โอ้มหาวิทยาลัย
โอ้ว่ามหาวิทยาลัย แย่งกันสอบเข้าไปหมายศึกษา สถาบันชื่อเสียงดีมีราคา การแข่งขันยิ่งเหนื่อยล้ากว่าแห่งใด
ชื่อเสียงดียิ่งมีคนอยากเข้า เมื่อพลาดหวังทุกข์เศร้าราวอกไหม้ เหมือนทางเลือกมีสายเดียวเปลี่ยวหัวใจ ทางอื่นไร้คุณค่าหาคู่ควร
จึงต้องใฝ่เฝ้าหวังตั้งใจหมาย จึงกังวลวุ่นวายใจปั่นป่วน หากพลาดหวังคล้ายชีวิตจิตแปรปรวน ทุกสิ่งล้วนคือตีกรอบจนครอบตัว
ไม่เปิดทางสายอื่นอีกหมื่นแสน ไม่มีแม้นเวลาให้ได้ยิ้มหัว บนเส้นทางสู่มหาวิทยาลัยไปเมามัว จนหวาดกลัวหากไม่ได้ดังใจปอง
หมายมีเพื่อนร่วมรุ่นหนุนอนาคต สถาบันดังจึงงามงดใจจดจ้อง เฝ้าคร่ำเคร่งอ่านหนังสือถือยึดครอง ว่าจะต้องสอบให้ได้ทางสายเดียว
แท้หนทางการศึกษาถ้ามองเห็น ทุกสถาบันเป็นแหล่งความรู้ผู้ชาญเชี่ยว เห็นคุณค่าแห่งวิชาการนั้นดุจเดียว อยู่ที่การขับเคี่ยวเฉพาะตน
ไม่จำเป็นดอกว่าสถาบันใหญ่ เหมือนดั่งเปลือกหุ้มไว้ให้ขุดค้น มองแก่นแท้การศึกษาอย่าหลงกล เปิดดวงตามาแย้มยลบนความจริง.
เกรียงไกร หัวบุญศาล เวลา ๐๑.๐๙ นาฬิกา ๒๘ พฤษภาคม ๒๕๕๐
Create Date : 29 พฤษภาคม 2550 |
|
0 comments |
Last Update : 29 พฤษภาคม 2550 9:34:37 น. |
Counter : 582 Pageviews. |
|
|
|