เด็ดบัวไม่เหลือใย 一刀两断
มัวแต่แปะเพลงซะเกือบลืมอัพเกรดความรู้เสียแล้ว อิอิ เริ่มเลยละกัน一刀两断yī dāo liǎng duànเด็ดบัวไม่เหลือใย ตัดขาดความสัมพันธ์อย่างเด็ดขาดแปลตรงตัวก็คือดาบเดียว 2 ท่อนในเรื่องต้าฮั่นเทียนจื่อ ตงฟางซั่วได้นำสำนวนนี้มาใช้เล่นคำเพื่อช่วยชิวฉานให้พ้นจากโทษประหาร ตามกฏหมายของชาวฮั่นนั้นบัญญัติไว้ว่า ฆ่าคนต้องชดใช้ ไม่มีละเว้น ฮ่องเต้ทำผิดโทษเท่าสามัญ ( 王子犯法,庶民同罪 wáng zǐ fàn fǎ,shù mín tóng zuì) ชิวฉานสังหารเจ้าเมืองเยี่ยนซื่อไป ดังนั้นจึงต้องได้รับโทษประหาร งานนี้ทุกคน(ยกเว้นโต้วไทเฮา) ต่างพากันจะหาทางช่วยเหลือ แต่แม้แต่ฮ่องเต้ก็ช่วยไม่ได้ เพื่อนพ้องต่างเตรียมการถึงขั้นชิงตัวนักโทษจากแดนประหารกันเลยทีเดียว แต่แน่นอนพระเอกของเราย่อมทำสิ่งที่ผู้อื่นทำไม่ได้อยู่แล้ว แถมยังทำให้การประหารชีวิตกลายเป็นเรื่องมงคลขึ้นมาได้อีกตะหาก แหม คนอะไรก็ไม่รู้เก่งจังอุบายของตงฟางซั่วก็อยู่ที่ในราชโองการสั่งประหารนั้นเขียนไว้ว่า 一刀两断 เฮียแกก็เลยส่งหลี่หลิง ซึ่งเป็นคนรักของชิวฉานไปที่แดนประหาร ทำทีเป็นอาลัยอาวรณ์ สั่งเสียมากมาย ชาติหน้าขอพบกันใหม่ สุดท้ายก็อ้อนวอนให้เพชรฆาตช่วยตัดผมของชิวฉานเป็นที่ระลึก ผู้คุมการประหารก็อนุญาติ (หารู้ว่าพลาดซะแล้ว) หลังจากได้ผมปอยของชิวฉานที่เพชรฆาตตัดให้ปุ๊บ หลี่หลิงก็ทำทีพาชิวฉานกลับบ้าน ผู้คุมโวยวายใหญ่นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันยังไม่ทันประหารจะมาพาเดินหนีเฉยๆ อย่างงี้เลยเรอะ หลี่หลิงเลยตอกกลับเข้าให้ว่า ก็ในราชโองการเขียนชัดๆ ว่า หนึ่งดาบสองท่อนนี่นา เมื่อกี้เพชรฆาตก็ลงดาบแล้วขาดมาเป็นสองท่อนแล้วนี่ไง ราชโองการไม่ได้บอกว่าหากลงดาบแล้วไม่ตายต้องฆ่าให้ตายซักกาหน่อย ..ลัลลาผู้คุมถึงกับอึ้งกิมกี่ไป...สะใจผู้ชมมากขอบอก