new york new york เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาฉันนั่งรถไฟไปนิวยอร์กอีกแล้ว สงสัยกว่าจะกลับเมืองไทย ฉันคงมีเรื่องนิวยอร์กมาเล่าจนเล่นเอาเบื่อกันเลยทีเดียว ทริปนี้พิเศษหน่อยที่ไปค้างอ้างแรมในแมนฮัตตันด้วยนะ บอกไว้ก่อนว่านี่เป็นทริปที่แบกกระเป๋าใบโตออกจากบ้านด้วยความตื่นเต้นมากมาย แต่สุดท้ายต้องลากกระเป๋ากลับบ้านด้วยความผิดหวังเหลือทน โอ้ววววว...ยิงทีเซอร์ซะขนาดนี้ เรื่องราวจะเป็นยังไง ไปติดตามกันเลย คริคริ หวานน้ำต้มกระดูกที่ไชน่าทาวน์ พอรถไฟเทียบชานชาลาแกรนด์เซ็นทรัลปุ๊บ ฉันกับส้ม เพื่อนคนไทยก็กระโดดขึ้นซับเวย์ ตรงดิ่งไปไชน่าทาวน์ทันที เพราะเรานัดเพื่อนของส้มที่มาจากนิวเจอซีย์ไว้ที่นั่น ก่อนจะหากันเจอก็ต้องเดินหลงทางตามระเบียบ แต่ยังดีที่ระหว่างการหลงทางครั้งนี้ ฉันได้เห็นภาพชาวจีนในนิวยอร์กเอาผักผลไม้ออกมาตั้งแผงขายข้างทางกันอย่างคึกคัก บางร้านมีคนต่อแถวยาวเหยียดเลย มันทำให้ฉันลืมไปชั่วขณะว่าที่นี่นิวยอร์ก นึกว่าเดินอยู่เยาวราชซะอีก แถมยังเจอคุณลุงรถเข็นขายลูกชิ้นปิ้งนุ่มดึ๊ง เห็นแล้วอดใจไม่ไหวต้องซื้อมาเป็นพร็อพถ่ายรูป ฮ่าๆ เมื่อสมาชิกพร้อมหน้าพร้อมตากันแล้วท้องก็ร้องดังขึ้น (กว่าเดิม) ส้มพาเราเดินลัดเลาะเข้าซอยไปยังร้านอาหารจีนราคาย่อมเยาที่ฉันจำชื่อไม่ได้แล้ว ร้านนี้มีทั้งบะหมี่และข้าวหน้าเป็ดให้เราบรรเทาหิว ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเค้าปรุงอร่อยจริงๆ หรือเพราะฉันเบื่อน้ำเกรวี่เต็มที ถึงได้รู้สึกว่าน้ำซุปของที่นี่ช่างหวานน้ำต้มกระดูกเสียจริง ซดแล้วรู้สึกอบอุ่นคุ้นเคยเหมือนกินบะหมี่ที่เมืองไทยเลย วู้วววว... วัด VS โบสถ์ วันที่เราไปตะลุยนิวยอร์กันนั้นที่เมืองไทยตรงกับวันเพ็ญเดือนสิบสองพอดี ฉันเลยกะว่าจะไปลอยกระทงที่วัดไทยเสียหน่อย แต่ปรากฎว่าโทรไปถามแล้วเค้าบอกว่าวัดนี้ไม่มีงานลอยกระทงล่ะ ง่า แต่ไหนๆ ก็ตั้งใจจะไปแล้ว เราเลยนั่งซับเวย์ไปลงสถานี elmhurst ในย่านควีน เดินหลงอยู่แป๊บเดียวเราก็เจอวัดเล็กๆ ชื่อ วัดพุทธไทยถาวรวนาราม ถึงจะไม่ได้ลอยกระทงแต่ฉันก็ดีใจที่ได้ทำสังฆทานแล้วก็ไหว้พระขอพรเพื่อความอุ่นใจและสิริมงคล ตอนเปิดประตูเข้าไปด้านในวัด เราเจอคุณแม่ชาวไทยหลายคนกำลังมารับเด็กๆ กลับบ้าน เพราะที่นี่มีสอนภาษาไทยให้เด็กไทยที่เกิดที่นี่ จากการแอบฟังเด็กๆ คุยกันอยู่แป๊บนึงทำให้ได้รู้ว่า ไอ่เด็กพวกนี้ล้วนแล้วแต่พูดไทยคำอังกฤษสามกันทั้งนั้น ฟังแล้วตลกดี แต่ถ้ามันกลับมาเมืองไทยแล้วยังพูดอย่างนี้ต้องโดนคนหมั้นไส้แน่ๆ ออกจากวัดไทยเราก็นั่งซับเวย์กลับมาลงที่ 5th avenue ถนนที่สุดแสนจะฟู่ฟ่าหรูหราและเต็มไปด้วยสีสัน เดินเล่นกันมาซักพักเราก็หลบความคึกคักของผู้คนที่ช้อปปิ้งคริสมาสต์เข้าไปในวิหาร st. patrick พอประตูปิดไล่หลังเราเท่านั้นความสงบเสงี่ยม เคร่งขรึมก็เข้าเกะกุมทั่วบริเวณ ฉันเห็นชาวคริสต์หลายคนนั่งสวดภาวนา หรือยืนสงบนิ่งน่ารูปปั้น ในขณะที่นักท่องเที่ยวกดชัตเตอร์บันทึกความงดงามของสถาปัตยกรรมอันน่าเลื่อมใส ฉันเดินผ่านโบสถ์ใหญ่แห่งนี้หลายทีแล้ว แต่ไม่เคยเข้ามาเลย นี่จึงเป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่ามีพลังบางอย่างอยู่รอบตัวเรา พลังที่ชวนให้สำรวม สงบ และศรัทธาได้อย่างน่าประหลาด ตอนก้าวเท้ากลับสู่ความวุ่นวายด้านนอก ฉันนึกสงสัยขึ้นมาว่าทำไมถึงไม่เคยรู้สึกเช่นนี้เลยเวลาเดินเข้าวัด... มิตรภาพง่ายๆ ในห้องเล็กๆ คืนนั้นหลังจากเดินมาราธอนจากหัวถนนฟิฟท์อเวนิวมาถึงไทม์สแควร์ แม้จะมีแสงสีตื่นตาให้ถ่ายรูปตลอด แต่ขาของฉันก็ไม่มีแรงเหลือแล้ว เราเลยนั่งซับเวย์กลับมาที่ย่าน east village อันเป็นที่ตั้งของ jazz on the town โฮสเตลราคาถูก (36เหรียญ) ที่ให้บริการแบ็คแพ็คเกอร์จากทั่วโลก คืนนี้ฉันต้องนอนรวมกับคนอีก 5 คนในห้องเล็กๆ ที่ไม่คุ้นเคย แล้ว 2 ใน 5 คนนี้ก็ดันเป็นผู้ชายเสียด้วยยยย... เพราะห้องหญิงล้วนมันเต็มแล้ว ตอนแรกก็กังวลอยู่ว่าจะเป็นยังไงหว่า แต่หนุ่มจาไมก้าผิวสีที่มาจากกลอนดอนช่างดูเป็นคนอัธยาศัยดี ชวนคุยโน่นนี่เรียกเสียงฮาได้ลั่นห้องอยู่บ่อยๆ เลยอุ่นใจขึ้นมาหน่อย อีกคนเป็นหนุ่มเบลเยี่ยมที่ย่องเข้ามาในตอนดึก เลยเพิ่งตื่นมาทักทายกันตอนเช้า แต่ก็ดูสุภาพและเป็นมิตรดี ส่วนอีกหนึ่งรูมเมทของสามสาวไทยเป็นสาวญี่ปุ่นสัญชาติบราซิลที่เล่าให้ฉันฟังเรื่องการแบกเป้มาเที่ยวคนเดียว ทำให้ฉันแอบเรียกเธอในใจว่า เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย หุหุ สรุปว่าการค้างอ้างแรมในนิวยอร์กซิตี้ผ่านไปด้วยดีไม่มีการเสียผี กรั๊กๆๆ แต่สิ่งที่ได้มากลับเป็นมิตรภาพที่เกิดขึ้นๆ ง่ายในข้ามคืน ก่อนที่ทุกคนจะตื่นและแยกย้ายกันไป มีอะไรอยู่ในกระโจมหลังนั้น??? เป้าหมายอย่างหนึ่งที่ฉันจดไว้ในสมุดว่าจะทำที่อเมริกาคือ การดูเซอร์คัส ก็บ้านเราไม่มีเซอร์คัสนี่นา พอรู้ข่าวว่า big apple circus มาตั้งกระโจมแสดงกลางเมืองนิวยอร์กฉันเลยตื่นเต้นใหญ่ รีบจองบัตรไว้ตั้งแต่เดือนที่แล้วเพราะกลัวบัตรหมดอดดู บัตรก็ราคาตั้ง 74 เหรียญแน่ะ ( ประมาณ 2,500 บาท) ถ้าอยู่เมืองไทยคงไม่ยอมทุ่มทุนขนาดนี้อ่ะ วันนั้นเป็นวันเกิดของจูลี่ด้วย จูลี่เลยนั่งรถไฟตามสมทบกับฉันที่นิวยอร์ก เพราะอยากดูเซอร์คัสฉลองวันเกิด ตอนก่อนเดินเข้ากระโจมไปเราตื่นเต้นและสนุกกับการถ่ายรูปกันมาก ประมาณลุ้นว่าจะมีอะไรตระการตารออยู่ข้างในบ้างนะ แต่ว่าขากลับออกมานี่ห่อเหี่ยวกันเลยเชียว เพราะการแสดงที่เพิ่งดูไปมันไม่สนุกเลยซักนิดดดดด... เรียกว่าผิดหวังได้เลยอ่ะ ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมมันถึงน่าเบื่อได้ขนาดนี้ ก็ฉันคาดหวังว่าจะได้ดูอะไรที่ตื่นตาตื่นใจ ได้เห็นสิงโต หรือช้างตัวใหญ่ทำอะไรน่ารักบนเวที แต่ที่ไหนได้เค้ามีแค่ลูกหมา กระโดดลอดห่วง กับเอาม้ามาวิ่งเป็นวงกลม แล้วก็มีคนมาเต้นๆ เหมือนงานโรงเรียนแค่นั้นเอง ตลกออกมาเล่นมุกก็ไม่ขำ ฉันว่าดูละครลิงประกิตบ้านเรายังสนุกกว่าอ่ะ จริงๆ นะ คืนนั้นฉันกับจูลี่เลยไปกินอาหารอิตาเลี่ยนกัน เราปลอบกันว่าเผื่ออาหารอร่อยจะทำให้ความรู้สึกของเราดีขึ้นมาบ้าง แต่ดูเหมือนว่าพาสต้าก็ไม่ช่วยอะไรง่ะ เง้ออออ...บิ๊กแอ๊ปเปิ้ลเอาตังค์คืนมานะ   Create Date : 30 พฤศจิกายน 2550 11 comments Last Update : 30 พฤศจิกายน 2550 3:31:08 น. Counter : 754 Pageviews. Share Tweet

หลังจากเลิกคุยกับพี่หมอนนุ่น เจ๊ชวนป.และพี่ชะหนอนไปกินเบียร์กันกรุบกริบ ฉลองที่ตอนนี้กรุงเทพหนาวแล้ว (ข่อยบ่ได้ฟ้องเน๊...พี่ชะหนอนนน) (เล่าสู่กันฟังเจ๋ย...เจ๋ยยย ) สงสัยกลับมาดูละครลิงคุณประกิตแกล้มส้มตำที่บ้านเรา น่าจะมันส์และอร่อยกว่าเน๊าะ 555+ Ps. เฮนรี่ล่า...หลงรักเฮนรี่ โคดี้อย่าเพิ่งน้อยใจ...ยังไงป.ก็รักเหมือนเดิมนะจ๊ะ จุ๊กกรู๊ววว...ววว   โดย: megapor IP: 124.120.197.11 30 พฤศจิกายน 2550 4:07:42 น.

อาหารจีนน่าทานมากเลยค่ะ และอยากทานลูกชิ้นจังเลยค่ะ คงอร่อยเนอะ อดอยากปากแห้งค่ะ แล้วพี่ชอบห้องที่ไปพักรวมกันมาก เพราะแต่ละคนไม่รู้จักกันเลย ถ้าเป็นเมืองไทยไปพักรวมกันคนไม่รู้จัก ตื่นมาของหายแน่เลยเนอะ   โดย: jiney6 (สวยตลอดกาล ) 30 พฤศจิกายน 2550 8:23:39 น.

ยืนยันเฟ้ยยยยยยยย อยากไปนิว ยอร์กสักครั้งในชีวิตอ่ะ...   โดย: อุ้ม IP: 58.137.82.11 30 พฤศจิกายน 2550 10:42:32 น.

เห็นรูปแล้วพี่อยากไปอะ อยากไปพักห้องรวม แล้วมีรูมเมตผู้ชาย ปล.เจ๊อยากเสียผีอะ....   โดย: เจ๊ nun IP: 202.142.193.15 30 พฤศจิกายน 2550 11:07:57 น.

แกแก ส่งตังมาให้ฉันใช่บ้างดิ แล้วไอ้ของที่ซื้อมาฝากอ่ะ .. เมื่อไรมันจะมาถึงว่ะ   โดย: น้องเนม IP: 125.27.31.44 30 พฤศจิกายน 2550 11:36:06 น.

พี่อยากผิดผีจูลี่ จบ   โดย: จี IP: 202.142.193.15 30 พฤศจิกายน 2550 13:54:41 น.

ผิดหมี   โดย: ตีตี้ IP: 202.142.193.15 30 พฤศจิกายน 2550 16:43:08 น.

ชั้นก็อยากไปเที่ยวประเทศนอก รอให้เรียนจบก่อนเถอะ ต้องไปนอกเอเชียให้ได้ เกสเฮาส์ที่โน่นออกจะดูดี (อ่านก่อนดูรูป ตอนแรกนึกว่าจะออกแนวผีหลอกๆ เหมือนบ้านเรา)   โดย: นางขอโทษเรื่องไปกินจิ้มจุ่มวันก่อนนะทุกคน แต่มันดึกไปนิดอะ นะนะนะ IP: 125.24.78.121 30 พฤศจิกายน 2550 17:35:26 น.

ฉันรับพี่จีไม่ได้จิงๆ 555 แล้วดันมารับความหวานของอีหนอนไม่ได้เช่นกัน ผิดหมี... แหมๆ หม่ายส้ายยยยยยย 555   โดย: อ้อน้อยยักคิ้วให้นิวยอร์ก IP: 203.209.91.215 1 ธันวาคม 2550 1:16:02 น.

ผอมลงหรือเปล่า   โดย: noosu IP: 125.27.205.91 2 ธันวาคม 2550 0:19:05 น.

ง่า นึกว่าจะได้ดูช้างเลียหูหมี น่าแค้นใจแทนจริงๆ   โดย: อาโก่ย IP: 58.8.113.199 2 ธันวาคม 2550 20:18:37 น.