อีกหน่อยเธอคงเข้าใจ : บนโลกที่หมุนกลับด้าน
เคยฟังนิทานเรื่องหนึ่งมั้ย ? หญิงสาวเอ่ยถาม ตากลมโตคู่ใส เป็นประกายงดงาม
เคยฟังมาหลายเรื่องแล้วจ้ะ เขาหยอกเย้า ลูบผมนุ่มละมุนของเธออย่างคุ้นเคย
มีหญิงชายคู่หนึ่ง เป็นแฟนกันและรักกันมาก หญิงสาวเริ่มเล่าเรื่อง
เหมือนเราสองคนใช่มั้ย ? รักกันมาก.. เขายังล้อเล่น หากเขารู้ว่าในวันพรุ่งนี้จะต้องสูญเสียเธอไป เขาคงตั้งใจฟังมากกว่านี้
ทั้งสองคนนั่งรถประจำทางไปเที่ยวด้วยกัน ในรถมีผู้โดยสารคนอื่นๆรวมอยู่ด้วย มีทั้งคนแก่ หนุ่มสาวและเด็กๆ รถแล่นผ่านภูเขาลูกหนึ่ง ภูเขาสูงและชันขึ้นเรื่อยๆ หญิงสาวยังคงเล่าต่อไป
รถประจำทางแล่นมาจนถึงจุดที่ทั้งสองคนจะลง เธอบอกให้รถจอด หญิงสาวหยุดไปพักหนึ่ง
แล้วไงต่อจ้ะ เขาถาม
เมื่อทั้งสองคนลงจากรถแล้ว รถคันนั้นก็แล่นไปต่อ ทั้งสองมองตามรถคันนั้นไป รถแล่นไปได้ไม่ไกลนัก ก็มีหินก้อนใหญ่ก้อนหนึ่ง กลิ้งลงมาจากภูเขา ชนเข้ากับตัวรถพอดี รถถูกแรงกระแทก กระเด็นตกลงไปในเหวลึกอีกด้านหนึ่งของถนน หญิงสาวหันมาสบตาเขา
ทุกคนในรถเสียชีวิตทั้งหมด หญิงสาวยังคงสบตาเขา
นิทานของคุณ น่ากลัวจัง เขารู้สึกอย่างนั้นจริงๆ
ผู้หญิงคนนั้น บอกกับแฟนของเธอว่า.. หญิงสาวเล่าต่อ
- ถ้าเรายังอยู่บนรถคันนั้น ก็คงดีสินะ -
ทำไมล่ะ ? เขาถาม
ชายหนุ่มคนนั้น ก็ถามเหมือนที่คุณถามนั่นล่ะ หญิงสาวมองออกไปนอกหน้าต่าง
.......................................................................................................................................
เธอจากไปเมื่อสองปีที่แล้ว แต่เขากลับรู้สึกเหมือนเป็นเพียงเมื่อวานนี้ ที่ยังได้นอนหนุนตักพูดคุยกับเธอ รับฟังเรื่องราวที่เธอเล่า
สองปีที่ผ่านไป เขาเริ่มดื่มและจมอยู่กับตัวเองทุกค่ำคืน เขาไม่อยากรับรู้ ว่าโลกใบนี้หมุนไปกี่รอบ กี่เดือนหรือกี่ปี เขาเริ่มไปทำงานสาย หงุดหงิดง่าย ทะเลาะกับเจ้านาย ระเบิดอารมณ์ร้ายกับคนรอบข้าง เขาเปลี่ยนไปเป็นคนละคนในสายตาเพื่อนๆ จนเมื่อถึงเวลาเย็นค่ำ เมื่อเขาได้นั่งลงในที่ใดที่หนึ่ง เริ่มดื่มและอยู่กับตัวเอง เขากลับไปหาอดีตของเขาได้อีกครั้ง
เขาเพียงแค่อยากรู้สึก ว่าอดีตกาลเพียงเพิ่งผ่านไปเมื่อครู่เท่านั้น เขาหันมองและเดินกลับไป ถนนเส้นนั้นมืดสลัว เงียบงัน ทุกสิ่งรอบตัวเป็นเสมือนภาพรางๆ เขาเดินผ่านไปช้าๆ สนใจและสังเกตุสิ่งต่างๆรอบตัว พยายามมองหาบางสิ่งบางอย่าง เขาเดินจนมาพบเธอในที่สุด
เขานั่งลง มองใบหน้าเรียวงามนั้น หญิงสาวยังคงมองออกไปนอกหน้าต่าง
.......................................................................................................................................
ชายหนุ่มคนนั้น ก็ถามเหมือนที่คุณถามนั่นล่ะ น้ำเสียงของเธอเรียบเฉย
ทั้งสองคงรักกันมาก ก็เลยอยากตายด้วยกัน จะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป เขาตอบเธอ
คุณคิดว่าคนที่รักกันมาก ตายไปแล้วจะได้อยู่ดวยกันอย่างนั้นเหรอ ? เธอหันกลับมาถาม
ใช่สิ ถ้ารักกัน ก็ต้องตามหากันจนเจอ ไม่ว่าในโลกไหนก็ตาม เขาคิดอย่างนั้น
คุณรู้ไหม ว่าทำไมผู้หญิงคนนั้นจึงพูดอย่างนั้น ? หญิงสาวสบตาเขาอีกครั้ง
.......................................................................................................................................
เขามักจะสับสน ระหว่างความเมากับความฝัน ทุกครั้งที่เมาเขารู้สึกเหมือนกับว่าได้เดินกลับไปบนทางนั้นจริงๆ ได้กลับไปพบเจอเธอจริงๆ เธอพูดคุยกับเขา โอบกอดเขา เขาสัมผัสได้ถึงความนุ่มละมุนของเส้นผมและกลิ่นหอมจางๆของสองแก้ม จนเมื่อรู้สึกตัว ตกใจตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่ จึงได้รู้ว่า มันเป็นเพียงฝันเท่านั้น เธอจากเขาไปแล้วในโลกแห่งความจริงใบนี้
เขาปฏิเสธทุกสิ่งรอบตัว เขาเชื่อว่าจะสามารถตามหาเธอจนพบเจอในวันหนึ่ง ทุกครั้งที่เมา เขารู้สึกได้ว่าเธอในโลกแห่งนั้นใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ โลกของเขาหมุนกลับด้าน
คืนนี้ เขาเดินกลับมาบนเส้นทางเดิมอีกครั้ง เธอยังคงรอคอยเขาอยู่เช่นทุกคืน
.......................................................................................................................................
คุณรู้ไหม ว่าทำไมผู้หญิงคนนั้นจึงพูดอย่างนั้น ? หญิงสาวยังคงสบตาเขา
ถ้าไม่ใช่รักกันมาก ก็คงเกลียดชัง และยังเก็บความเกลียดนั้นไว้ในใจ อาจมีเหตุผลบางอย่างที่บอกไม่ได้ ไม่อยากอยู่ด้วยกัน ก็เลยตายๆจากกันไปดีกว่า เขาตอบประชดประชัน
ทำไมคุณถึงคิดอย่างนั้น ? หญิงสาวสบตาเขาเนิ่นนาน
แล้วทำไมคุณต้องทิ้งผมไป ทำไมถึงปล่อยให้ผมอยู่ในโลกนี้คนเดียว โดยไม่มีคุณ ? เขาเอ่ยเสียงสั่น บางสิ่งที่เก็บไว้แสนนาน เอ่อท้นออกมาอย่างสุดกลั้น
คุณคิดว่าคุณอยู่คนเดียวในโลก ?
ใช่สิ คุณก็รู้ ดูสภาพผมสิ
ไม่มีฉันเสียคนเดียว คุณก็อยู่ไม่ได้ ?
ผมรักคุณ
คุณคิดว่าความรักคืออะไร
................
คุณคิดว่าความรักคือการได้อยู่ด้วยกันสองคนเท่านั้น ?
................
คุณรู้ไหม ว่าทำไมผู้หญิงคนนั้นจึงพูดอย่างนั้น
................
ผู้หญิงคนนั้นบอกกับแฟนของเธอว่า -ถ้าเรายังอยู่บนรถคันนั้น ก็คงดีสินะ-
-ถ้าเราไม่ลงที่นี่ รถก็จะไม่ต้องจอดและแล่นผ่านไปก่อนที่ก้อนหินนั่นจะตกลงมา-
-ทุกคนในรถก็จะรอดชีวิต คุณรู้ไหม พวกเขาน่ะ จะต้องมีคนที่รัก คนที่รอคอยอยู่เช่นกัน คนเหล่านั้นจะเสียใจแค่ไหน ที่คนที่รักของพวกเขาจากไป-
เพราะทุกๆความรักในโลกใบนี้ ก็คือความรักเหมือนกัน เธอมองมาที่เขาอย่างอ่อนโยน ลดมือลงมาเช็ดน้ำตาให้เขา
ผมคิดถึงคุณ ผมอยากอยู่กับคุณ เสียงเขาแผ่วเบา เหมือนลอยมาจากที่ไกลแสนไกล
ฉันอยู่กับคุณอยู่นี่ไง
.......................................................................................................................................
เขาตื่นจากฝันอีกครั้ง แสงอาทิตย์ในโลกแห่งความจริงแทรกเข้ามาทางหน้าต่าง ผ่านช่องแคบๆของม่านสีหม่น ทอดเป็นเส้นสีเหลืองส้ม ยาวพาดไปบนผนังห้อง
ที่ผนังห้อง มีกรอบรูปเก่าแขวนอยู่รูปหนึ่ง เป็นรูปถ่ายของเธอและเขา เธอในภาพแย้มยิ้ม เขานิ่งมองเนิ่นนาน
คุณยังอยู่กับผมจริงๆ
.......................................................................................................................................
...มีเพียงคำว่ารักคำหนึ่ง
เราคงไปไม่ถึง ไม่ถึงดวงดาวได้
ความเป็นจริงความฝันเราห่าง
ไม่เคยจะมีตรงกลาง ไม่เคยได้เข้าใจ...
เพลงอีกหน่อยเธอคงเข้าใจ แต่งโดย โอภาส พันธุ์ดี
อยู่ในอัลบัม ร็อคกระทบไม้ ของ ธเนศ วรากุลนุเคราะห์ พ.ศ. ๒๕๓๕
| Create Date : 05 กันยายน 2549 |
| Last Update : 22 กันยายน 2549 19:33:19 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 389 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: เปิ้ล IP: 58.9.97.54 วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:13:00 น. |
|
|
|
| โดย: คนในตำนาน IP: 61.7.174.198 วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:15:31:55 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| | 1 | 2 |
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
