พระทรงเป็นดวงแก้วส่องไทย .. พระทรงเป็นศูนย์รวมดวงใจ ..

 ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล

ก่อนที่ผมเข้ามารับราชการและได้ทำงานสนองพระราชดำริภายใต้โครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำรินั้น ความรู้สึกที่มีต่อสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี คงจะไม่แตกต่างจากประชาชนคนไทยอื่นๆ ที่มีความจงรักภักดี มีความชื่นชมและความเทิดทูนไว้เหนือหัว

       ต่อเมื่อได้เข้ามาทำงานสนองพระราชดำริตั้งแต่เมื่อปี พ.ศ.2524 ที่การประสานงานยังอยู่ภายใต้กองเตรียมความพร้อมด้านเศรษฐกิจ ในสำนักงานคณะกรรมการพิเศษเพื่อประสานงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ โดยดำรงตำแหน่งเลขาธิการ จวบจนปัจจุบันดำรงตำแหน่งกรรมการและเลขาธิการมูลนิธิชัยพัฒนา

ประกอบกับการได้มีโอกาสตามเสด็จฯ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ในการทรงงานในพื้นที่ต่างๆ ของประเทศไทยหรือในโอกาสที่เสด็จฯ ไปทรงเยือนต่างประเทศ จึงได้ประจักษ์และซาบซึ้งกับความรู้สึกที่ได้กล่าวมาแล้วข้างต้นอย่างแท้จริง เนื่องจากได้มีโอกาสรับใช้อย่างใกล้ชิด

ในความรู้สึกส่วนตัวแล้ว สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯสยามบรมราชกุมารี ทรงเป็นเจ้าหญิงในแบบฉบับที่ยากจะหาผู้ปฎิบัติตนตามอย่างได้ เนื่องจากทรงเป็นพหูสูต ซึ่งมาด้วยความรู้ประหนึ่งสารานุกรมก็ว่าได้

ทรงวางพระองค์ได้เหมาะสม และที่สำคัญทรงถอดแบบอย่างมาจากสมเด็จพระบรมชนกนาถโดยแท้จริง ในแง่ของการดำเนินงาน การดำเนินชีวิตเรียบง่ายและการเสียสละเวลาและการทุ่มเทพระวรกายในการปฏิบัติพระราชกรณียกิจที่มากมาย

 โดยเฉพาะการทรงงานเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตให้กับประชาชนที่ยากไร้และขาดหนทางทำมาหากิน ให้คนเหล่านั้นสามารถพึ่งพาตนเองและเลี้ยงครอบครัวได้อย่างพอเพียง

“นางฟ้าในใจประชาชน”

ตามที่ได้เห็นกันในโทรทัศน์ เวลาที่สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯสยามบรมราชกุมารี เสด็จฯ ไปยังพื้นที่ต่างๆ จะมีประชาชนทุกเพศทุกวัยมาคอยรับเสด็จ ซึ่งบางคนถึงกับมานั่งคอยแต่เช้า เพื่อที่จะได้ไม่พลาดโอกาสที่จะเฝ้าฯ รับเสด็จ และชื่นชมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ในระยะที่ใกล้

       ทั้งนี้ เนื่องจากพระองค์ทรงเป็นนางฟ้าในใจคนไทยทุกคน มีพระราชปฏิสันถารกับราษฎรและทรงถามไถ่ถึงปัญหาในการประกอบอาชีพและสุขภาพ เป็นต้น มีหลายครั้งที่ผมได้มีโอกาสเห็นสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ทรงยื่นพระหัตถ์ไปสัมผัสกับราษฎรนับร้อยที่มาคอยรับเสด็จ ซึ่งสำหรับบุคคลเหล่านั้นแล้ว

        ผมไม่แน่ใจว่าเปรียบเสมือนกำลังใจที่มาหล่อเลี้ยงหัวใจหลายๆ ดวงที่รู้สึกแร้นแค้น ความประทับใจที่สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯสยามบรมราชกุมารีได้สร้างขึ้นในใจประชาชนนั้น มิได้จำกัดอยู่แค่ในประเทศไทย แต่รวมไปถึงต่างประเทศด้วย

“ทูตแห่งสัมพันธไมตรี”

สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯสยามบรมราชกุมารี มีพระราชกรณียกิจทั้งในและนอกประเทศ เวลาเสด็จประพาสต่างประเทศนั้น ทรงเป็นกันเองมิได้ทรงแตกต่างจากในบ้านเราเลย ทรงมีความเรียบง่ายและอาจลดพิธีการลงบ้าง เนื่องจากทรงเข้าพระทัย ว่า ประเพณีต่างชาตินั้นไม่เหมือนบ้านเรา

        เช่น ที่คนไทยเห็นความเป็นกันเองของพระองค์ คือ ตอนที่เสด็จฯ ไปทรงเยือนประเทศแทนซาเนียและประเทศเคนยา ประมาณปลายเดือน มีนาคม 2546 ซึ่งทางสถานเอกอัครราชทูต ณ กรุงไนโรบีได้ถวายเลี้ยงพระกระยาหารค่ำที่ร้านอาหาร Carnivore ซึ่งพนักงานจะถือเนื้อชนิดต่างๆ เช่น เนื้อกวาง เนื้อจระเข้ เนื้อวัว ที่เสียบกับแท่งเหล็กยาวๆ สำหรับย่างมาที่โต๊ะและหั่นใส่จานเรา

        ซึ่งพระองค์ก็เสวยแบบคนอื่น ไม่ต้องหั่นใส่จานมาถวายต่างหาก และที่ประทับใจไปกว่านั้น พระองค์ทรงร่วมเต้นรำในสไตล์พื้นเมืองร่วมกับนักแสดงที่ทางร้านจัดมาแสดงให้พระองค์อย่างเป็นกันเอง

        หรือเมื่อครั้งที่ทรงเสด็จฯ ไปเยือนประเทศจีน ทางเจ้าภาพได้จัดซุปตุ๊กแกถวาย เชื่อไหมว่าพระองค์ไม่ได้แสดงท่าทางตกพระทัย หรือทรงรังเกียจแต่อย่างใด ทรงเสวยซุปตุ๊กแกที่ว่าเป็นปกติ

        ดังนั้น เมื่อเสด็จฯไปเยือนประเทศใด ก็จะสร้างประทับใจให้กับประเทศนั้น เนื่องจากทรงเป็นทูตแห่งสัมพันธไมตรีโดยแท้จริง

“ความอดทนดุจทหารหาญ”

นอกจาก สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯสยามบรมราชกุมารี จะทรงมีพระทัยที่เปี่ยมไปด้วยไมตรีแล้ว ยังมีพระทัยที่เข้มแข็งและมีพระวิริยอุตสาหะ ในอดีตนั้น การตามเสด็จค่อนข้างจะลำบากพอสมควร เนื่องจากถนนหนทางยังไม่ได้มีการพัฒนาเท่าปัจจุบัน ทำให้การเดินทางบางครั้งมีความสมบุกสมบันพอสมควร

        ซึ่งผมเองเป็นผู้ชายบางครั้งยังรู้สึกว่าต้องใช้ความพยายามและความอดทนเพิ่มมากขึ้นเป็นพิเศษ แต่สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารีนั้น กลับดูตรงกันข้าม ยิ่งหนทางทุรกันดารเท่าไร ผมรู้สึกเหมือนพระองค์ทรงพอพระทัยมากยิ่งขึ้น จากทรงเป็นนักผจญภัยโดยแท้

        และทรงมีความอดทนดุจทหารหาญ อย่างเช่นเมื่อครั้งที่พระองค์ทรงพระดำเนินป่าห้วยขาแข้ง โดยสวมฉลองพระบาทแบบทหารและโดนฉลองพระบาทกัดอย่างรุนแรง ซึ่งตลอดการเดินทางพระองค์มิได้ทรงปริพระโอษฐ์บ่นเลย

        นอกจากนี้ พอฉลองพระบาทเปียก พระองค์ทรงนำไปย่างไฟให้แห้ง เพื่อจะนำมาใส่อีก ไม่ได้มีการนำฉลองพระบาทใหม่ไปเปลี่ยนหรือสำรองไปเผื่อ นี่จึงเป็นอีกหนึ่งเอกลักษณ์เฉพาะองค์ที่ยากจะหาที่ใดเปรียบ

“นักวิชาการที่ใฝ่รู้”

แววของการเป็นนักวิชาการที่ใฝ่รู้เริ่มตั้งแต่ทรงพระเยาว์จนถึงปัจจุบัน ซึ่งพระองค์มีความสนพระทัยในการศึกษาวิชาแขนงต่างๆ และไม่ได้ทรงหยุดการเรียนรู้ไว้เฉพาะแค่การศึกษาในห้องเรียน

        ทว่า พระองค์ทรงสนพระทัยในศาสตร์แขนงต่างๆ เช่น เวลาตามเสด็จผมจะทึ่งเสมอกับความรู้ที่ทรงมี ซึ่งมากเหลือเกิน เนื่องจากพระองค์ทรงสามารถคุยกับเจ้าหน้าที่จากหน่วยงานต่างๆ ได้อย่างแม่นยำและละเอียด พระองค์ทรงซักถามข้อมูลจากเจ้าหน้าที่และประชาชนที่มาคอยรับเสด็จ

         ทั้งนี้ เป็นเพราะพระองค์ทรงทำการบ้านมาก่อน คือ ทรงศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับพื้นที่นั้นๆที่จะเสด็จฯซึ่งไม่แปลกเลยที่จะพบว่าบางครั้งพระองค์จะทรงทราบในสิ่งที่เจ้าหน้าที่จะถวายรายงาน

         จากนั้น พระองค์ก็จำนำข้อมูลที่บันทึกไว้มาขยายผลให้เกิดประโยชน์กับราษฎรต่อไปนอกเหนือจากพระราชกรณียกิจที่มากมายแล้ว พระองค์ทรงหาเวลาศึกษาภาษาต่างๆ เช่น ภาษาจีน เยอรมัน ฝรั่งเศส ซึ่งไม่ได้ทรงรู้แค่ผิวเผิน แต่สามารถ พูด อ่าน เขียนได้คล่อง

        เพราะฉะนั้นเวลาเสด็จฯ ไปทรงเยือนต่างประเทศ เช่น ประเทศจีน เราจะเห็นพระองค์ทรงสนพระทัยฟังเจ้าหน้าที่ที่ทำการอธิบายเป็นภาษาจีน พร้อมกับทรงซักถามกลับไปเป็นภาษาจีนและทรงจดข้อมูลที่ได้รับลงสมุดบันทึก

“พระอารมณ์ขันสร้างรอยยิ้ม”

เป็นลักษณะเด่นประจำพระองค์ที่เราพบเห็นบ่อย พระองค์ทรงมีรอยยิ้มที่ร่าเริงแจ่มใส สร้างความสดชื่นให้แก่คนรอบข้างได้เสมอแม้ในยามคับขัน พระองค์ยังทรงมีพระอารมณ์ขันที่จะรับสั่งกับพวกที่ตามเสด็จ ซึ่งทำให้พวกเราคลายความกังวลไปได้บ้าง

        อย่างเมื่อคราวที่เสด็จฯ ไปทรงเยือนหมู่เกาะทะเลใต้ ซึ่งคนส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ในบริเวณดังกล่าวจะนิยมบริโภคเนื้อสัตว์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี จึงตรัสว่า สำหรับศาสนาพุทธนั้น เรามีศีลห้าที่ต้องนับถือและปฏิบัติตาม โดยเฉพาะศีลห้าที่ห้ามฆ่าสัตว์ตัดชีวิต

        ทางเจ้าภาพก็เสียใจทันที เพราะนึกว่าพระองค์ทรงตำหนิ ก็เลยตกใจจัดแจงจะยกจานอาหารที่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ออก หารู้ไม่ว่า เจ้าหญิงพระองค์นี้ทรงมีพระอารมณ์ขัน เพราะทันทีทันใดพระองค์ทรงยึดจานไว้ไม่ให้เก็บ

        และทรงอธิบายคลายกังวลของเจ้าภาพว่า จานที่ได้ฆ่าแล้วนั้นสามารถเสวยได้ แต่ที่ยังไม่ได้ฆ่าก็ไม่ต้องฆ่าเพื่อปรุงถวาย

“คลังข้อมูล”

  สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ทรงมีความพิถีพิถันและให้ความสนพระทัยกับรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ที่บางครั้งเราอาจมองข้าม ในการตามเสด็จทุกครั้ง จะเห็นพระองค์ทรงพกสมุดบันทึกข้อมูลและพกกล้องส่วนพระองค์ เพื่อทรงถ่ายเก็บเรื่องราวต่างๆ ที่ทรงประสบ

        นอกจากนี้ เวลาเสด็จฯไปเยี่ยมชมและติดตามโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริต่างๆ พระองค์จะทรงซักถามเจ้าหน้าที่ที่มารับเสด็จเกี่ยวกับผลการดำเนินงานอย่างละเอียด

ปัจจุบันนี้คาดว่าสมุดบันทึกของพระองค์จะมีจำนวนนับไม่ถ้วนแล้ว ในอนาคตอาจจะต้องมีการเรียบเรียงเป็นจดหมายเหตุส่วนพระองค์ ซึ่งจะกลายเป็นหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่สำคัญ และมีคุณค่าต่ออนุชนรุ่นหลังต่อๆ ไป

        ผมรู้สึกว่าในชีวิตนี้ ตัวเองเป็นคนที่โชคดีและได้รับโอกาสที่ดีในหลายๆ เรื่อง แต่ถ้าให้นึกถึงเรื่องที่สร้างความภาคภูมิใจให้กับตนเองและครอบครัวมากที่สุดแล้ว เห็นจะเป็นเรื่องที่ผมมีโอกาสเข้ามารับใช้ใต้เบื้องพระยุคลบาท ในการสนองพระราชดำริในทุกพระองค์

ในโอกาสอันเป็นมงคลผมได้รับเกียรติ ให้เขียนบทความพิเศษ เพื่อรำลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณในสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ผมขอจบบทความชิ้นนี้ โดยการฉีกบุคลิกตัวเองที่เป็นนักวิชาการ ด้วยกลอนสั้นๆ

“ด้วยพระทัยที่มุ่งมั่น จะสร้างสรรค์แต่สิ่งดี ให้แก่มวลชีวี ได้อยู่ดีกินดีมีสุขเอย”

ที่มา : หนังสือพระทรงเป็นดวงแก้วส่องไทย  สำนักงาน กปร. และ สยามรัฐ

//www.chaoprayanews.com/2015/04/02/%e0%b8%9e%e0%b8%a3%e0%b8%b0%e0%b8%97%e0%b8%a3%e0%b8%87%e0%b9%80%e0%b8%9b%e0%b9%87%e0%b8%99%e0%b8%94%e0%b8%a7%e0%b8%87%e0%b9%81%e0%b8%81%e0%b9%89%e0%b8%a7%e0%b8%aa%e0%b9%88%e0%b8%ad%e0%b8%87%e0%b9%84/

Create Date : 03 เมษายน 2558		0 comments
Last Update : 3 เมษายน 2558 15:05:49 น.
Counter : 2019 Pageviews.
Share Tweet