาณนี้ คิดหนักมาก สุดท้ายก็ต้องไปปรึกษา Ex (ที่เลิกกันแล้ว) โดยให้เขาไปส่งที่สนามบินด้วย( จ้างไปนะเสียค่าจ้างเป็นเสื้อยี่ห้อตัวนึง จำไม่ได้ละ ) เพื่อเป็นไม้กันหมาให้ พอรอที่สนามบินก็อธิบายให้ Ex ฟังหมดว่าจะเตี๊ยมยังไง พอลงมาเจอกัน โห กลิ่นเหล้าหึ่งเลย ห้าคน หัวหน้าคณะที่เป็นผู้กำกับทักทายด้วยการตบไหล่มัดหมี่แรงๆ ก็รีบแนะนำเลยว่าเนี่ยแฟนฉัน กับทุกคน ในระหว่างสิบห้าวันที่ทำงานด้วยกัน เหนื่อยมากคือเขาจะเอาอะไร ถ่ายอะไรเกี่ยวกับวิ่งควายในตอนนั้น มัดหมี่ต้องหาให้ได้หมด คลุกอยู่กลางทุ่งนาครึ่งเดือน จนหน้าดำและไหม้จนลอก

....................ในระหว่างการทำงานที่โหดที่สุดในชีวิตก็ได้เรียนรู้การอยู่ร่วมกัน เผชิญสถานการ ชะตากรรมร่วมกันและที่สำคัญคือมัดหมี่ก็ได้ดูแลคณะอย่างเต็มที่ แรกๆไม่ได้ชอบใครเป็นพิเศษเลย จนใกล้ๆจะจบทริป ก็เกิดความรู้สึกที่ดีกับคนๆหนึ่งนั่นคือบลู ตากล้อง ที่ไปไหนมีแต่สาวๆมาขอถ่ายรูปด้วยนึกว่าดารา แต่ตัวที่เป็น Presenter ที่ชื่อ Ciel เป็นนักร้องออกอัลบั้มบ้างแล้วที่เกาหลี กลับไม่มีคนรู้จักเพราะไม่หล่อ มีบลูคนเดียวเท่านั้นที่ทำให้มัดหมี่รู้สึกหายเหนื่อย เพราะเขาจะเป็นผู้ชายคนเดียวที่คอยเอาหมวกมายื่นให้ หาน้ำให้ดื่ม และเปิดประตูรถให้ นี่เป็นคุณสมบัติที่ทำให้มัดหมี่รู้สึกชอบเขาเป็นพิเศษ ขากลับเกาหลี ที่สนามบินบลูก็ได้สอนให้มัดหมี่ใช้ MSN เพื่อจะได้ติดต่อกับเขา ยอมรับเลยว่า เขาเป็นครูคนแรกที่สอนให้มัดหมี่เป็นคนไฮเท็ค รู้การใช้งานอินเตอร์เน็ต จนเป็นถึงทุกวันนี้

..................เราสานความสัมพันธ์โดยแลกเปลี่ยนกันไป-มาระหว่างเกาหลีหลายครั้งแล้ว มัดหมี่ได้รับเชิญจากเขาให้ไปเที่ยวเกาหลีครั้งแรกในชีวิตจากบลู โดยเขาบอกให้เตรียมแต่ตั๋วเครื่องบิน ทุกอย่างเขาจะดูแลมัดหมี่เอง จนใกล้วันเดินทางไป เขาก็บอกว่า เขามีแฟนละนะ มัดหมี่ก็เสียใจอยู่มาก ก็บอกไปว่าแล้วยูทำไมไม่บอกฉัน เขาก็ตอบว่าเพราะมัดหมี่ไม่ถาม มัดหมี่ก็บอกว่าไม่อยากไปละ เพราะกลัวมีปัญหา เขาก็ยืนยันหนักแน่นว่าไม่มีปัญหาแน่นอน จากนั้นมัดหมี่ก็ไม่เคยถามเรื่องแฟนเขาอีกเลย ก็เที่ยวไปตามประสาตามที่เขารับปาก แต่ก็เสียใจมากอยู่ เพราะเริ่มชอบเขาแล้ว และแล้วเราก็คบกันแบบเพื่อนสนิทเพราะเราแลกเปลี่ยนกันไป-มาระหว่างไทยเกาหลีบ่อยๆ มัดหมี่พาเขาเที่ยวเกือบทั่วไทยแล้วยกเว้นอีสานและภาคตะวันตก จนรู้นิสัยกันแล้วว่าต้องการอะไร จะเอายังไง และแล้วก็มาถึงวันที่ต้องตัดความสัมพันธ์ ด้วยอีเมลล์โต้ตอบดังนี้ คือล่าสุดบลูไปเมืองไทยเพื่อตีกอล์ฟช่วงปิดชูสก แล้วมัดหมี่อยู่เกาหลี เขาก็ให้จัดการทุกอย่างให้ที่เมืองไทยทั้งโรงแรม รถรับส่ง สนามกอล์ฟ และมัดหมี่อยากให้เขาเอาของบางอย่างมาให้แต่คุยกันแล้ว เขาหงุดหงิดใส่มัดหมี่แล้วพูดประโยคที่ว่า และแล้วก็เป็นดังนี้

ฉบับแรก มัดหมี่เขียนให้เขาหลังจากคุยกันทางโทรศัพท์แล้วทะเลาะกันและไม่เข้าใจกัน

ภาพจากนี้ไป ขอไว้อาลัยการจบกันระหว่างเรา สี่ปีที่คบกันมา

ครั้งแรกที่เกาหลีที่มัดหมี่ไปเที่ยว เจอเพื่อนกลุ่มนี้แทบทุกคน Jan.2005

ครั้งแรกที่อินซาดง ของมัดหมี่

ที่ทำงานเขา ตอนนี้มีคีบอร์ดด้วย

ที่ร้านอาหารที่มัดหมี่แอบร้องไห้เพราะเขา หลังจากลงจากสโนว์มา

ไปเกาหลีครั้งที่สองปี 2006

ตอนบลูมาที่พัทยา ที่โรงแรมดุสิต June 2005

มัดหมี่ไปเกาหลีครั้งที่สาม September 2006

ครั้งที่สามที่เกาหลี เจอ Ciel โดยบังเอิญในซุปเปอร์มาเก็ต

บลูไปที่พัทยา ช่วงชูสกปี 2006 หลังจากมัดหมี่กลับจากเกาหลี อาทิตย์นึง บลูก็บินมา รูปนี้หลังทะเลากันรุนแรงแล้วดีกัน

ที่เวียตนาม ต้นปี 2007

ดูชัดๆอีกที ลาก่อน อดีต Daddy , อดีต Opa ของมัดหมี่

มัดหมี่ขอลงเรื่องราวตัวเองไว้เป็นอุทธาหรณ์สำหรับทุกท่าน หวังว่าเรื่องราวทุกอย่างในนี้ จะไม่กระทบกระเทือนใครและไม่ตั้งใจ จงใจจะทำให้ใครเสียหาย และอยากให้เป็นประโยชน์ต่อคนอื่นต่อไป บายค่ะ เศร้ายังไม่หายเลย...

Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2552

Last Update : 19 ตุลาคม 2552 14:43:24 น. 1 comments

Counter : 340 Pageviews.

Share
Tweet

อย่าเสียใจให้คนที่ไม่รักเราเลยค่ะ

โดย: keakai (tossagun1

) วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:4:04:56 น.