ทางเดินที่เลือก
ย้อนอดีต 90ปี 2493 - 2564


ตอนที่ 4

ชีวิตเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะพัฒนาให้ดีได้ 

"สัญชาตญาณเอาตัวรอด  จะทำทุกวิถีทางเพื่อนำพาตัวเองให้รอดพ้นจากสถานการณ์คับขัน"

"มนุษย์ประเภทหนึ่งเอาตัวรอดโดยใช้ปัญญา ที่ไม่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน และมีผลกระทบต่อสังคม  

อีกประเภทไม่ใช้ปัญญาในการแก้ปัญหา แต่จะโยงคนอื่นเข้ามาเกี่ยวข้อง โดยไม่คำนึงถึงผลที่ตามมา ว่าจะทำให้เดือดร้อนหรือไม่"

อ้างอิงจากอินเตอร์เน็ต



หลังลาสิกขาออกมาความคิดเดิมๆ เปลี่ยนไป "เรามีเวลาอยู่กับตัวเองมากขึ้น เห็นความแตกต่างของการดำรงค์ชีวิตที่หลากหลายขึ้น" ได้ซึมซับความแตกต่างของคนที่ประสบความสำเร็จ และความไม่แน่นอนของผู้คนที่เข้ามาอาศัยใบบุญของวัด ผ่านโครงการพัฒนาคุณภาพชีวิตชาวบ้านในเขตพระโขนง และใกล้เคียง ของท่านเจ้าคุณฯ

ระหว่างบวช ได้ศึกษาความรู้เกี่ยวกับวิชาที่จะนำไปประกอบอาชีพใหม่ ได้คำแนะนำจากลูกศิษย์ว่า อาชีพช่างอีเล็คทรอนิคส์น่าจะได้รับความนิยมในอนาคต แต่มีคนสนใจน้อยในขณะนั้น
  • สิ่งที่จำเป็นคือต้องหาทุนในการเรียนและฝึกงาน
พยายามติดต่อหางานอิสระอยู่พักใหญ่ ได้เป็นงานโฆษณา จัดตู้โชว์ร้านตัดเสื้อกางเกง (display) ของร้านเฟมัส เจ้าดังของนนทบุรีในสมัยนั้น ซึ่งมีสาขาชื่อ YoYo แยกสะพานควาย และอีกร้านอยู่แยกบรรทัดทอง

ตอนนั้นยังอาศัยวัดเพราะต้องช่วยงานหลวงพี่ป้อม และต้องอาศัยลูกศิษย์ช่วยงานจัดดีสเพลย์ พอหมดสัญญา ได้ทุนมาก้อนหนึ่งจึงสมัครฝึกงานที่สถาบันฯ ในแผนกอีเล็คทรอนิคส์ สาขาช่างวิทยุและโทรทัศน์ โดยทำเรื่องขอยืมทุนในระหว่างฝึกงาน เพื่อให้มั่นใจว่าหลังฝึกจบแล้วจะได้รับการส่งตัวเข้าฝึกงานต่อในโรงงานที่มั่นคง 

ตอนฝึกที่สถาบันฯ ด้วยอายุและประสบการณ์ ทำให้ได้รับเลือกเป็นหัวหน้าแผนก ใช้ความรู้ในการวาดภาพ มาประยุกต์เขียนภาพประกอบคำอธิบาย ทำให้เรียนรู้ได้เร็ว 
เมื่อจบหลักสูตรได้รับความไว้วางใจให้จัดทำรายชื่อส่งเพื่อนๆ เข้าฝึกงานในบริษัทต่างๆ จนครบ เว้นเราคนเดียว ที่ไม่มีชื่อ หัวหน้าแผนกจึงติดต่อผู้จัดการบริษัทกังยงอีเล็คทริค รับเข้าฝึกงานในแผนกประกอบโทรทัศน์ โรงงานมิตซูบิชิที่สำโรง สมุทรปราการ เป็นกรณีพิเศษ  

ระหว่างฝึกงาน ช่วงเย็นจะกลับไปเรียนต่อด้านเท็คนิคส์ ที่สถาบันฯ เพื่อนำความรู้ไปบอกต่อให้กับเพื่อนๆ ในแผนก จนได้รับความไว้วางใจจากหัวหน้า และผู้คุมแผนกให้เรียนรู้สายการผลิต และร่วมการแก้ไขปัญหาในผลิตภัณฑ์โทรทัศน์สีรุ่นแรกๆ

โชคและโอกาสเข้ามาอีกครั้ง เมื่อบริษัทดาต้าเยนเนอรัล ประเทศไทย ถนนเพชรบุรี กรุงเทพฯ เรียกตัวเข้าเป็นช่างประจำแผนกผลิตไอซี เป็นการยกระดับช่างฝีมือโรงงานเป็นช่างเทคนิคส์คอมพิวเตอร์



ระหว่างทำงานที่ดาต้าเยนเนอรัล ต้องทำงานควบคู่กับการหาความรู้ภาษาอังกฤษเพิ่มเติม และเรียนหลักสูตร ด้านดิจิตัลคอมพิวเตอร์ จากสถาบันต่างๆ ต่อเนื่อง เช่น เรียนวิทยุและสื่อสาร ที่ช่างกลปทุมวัน เรียนดิจิตัล ที่ดวงกมล สะพานควาย เรียนคอมพิวเตอร์ ที่เกษตร และเรียนกราฟิคคอมพิวเตอร์ ที่จุฬา เป็นต้น

บริษัทดาต้าสนับสนุนด้านการศึกษาต่างๆ เช่น การพัฒนาคุณภาพ การพัฒนาหัวหน้างาน การพัฒนาองค์กร และเทคนิส์การพัฒนางาน เช่น ให้สถาบันนิด้า โดย ดร. วุฒิชัย จำนงค์ จัดทำหลักสูตรอบรมเทคนิคส์การเป็นผู้ฝึกสอน "Training the trainer for technical training" ซึ่งทำให้ฝ่ายบริหารเห็นแววและผลักดันขึ้นเป็น Leader ส่งไปรับช่วงงานใหม่ๆ จาก ฮ่องกง และสิงคโปร ในเวลาต่อมา

นโยบายของบริษัทสนับสนุนและส่งเสริมด้านการศึกษา ให้ทุนพนักงานทุกคนเรียนต่อทุกระดับ จนถึงปริญญา ซึ่งนี่เองเป็นจุดเปลี่ยนชีวิตของหลายๆ คน รวมทั้งเรา

โบราณว่า ทำบุญมาดี ส่งผลให้ได้รับโอกาสที่ดี ในหน้าที่ การงาน การศึกษาและฐานะทางสังคม ทั้งหมดไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เพราะบารมีของหลวงพ่อฯ ทำให้เรามองเห็นทางเลือก และการเริ่มต้นใหม่ของชีวิต 

ลุงแดง ใจอาสา
10 มิถุนายน 2564



#ท่านเจ้าคุณธรรมปราโมกข์ #วัดธาตุทอง #สถาบันพัฒนาฝีมือแรงงาน  #กังยงอีเล็กทริค #ดาต้าเยนเนอรัล #จุดเปลี่ยนของชึวิต




 



Create Date : 10 มิถุนายน 2564
Last Update : 8 กรกฎาคม 2565 17:08:25 น.
Counter : 662 Pageviews.

2 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณ**mp5**

  
แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ
โดย: **mp5** วันที่: 12 มิถุนายน 2564 เวลา:21:44:25 น.
  
โดย: ขอบคุณมากครับ (idea4thai ) วันที่: 14 มิถุนายน 2564 เวลา:17:29:43 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

idea4thai
Location :
ปทุมธานี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 41 คน [?]



ความคิดสร้างสรรค์ เพื่อเยาวชนและชุมชมไทย

มิถุนายน 2564

 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
10 มิถุนายน 2564