|
20 ธันวาคม 2548
|
|
|
|
ออฟฟิตผมมี.....ผี
บริษัทผมย้ายออฟฟิตมาอยู่ที่นี่ตั้งแต่เดือนมกราคมที่ผ่านมา ตอนนี้ก็ 1 ปีพอดิพอดี ที่ทำงานใหม่นี้ตั้งอยู่ในห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่แห่งหนึ่งครับ
แหนะ...คิดเหมือนกันสิครับว่าคนพลุกพล่าน ขนาดนั้น ผีที่ไหนจะกล้าหลอก
แต่โดนกันมาแล้วครับ
เมื่อหลายเดือนก่อน เริ่มมีสิ่งแปลกประหลาดเหนือธรรมชาติเล็กๆน้อยเกิดขึ้น เริ่มจากได้ยินเสียงเหมือนมีคนรื้อของ หาของอยู่ในห้องเก็บอุปกรณ์ พอเดินไปดูแล้วก็ไม่มีใคร แต่พอเดินกลับมา ก็มีเสียงดังขึ้นอีก
วิทยุเปิดเอง ทั้งๆที่ทุกคนต่างตั้งหน้าตั้งตาทำงาน คอมพิวเตอร์เปิด ปิดเอง โดยไม่มีใครไปยุ่งกับมัน
ใช่ครับเหตุการณ์เหล่านี้ พวกเราลงความเห็นกันว่า อาจจะหูแว่วไปกันเอง หรือมันอาจจะเกิดจากความผิดพลาดของเครื่องไฟฟ้าที่เป็นไปได้ แต่ในใจทุกคนก็คิดเหมือนผมนั่นแหละครับ
จนวันนึงน้องแม่บ้าน ซึ่งเธอมีความสามารถพิเศษในการสร้างสัมพันธภาพที่ดีกับชายในเครื่องแบบ ในวันนี้มียามสักกี่คนในห้างที่จะไม่รู้จักเธอ ได้มาเล่าให้ทุกคนในออฟฟิตฟังถึงความเป็นมาเป็นไปของ
"ผีเด็ก แห่งสวนอาหารชั้น6"
ใช่ครับ...ยามที่ต้องมาเข้าเวรตรงบริเวณสวนอาหารชั้น 6 กะกลางคืนเจอมาหมดแล้วครับ น้องจะวิ่งเล่น ส่งเสียงหัวเราะ คิกๆคักๆ เสมอ บางทีก็มาแหย่เล่นเวลาหลับยาม ซึ่งหากสืบกันจริงๆ น้องเค้าคือลูกสาวคนงานก่อนสร้างที่ตายด้วยสาเหตุอะไรผมไม่แน่ใจ แต่เธอก็อยู่ที่นี่มาตลอด
จากที่ผมเคยอยู่ทำงานจนดึกๆคนเดียว 3ทุ่ม 4ทุ่ม ทุกวัน เนื่องจากชอบเพราะมันสงบดี ผมเริ่มกลับบ้านพร้อมน้องๆ งานไม่เสร็จไม่เป็นไร เดี๋ยวพรุ่งนี้มาทำต่อก็ได้...จนเรื่องเงียบไป
จนกระทั่งมีลูกค้ารายหนึ่งมาบอกกล่าว เชิงตำหนิเนื่องจากมีโทรศัพท์โทรเข้ามือถือเธอตอนเวลาประมาณ ตี2 นั่นคือเบอร์ที่ออฟฟิต (แล้วใครโทรครับ) หลังจากนั้นประมาณ 2 สัปดาห์ก็เกิดเหตุการณ์อย่างนี้ขึ้นอีก กับลูกค้าท่านอื่น
จนเมื่อเวลาผ่านไปตอนนั้นเวลาประมาณ 2 ทุ่มผมออกจากที่ทำงานเป็นคนสุดท้ายเช่นเดิม ผมจึงโทรแจ้งกับคนที่ผมนัดไว้ แต่เนื่องจากผมอยู่ในลิฟท์ จึงทำให้สัญญาณขาดหายไป เธอจึงโทรเข้ามาที่ทำงานเพราะเข้าใจว่าผมยังอยู่
มีคนรับสายครับ ทั้งๆที่ผมกลับเป็นคนสุดท้าย มีแต่เสียงกุกๆกักๆ ประมาณเกือบนาที จึงวางสายไป... . . . มันคืออะไร ???
เมื่อเธอได้คุยกับผม จนแน่ใจแล้วว่าผมไม่ได้แกล้ง เพราะผมเป็นคนกลัวมากกับเรื่องอย่างนี้ เธอจึงลองดูอีกครั้ง เพื่อความแน่ใจ
มีคนรับอีกครับ แต่คราวนี้ไม่นานอย่างครั้งแรก... . . . มันคืออะไรครับ...
หลังจากนั้นผมไม่เคยกลับบ้านดึกๆอีกเลย จนเรื่องมาเกิดขึ้นอีกทีวันนี้ครับ
เมื่อวานนี้ผมและน้องๆช่วยกันตกแต่งออฟฟิตเพื่อต้อนรับเทศกาลคริสต์มาส และ ปีใหม่ โดยนำเอาต้นคริสต์มาส และอุปกรณ์ตกแต่งต่างๆมาประดับประดากันอย่างสนุกสนาน อีกทั้งยังช่วยกันห่อของขวัญวางไว้ต้นคริสต์มาส หลายสิบชิ้นเพื่อแจกแก่เด็กๆ ซึ่งทุกอย่างดำเนอนไปด้วยดี จนเสร็จ แยกย้ายกันกลับบ้าน แต่ก่อนกลับ น้องออกแม่บ้านจอมซ่าตะโกนขึ้นมาด้วยความท้าทาย "จะเล่นก็เล่นดีดีนะ อย่าให้ของเค้าเสียหาย อุตส่าห์จัดไว้สวยๆ"
เช้ามา เหมือนฝันครับ เหมือนมีเด็กมาเล่น(อาละวาด) ข้าวของกระจาย ต้นไม้ล้มระเนระนาด ของขวัญกระจัดกระเจิงหมดเลย สายรุ้งที่ติดไว้ถูกกระชากหลุดลุ่ยเต็มไปหมด
มันเกิดอะไรขึ้นครับเนี้ยะ...
. .. ... ....
ผมเขียนเรื่องนี้เอาไว้เมื่อวันศุกร์(16 ธันวาคม) แต่ยังไม่ได้เอาลงบล้อก เพราะวันรุ่งขึ้นผมตั้งใจจะใส่บาตรให้น้องเค้าก่อน แล้วค่อยเอามาลง แต่ผมตื่นไม่ทันพระครับ ท่านกลับวัดหมดแล้ว พอวันอาทิตย์ ผมก็เมาอีกลุกไม่ไหว จนมาเช้าวันจันทร์ตั้งใจแน่วแน่ แต่พอเอาเข้าจริงๆความขี้เกียจครอบงำ
"ไว้พรุ่งนี้แล้วกันเมื่อคืนดูบอลดึกนี่หน่า"
ผมล้มตัวลงนอนตอน ... แต่แล้วเหมือนผมหลุดไปอยู่อีกโลกหนึ่ง เป็นสถานที่แห่งใดก็ไม่รู้ มีอ่างบัว มีเด็ก 1 คน แกกำลังโมโห ทำลายอ่างบัวนั้นอยู่ เด็ดทิ้งๆๆ ขณะนั้นผมถือหมอนอยู่ ผมจึงเอาหมอนนั้นตีน้องเค้าไปหลายที จนแกกลัวแล้วร้องไห้วิ่งหายไป พร้อมๆกับที่ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมา
ผมมองนาฬิกา ตอนนั้นเวลา 7.30 พอดิบพอดี หากรีบแล่นรถออกไปน่าจะทันหลวงพี่นะ
ผมรีบเลยครับ วิ่งซื้อของในตลาดเยอะแยะเต็มไปหมด
เกือบไม่ทัน หลวงพี่รูปสุดท้ายกำลังเอาของขึ้นรถตุ๊กๆ กำลังกลับวัด แต่ผมไปหยุดท่านไว้ได้ก่อน
พอมาที่ทำงาน ผมรีบกรวดน้ำให้ทันที ปากก็แผ่ส่วนกุศลไป แต่ขนแขนและสันหลังมันวูบวาบไปหมด ทำไมมันเสียวอย่างนี้....
หนุ่ม
Create Date : 20 ธันวาคม 2548 |
|
52 comments |
Last Update : 20 ธันวาคม 2548 11:01:15 น. |
Counter : 991 Pageviews. |
|
|
|
| |
โดย: ka-jiap 20 ธันวาคม 2548 11:35:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: Mr.Vop 20 ธันวาคม 2548 11:59:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: yadegari 20 ธันวาคม 2548 22:47:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: jingsija 21 ธันวาคม 2548 11:02:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: Puklook 21 ธันวาคม 2548 11:53:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: N'Pom IP: 61.19.219.157 21 ธันวาคม 2548 13:38:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: เตย (terrynop ) 21 ธันวาคม 2548 16:31:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: nods 21 ธันวาคม 2548 18:35:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: m (surudee ไม่ได้ล็อกอินค่า) IP: 61.91.120.172 21 ธันวาคม 2548 21:14:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: yadegari 22 ธันวาคม 2548 8:04:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: Puklook 22 ธันวาคม 2548 10:17:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: เตย (terrynop ) 22 ธันวาคม 2548 16:33:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: เฉลียงหน้าบ้าน IP: 69.225.227.98 23 ธันวาคม 2548 8:04:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: Puklook 23 ธันวาคม 2548 11:09:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: ขอบคุณที่รักกัน IP: 203.170.231.230 23 ธันวาคม 2548 15:44:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: erina 13 มกราคม 2549 12:27:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: IP: 202.5.82.71 6 มีนาคม 2549 12:19:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: T_Ang 22 พฤษภาคม 2549 15:40:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: opleee 23 พฤษภาคม 2549 19:38:33 น. |
|
|
|
| |
|
|
infonoom |
|
|
|
|
ขนลุกตามไปด้วย
แค่ผีอำก็เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว