ได้ฉลองวันเกิด โดยการบ้ากระหน่ำทำงาน โห อะไรจะปานนั้น
ทำจนดึกดื่น ช้านทำไปเพื่ออะไร คำตอบ อยู่ในใจอยู่แล้ว
ว่าเป็นเพราะความพอใจ ขอบคุณที่วันนี้เรายังมีงานทำ แม้ว่า
จะต้องสูญเสียบางอย่างไป รวมถึงความมั่นใจในตัวเอง
แต่อย่างน้อยงานที่รักก็ยังไม่จากไปไหน.......ผ่างงง
เสียใจอยู่อย่าง คนที่เราอยากให้เค้าจำได้มากที่สุด กลับจำไม่ได้
เพราะฉะนั้น วันเกิดคือวันธรรมดาวันหนึ่ง ที่ไว้บอกกับตัวเอง
ว่าวันนี้ยังมีลมหายใจ ว่าวันนี้ยังมีความฝัน ว่าวันนี้ยังมีความหวัง
และแก่ขึ้นอีกปีแล้วสิเรา
ความหวังของวันพรุ่งนี้ หวังว่าเค้าจะจำได้ซักวัน อิอิ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
จริงๆแล้ว พออายุเยอะเข้า เราก็แทบจะลืมไปเหมือนกัน
ครอบครัวคนรักก็มีอะไรพิเศษให้เสมอ แต่เรารู้สึก
ว่าวันเกิดมันไม่สำคัญสำหรับเราอีกต่อไปแล้ว
เพราะเราแก่จนคิดว่าอยากไดรับความใส่ใจในทุกๆวัน
มากก่า