Bloggang.com : เจ๊แจง : กรี๊ด............เดชไอ้ 100 ติง

กรี๊ด............เดชไอ้ 100 ติง

ดูดิ๊..ไม่ได้หลับได้นอนเลย
เมื่อคืน อีก 4 นาที ตี 2 กาก้าแหกปากร้องซะลั่น
เอ๊ะ...นี่มันไม่ใช่เสียงจะกินนมนี่หว่า
เลยลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว เปิดไฟห้อง ที่ปลายเตียง เพราะไฟหัวเตียงหลอดขาด
ก็รีบเอาลูกมาดู พลิกไปพลิกมา เพราะกาก้านอนคว่ำหน้า
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ปรากฏว่า ........................................
มัน...ไอ้สัตว์ 100 ตีน ตะขาบเหี้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
มันเกาะที่หน้าอกลูกชาย ใต้ร่มผ้า ( เกาะในเสื้อ) เหนือนม ใต้ไหล่
ทันทีค่ะ..อิแจงกระชากมันออกมาจากอกของผู้ชายอบอุ่น( เมื่อวานเย็น ตัวกาก้าร้อนนิดหน่อย คิดว่าอากาศเปลี่ยนน่ะ)
แล้วก็รีบขยี้มันเลย คงเป็นเพราะตกใจ เลยบี้มัน ( โดนมันกัดที่นิ้วโป้งขวาด้วย) แล้วมันเสือกหล่น
ก้มมองดู ไอ้เลวร้อยขา มันหอบสังขารอันบอบช้ำ เพราะการขยี้ของอิแจง เข้าใต้เตียง
อารมณ์ไหนก็สุดบรรยาย อิแจงรีบรี่ไปหากาก้า อุ้มมาหาร่องรอยที่มันจะเกิดจากรอยเขี้ยวของไอ้เวรนั่น
ปากก็พร่ำถามลูกว่า เจ็บตรงไหนลูก หนูเจ็บตรงไหน ค่ะ...คุณ...อิก้ามันชี้ที่มือขวา
ปรากฏว่าเห็นละ ที่บริเวณ หลังมือ นิ้วกลางกะนิ้วนางข้างขวา แต่แปลกที่มันมีแค่รูเดียว
จากประสบการณ์ที่เคยโดนมา มันจะมี 2 รูนี่หว่า ก็คิดไปว่า เออ...มันคงกัดไม่เต็มเหนี่ยว
แล้วเอายาหม่องทานิ้วลูก ทันทีค่ะ...อิแจงจะปิดฝาขวดยาหม่อง อิก้าก็เอามือที่ทายาหม่องขยี้ตา
จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
หัวใจแทบหยุดเต้น สงสารลูกจับใจเลย ค่ะ....มันก็แหกปากร้องอีกตามระเบียบ
กอดลูก .. นึกไปนึกมา โทรหาพ่อมัน มันไปเล่นไพ่ (ว่าอย่างนั้น) ว่ากาก้าโดนตะขาบกัด มันก็ไม่พูดไร แล้วก็วางหูไป อิแจงได้แต่งง
จากนั้น อิแจงก็อุ้มลูก มากอด ปลอบขวัญ กอดไปน้ำตาก็ร่วง ไอ้เหี้ย มึงมากัดกูซะยังดีก่า นี่เสือกกัดลูกกู
คราวที่ 1 กัดกู เจอเขี้ยวมัน 2 รู ที่บริเวณโคนขาข้างขวา หาร่องรอย รื้อผ้า ไม่มีแม้เงาของมัน เดาเอาว่ามันเป็นรอยอะไร ปวด ร้องไห้เลย
คราวที่ 2 กัดผัวตรู ที่บริเวณท้องแขนเหนือศอกข้างซ้าย เจอเขี้ยว 4 รู ( กัด 2 ที...โง่นักไอ้ควาย) อิชั้นน่ะเห็นรำไรว่ามันคือตะขาบ แล้วหนีตายไปปลายเตียงเลยขยับพัดลม แล้วมันก็วิ่งจู๊ดเข้าหลังตู้เสื้อผ้า พอสายอีกวัน ก็เอาไบก้อนฉีดหลังตู้ มันก็หายไป หลายวัน แล้วก็....เสือกกลับมาอีก
คราวที่ 3 กัดกูอีกแล้ว เขี้ยว 2 รู ที่ท้องแขนข้างซ้าย คราวนี้ ก็จับมันได้ แต่มันเสือกเร็วมาก หลุดมือ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
แล้วคราวนี้....................................กูทำไรให้มึง ..แรงโกรธ + แรงแค้น + แรงอาฆาต แล้วก็เสียดายโอกาสที่เคยจะได้สังหารมันอยู่ละ
ทีนี้ เลยวางลูกลง ลูกก็ร้องงอแง..ก็รู้อ่ะนะว่ามันปวดแน่ๆ แต่ที่สังเกตุดู บริเวณปากแผลมันไม่มีเลือดซึมออกมาเหมือนของพ่อกะแม่มัน
ค่ะ...............อิแจงแค้น เลยหอบพวก หมอน ผ้าห่ม ตุ๊กตา ลงจากเตียง
กาก้าหยุดร้อง เพราะตกใจ ว่าแม่กรูจะทำไรวะ
พอหยิบหมอนข้างออกจากข้างเตียง ตาก็พลันไปเห็นไอ้เลวบัดซบนั่น มันหมอบกระแตอยู่
คิดว่ามันคงบาดเจ็บไม่น้อยด้วยการขยี้จากน้ำมืออิแจง ไวเท่าที่สมองจะทำงานได้ ณ เพลานั้น
ตีนก็เลยจะเหยียบมัน แต่คิดได้ว่า เฮ้ยเดี๋ยวโดนมันกัดตีนอีก หันรีหันขวาง
เหมือนมันรู้ตัว มีพลังฮึดอีกระลอกอีก คิดว่าคงรวบรวมกำลังภายในเต็มอัตราเหมือนกัน
มันวิ่งมุดจากข้างเตียงไปหัวเตียง นั่นแหละ อิแจงกระโดดลงจากเตียง วิ่งไปปลายเตียง
แล้วก็เรียกพลังเท่าที่มี ดึงเตียง ขนาด 6 ฟุต ให้ถอยร่นลงมา พอให้หัวเตียงห่างจากผนัง
แล้ววิ่งไปดูที่หัวเตียง.......นั่นแหน่ะ...ตรูเห็นเมิงแล้วววววววววววววววว ไอ้เวรตะไล
อิแจงสวมวิญญาณ จอมยุทธหญิง กระโดดลงจากขอบหัวเตียงลงไปที่พื้น แล้วไอ้บัดซบนั่นก็ยายามจะเอาชีวิตรอด
ด้วยอาการรนราน พยายามจะหอบสภาพที่ค่อนข้างยับเยินของมันไปให้พ้นรัศมีสายตาของจอมยุทธแจง
แต่.อย่าเลยเมิง ทำปู้จายของข้าสาหัสซะปานนี้
เอาหนังสือขายหัวเราะวางโครมลงที่ตัวมัน หวังให้มันได้มีอารมณ์ขันเป็นวาระสุดท้าย
เปล่าหรอก...ที่จริง คือ คว้าไปหนังสือขายหัวเราะ เพราะมันไม่มีค่าพอที่เราจะเอาฝ่าเท้าสัมผัสมันตะหาก หยะแหยง แล้วก็กลัวการตอบโต้จากมันด้วย
จากนั้นประเคนเรี่ยวแรงที่มี ตื๊บ บบบบบบบบบบบบบบบบบบ มัน
แบบไม่ต้องหวังให้มันรอดไปไหนได้อีก 5555555555555555555555เท่านั้นแหละ อย่าอยู่เลยเมิง
ยังอดคิดไม่ได้ว่า กรูไปทำไรเมิง.......................สัตว์ 100 ตีน ปรากฏว่า มันได้อ่านหนังสือขายหัวเราจนวาระสุดท้ายเลย
แบนแต๊ดแต๋..ติดหนังสือเลย ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก...สาแก่ใจ

10 นาที หลังจากโทรหาสามี มันก็โผล่เข้ามา พร้อมทั้งใส่รองเท้าเข้ามาด้วย
ถามเขาว่าใส่รองเท้าเข้าบ้านทำไม เขาบอกว่า กะจะกระตื๊บมันเลย
เลยชี้ให้ดูซากเพื่อนรักหักเหลี่ยมให้สามีดู
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก.................สรรเสริญกันใหญ่เลย
จากนั้นก็พยายามเอาลูกนอน ไม่นอนง่ะ..ร้องไห้ ก็เข้าใจนะว่าปวด
จะทำไงดี.....ไม่รู้จะทำไง กอดลูก ปลอบลูก
ไอ้ลูกก็นั่งร้องไห้ หลับหูหลับตาร้อง แล้วชี้นิ้วไปที่ประตู
เออ....เลยอุ้มกาก้าไปที่ข้างนอก ไปดูท้องฟ้าเวลาตี 2 ก่าๆ ก็เงียบ แปร๊บนึง แล้วก็ร้องต่อ
ตื่นกันทั้งบ้านค่ะคุณขา..................................ก็วิ่งเข้าวิ่งออก ในห้องกะนอกบ้านอยู่ 2 ชั่วยาม
ทีนี้ ตี 4 ละ อิแจงไม่ทนละเรียกสามี พาลูกไปโรงบาลเถอะ
ก็...อืม..ไปแต่โดยดี ที่โรงพยาบาลหัวหินก็จะมีหมอเวรรับคนป่วย ภาคดึก
หลังจากยื่นบัตร ทำเรื่องเรียบร้อย ก็ไปนั่งรอคิว
มองไปมองมา ไม่เห็นหมอเลยวะ เห็นมีแต่ไอ้หนุ่มหน้าตี๋ ทำหัวตั้ง (ทรงผม) หน้าตาเหมือนง่วงนอน หรือเพิ่งตื่น..สุดเดาจริงๆ เดินไปเดินมา
ไอ้คุณสาก็ถามว่า ไหนหมอวะ ก็เห็นคนที่มาก่อน เดินไปหาไอ้หนุ่มนั่น
ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก หน้าตาเด็กมาก ไม่เห็นสวมเสื้อกราวนด์ ใครจะไปรู้ว่า ไอ้หน้าตี๋นั่นคือคุณหมอ
พอถึงคิว ก็เปิดเสื้อให้หมอดูร่องรอยที่หน้าอก และหลังมือ
หมอก็ทำตาเล็กใส่ ( เข้าใจว่าตาตี่...555) แล้วก็บอกว่า เดี๋ยวเอายาแก้ปวด กะยาฆ่าเชื้อไปทานนะ
ถ้าไม่หายปวด ค่อยพามาฉีดยา หรืออาจต้องนอนโรงพยาบาล แต่เท่าที่ดูอาการ น้องเขาไม่แพ้นะครับ
อิแม่....ก็ถามเลย ไม่ใช่อาการจงใจกวนติงหมอแต่อย่างใด แต่สงสัยจริงๆ
ถามหมอว่า หมอคะ...แล้วเราจะรู้ได้ไงว่าน้องหายปวดหรือยัง เพราะเขาพูดไม่ได้ เขาเพิ่ง 1 ขวบ 7 เดือนเอง
หมอเลย พูดอีกนิด ว่า ก็ถ้าเขายังร้องอยู่ แสดงว่าเขาปวดครับ..................เออ...เวรกรรม
ก็กลับบ้านกัน ตี 5 พอดี อิกาก้าก็โผลเผลสิ้นดี เลยป้อนยาให้ ทำดีดดิ้นแน่ะ.....ปกติกินยาง่าย
แล้วก็เอานมเหี่ยวๆ ยัดปากลูก ก็เงียบไปแปร๊บ ซัก... ครึ่งชั่วโมงได้ ก็เปิดคอนเสิร์ตอีก เป็นระลอก
แล้แต่ระรอบ ต้องออกไปทำการแสดงนอกบ้านด้วยนะ เพราะศิลปินเขาชอบที่โล่ง ชี้นิ้วออกข้างนอกตลอด
ตรูละเศร้าเลย........................เพลงที่บรรเลง ก็ โศกศัลย์ อาดูร น่าดูชม
จน 7 โมง ครึ่ง เลยหอบสังขารที่ร่วงโรยของตะเอง กะลูกน้อย เดินแฟชั่นโชว์รอบบ้านอีก 1 รอบ
โทรรายงานสถานการณ์ถึงยัยจู กะตายอง บุพการีของข้าพเจ้า จากนั้นต่อด้วยคุณยายแหม่ม ที่เป็นพี่เลี้ยงกาก้า
ก็ได้คำอุทาน สรรเสริญ จากบุคคลเหล่านั้น พอสังเขป 555 ว่าทำไงให้ลูกโดนกัดได้
แล้วก็เกรงใจพี่แหม่มด้วย เพราะกาก้าดูงอแงแน่วันนี้ แต่พี่แหม่มก็ใจดีมาก
บอกว่าไม่เป็นไร พี่มียา แจงไปทำงานเถอะ เดี๋ยวพี่ดูเอง โห....นางฟ้ามาโปรดจริงๆ
จากนั้นก็ชวนพ่อหนุ่มเขาไปอาบน้ำ เพราะอิแม่ต้องไปทำงาน ก็โห..............................น้ำตากาก้าจะท่วมหัวหินเอา
กว่าจะอาบน้ำได้ แต่งตัว เอาไปส่งบ้านพี่แหม่ม....ยิ้อนั่น ยุดนี่ ตลอด อาลัยพ่อ อาวรณ์บ้านซะงั้น
อย่ากระนั้นเลย รีบไปทำงานดีก่า
ส่งกาก้าหน้าบ้านพี่แหม่ม...เขามาอุ้มกาก้าไป ไอ้หมอนี่ก็ร้องไห้ จากแหกปากซะลั่นทุ่ง กลายเป็นเงียบกริบเลย
เฮ้อ...........สงสารลูกมากเลยอ่ะ
แง....................................................

Create Date : 18 มีนาคม 2552

Last Update : 7 กันยายน 2552 23:11:38 น.

1 comments

Counter : 544 Pageviews.

ขอบคุณที่แวะไปทักทายนะคะ...ขอให้น้องกาก้าแข็งแรงสุภาพดี...โตไว้ๆ นะคะ....

โดย: ลันวา

วันที่: 26 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:57:03 น.