ชื่อหนังสือ--อาทิตย์แรกแห่งพันต์

ผู้เขียน--W. Maple (เมเปิ้ลสีขาว)

รายละเอียด--เมืองพันต์ ณ วันนี้เปลี่ยนไปแล้ว... จากนครที่เคยเจริญรุ่งเรือง
กลับกลายเป็นดินแดนอันไร้ซึ่งอิสรภาพ เมื่อกำลังทหารเข้ายึดครองอำนาจ
ส่งผลให้พลังต่อต้านกลุ่มเล็กๆ รวมตัวกันเป็นฐานกำลังลับๆ เพื่อรอวันที่จะเรียกความสุขกลับคืน

เดฟ...โจรสลัดหนุ่มผู้มีเบื้องหลังอันคลุมเครือ พึงใจเพียงได้มีอิสระบนผืนน้ำ
แม้มิอาจใช้ชีวิตอยู่บนผืนแผ่นดินก็ตาม

ดายา...สาวน้อยคนจร นักมายากลเร่ร่อน หนึ่งเดียวที่รอดพ้นจากการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์
เธอมีชีวิตอยู่ด้วยความหวังที่จะต้องชำระหนี้แค้นกับใครบางคน

เมื่อโชคชะตาพาพวกเขามาพบกัน ลิขิตให้การต่อสู้คือการปลดปล่อยบ้านเมือง
ท่ามกลางการศึก หนึ่งคนต้องพ่ายแพ้แก่รัก แต่อีกคนกลับรู้จักคำนั้นโดยไม่รู้ตัว
พวกเขาจะทำเช่นไร เมื่อศึกครั้งนี้ มีทั้งต้องรบให้ชนะ และเรื่องรักก็ไม่ต้องการความพ่ายแพ้เช่นกัน




ส่วนตัว--เนื่องจากช่วงนี้อ่านแต่แนวเจ้าหญิงเจ้าชาย เลยทำให้เรื่องนี้ลัดคิวขึ้นมาได้ไม่ยาก
นักเขียนท่านนี้เคยฝากผลงานไว้ในหนังสือแนวอื่น ซึ่งยืนยันถึงฝีมือได้ส่วนหนึ่ง
พอมาอ่านแล้วก็ไม่ผิดหวัง เพราะ จขบ. ใช้เวลาอ่านสองวันจบ

ตัวละครที่ใส่เข้ามาค่อนข้างจะเยอะ แต่ แต่ละตัวก็มีที่มาที่ไป มีเบื้องลึก ทุกการกระทำมีเหตุผลรองรับ
บุคลิกก็มีสีสรร พอให้ยิ้ม อย่าง ไอช่า และคาวี (ซึ่งสามารถแตกไปเป็นพระเอกได้อีกเล่มทีเดียว)
ที่พอสองคนนี้ออกทีไรเป็นได้อมยิ้มทุกที

การดำเนินเรื่องค่อนข้างเร็ว (ซึ่ง จขบ.ชอบ) ตัดสลับฉากความคิดของตัวละครแต่ละคน
ตรงนี้นับถือนักเขียนเลย เพราะถ้าไม่เก่งจริงจะเขียนได้ไม่เนียน และลื่นไหลขนาดนี้
แต่อาจจะตัดสลับความคิดของตัวละครมากไปนิด บางทีก็ทำให้อารมณ์ค้างไปเลย
กำลังจะเข้าใจคนนี้อยู่แล้วเชียว ตัดไปคนนั้นอีกแล้ว

ชอบที่นักเขียนให้ความสำคัญกับตัวละครเท่า ๆ กัน แตกต่างกันบ้างตามความสำคัญต่อเนื้อเรื่อง
บางตอนอ่านแล้วก็สงสารตัวร้ายอย่างนาธานขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้

ความโดดเด่นอีกอย่างเห็นจะเป็นที่พล็อตเรื่อง เพราะ ขมวดปมไว้เยอะพอสมควร อ่านแล้วไม่เบื่อ
แม้ตัวละครจะมากแต่ก็ไม่งงอย่างที่คิด มีเรื่องให้ลุ้น ตื่นเต้นหลายฉาก ดึงอารมณ์ร่วมของเราออกมาได้ดี
แต่เนื้อเรื่องก็ยังพอเดาได้ตามเบาะแสที่นักเขียนทิ้งเอาไว้ให้ กระนั้นก็ยังอ่านแบบวางไม่ลง


เสียอยู่นิด (คิดเอง)
อ่านไปได้สักครึ่งเล่มให้ความรู้สึกถึง pirate of the carribbian เพราะมีทั้งโจรสลัด การปล้นเรือ
และกฎการเจรจาอันเลื่องชื่อ แต่รับรองได้ว่าไม่ทำให้เสียอรรธรสในการอ่านแต่อย่างใด
เป็นอีกเรื่องที่อ่านได้เพลิน ๆ ค่ะ

ตอนจบทิ้งท้ายเอาไว้แบบคาวีจะได้เป็นพระเอก ไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่า
นักเขียนผ่านมาทางนี้วานบอกทีนะคะ


ขอบคุณเวบ แจ่มใส สำหรับรูปปกและรายละเอียดค่ะ