ลูกใครก็ไม่น่ารักเท่าลูกตู
สถานที่ท่องเที่ยว (ของหนูๆ^o^)
ห้องภาพเกาลัค + มิเรน
ขำขันกับเจ้าตัวเล็ก
diary
เก็บไว้ขำอีกหลายๆที
แพ้นมวัว ต้นเหตุของ"โรคภูมิแพ้"
"ปัญหาเล็กๆ" แต่เป็นกัน ทั้งประเทศ
(ภาพประทับใจ)
เคล็ดรัก - แต่งแล้ว
เคล็ดรัก - สานรัก
เคล็ดรัก - โสด
คุณแม่บอกต่อ คุณพ่อบ่นตาม
..
อุ๊
<<
กุมภาพันธ์ 2552
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
8 กุมภาพันธ์ 2552
ประสบการณ์ เจอพวกโรคจิตชอบโชว์ครั้งแรกในชีวิต
June 2010
May 2010
เม.ย. 2553
13-15 ไปเที่ยวโคราช งานบวชน้องเฮง เที่ยวเขาใหญ่ ไร่ตาต้า
April 2010 summer
march 2010
20 ก.พ. 2553 MJ Tributed, @impact arena เมืองทองธานี by SCB
6 ก.พ. 2553 เที่ยวตลาดน้ำบางน้ำผึ้งกับอี๊เล็ก
23-1-2010 งานแต่ง น้องเล็ก+ตาต้า
22 ม.ค. 2553 นลมีแสดงที่โรงเรียน
19 ธ.ค. 2552 ดูคอนเสริต์ อัสนี-วสันต์ ที่อิมแพคอรีนา by scb
10 ธ.ค. 2552 ไปเที่ยวงานคอนเสริต์ "พ่อ" ที่พระที่นั่งอนันตฯ
4 ธ.ค. 2552 เที่ยวงานฉลองวันพ่อ(หลวง)ที่ราชดำเนิน
29 พ.ย. 2552 เที่ยวงานวัด ที่สนามม้านางเลิ้ง
16 พ.ย. 2552 เที่ยวงานศาลเจ้าพ่อหนูแถวบ้าน
10 พ.ย. 2552 ไปส่งอาม่าที่สนามบิน
7 พ.ย. 2552 พามิเรนไปหาหมอฟันครั้งแรก
2 พ.ย.2552 วันลอยกระทง
27ตุลาคม2552 งานmj พารากอน
ลูกผมคงเห็นเจ้าที่ในบ้านแฮะ (ผอ สระอี)
ครูบอก "คุณพ่อ เมื่อวันศุกร์มีเด็กเป็นหวัด2009 คนนึงค่ะ"
ปาป๊าเจ็บ อีกแล้ว
ไปไหว้เจ้าที่วัดเล่งเน่ยยี่ (วัดมังกร-เยาวราช)
ประสบการณ์ เจอพวกโรคจิตชอบโชว์ครั้งแรกในชีวิต
ผีพนันเข้าสิงที่ลาสเวกัส
ไม่ได้อัพบล็อกซะนานเลย
รำลึกความหลังวัยเรียน.....กับพระนามของ 9 รัชกาล
***ไถ่ชีวิตโคกระบือ ที่วัดมักกะสัน แถวประตูน้ำ-อโศก ถึงวันที่ 5 ธันวานี้ค่า***
(=_='') โดนใบสั่งวันลอยกระทง พาลูกเที่ยวงานวัดทำบุญซะบ้าง (=3=)
มิเลนหนึ่งขวบแล้วจ้า
การบิดลูกบิดสำเร็จครั้งแรกในชีวิต กับ 11 ชั่วโมงมาราธอน!!!
"ลูกบิด"ของเล่นเก่า เอามาเล่าใหม่จ้่า
happy birthday to me~~
วันที่สี่ก็โดดซะละ
รายงานผล \\(^o^")เกาลัคไปโรงเรียนวันที่สามจ้า
รายงานผล \\(^o^")เกาลัคไปโรงเรียนวันที่สองจ้า
เกาลัคไปโรงเรียนวันแรกจ้าาาา
เกาลัคท่องกอไก่
เกาลัคจะไปโรงเรียนแล้วจ้า
ตามล่าหาโรงเรียน..ให้เกาลัค
นลให้เทนมกล่องลงขวดให้
8มกรา วันเกิดผมเอง อิอิ
สิ้นปีทำอะไรกันมั่งเนี่ย??
"เป็ด" ตรึมๆ...
สองขวบนี่ ดูหนังแล้วร้องไห้ด้วยเหรอ??
หนูเกิดทันคุณทวดด้วยล่ะ ... แต่ว่า........(T_T)
เจ็บนมจนไข้ขึ้นเยย
คนเดียวมีชื่อเล่นตั้งห้าหกชื่อแน่ะ(O_o)
อยากหัดเขียนมั่ง
ประสบการณ์ เจอพวกโรคจิตชอบโชว์ครั้งแรกในชีวิต
ไม่รู้เป็นเพราะอะไร ในชีวิตเรา ถึงได้มีประสบการณ์แปลกๆอยู่หลายครั้ง
อาจเป็นเพราะเคยเจอครั้งนึง ก็เลยกลายเป็นคนขี้ระแวง เลยคอยช่างสังเกตุไปละมั้ง ก็กะว่าจะลองรวบรวมเขียนออกมา น่าจะดี ก่อนที่จะแก่จนลืมไปหมดซะก่อน ^_^
จะได้เก็บไว้ให้น้องๆอ่านเตือนภัยค่ะ
ครั้งแรกที่เราเจอพวกโรคจิตชอบโชว์
ตอนนั้นประมาณปอ.ห้าปอ.หกได้
เราเรียนประถมที่โรงเรียนกรุงเทพวิทยา (ก.ท.ว.) แถวโรงพักบางรัก
ปัจจุบันนี้ โรงเรียนนี้ไม่มีอยู่ในรายชื่อโรงเรียนในกรุงเทพแล้วล่ะ
เลิกกิจการไปนานละ กลายเป็นลานจอดรถแทน T_T
ตอนหลังเลิกเรียน เรากับเพื่อนๆกำลังซ้อมแชร์บอล เตรียมแข่งกีฬาสีโรงเรียนอยู่ข้างรั้ว ก็มีเพื่อนคนนึงถามขึ้นมาว่า
"เฮ๊ย..พ่อใครขี่มอเตอร์ไซร์มารอรับอยู่นอกรั้วแน่ะ"
หลายคนก็มองไปทางนอกรั้ว ก็เห็นผู้ชายคนนึงั่งคร่อมอยู่บนมอเตอร์ไซร์ จอดอยู่ข้างถนน ถามๆดูก็ไม่เห็นว่าเป็นพ่อใคร
เราเล่นเหนื่อยๆ ก็ขอผลัดมานั่งพักมั่ง
พอลองหันไปมองข้างนอก เราก็เห็นเค้าไม่ไปเสียที
พอดีสบตาเค้า เค้าก็กวักมือเรียก
เราก็นึกว่าเค้าจะถามหาลูก เราได้ได้รู้ซะทีว่ามารับใครจะได้ไปตามให้
เราก็เดินไปเกาะรั้ว ดูว่าเค้าจะว่าไง
ที่ไหนได้...เค้าดันยิ้มแล้วชี้ให้ดูเป้ากางเกง..
โอ๊ย..ตาย ว๊าย กรี๊ด...
แท่งอะไรมันโผล่พ้นขึ้นมาแน่ะ!!!
ตอนนั้นเราตกใจมาก รีบหันหน้าหนี
แต่ว่าอีกใจก็โกรธ ฮึ่มๆๆ ดีใจมากใช่ไม๊ที่ได้แกล้งเด็กเล่น
จะทำไงดี..จะบอกใครๆดีไม๊นะ... เอาไงดี...
โกรธก็โกรธ นึกในใจ
อยากเอาลูกบอลปาหัวจัง แต่ก็เสียดายลูกบอล
ไม่อยากวิ่งออกไปเก็บนอกรั้วโรงเรียน
ก็เลยเริ่มมองหาก้อนหินแถวๆนั้นดู
เจอละ..ลองหยิบขึ้นมา อืม..กะน้ำหนักและความเหมาะมือของก้อนหิน
ฮ่า ขว้างไอ้นี่ใส่คงใช้ได้ ไม่เสียดายด้วย อิอิ
คิดแล้วเราก็เงยหน้ามามองเจ้าโรคจิตคนนั้น
พร้อมกับทำท่ากะน้ำหนักก้อนหิน เตรียมเล็ง..
เท่านั้นแหละ เจ้าโรคจิตคงรู้แล้วว่าเราคิดจะทำอะไร
ก็เลยสตาร์ตเครื่องขับมอเตอร์ไซร์หนีไปเลย
ว๊า แค่ขู่ๆ ก็หนีไปซะละ อดแก้แค้นเลย เหอะๆๆ
แต่จริงๆแล้วก็แอบโล่งอก
เพราะคิดส่วนคิด กล้าทำจริงไม๊ อาจจะไม่กล้า
แถมถ้าปาก้อนหินจริง จะโดนรึเปล่าก็ไม่รู้
แต่ยังไงก็ตาม เจ้าประสบการณ์ครั้งแรกนี้
เล่นเอาเราเกลียด เจ้าพวกโรคจิตชอบโชว์ เข้าไส้เลยทีเดียว
หลังจากนี้ เรายังเคยเจอพวกโรคจิตในรูปแบบอื่นๆอีกหลายครั้ง
ไว้ว่างๆ จะทยอยเล่าให้ฟังอีกนะ วันนี้ไปก่อนละ บายจ้า
Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2552 0:29:50 น.
5 comments
Counter : 3179 Pageviews.
Share
Tweet
เคยเจอเหมือนกันค่ะตอนเรียนมหาวิทยาลัย
นั่งอ่านหนังสืออยู่โต๊ะใต้ถุนตึกตอนเช้าๆ
เงยหน้าไปตรงซอกด้านหลังตึกเห็นชายคนหนึ่งนั่งยองๆ
แต่งตัวเป็นพวกออกกำลังกาย
ตอนแรกก็ไม่ทันคิดอะไร นึกว่าเขาเหนื่อยคงนั่งพัก
ที่ไหนได้มองไปอีกที ยังนั่งท่าเดิม
มือขยุกขยิกทำอะไรอยู่ก็ไม่รู้
สงสัยเลยจ้องเลยทีนี้
(ไอ้คุณเวร.....นึกว่าทำอะไร...คงขาดของเล่น เลยต้องเล่นเสาน้อยๆของตัวเอง)
โดย:
Yolanrita
วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:0:55:29 น.
ได้ใจมาก กะปาด้วยก้อนหินให้หักไปเลยเหรอคะ
เคยเจอตอนไปงานรับน้อง
ไม่รู้เจ้าเบื๊อกนั่นมาจากไหน
มายืนรูดอยู่หน้าบ้าน
เราก็ยืนจ้องไป โทรศัพท์ตามคนอื่นมา
พวกนี้ พออีกฝ่ายไม่กรี๊ดก็เซ็ง ในที่สุดก็หลบไป
โดย:
HoneyLemonSoda
วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:1:01:04 น.
เสียดายนะคะ เจ้าก้อนหินก้อนนั้นน่าจะได้ทำงาน คราวนี้ละสะใจชอบโชว์นักเจ้าพวกลามกโรคจิตเนี่ย
โดย:
วิสกี้โซดา
วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:1:05:48 น.
จูนก็เคยเจอค่ะ .. ยืนอยู่ข้างรั้วบ้าน ... มือก็เคลื่อนไหว .. ปากก็ครวญคราง .. เราเดินผ่านพอดีเลย....
โดย:
June4
วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:3:47:45 น.
เจอประจำค่ะ เนื่องจากตื่นเช้าต้องไปเรียนและทำงาน ชอบโชร์มากเวลาเจอบอกดังๆ ว่ามันเล็กมากจนมองไม่เห็นค่ะและเดินหนีเลยน่ะ
โดย: ni (
ชีวิตจริง
) วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:8:21:48 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
แมวกนล
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
adyim.com
แมวกนล
veeda
เผือกหางหงอก
วิสกี้โซดา
กบเมืองชล
โอน่าจอมซ่าส์
karnlaka
หัวใจสีชมพู
มิสเตอร์ฮอง
รัตติกัลยา
chichachan
Suessapple
Picike
grippini
ZERO_IDEA
ทิวาจรดราตรี
GaljaZZZ
ปูขาเก เซมารู
papa_pepper
Webmaster - BlogGang
[Add แมวกนล's blog to your web]
เกาลัด
รักลูกกรุ๊ป
คลีนิครัก
สำนักงานกิจการสตรีและสถาบันครอบครัว
weneedbaby.com
ศูนย์นมแม่แห่งประเทศไทย
นมแม่
babyfancy.com
คลีนิคสุขภาพเด็ก
thaiparents.com
คลีนิคเด็ก
mother&baby
ห้องชานเรือน
พอเพียง-เซลเลอร์
Bloggang.com
นั่งอ่านหนังสืออยู่โต๊ะใต้ถุนตึกตอนเช้าๆ
เงยหน้าไปตรงซอกด้านหลังตึกเห็นชายคนหนึ่งนั่งยองๆ
แต่งตัวเป็นพวกออกกำลังกาย
ตอนแรกก็ไม่ทันคิดอะไร นึกว่าเขาเหนื่อยคงนั่งพัก
ที่ไหนได้มองไปอีกที ยังนั่งท่าเดิม
มือขยุกขยิกทำอะไรอยู่ก็ไม่รู้
สงสัยเลยจ้องเลยทีนี้
(ไอ้คุณเวร.....นึกว่าทำอะไร...คงขาดของเล่น เลยต้องเล่นเสาน้อยๆของตัวเอง)