ฟ้าสวย... เสียงเปิดประตูชั้นล่างยินถึงข้างบน สวยขยับริมฝีปาก แห้งผากไปทั้งลำคอ เสียงกุกกักดังแว่ว... ฟ้าวางของบนเคาน์เตอร์ หยิบจานใส่อาหาร ทำกิจวัตร ตามปกติ สวยพริ้มตาอ่อนระโหย... ไม่มีแรงแม้จะส่งเสียงเรียกฟ้า เสียงช้อนกระทบจานเบาๆ กลิ่นคาวรบกวนจมูกจนขยักขย้อน เธอพยายามพยุงตัวขึ้น แต่ไปไม่ไหวอยู่ดี สวยโก่งคออาเจียนข้างเตียงนอน "สวย!" ฟ้าโผล่พรวดเข้าประตูมา ในมือถือชามใบหนึ่ง "เป็นไรมากมั้ย!" ผวาเข้าลูบหลัง "อ้วกออกมาเลยนะ ไม่ต้องอั้นไว้" สวยปาดน้ำเหนียวๆ จากคาง ยังมีสติพอที่จะบอกฟ้า "หนูขอโทษ...เดี๋ยวจะเก็บเองนะ..." "ไม่เป็นไร" ฟ้าตอบทันที "เวียนหัวด้วยหรือเปล่า พอลุกไหวมั้ย เดี๋ยวจะได้ไปล้างตัว" คราบอาเจียนพุ่งเลอะผ้าปูที่นอน และเสื้อผ้าตัวเธอ สวยพยักหน้า ไม่นานนัก ก็ถูกพาเข้าห้องน้ำ "แป๊บเดียวนะ" บอกเหมือนเธอเป็นเด็ก สวยนั่งบนชักโครก ฟ้าแกะกระดุมเสื้อให้ทีละเม็ด สวยตัวรุมร้อนจัด สัญชาตญาณทำให้ยกมือขึ้นบังทรวงอกเมื่อบราเซียร์เผยออกมา ฟ้าจูบเร็วๆ บนเนินนม ย่นจมูก "เหม็นจัง" แล้วดึงเสื้อออกอย่างนุ่มนวล สวยประหลาดใจยิ่งนักกับความอ่อนโยนของฟ้า ฟ้าทำเสียงดุว่า "อยู่เฉยๆ จะได้เสร็จเร็วๆ" ใช้ผ้าผืนเล็กชุบน้ำจนชุ่ม บิดหมาด ทำความสะอาดร่างกายเปลือยเปล่า สวยหายใจช้าๆ ฟ้ายังเช็ดให้ถึงปลายนิ้วเท้า จากนั้นเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ให้ ก้มดมหัวเบาๆ "ตุเชียว...แต่ไว้หายไข้ค่อยสระผม อย่าดื้อแอบทำเชียวล่ะ" สวยนั่งบนเก้าอี้มุมห้อง มองฟ้าเปลี่ยนผ้าปูเตียงอย่างคล่องแคล่ว ในแสงไฟโคม เหมือนรู้ว่าถูกจับจ้อง เธอยิ้มให้ฟ้า "2 นาที" มือสลัดปลอกหมอนเก่าทิ้งไป ไม่ถึงเวลาที่บอกด้วยซ้ำ ทุกอย่างก็กลับสู่สภาพเดิม ฟ้าเดินมาหา... "เสร็จแล้วครับผม" สวยยิ้มเซียว นานๆ ที ฟ้าจะพูดเล่นแบบนี้ เเละลุกอย่างว่าง่าย "คลื่นไส้อยู่มั้ย" "ดีขึ้น..." "งั้นกินข้าวนะ" "เหม็น..." "อ๋อ เหม็นหมูละสิ งั้นรอแป๊บจะทำใหม่มาให้ รับรองไม่มีกลิ่นแน่นอน ไม่หิวก็ต้องกินรู้มั้ย จะได้กินยา" "........." สวยเงียบเฉย "เฮียรักหนูนะ" ฟ้ากระซิบข้างหู แล้วคว้าชามใบเก่าออกจากห้องไปโดยสวยไม่ทันตั้งตัว 5นาทีต่อมา ประตูห้องเปิดออกอีกครั้ง กลิ่นอ่อนๆ โชยเข้าจมูก แต่แปลกที่ไม่ทำให้คลื่นไส้อย่างก่อนหน้านี้ "มาแล้ว อาหารสำหรับผู้ป่วย" "อะไรคะ" สวยเสียงหาย "ข้าวต้มใส่เกลือ" ฟ้านั่งบนขอบเตียงอย่างทะมัดทะแมง "เป็นอาหารที่ดีมากรู้มั้ย ตอนเด็กๆ แม่เคยทำให้กิน เเม่บอกว่า ข้าวเป็นยาวิเศษในตัวมันเอง แค่เราเคี่ยวกับน้ำ ใช้ไฟกลางแล้วลดจนอ่อนที่สุด ปล่อยให้ข้าวนิ่ม หอม มีเคล็ดลับด้วยนะ ใส่ข้าวเหนียวลงไปสักนิดนึงจะทำให้น้ำข้าวข้นขึ้น แตะเกลือพอปะแล่ม กินชื่นใจนา" ฟ้าตักข้าวขึ้นครึ่งช้อน เป่าเบาๆ สวยอ้าปากรับ... กลิ่นของน้ำและเมล็ดข้าวหอมขึ้นในโพรงจมูก มีรสหวานนิดๆ ประหลาดนัก ทั้งที่คิดว่าตัวเองควรกินอะไรไม่รู้รส จมูกไม่ควรได้กลิ่น อาหารจากมือฟ้ากลับให้บรรยากาศอบอุ่น เหมือนอยู่ในอ้อมกอดบ้านเกิด สวยขนตาเปียกชื้น... ด้วยเธอปลื้มฟ้า "อ้าว เป็นอะไรคะ ร้อนไปหรือ" ฟ้ารีบดึงช้อนออก ยกชามขึ้นเป่าอย่างระมัดระวัง "พอเถอะ หนูกินได้ค่ะ" สวยรีบยุดมือนั้นไว้ "ข้าวอร่อยมากเลยล่ะ" ฟ้าทำหน้าเหมือนไม่เชื่อหูตนเอง ยิ้มกว้าง สวยกลับยิ่งน้ำตาล้นเอ่อ "คนดี..." ฟ้าวางชามข้าวลงโดยเร็ว ขยับเข้าดึงร่างร้อนผ่าวด้วยพิษไข้มาซุกแนบอก "ไม่เป็นไรนะคะ เฮียอยู่กับหนูเสมอ" "ทำไมถึง...ดีกับหนูจังเลย ทั้งที่หนู...ทำไม่ดีกับเฮีย" สวยตะกุกตะกัก เหมือนเพ้อไม่รู้ตัว ฟ้าใบหน้าเครียดเคร่งขึ้น หากคำพูดยังนุ่มนวล "อย่าพูดถึงมัน...เลย" "เป็นสิทธิ์ที่หนูจะทำอะไรก็ได้ ชีวิตเป็นของหนูเองนี่นา" "เฮียไม่โกรธหนูเลยหรือ...ไหนจะอีกหลายๆเรื่องที่ผ่านมา..." "ทั้งเรื่องเมล์ด้วย" สวยซ้ำด้วยน้ำเสียงพร่า "ไม่" คำตอบหนักแน่นหรือเบาหวิวกันแน่ แต่ชั่งปวดร้าวใจฟ้ายิ่งนัก "คนเดียวที่ควรจะโกรธคือตัวเฮียเอง ไม่เป็นไรนะหนู เฮียเป็นอะไรก็ได้สำหรับหนู อย่ากังวลเลยนะ กินข้าวต่อเถอะ จะได้กินยา" ไฟบนหัวเตียงถูกปิดสวิตช์ลง ประตูสู่ระเบียงด้านหลังถูกเปิดทิ้งไว้ มองลอดในบางมุม...ของห้อง เห็นจันทร์เสี้ยวลอยเหมือนกลีบส้ม ฟ้าล้มตัวลงนอน สอดแขนกอดสวยคนป่วย หอมเบาๆที่เนินผากสวย สวยหลับตา จูบซ้ำที่เดิม สวยพึมพำ เปลือกตาเริ่มหนักอึ้ง สวยเหมือนหายง่วง ทั้งที่ล้าแรง ปากคอผ่าวด้วยฤทธิ์ไข้ ตาคู่เศร้ากลับมองหาตาดำคู่ฟ้าที่นอนแนบข้างๆ ฟ้าอังหลังมือบนหน้าผากสวย กระซิบเเผ่ว "ตัวเย็นลงบ้างแล้วล่ะ ไม่ต้องห่วงนะ อะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม เฮียรักหนู...หลับเสีย คนดีของเฮีย" "แรกรักยังเหมือนเดิม...วันสุดท้ายก็เช่นกันนะหนู" พลางสัมผัสไรผมสวย ละมุนๆ เชยคางเธอเล็กน้อย "ทำไมถึงรักล่ะ..." สวยถาม พลางหลับตาลงตามสั่ง ฟ้ายิ้ม ในความสลัว... พระจันทร์กลีบส้มเคลื่อนที่ไปนิดนึง แต่ยังเปล่งประกายในฟ้ามัว "เพียงปรารถนาหนูมีวันคืนชื่นสุข" "เกื้อกูลหนูทุกอย่างด้วยศักยภาพเฮีย" "รักหนูนะ" ฟ้าเอ่ยอย่างจริงใจ มุ่งมั่น... จนสวยหลับไปในวงแขนฟ้า คืนฟ้าสวย ยามป่วยไข้ ณ สวนล้อมรัก ริมบึงบางบอน ขอบคุณครับ เสียงเพลงเพราะ คนน่ารัก kun_isara กรอบฟ้าสวยนาม tanjira พื้นฟ้าหวานด้วยกวี y@mie   Create Date : 02 ธันวาคม 2552 20 comments Last Update : 9 ธันวาคม 2552 21:00:22 น. Counter : 345 Pageviews. Share Tweet

...สำหรับฟ้าสวยค่ะ...   โดย: tanjira 2 ธันวาคม 2552 8:45:17 น.

ขอบคุณความรักที่ฟ้าให้ มอบด้วยใจสวยนั้นมั่นเสมอ ขอความรักอยู่คู่ฉันและเธอ ให้พบเจอความสุขในทุกวัน รู้ว่าฟ้านั้นดีเสมอ.. ไม่อาจเจอใครดีที่คงมั่น ได้รับรู้คืนวันที่ผ่านผัน เพียงใครกันเฝ้ารักและห่วงใย สวยนั้นก็คงจะซาบซึ้ง และรับซึ่งปรารถนาที่มีให้ เพียงฟ้าอยู่ที่นี่และเข้าใจ เรื่องใดใดผ่านพ้นทุกหนทาง ความรักและเข้าใจสำคัญมาก แม้จะยากเกินไปในทุกอย่าง เพียรเฝ้าคอยไถ่ถามซึ่งกันบ้าง คงไม่ห่างเกินไฝ่ในใจครอง สวัสดีค่ะคุณลัดฟ้า ธัญขอแต่งกลอนให้ฟ้าสวยนะคะ วันนี้คุณลัดฟ้ามีความสุขมากๆนะคะ   โดย: tanjira 2 ธันวาคม 2552 9:01:41 น.

เหมือนบี้เลยนะครับพี่ลัด 5555   โดย: กะว่าก๋า 2 ธันวาคม 2552 13:53:10 น.

ผมกะว่าคงจะดังกว่าบี้นะครับพี่ 5555   โดย: กะว่าก๋า 2 ธันวาคม 2552 15:25:17 น.

ฟ้าสวยจริงๆด้วยครับ มองออกทางหน้าต่างเจอภาพแบบนี้สบายใจจริงๆ   โดย: ลุงแอ๊ด 2 ธันวาคม 2552 19:31:28 น.

Goodmorning miss you too.............   โดย: kun_isara 3 ธันวาคม 2552 5:39:18 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ลัด   โดย: กะว่าก๋า 3 ธันวาคม 2552 7:06:01 น.

พฤหัสสวัสดีครับลัดฟ้า มาฟังเสียงน้ำไหล ... น่าจะเป็นตอนบ่ายเนอะ... เช้า ๆ แบบนี้ที่นี่ ยังหนาวเย็นอยู่เลย มีความสุขมาก ๆ นะครับ พรุ่งนี้ก็วันศุกร์แล้ว   โดย: เซียน_กีตาร์ 3 ธันวาคม 2552 9:52:21 น.

คุณค่ะอย่าลืมไปกราบพ่อนะค่ะ คิดถึงคุณเสมอค่ะ   โดย: kun_isara 4 ธันวาคม 2552 10:32:13 น.

หวัดดีค่ะคุณลัดฟ้า พรุ่งนี้ได้หยุด 3 วันแล้ว มีความสุขกับวันพักผ่อน นะคะ   โดย: มินทิวา 4 ธันวาคม 2552 10:35:12 น.

สวัสดีตอนสายมากๆ คิดถึงนะค่ะ   โดย: kun_isara 4 ธันวาคม 2552 10:38:03 น.

(กลบทกาพย์เคียงกลอน) วุ่นวุ่น ระสับระสาย ใช่ห่างหาย ลืมคิดถึง คิดคิด ระคนคะนึง ยากอ้ำอึ้ง ไม่แวะมา วันเดือน ทยอยคละเคลื่อน ซึ้งพี่เพื่อน เวียนแวะหา ร่ำร่ำ สะท้อนอุรา งานท่วมหน้า จำห่างไป ไม่เจอ ระลึกระรู้ ใครบ่นอู้ คอยถามไถ่ โปรดรอ ระวังระไว หากเงาใคร อ้อมมาเคียง คิดถึง ระบาดระบุ หมดทางกุ ลุบ่ายเบี่ยง จึงออ ชะเง้อระเบียง ถามหาเสียง คนส่งความ ....................ญามี่///... อิอิ ไม่ว่างหลายวัน มาส่งคิดถึงแล้วค่ะคุณลัดฟ้า   โดย: ญามี่ 4 ธันวาคม 2552 14:55:35 น.

สวัสดียามค่ำครับ ลัดฟ้า... ทานมื้อเย็นยังครับ ? ทานให้อร่อยนะ มีความสุข รักษาสุขภาพครับ   โดย: เซียน_กีตาร์ 4 ธันวาคม 2552 18:31:41 น.

สวัสดีค่ะลัดฟ้า เป็นอย่างไรบ้างคะช่วงนี้ มีความสุขดีนะคะ คืนนี้หลับฝันดีค่ะ   โดย: เจ้าดอกแก้ว (tanH2O ) 4 ธันวาคม 2552 20:27:42 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ลัด   โดย: กะว่าก๋า 5 ธันวาคม 2552 7:32:58 น.

๐ เบิกฟ้าเข้าวันใหม่............น้อมฤทัยประณตนอบ เิทิดคุณสนองตอบ..............มโนมอบด้วยภักดี ๐ แด่องค์พระราชัน.............พระมิ่งขวัญได้สุขี ทวยราษฎร์สดุดี.................พระภูมีทรงพระเจริญ ฯ สุขสันต์วันพ่อค่ะ พี่ลัดฟ้า   โดย: พ่อระนาด 5 ธันวาคม 2552 10:48:31 น.

นอนหลับฝันดี นะคะคุณลัดฟ้า มีความสุขมาก ๆ ด้วย นะคะ   โดย: มินทิวา 5 ธันวาคม 2552 19:09:16 น.

Goodnight miss you too....... .   โดย: kun_isara 5 ธันวาคม 2552 22:33:40 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่ลัด   โดย: กะว่าก๋า 6 ธันวาคม 2552 7:00:59 น.

มินหอบความสดชื่น กับสายลมเย็น ๆ มาฝากค่ะ คุณลัดฟ้า มีความสุขมาก ๆ นะคะ   โดย: มินทิวา 6 ธันวาคม 2552 8:42:39 น.