|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
28 ตุลาคม 2551 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"ลูกบิด"ของเล่นเก่า เอามาเล่าใหม่จ้่า
ตัวผมเองนั้น เกิดปี 252X ใช้ชีวิตในวัยเด็กช่วงต้นด้วยการแปลงร่างเป็นอุลตร้าแมน ยิงแสงแบบขบวนการห้าสี ต่อมาก็เริ่มมีของเล่นมากขึ้น อาศัยว่าเอาแต่ใจตัวโดยไม่รู้ค่าเงินที่พ่อแม่หามา ขอซื้อแต่หุ่นยนต์แปลงร่างราคาแพงๆ แถมยังมีเป็นสิบๆตัว (สมัยนั้น ตัวล่ะ พันกว่าบาท, เงินเดือนพ่อแม่ คงซักสามพันT_T)
ซึ่งในตอนนั้น ลูกบิดได้เริ่มเป็นของเล่นที่ฮิตมาก เรียกว่าทุกบ้านต้องมีลูกบิดกันเลย คุณพ่อได้ซื้อ ลูกบิดลูกแรกให้ลองเล่น ซึุ่งก็แน่นอนว่า ผมเล่นได้ไม่ถึงสามวันก็เบื่อ.... เนื่องจากยังเด็ก และ ไม่มีคนสอน, ต่อให้ทั้งบ้านรวมกันเล่น ยังทำได้แค่หน้าเดียวเอง..
แต่คุณพ่อของผมซึ่งเป็นวิศวะเก่าก็ได้พยายาม(อยู่คนเดียว), โดยมีผมคอยเล่นหุ่นยนต์อยู่ข้่างๆเป็นอาทิตย์ๆ ซึ่งคุณพ่อได้ใช้พยายามเป็นอย่างยิ่ง... ถึงขนาดพกติดตัวไปไหนต่อไหนเสมอ ไม่ว่าจะรอรถติด ขณะขับรถ ก็หยิบขึ้นมาหมุน - สมัยนั้น รถยังเป็นพัดลมตัวเล็กๆ ไม่มีแอร์ ไม่ว่าจะรอสั่งอาหาร - บิดกันจนกับข้าวเย็ดชืด ก็ยังไม่เลิก ไม่ว่าผมจะขอให้เล่นด้วย - "แป็ปนะลูก... เกือบได้แล้ว" และสุดท้าย คุณพ่อสามารถทำได้หลายหน้า แต่ไม่สามารถทำให้ทุกหน้าเป็นสีเดียวโดยสมบูรณ์ได้ และท่านก็ได้เลิกเล่นไป.... เพราะเกรงว่าจะเกิดอันตรายในชีวิตประจำวันเนื่องจากหมกมุ่น และ ละทิ้งลูกเมียได้ก็เป็นได้....
ทำเอาผมเข็ดขยาด ของเล่นน่าสะพรึงกลัวนี้ไปเลย เพราะขนาดคุณพ่อที่เรียกว่าเก่งที่สุดในบ้าน ยังยอมแพ้...เด็กอย่างผมคงเอาไปปาเล่นได้อย่างเดียว
ผู้ที่รับกรรมต่อก็คือคุณน้า (น้องของพ่อผม) เพื่อไม่ให้เสื่อมเสียชื่อเสียงของวงศ์ตระกูล จึงต้องมีคนพยายามทำให้สำเร็จให้จงได้ และเพียงแค่หนึ่งคืน... ความมหัศจรรย์ก็บังเกิด... ในเช้าวันรุ่งขึ้น..น้าผมถือลูกบิดที่บิดหน้าสีเสร็จสมบูรณ์มาวางไว้บนโตีะอาหาร!! สร้างความตื่นตะลึงให้กับครอบครัวเป็นอย่างมาก คุณน้าบอกว่า นี่อุตสาห์นั่งบิดทั้งคืนเลยนะเนี่ย ไม่ได้หลับไม่ได้นอนเลย.... ณ เวลานั้น คุณน้าผมแทบจะกลายเป็นฮีโร่ ผู้ปราบสัตว์ประหลาด(ลูกปิด)ไปเลยครับ
แต่อนิจจา...สุดท้ายก็ความแตกว่า คุณน้าผมเล่นแกะลูกปิดแล้วประกอบใหม่.. เล่นเอาผมรู้สึกแย่เอามากๆ.... แถมรอบสุดท้ายที่คุณน้าแกะโชว์ผมนั้น ดันทำลูกบิดผมพังอีกต่างหาก(ประกอบแล้วไม่เหมือนเดิม)
จำได้ว่าในตอนนี้นยังมีการออกลูกบิดแปลกๆตามมีอีกหลายตัว บางตัวลักษณะคล้ายกระป๋องโค้ก และมีเม็ดสีอยู่โดยรอบ ต้องบิดให้เป็นแถวตรงสีเดียวกันก็มี บางตัวลักษณะคล้่ายลูกบอล....ฯลฯ
นั้นก็คงจะเป็นความทรงจำเกี่ยวกับลูกบิดในวัยเด็กที่สุดเท่าที่จำได้ครับ หลังจากนั้น ลูกปิดก็แทบจะหายไปจากกล่องของเล่นของผมเลย
ต่อมาก็เริ่มมี โยโย่ , สติกเกอร์(ดราก้อนบอล),เครื่องเกมส์อาตาริ,แฟมิลี่(แฟมิคอม), ดิสด็อกเตอร์, เมก้าไดร์ฟ,เครื่องซูปเปอร์แฟมิคอม, PC engine, Game Boy,เครื่องโปร 8 bit, 16 bit,24 bit, 32bit, playstation, dreamcast,play 2.....ฯลฯ
ซึ่งเหล่านี้ได้กลายเป็นความทรงจำของบรรดาของเล่นแสนสนุกในวัยเด็กทั้งหลาย ยกเว้น เจ้าลูกบิด ที่เป็นของเล่นแห่งฝันร้่ายที่ไม่ถูกนับว่าเป็นของเล่นสำหรับผม..
จนต่อมา เมื่อผมเรียนจบ แต่งงาน(กับสาวสวยที่สุดในมหาลัย) และแฟนเริ่มตั้งท้องลูกคนแรก, แฟน(ซึ่งปกติก็หัวดีกว่าผมมากมาย) ก็เริ่มเบื่อที่ต้องอยู่กับบ้าน จึงเริ่มหาของมาเล่นแก้เซ็ง บังเิอิญไปเดินตลาดนัด...และก็ไปเจอเจ้าลูกบิด(แห่งฝันร้ายของผม) และลองซื้อมาเล่น
เธอบอกว่าเมื่อเด็กๆเลยเล่น แต่ทำไม่ได้ ตอนนี้ว่างจะลองดู จะได้แก้เบื่อ... ผมจำได้ว่า เธอแบกลูกบิดอันเก่งไปทุกที่ทุกเวลาเหมือนกัน.... ไม่ว่าจะรอรถติด ก็หยิบขึ้นมาหมุน - สมัยนี้ รถติดแอร์เย็นฉ่ำ แต่มือเธอลุกเป็นไฟ ไม่ว่าจะรอสั่งอาหาร - บิดกันจนกับข้าวเย็ดชืด สามีอิ่มก็ยังไม่เลิก ไม่ว่าผมจะขอ....ด้วย - "แป็ปนะ... เกือบได้แล้ว"......
และเวลาก็ผ่านไปเป็นเดือนจนลูกคลอด...ปรากฏว่า ไม่สำเร็จครับ...ทำได้แค่สองสามหน้าเอง สุดท้า่ยก็เลิกเล่นไปเพราะลูกคนแรกมาแล้ว ยุ่งจนไม่มีเวลาเล่นอีก
แต่ยุคนี้ อะไรๆก็เปลี่ยนไป อินเตอร์เน็ตก็มีแล้ว ผมเลยลองเ้ข้าไปค้นหาวิธีการเอาชนะเจ้าลูกบิดนี้ให้ได้ ผมได้ไฟล์สอนวิธีการบิดลูกบิดจากเมืองนอกมา...แต่สุดท้าย อ่านไม่เข้าใจ ทำไม่สำเร็จอีก
จนถึงวันนี้ ผมมีลูกสองคน... เจ้าคนโต สามขวบ เจ้าคนเล็ก หนึ่งขวบแล้ว... ลูกบิดที่แฟนผมซี้อมาก็ยังคงฝุ่นจับ และไม่เคยถูกทำให้มีหกสีเหมือนหน้าลูกเต๋าเลยซักครั้ง...
จนเมื่อวานนี้ (27 ต.ค. 2551) ผมเดินเข้าร้านหนังสือ Bookfriend สาขารัชโยธินเพื่อดูหนังสือซึ่งเป็นการ"ฆ่า"เวลาที่ผมโปรดปรานมาก
ในชั้นหนังสือใหม่ ผมเจอหนังสือ "บิดเล่นๆ เป็นรูบิค" แอบอยู่ตรงมุมชั้นหนังสือด้านล่างสุด และเมื่อผมหยิบขึ้นมาดู ก็พบว่ามีวิธีการบิดเจ้าฝันร้าย พร้อมรูปประกอบคล้ายๆไฟล์ที่โหลดมาจากในเน็ต ซึ่งน่าจะดูเข้าใจง่ายกว่าและเป็นภาษาไทย เมื่อลองพลิกอ่านให้มากขึ้น ก็อ่านเจอ บทสัมภาษณ์ครอบครัวที่สอนลูกเล่นลูกบิดตั้งแต่เด็ก พร้อมด้วยบทสัมภาษณ์ของเด็กหนุ่มหน้าตาดูฉลาดๆ อีกคนนึง และรายละเอียดต่างๆเยอะแยะ
เมื่ื่อผม(ยืน)อ่านจนจบ ผมก็ถือหนังสือในมือ ไปจ่ายสตางค์ที่เค้าเตอร์อย่างว่าง่าย
ช่างเป็นช่วงเวลาแห่งยูเรก้าโดยแท้....
ผมได้ค้นพบวิธีเอาชนะเจ้าฝันร้ายในชึีวิต และ ได้แรงบันดาลใจอีกหลายอย่างตามมา เพราะผมเองก็อยากให้ลูกฉลาด... แต่ไม่รู้จะทำยังไงให้ฉลาด เพราะผมเองก็อยากเล่นลูกบิดให้สำเร็จ... แต่ไม่รู้จะทำยังไงให้สำเร็จ เพราะผมไม่อยากให้ลูกเป็นเด็กเล่นเกมส์มากจนเกินไป(เหมือนผม)... แต่ก็ไม่รู้จะให้เล่นอะไร
คำถามทั้งหมดของผม จบลงด้วยข้อสรุปที่ว่า "ผมจะลบฝันร้ายของผมออกไปจากชีวิตด้วยเงิน 99 บาท(หักส่วนลดสมาชิกแล้วเหลือ 80 บาท) และผมจะสอนลูกให้เป็นคนฉลาดมีตรรกะ โดยผมใช้เจ้าลูกบิดเนี่ยแหล่ะ เป็นเครื่องมือในการสอนลูก.... ซึ่งแน่นอนว่า ผมจะพยายามทำมันให้สำเร็จก่อนและ้ค่อยสอนลูก โดยหากผมทำสำเร็จ...ผมก็จะเป็นคนแรกในตระกูลที่ทำสำเร็จ!!! ผมอยากมีภาพน่ารักๆ ที่พ่อเล่นลูกบิดกับลูก มีกิจกรรมดีๆร่วมกันเหมือนอย่างบทสัมภาษณ์ในหนังสือ และหากลูกของผมสนใจเจ้าลูกบิดนี้ เค้าก็อาจจะมีภูมิคุ้มกันเกมส์คอมพิวเตอร์ มีงานอดิเรก"เท่ห์ๆ" ซึ่งผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่า ทั้งสองคนจะนำความรู้ที่ได้จาการเล่นลูกบิดไปใช้เป็นประโยชน์ในการหาแฟนในภายภาคหน้า และหวังเป็นอย่างยิ่งที่จะให้ลูกผมฉลาด มีระเบียบทางความคิด มากกว่าผมซึ่งถือว่าโง่ และหัวไม่ดีเป็นอย่างมาก)"
โปรดติดตามตอนต่อไป
Create Date : 28 ตุลาคม 2551 |
Last Update : 31 ตุลาคม 2551 2:32:41 น. |
|
6 comments
|
Counter : 871 Pageviews. |
|
|
|
โดย: momster วันที่: 28 ตุลาคม 2551 เวลา:14:06:40 น. |
|
|
|
โดย: p_tham วันที่: 28 ตุลาคม 2551 เวลา:14:15:05 น. |
|
|
|
โดย: discipula วันที่: 28 ตุลาคม 2551 เวลา:14:17:33 น. |
|
|
|
โดย: ปลา IP: 118.174.29.23 วันที่: 9 มกราคม 2552 เวลา:13:40:10 น. |
|
|
|
โดย: เจน IP: 118.174.29.23 วันที่: 9 มกราคม 2552 เวลา:13:46:55 น. |
|
|
|
โดย: เจน IP: 118.174.155.47 วันที่: 9 มกราคม 2552 เวลา:14:30:52 น. |
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
วันต่อมา จับลูกสาวคนเล็กมานั่งตัก สอนกันไป สอนกันมา ตอนนี้ลูกสาวมาสอนแม่...ถึงกับร้องฮื้อ..แม่อ่ะ.. เพราะถามแม่ว่าเข้าใจมั้ย? แล้วแม่บอกว่า ไม่เข้าใจ..