วันนี้วันที่สอง มกราคม สองห้าห้าหนึ่ง หลังจากมัดหมี่กลับมาจากเกาหลีเมื่อวันที่สามสิบ ธ.ค. ก็ป่วยออดๆแอดๆเพราะจากหนาวมากมาร้อนมาก ปรับตัวไม่ได้ ปีใหม่จึงเก็บตัว เพิ่งมีแรงก็วันนี้ เลยขออั๊บบล็อคสุดท้ายที่เกาหลี ก่อนกลับเมืองไทยมาให้เพื่อนๆได้หนาวกัน เพราะไปเล่นสโนว์บอร์ดมา

ทริบนี้โรงเรียนจัดค่ะ เราจ่ายเงินไปคนละ สองหมื่นวอนเอง แต่ก็ต้องเช่าชุดอีก สองหมื่นเจ็ดร้อยวอน ซึ่งเช่าในราคาพิเศษ เฉพาะคณะของเราเท่านั้น ราคานี้แต่ได้ไปนอนค้างบนสกี รีสอร์ทที่สุดหรู และใหญ่ที่สุดในเกาหลี นั่นคือ ยองเพียง สกีรีสอร์ท ที่นี่ดังนับตั้งแต่เขาถ่ายทำละคร วินเท่อร์ โซนาต้า ที่เมืองไทยรู้จักคือ วินเท่อร์เลิฟซองค่ะ ที่นี่แพงมากห้องพักเราพักกันหกคนค่ะ มองจากหน้าต่างเห็นสโลบ ด้วย เลิศมาก นี่นะถ้ามาเองก็หมดหลายตังค์เลย

ที่สุดยอดคือ จะได้เล่นสโนว์บอร์ดในช่วงกลางคืน ซึ่งมัดหมี่ยังไม่เคยเล่นกลางคืนมาก่อนตื่นเต้นมาก ราคาตั๋วเล่นกลางคืนจะถูกกว่ากลางวันค่ะ คนเยอะมากแต่กลางคืนจะหนาวกว่ากลางวัน สนุกมากค่ะ มันส์มาก หนาวแต่ไม่หวั่น ไม่แตกต่างค่ะ ไม่มืด ไฟสว่างมาก

มัดหมี่มาที่นี่เป็นครั้งที่สอง หลังจากปีที่แล้วมาที่นี่หนนึงแล้ว แต่ครั้งนี้สะใจจริงๆ เล่นนานมากหนึ่งวันครึ่ง สุดยอดเลยค่ะ มีความสุขมาก รวมแล้วครั้งนี้เป็นครั้งที่ห้าในรอบสามปีที่มัดหมี่เริ่มเล่นสโนว์บอร์ดมา ที่สะใจสุดๆคือครั้งนี้มัดหมี่ได้พิชิตยอดสโลบระดับแอ๊ดว๊านซ์ค่ะ ชันมาก หักศอกได้ ชวนใครก็ไม่กล้า สุดท้ายได้สองเพื่อนชายตามไป ซึ่งทั้งคู่เล่นสโนว์บอร์ดครั้งแรก มังกร เพื่อนชายเวียตนามและ กาฮาร์ เพื่อนชายชาวอูเบกิสถาน หลังจากนั่งลิฟขึ้นไปที่สูงแบบนั้น ตื่นเต้นมากๆ กล้าๆกลัวๆ พอถึงสโลบ มองลงมา โห สูง และเสียวสุดๆ ตายละจะลงไปได้ไหมเนี่ย ชันสุดๆ กลัวหน้าหกคะเมนมาก แต่ก็ทำใจกล้า ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนได้ครองโลก รู้สึกอิสระ มองไปสุดลูกหูลูกตา เห็นตึกรามบ้านช่องข้างล่าง เหมือนมองจากเครื่องบินเลย ใจคิดไปว่าดีใจจังท้ายสุด มัดหมี่ก็ได้มายืน ณจุดนี้ที่ใครๆก็ไม่กล้าขึ้น นอกจากคนที่มีฝีมือและกล้าจริงๆ ในกลุ่มเพื่อนๆที่มาด้วยกันมีมัดหมี่คนเดียวที่เป็นผู้หญิงแล้วขึ้นมาที่ระดับแอ๊ดว๊านซ์ ไม่ได้เก่งนะคะ พอควบคุมบอร์ดได้แต่ใจกล้าค่ะ ลองไปดูรูปกันนะคะ

ก่อนถึงสกีรีสอร์ท เราแวะทีอูบิ พาร์ค โลกอนาคตสำหรับเด็กๆ จังหวัดพาจู

สโลบตอนกลางคืน

กับรูมเมท ซึ่งเธอเพิ่งลงเล่นครั้งแรก

ตั๋วลิฟท์ ตอนกลางคืน ต้องติดไว้ที่เสื้อตอนขึ้นลิฟท์

ตอนเช้าอีกวัน ก่อนเล่นกับเพื่อนๆ

เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วที่ล็อกเกอร์ พร้อมละค่ะ

รูปหมู่ก่อนออกจากตึก

นี่ไง พนักงานดับเพลิง เหมือนซ้า

บรรยากาศตอนกลางวัน

ตัวกะเปี๊ยกแค่นี้ก็เล่นแล้ว

กะลังขึ้นไปสโลบระดับแอ๊ดว๊านซ์ละนะ สู้ๆจ้ะ

สูงชันแบบนี้ไงคะ มองลงไปเสียวโคตร แต่กล้าค่ะ

ถ่ายรูปก่อนว่าเราสองคนมาถึงจุดสูงสุดละ

เอาละนะ เริ่มไหลละตัวใครตัวมัน ความสัมพันธ์คงเดิม ฮ่าๆ

รูปนี้เหมือนจะบินได้

บ๊าย บาย ไปก่อนนะ

รูปหมู่ กลุ่มนี้ไม่มีใครกล้าขึ้นสโลบแอ๊ดว๊านซ์ค่ะ สาวไทยอย่างเราขึ้นมาแล้นนน

ได้แต่ถ่ายรูปอย่างเดว ฮิฮิ

หมอกเริ่มหนา มองไม่เห็นทาง

ปิดท้ายด้วยรูปนี้ ถ่ายเองค่ะ เต็มหน้าเลย


ใจหายค่ะ หลังจากปิดกลุ่มบล็อคนี้ หากโชคชะตามีจริง คงได้กลับไปเกาหลีอีกเร็วๆนี้ค่ะ แล้วเจอกันใหม่ค่ะ บาย

 

Create Date : 13 เมษายน 2552		2 comments
Last Update : 19 ตุลาคม 2552 14:44:05 น.
Counter : 1197 Pageviews.
Share Tweet