สิงห์ ผู้แต่ง ลิซ
นิยายชุด มาเฟียเลือดมังกร

เรื่องย่อจากสำนักพิมพ์
ทรงกลด ทายาทกลุ่มเขี้ยวสิงห์ถูกจับตัวไปพร้อมกับจิรัสยา
โดยที่คนร้ายอ้างว่าพ่อของเธอซึ่งเป็นหัวหน้ากลุ่มเต่าศิลาเป็นผู้สั่งการ
เพราะไม่ต้องการอยู่ในข่ายผู้ต้องสงสัย เต่าจึงต้องร่วมมือกับสิงห์เพื่อหาตัวคนร้าย
โดยที่ความร่วมมือมาในรูปแบบของการที่ต้องร่วมหอลงโรงกันสมใจสิงห์หนุ่ม
เพราะรักสาวเจ้ามาตั้งแต่แรกเห็น ทว่าสิงห์อย่าย่ามใจไป
อย่าคิดว่าเต่าจะยอมให้ลอกกระดองแล้วกลืนลงท้องได้ง่ายๆ
เต่าน้อยมีลูกเล่นแพรวพราวจนรอดปากสิงห์มาได้แบบใจหายใจคว่ำทุกวัน
เมื่อคนร้ายตัวจริงเผยตัว กลุ่มเขี้ยวสิงห์และเต่าศิลาจึงต้องร่วมมือกันต่อกร
แต่หัวใจของจิรัสยานี่เล่า จะต่อกรกับความรักที่ทรงกลดเพียรมอบให้อย่างไร
เล่านึดนึง + ความรู้สึกหลังอ่านจบ + สปอย
จิรัสยา คุณหนูเล็กของกลุ่มเต่าศิลา... ลอกคราบคุณหนูของตัวเองออก
เพื่อมาปฎิบัติภารกิจเต่าน้อยสู่โลกกว้าง โดยการปลอมตัวเป็นยายป้าเฉิ่มใส่แว่น
พนักงานบัญชีในบริษัทเอกชนเกี่ยวกับธุรกิจยานยนต์แห่งหนึ่ง
ซึ่งภารกิจเต่าน้อยฯ นี้เป็นข้อกำหนดของตระกูล
ที่ว่าให้ลูกเต่าทุกคนออกหางานทำเลี้ยงตัวเองเป็นระยะเวลา 2 ปีหลังเรียนจบ เอง
โดยที่ทางตระกูลจะไม่ยุ่งเกี่ยว และไม่ช่วยเหลือทางการเงินใดๆ ทั้งสิ้น..
ระหว่างปฎิบัติภารกิจ.. เต่าน้อยได้เจอกับ ทรงกลด เจ้าของบริษัทยานยนต์แห่งนี้
และเป็นชายหนุ่มที่ติดอันดับชายโสดหญิงกริ๊ดดดหลายปีซ้อน..
ทรงกรด หลงรักยัยเต่าป้าใส่แว่นตั้งแต่แรกพบ... จึงให้คนสนิทไปสืบประวัติของเธอ
จนทราบว่า.. ผู้หญิงที่เขาแอบชอบเป็นคุณหนูเล็กของแก๊งเต่าศิลาปลอมตัวมา
จึงโอนย้ายเธอ.. ให้มาทำงานเป็นเลขาของตน.. ด้วยคติ...
จงเก็บมิตรไว้ใกล้ตัว แต่จงเก็บศัตรูไว้ใกล้ตัวยิ่งกว่า
เพื่อคอยสืบว่า.. เธอมาทำอะไรทีบริษัทเขา..
แต่ทว่า... สร้างสถานการณ์ก็แล้ว ลองใจต่างๆ นาๆ ก็แล้ว
เต่าน้อยที่น่ารักของเขา ก็ยังไม่เผยธาตุแท้าออกมาซักทีจนผ่านไปเกือบจะสองปีอยู่แล้ว...
ความใกล้ชิด.. ยิ่งทำให้ทรงกลดประทับใจตัวสายลับเต่าน้อยมากขึ้นๆ ทุกวัน
เรื่องนี้... พระเอก ออกแนวกวนๆ และค่อยข้างจะหลงตัวเองอยู่เยอะเหมือนกัน
เพราะทันทีที่สืบได้ว่านางเอกปลอมตัวมา แทนที่จะคิดไปในทางร้ายๆ
กลับคิดว่าทางเต่าศิลาส่งนางเอกมาเพื่อให้เขาดูตัว เพราะอยากได้เขาเป็นลูกเขยซะงั้น..
แถมหื่นมาก...
ไม่เล่าเยอะเนอะ...... อ่านต่อกันในหนังสือนะคะ.........
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
กลับมาที่ความรู้สึกหลังอ่านจบ
จะพูดว่าอย่างไรดีล่ะ.......................... เรื่องนี้
เริ่มเรื่องมา.. เป็นอะไรที่อ่านแล้วไหลมากๆ แต่พอหลังจากที่นางเอก
เปิดเผยตัวจริงให้พระเอกได้รู้แล้วเปลี่ยนจากยายป้าป๋อจู (หนอนอ่านเป็นป้อจู ทั้งเรื่อง)
มันเป็นอะไรที่ทำให้หนอนหงุดหงิดมาก... รู้สึกไม่ชอบนิสัยนางอย่างมากมาย..
รมณ์แบบคุณหนู ที่พ่อแม่เลี้ยงมาอย่างตามใจ ที่นางพยายามนำเสนอให้คนอ่าน
รู้ว่านาง... โดนสอนมาเยอะทั้งการต่อสู้ ทั้งการยืงปืน
ประมาณชั้นเป็นคุณหนูแก๊งมาเฟียนะยะหล่อนห้ามหือ...
แต่คนอ่าน.. ไม่ได้อินไปกับความเก่งที่นางนำเหนอเท่าไร..
เลยทำให้เซ็งนางนิดหน่อยว่า.. ไม่เก่งแล้วยังจะอวดอีก...
ส่วนพระเอก.... นางนำเหนอว่า... พระเอกของเราเป็นพวกเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ
แบบเป็นชายเนี๊ยบที่ชอบชี้นิ้วสั่งให้เธอทำนั่นนี่.. ปากร้าย แถมไม่เท่ห์
ไม่แมน และไม่ได้อยู่ในเสป๊คของเธอเลย... การที่เธอพรีเซ้นเยอะเหลือเกิน
จนทำให้หนอนรู้สึกว่าพระเอกแม่งไม่เก่งเลย อย่างที่เธอว่าจริงๆ ไม่รู้ว่าหนอน
หลงรมณ์ปากของเธอมากไปหรือว่ายังไงก็ไม่ทราบได้...
และด้วยสองอย่างที่ไม่ชอบ... ทำให้เกิด
ความหงิดแทรกเข้ามาเป็นระยะๆ ระหว่างการอ่าน...
มันเลยเหมือน...
กาแฟ.. ที่ถูกผสมด้วยส่วนผสมหลายอย่าง
อร่อย...แต่เหมือนจะยังคนไม่เข้าที่
เลยขาดความกลมกล่อมไปอย่างน่าเสียดาย
อย่างไรก็ตาม...
ความหงิดที่ว่า..... ก็โดน ความฟิน แทรกเข้ามาทุกระยะ..นะ
เมื่อจิ้นไปถึงหน้าพี่ติ๊กเจตของเรา
กับบทห่ามๆ ของนายทรงกรดพระเอกจอมห่ามจอมหื่นของเราในเรื่อง...
ยิ่งตอนที่พระเอก... สารภาพรักกลับนางเอกตอนเข้าหอ
เป็นอะไรที่กริ๊ดดดดดดๆๆๆๆ... บ้าบอมาก....... นึกหน้าพี่ติ๊กแล้วฟินสุดๆ
หลังจากที่พระเอกและนางเอก รอดออกมาจากการโดนลักพาตัว
นางเอกของเราทำตัวดีขึ้น ตอนนี้หนอนเลิกหงิดกับเธอแล้ว..
แต่ดันไปสะกิดๆ กับบางฉาก อย่างตอนที่พระเอกทราบว่าพ่อของตัวเองช๊อค
เข้าโรงพยาบาลและกลายเป็นเจ้าชายนิทราเรียกว่าได้ตายไปแล้ว 90 %
ที่ยังหายใจอยู่ได้ก็เพราะเครื่องช่วยหายใจ ในตอนนั้น...
แอบรู้สึกว่า.. คุณทรงกรดขา คุณควรจะเศร้ากว่านี้ไหม
คุณยังมีแก่ใจ จะไปหวีดหวานกับนางเอกในห้องอีกนะ.. หรือคุณเป็นผู้ชายที่แยก
เรื่องเศร้ากับเรื่องรักออกกันได้อย่างชัดเจน... อันนี้คนอ่านตามรมณ์ไม่ทัน
เรานี้แอบสงสารพี่ติ๊ก... ที่เสียพ่อ..... เศร้าค้างอยู่ แต่พอพี่ติ๊กแกกลับบ้านเจอนางเอก
ดันเลิกเศร้าฉันพลันตั้งแต่เห็นหน้าเธอ เง้อออ.. เศร้าค้างอยู่คนเดียว
แต่ทั้งหมดที่ว่ามานี้...
พอมีถึงบทหวีดบทห่ามของพระนางที่ไร
หนอนก็กริ๊ดทุกทีนะ .... และคิดว่าพระเอกมันบอกรักได้น่ารักดีจัง
แถมพอแต่งงานไปแล้ว... คุณทรงกรดยังมี... บทเลิกกระโปรงนางเอกขึ้น...
จากนั้นก็กระชากเกงในลากลงมา... แล๊วววววว ๆๆๆๆ ก็ จุดๆๆ ต่ออีก....
คือ ในนิยายก็ไม่ได้มีบทอย่างว่าหรอกค่ะ
แต่คนอ่านจิ้นต่อไปไกล.... พี่ติ๊ก หื่นอ่าาาาาาาาาาา... กริ๊ดดด
เอาเป็นว่า....ยกนิ้วให้บทกุ๊กกิ๊ก
และความฟินเมื่อนึกไปถึงหน้าพี่ติ๊ก
แล้วกันนะคะ.... ใจละลาย
สรุป เรื่องนี้ ให้ 7/10 ..........
( ตัดคะแนนเรื่องของความกลมกล่อมค่ะ )
รอละครอย่างใจจรดจ่อ...
สิงห์ (นำแสดงโดย ติ๊ก เจษฎาภรณ์ ผลดี และ มิว นิษฐา จิรยั่งยืน)
f r o m . . . . หนอน
ปล.. ว่าแต่..... มันเอาไปใส่บิงโก ข้อไหนได้บ้างล่ะนี่เรื่องนี้
จะเล่นเกมกับเขา แต่ยังไม่เป๊ะข้อมูลเลยนะนังหนอนนน...
ปล. เรื่องนี้ใส่ bingo ได้ในช่อง หนังสือเล่มที่สองในชุดค่ะ