มาออกกำลังกล้ามเนื้อปากกันดีกว่า แล้วคุณจะพูดภาษาอังกฤษชัดแจ๋ว แถมด่าภาษาไทยไฟแล่บกว่าเดิม

เทคนิคที่ 1 มาออกกำลังกล้ามเนื้อปากกันดีกว่า แล้วคุณจะพูดภาษาอังกฤษชัดแจ๋ว แถมด่าภาษาไทยไฟแล่บกว่าเดิม

คุณอาจจะสงสัยว่าทำไมเวลาเราจะพูดภาษาอังกฤษแล้วต้องมาออกกำลังกล้ามเนื้อปากด้วย คำตอบก็คือการพูดภาษาอังกฤษจะใช้กล้ามเนื้อบริเวณรอบริมฝีปากมากกว่าภาษาไทยไงครับ บางคนไม่เชื่อ ผมอยากให้คุณสังเกตดูริ้วรอยบนใบหน้าฝรั่งสิ ถ้าถามว่าระหว่างพวกฝรั่งกับคนแถบเอเชีย ใครหน้าอ่อนเยาว์กว่ากัน? ผมเชื่อว่าคุณต้องตอบว่าคนเอเชียอย่างพวกเรา (ไม่ได้เข้าข้างกันนะครับ แต่มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ) ไม่เชื่อคุณดูหน้าอย่างแฮริสัน ฟอร์ดสิ หรืออย่างแบรด พิตท์ก็ได้ หล่อจริงแต่ริ้วรอยบนใบหน้าเยอะเหมือนกัน แล้วดูอย่างพี่เบิร์ดของเราสิ ดูแค่หน้าคงทายอายุไม่ถูกแน่ๆ ส่วนหนึ่งเลยเป็นเพราะการพูดจาของฝรั่งเค้าจะแสดงออกทางสีหน้ามากกว่าคนไทยครับ และการพูดภาษาอังกฤษก็ใช้การขยับปากมากกว่าคนไทยมาก แต่หลายคนอาจเถียงว่า แล้วทำไมบางทีเห็นฝรั่งมันพูดแล้วปากไม่ค่อยขยับเลย เหมือนพูดอยู่ในลำคอ? จริงๆ แล้วเค้ามีการเกร็งกล้ามเนื้อรอบริมฝีปากเวลาพูดครับ แต่คุณอาจจะไม่เห็นอย่างชัดเจน (บางคนเห็นความหล่อความสวยของใบหน้าฝรั่งก็ลืมสังเกตปากเค้า)

คราวนี้แล้วถ้าคนไทยอย่างคุณจะพูดภาษาอังกฤษโดยการใช้กล้ามเนื้อปากน้อยๆ อย่างที่เราพูดภาษาไทยกันจะเป็นยังไงล่ะ? คำตอบก็คือ เสียงภาษาอังกฤษที่ออกมาจากปากคุณมันจะไม่ชัดเจนไงครับ พาลให้บางทีฝรั่งฟังไม่ออก และสำเนียงก็จะเป็นไทยๆ อีกด้วย

จากประสบการณ์ส่วนตัวที่ผมเจอมากับตัวเองเลยคือ ช่วงที่เรียนอยู่แล้วได้ใช้ภาษาอังกฤษบ่อยๆ ไม่มีปัญหาอะไร ขยับปากได้ไวมาก เรียกว่าได้ดั่งใจ (ช่วงนั้นสำเนียงเปลี่ยนแล้วนะครับ) พอเข้ามาทำงานได้ 1 ปีผ่านไป ไม่ค่อยได้ใช้ภาษาอังกฤษ จะได้ใช้แค่เดือนละครั้ง ครั้งละ 10 นาทีเพื่อเสนอผลงานประจำเดือนเท่านั้นเอง วันดีคืนดีบริษัทผมส่งให้ผมไปสัมมนากับชาวต่างชาติ เวลาคุยกับเค้าวันนั้น ปรากฏว่าผมพูดภาษาอังกฤษติดๆ ขัดๆ ตลอดจนรำคาญตัวเอง คือหัวมันสั่งงานให้พูดตามที่คิดนะ แต่ปากมันขยับไม่ได้ดั่งใจ เสียงที่ออกมาก็ไม่ชัดเจน พูดติดๆ ขัดๆ ผมรู้เลยว่าเป็นเพราะไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษมานานจนกล้ามเนื้อรอบปากมันใช้งานไม่ได้ดั่งใจเหมือนเดิมแล้ว เลยต้องขยันฝึกออกกำลังกล้ามเนื้อปากบ่อยๆ (ไม่ใช่ด่าบ่อยๆ นะครับ เดี๋ยวจะบอกว่าทำยังไง) หลังจากนั้นก็ดีขึ้น กลับมาใช้งานได้ดังเดิม

คราวนี้คุณคงสงสัยแล้วล่ะสิว่า จะฝึกกล้ามเนื้อปากกันยังไง? คุณลองพูดคำว่า “ยู่-ยี่” โดยใช้กล้ามเนื้อปากให้มากที่สุดดูสิครับ คือเวลาพูด “ยู่” ให้ริมฝีปากยื่นไปข้างหน้าสุดๆ เหมือนทำปากหมูน่ะครับ พร้อมกับเผยอริมฝีปาก ให้ปากเจ่อๆ (นึกว่าตัวเองเป็นแองเจลีน่า จูลี่ก็ได้) วิธีการทดสอบคือ ถ้าคุณยกนิ้วชี้ขึ้นมาตั้งฉากกับริมฝีปาก นิ้วคุณต้องสัมผัสกับริมฝีปากด้านใน(ที่ไม่โดนลิปสติกน่ะครับ) ถ้าสัมผัสกับริมฝีปากด้านนอกแสดงว่าปากคุณไม่เจ่อ ผิดนะครับ แล้วพอพูดคำว่า “ยี่” ก็ต้องพยายามให้ยืดริมฝีปากให้กว้างที่สุด (นึกว่าตัวเองเป็นจูเลีย โรเบิร์ต ปากกว้าง) ทำสองท่านี้สลับกันให้ได้วันละ 1,000 ครั้ง เป็นอย่างน้อยนะครับ เอ่อ...คุณอ่านไม่ผิดหรอกครับ วันละ 1,000 ครั้งจริงๆ ตอนแรกอาจจะดูเหมือนเยอะ เวลาทำไปสักพักจะรู้สึกเมื่อยปากสุดๆ แสดงว่าคุณมาถูกทางแล้วครับ ใครทำแล้วไม่เมื่อยปาก ทำผิดแน่นอน เพราะตั้งแต่เกิดมาคุณไม่เคยใช้กล้ามเนื้อปากมากมายขนาดนี้ ช่วงแรกถ้าเมื่อยสุดๆ ก็อาจจะหยุดพักสัก 5 นาทีให้พอหายเมื่อย แล้วก็ทำต่อเช่นนี้ไปจนครบ 1,000 ครั้ง ก่อนเข้านอนก็หาครีมลดริ้วรอยมาทาต่อต้านความชรา (รู้นะว่า...คุณอย่างพูดภาษาอังกฤษได้เหมือนฝรั่ง แต่ไม่อยากแก่เร็วเหมือนฝรั่ง ใช่มั้ย?) นี่เป็นแค่ท่าพื้นฐานท่าหนึ่งเท่านั้น ลูกศิษย์ที่เรียนกับครูเคทหรือผม จะต้องทำท่านี้วันละ 1,000 ครั้ง ทุกวันไม่มีวันหยุด โดยอาทิตย์แรกจะโหดสุดๆ เพราะคุณอาจจะเมื่อยปากมากๆๆๆ แต่พอผ่านไปได้สักระยะ คุณจะเมื่อยน้อยลง จนในที่สุดสามารถทำได้ 1,000 ครั้งติดต่อกันโดยไม่เมื่อยเลย ซึ่งแสดงความยินดีด้วยครับ เพราะกล้ามเนื้อปากคุณอยู่ตัวแล้วพร้อมที่จะพูดภาษาอังกฤษได้อย่างชัดเจน สังเกตดูตัวเองนะครับจะพูดภาษไทยด้วยความเร็วที่เร็วกว่าเดิม บางทีด่าได้ไฟแล่บกว่าเดิมอีก ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ เมื่อก่อนผมเป็นคนพูดภาษาไทยช้ามาก แต่เดี๋ยวนี้ต้องยับยั้งใจตัวเองไม่ให้พูดเร็วเกินไปเพราะกล้ามเนื้อปากมันขยับได้ดั่งใจนั้นเอง ลองเอาไปฝึกดูนะ ได้ผลหรือไม่ได้ผลยังไงก็บอกกันได้ครับ อย่ามาอ้างว่าไม่มีเวลาฝึกนะครับ เพราะคุณจะฝึกตอนไหนก็ได้ ไม่ต้องใช้อุปกรณ์อะไรเลย (ถ้าจะฝึกตอนขับรถอยู่ ก็ระวังรถข้างๆ เค้าอาจจะสงสัยว่าคุณเป็นบ้าอะไร นั่งขยับปากน่าเกลียดอยู่คนเดียว ไม่รู้ด้วยน้า)

ขอแถมอีกนิดนึง ว่าเวลาฝรั่งพูดภาษาอังกฤษ เค้าจะใช้ลมมากกว่าเราพูดภาษาไทยมากนะ สังเกตง่ายๆ ถ้าคุณไปยืนใกล้ๆ ฝรั่งอาจจะเปียกได้เนื่องจากน้ำลายมันกระเด็นบ่อยมาก ซึ่งต่างจากคนไทยที่ถูกสอนมาให้เรียบร้อย ภาษาไทยเราจึงสามารถพูดได้โดยใช้ลมเพียงนิดเดียว น้ำลายไม่กระเด็นด้วย (เดี๋ยวเสียมารยาทแย่เลย) ดังนั้นเวลาคุณพูดเช่นตัว B, P, F, D ฯลฯ ต้องให้มีลมออกมามากกว่าตัว บ, พ, ฟ, ด ของไทยเรานะครับ น่าเสียดายที่ทำให้ดูเป็นตัวอย่างไม่ได้ ลองจินตนาการกันเอาเองแล้วกันนะครับ

Create Date : 23 กุมภาพันธ์ 2551 Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2551 20:29:34 น. Counter : 14188 Pageviews.		27 comments
Share Tweet