ชื่อเรื่อง--คลื่นลวง

นักเขียน--กิ่งฉัตร

สำนักพิมพ์--สำนักพิมพ์อรุณ

รายละเอียด-- พระเอกของเรื่องลอยไปติดเกาะในสภาพถูกยิงในวันที่เกิดคลื่นยักษ์สึนามิพอดี
น้องสาวนางเอกเป็นคนไปพบและนางเอกเจ้าของรีสอร์ทซึ่งเป็นอดีตพยาบาลเป็นคนดูแลรักษาจนหายดี
เมื่อฟื้นขึ้นมาและนึกย้อนเรื่องราว พระเอกก็หมดอาลัยตายอยากและคิดจะอยู่ที่เกาะไปเรื่อยๆ
จนกระทั่งได้เห็นข่าวสังคมจากหนังสือที่น้องนางเอกซื้อมาจากในเมืองและได้เห็นภาพภรรยาที่ตนเอง

เข้าใจว่าถูกยิงตายไปแล้วก็เลยรู้สึกว่าจะต้องกลับไปสะสางเรื่องราวต่างๆให้จบและกระจ่าง

เมื่อกลับมาแสดงตัวว่ายังไม่ตาย แต่ละคนก็มีปฎิกิริยาต่างๆกันไป และนอกจากภรรยาแล้ว
พระเอกยังปักใจว่าหุ้นส่วนเป็นคนที่สมรู้ร่วมคิดกับภรรยาวางแผนฆ่าตน
และในการเดินทางกลับกรุงเทพฯครั้งนี้ น้องสาวนางเอกได้ติดตามพระเอกไปด้วยเพื่อไปทำหน้าที่เลขา

ต่อมาพระเอกได้ถูกลอบยิงอีกครั้ง และทำให้หลายคนที่ไม่ปักใจเชื่อว่าพระเอกถูกยิงตกเรือในครั้งแรก
เริ่มโอนเอนมาทางพระเอกมากขึ้น เพราะหมอได้ยืนยันว่ารอยแผลแรกนั้นเป็นแผลถูกยิงแน่นอน
แต่ด้วยความที่คนที่อยู่ในข่ายต้องสงสัยล้วนเป็นคนใกล้ตัวและเป็นคนที่พระเอกรักและไว้วางใจทั้งสิ้น
การจะคลี่คลายความจริงจึงไม่ใช่เรื่องง่าย เรื่องราวมาค่อยๆกระจ่างขึ้นก็เมื่อนางเอก
มาเยี่ยมพระเอกหลังถูกยิง และคนที่ตั้งใจฆ่าพระเอกตระหนักแล้วว่า
นางเอกนั้นมีความสำคัญกับพระเอกเพียงใด จึงไม่สามารถอยู่เฉยได้

ใครที่ชอบแนวสืบสวนสอบสวน อ่านเรื่องนี้แล้วอาจวางไม่ลงเพราะอยากรู้ว่าฆาตกรที่แท้จริงนั้นเป็นใคร



ส่วนตัว--เปิดเรื่องมาก็น่าสนใจแล้ว กล่าวถึงคลื่นยักษ์สึนามิ
ที่กวาดชีวิตและบ้านเรือนผู้คนไปเป็นจำนวนมาก
ทำให้เราอยากติดตามไปเรื่อย ๆ ว่าจะเป็นยังไงต่อไป
ผู้เขียนไม่ได้ใส่รายละเอียดเกี่ยวกับคลื่นสึนามิไว้มากนัก
เพียงแต่กล่าวถึงในแง่ของการสูญเสียที่เกิดขึ้นเท่านั้น
ซึ่งเราว่าดีไปอย่างหนึ่ง ตรงที่ไม่เยิ่นเย้อ และไม่น่าเบื่อจนเกินไปนัก

ตามรายละเอียดที่นำมาจากเวบสำนักพิมพ์นั้นพระเอกที่กล่าวถึงคือรพี
และนางเอกก็คือตะวัน แต่ที่โดดเด่นไม่แพ้กันคงจะหนีไม่พ้นพระรอง
อย่างชัชวาลและน้องนางเอกอย่างจันทร์เจ้า
ที่ขยันขโมยซีนพระเอกนางเอกตัวจริงอย่างชนิดไม่ติดฝุ่น
เพราะด้วยบุคลิกของรพีแม้จะเป็นคนดีที่โลกตะลึง
รักครอบครัว รักเพื่อน แต่ก็ออกจะน่าเบื่อไปสักนิด
ส่วนตะวันก็ดูจะนิ่ง สงบ เยือกเย็น ฉลาด เกินไปสักหน่อย
ไม่ว่าจะคิด จะทำอะไรดูจะถูกต้องดีงามเกินจริงไปพอสมควร
และเรื่องรักของคู่นี้ก็รักกันตั้งแต่ต้นเรื่องจึงไม่มีอะไรให้ลุ้นเท่าไร

ไม่โดดเด่นเท่า ชัชวาลที่ถึงแม้ในเรื่องจะค่อนข้างมีอายุ
แต่ก็ยังทำตัวเป็นวัยรุ่น เจ้าชู้ กรุ้มกริ่มได้น่ารักน่าตีจริงๆ
แถมยังฉลาดแกมโกง ใจเย็น
เข้าฉากกับจันทร์เจ้าที่ออกจะเป็นคนตรง ๆ ชอบเอาชนะทีไร
เป็นได้ปะทะคารมกันให้นักอ่านอมยิ้มตลอดเวลา
ยิ่งตอนจันทร์เจ้าเรียกชัชวาลว่า "อาแปะ"
และโดนสวนกลับว่า "หมวยน้อย" ฮาจริง ๆ
บทจะจริงจังชัชวาลก็ทำได้เท่ห์ระเบิด
"ถ้าคุณวางชีวิตน้องสาวคุณไว้ในมือผม คุณจะไม่มีวันเสียใจ"
โอ้ กรี๊ดค่ะ กรี๊ดดดดด

เรื่องสอบสวนนั้นเข้มข้นตั้งแต่ต้นเรื่องยันจบเรื่อง
เพราะการวางตัว วางพล็อตได้อย่างแนบเนียน
แม้ในเรื่องนี้ตัวละครจะไม่มากสักเท่าไร มีผู้ต้องสงสัยอยู่ไม่กี่คน
แต่นักเขียนค่อย ๆ ปล่อยรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ ทำให้นักอ่านหลงกล
สงสัยไปหมดทุกคน พอเราเริ่มจะปักใจว่าใช่คนนี้แน่ ๆ
ก็ใส่รายละเอียดอื่น ๆ ให้เราเขวซะอย่างนั้น
กว่าจะรู้ตัวว่าคนร้ายเป็นใครก็เกือบจบเล่มเสียแล้ว
ถือเป็นอีกเล่มที่วางไม่ลง เพราะ จขบ.อ่านวันเดียวจบเลย
และเป็นอีกเรื่องที่น่ามีไว้ในครอบครอง





ขอบคุณเวบ สำนักพิมพ์อมรินทร์ สำหรับรูปปกและรายละเอียดค่ะ