มีแต่คนบอกว่าเรื่องนี้สนุกมากๆ

แต่ไม่เคยอ่านเลยอ่ะค่ะ....

  

เป็นนิยายเรื่องยาวเรื่องแรกในชีวิตที่ได้อ่านค่ะ

เป็นความประทับใจที่ทำให้กลายเป็นคนอ่านหนังสือไปในที่สุด

อ่านกี่ครั้งก็ยังสนุก

  

ติดมากค่ะ ตอนได้อ่านก็อ่านมันวันละเล่มเลยค่ะ (ขนาดทำงานประจำนะนั่น -"-) เสาร์อาทิตย์นี่ไม่ต้องพูดถึง ขลุกมันอยู่อย่างนั้นทั้งวันทั้งคืน อิอิ (หลงรักแงซายแบบโงหัวไม่ขึ้น เอิ๊กกก)

แต่ยังไม่ได้อ่านภาคสองเลยค่ะ ว่าจะไปหามาอ่านเร็วๆ นี้

  

ชอบมาเลยเรื่องนี้ เหมือนอ้น ข้างบนง่ะ อ่านแล้วตกวันละเล่มเลย หรืออย่างช้าก็สัปดาห์ละกล่อง (ตอนอะค่ะ)

ตอนนี้มีอยู่เกือบครบชุดแล้ว ขาดก็แค่ตอนมั้ง มีสีดำสลับเขียว ร่ำๆ จะเอาปกดำไปบริจาค ซื้อปกเขียวให้หมดเลย

555 แบบโรคจิตอะค่ะ มองชั้นแล้ว สีมันไม่เหมือนกัน ทำใจไม่ค่อยได้

อ้อ... เล่ม 48 งี้ อ่านค้างไว้ประมาณ สองบทสุดท้ายค่ะ ไม่อยากอ่านให้จบอะนะ มันแบบผูกพันมาก ไม่อยากจบเลย เลยค้างไว้ตรงนั้น ไม่อ่านต่อแล้ว 555+ ประหลาดมะ

  

อย่ามาทำหน้าเขียวใส่นะยะ : ต้องลองอ่านนะคะ

สาวไกด์ใจซื่อ : ตอนแรกไม่อยากอ่านเรื่องนี้เลยค่ะ เพราะรู้สึกว่ามันยาว ขี้เกียจตาม แต่พี่มาบอกว่ามีแบบฉบับย่าเล่มเดียวจบ ที่ไหนได้เป็นเล่ม 1 ค่ะ เลยต้องอ่านทั้งหมด เพราะวางไม่ลงจริง ๆ

สายลมโชยเอื่อย : เหมือนกันค่ะ อ่านวันละเล่มเลย แทบไม่เป็นอันทำอะไร

เนตรนภัส : 55 ตลกมากเลย ไม่อ่านตอนจบ เอ๋อ่านจบแล้วก็อ่านใหม่ เวลาที่คิดถึงน่ะค่ะ

  

,มันเยอะไง ไม่รู้จะมีปัญญา(หา)อ่านหรือเปล่า 555

  

กำลังอ่านอยู่คะ
ถึงตอนที่เจอทีเรกซ์ แล้วมีแผ่นดินไหวคะ

  

เรื่องนี้พอได้อ่านแล้วเหมือนยาเสพย์ติดอย่างที่ จขบ บอกจริงๆ นั่นแหละ
เพิ่งมีโอกาสได้อ่านเมื่อตอนต้นปี อ่านแล้วติดงอมแงม
วันๆ ไม่ต้องทำอะไร ขนาดข้าวยังไม่ค่อยอยากจะไปกินเลยค่ะ แบบว่าอ่านแล้วเพลินมากๆ
นี่กะว่าปิดเทอมจะอ่านใหม่อีกสักรอบ
พูดแล้วชักจะคิดถึงแงซายกับผู้กอง

  

หนูก็ติดเหมือนกัน แต่ยังไม่ได้อ่าน ภาค 2 เลย อยากอ่านจัง ใครใจดีขอยืมอ่านบ้างน่ะค่ะ ติดต่อมาทางอีเมล์น่ะค่ะ

  

อ่านครั้งแรกเล่มแรกเบื่อเพราะไม่มีอารมณ์ แต่พอเอากลับมาอ่านอีกทีคราวนี้ชอบ ชอบมาก รายละเอียดเยอะ แต่สำนวนการเขียนดีมากค่ะ