人非草木，孰能无情

อันนี้เป็นฉากคำพูดประทับใจ ตอนที่ตงฟางซั่วไปหาเนี่ยนหนูเจียวที่ตำหนักผิงหยาง แต่เนี่ยนหนูเจียวแสร้งทำเป็นไม่อยู่ ตงฟางซั่วรู้ว่าจริงๆ นางก็อยู่แหละ เลยฝากบอกผ่านองค์หญิงผิงหยางไป

人非草木，孰能无情，
人海茫茫，知音又有几呢？คนใช่ผักหญ้า จักได้ไร้ความรู้สึก
คนมีมากมาย ผู้รู้ใจจักหาได้สักกี่

那个人把她最诚挚的感情给了我,
นางได้มอบความรักทั้งหมดให้กับข้า

但是我却不敢贸然 mao4 ran2 接受,
แต่ข้ากลับไม่อาจรับไว้

其中苦涩 ku3 se4, 她已尽知。
ความเจ็บปวดเหล่านี้ นางก็ทราบดี

我是怕耽误她的青春,
ข้าเกรงจะทำให้นางต้องเสียวัยดรุณีไป

辜负她的深情,
ทำให้นางความรักของนางต้องสูญเปล่า

我只希望对于我,她能够再耐心的等待一下,
ข้าหวังว่า นางจะอดทนรอข้าอีกสักนิด

但是我却不能给她任何承诺,
ทว่า ข้ากลับไม่อาจให้คำสัญญาใดๆ

因为这个等待也许是明天,
การรอคอยนี้อาจถึงพรุ่งนี้

也许是明年,
อาจถึงปีหน้า

也许是永远,
หรืออาจเป็นตลอดไป

不管怎么样,她要记着,
ไม่ว่าอย่างไร ข้าอยากให้นางจำไว้ว่า

即使我死了,我的心里永远惦记着她
แม้ข้าจะตายไป ใจข้ายังคงมีนางตลอดไป

Create Date : 23 กรกฎาคม 2550		1 comments
Last Update : 23 กรกฎาคม 2550 15:06:12 น.
Counter : 744 Pageviews.
Share Tweet