หนูอยากช่วยแบ่งเบาภาระคุณแม่

เริ่มจากวันนั้นที่ลูกสาวจอมซนออกแนวงอแง..
....ไอ้เราก็เริ่มเหนื่อยกับการอธิบายก็เลยโยนลูก(ไม่ใช่ลูกสาวนนะ)ให้ป๊ะ
ป๋าเป็นคนอธิบายต่อ..ด้วยความที่พยายามจะสอนลูกด้วยเหตุด้วยผล
ป๋าจึงสอนว่า..."คุรแม่นะเหนื่อยนะ ทำอะไรให้หนูตั้งหลายอย่าง.....โน่น..นี่...นั้น...อธิบายไปแล้วก็บอกต่อว่า..นู๋ควรจะช่วยแบ่งเบาภาระของคุณแม่บ้างนะลูก.."ยิ้มอย่างเอ็นดู คุณหนูหันมาถามด้วยความสงสัยของเด็กวัย 4 ขวบครึ่ง..."แบ่งเบาภาระ ..คืออะไรคะ.."
"อ๋อ..ก็ช่วยคุณแม่บ้าง...ในงานที่หนูช่วยได้หรืออย่างน้อยก็อย่างอแงกับคุณแม่ให้มากนักไง "...ป๋าตอบอย่างใจย็น "คะ"ปายรับคำอย่างมันอกมันใจ.... "หนูเข้าใจแล้วคะ"...น่ารักจิ้งจิ้ง....ลูกสาวชั้น....หลังจากนั้น สอง..สามวัน....ป๋าไปทำงานเราอยู่บ้านกับลูกสาว...เพราะเป็นช่วงปิดเทอม....หลังจากเครื่องซักผ้าดัง..เราก็เลยบอกลูกสาวว่าเดี๋ยวหนูดูการ์ตูนอยู่นี่นะเดี๋ยวแม่ตากผ้าแป๊บเดียว..หรืออนูอยากออกไปช่วยแม่ด้วย....แต่ไม่มีเสียงตอบรับ....ไอ้เราก็คิดว่าคุณลูกได้ยินแล้วแต่ติดดูการ์ตูนเรื่องโปรดอยู่...
....ประมาณ สิบนาที ผ่านไปเพิ่งตากผ้าเสร็จ เดินเข้ามา "คุณแม่ไปตากผ้ากัน".."เสร็จแล้วลูก" เราตอบ...."ไม่ได้...คุณแม่ต้องไปเอาเข้ามาใหม่..ตากใหม่เลย...หนูอยากช่วยแบ่งเบาภาระของแม่.."
ลูกช้าน

Create Date : 30 มีนาคม 2552		1 comments
Last Update : 30 มีนาคม 2552 17:38:19 น.
Counter : 618 Pageviews.
Share Tweet