:: Read Pray Work ::
Love drives out all fears
|
||||
แสงสูรย์ - แรบบิท หายไปนานเลยค่ะ เหอะๆ หนังสงหนังสือนี่ขี้ฝุ่นจับหมดแล้ว ตั้งใจจะอ่านๆ ดองเต็มไปหมดเลยยย เรื่องของเรื่องก็คือไปทำงานมาค่ะ แถมเป็นงานนอกสถานที่ ต้องไปนู่นไปนี่เต็มไปหมด แต่สนุกมากๆ เลย แต่ผลพวงก็คือยุ่ง แถมพอได้พักตัวขี้เกียจเลยเกาะตัวเลยค่ะ เบี้ยวส่งการบ้านฟาร์มด้วย หวังว่าคุณครูคงไม่ตีนะคะ เพราะหนูยอมรับผิดแต่โดยดี เปลี่ยนเรื่องมาเรื่องหนังสือดีกว่า แสงสูรย์ เป็นผลงานของ แรบบิท นักเขียนประจำใจเจ้าเก่า เรื่องนี้ไม่ได้ตีพิมพ์เป็นรูปเล่มหรอกค่ะ แต่ว่าได้อ่านในอินเตอร์เน็ต เอิ๊กๆ อ่านจบก็เอามารีวิวซะเลย เรื่องนี้เป็นเรื่องแนวการเมืองเล็กน้อย หักเหลี่ยมไปๆ มาๆ เป็นเรื่องเกี่ยวกับเจ้าฟ้ามงกุฏของประเทศๆ หนึ่งกับพระสหาย 4 คน ซึ่งวางแผนกำจัด 3 ผู้กุมอำนาจทางการเมืองของประเทศ ก็ต้องใช้ทั้งปัญญา ความสามารถกันพอตัวทีเดียว ก็ถึงแม้ว่าไม่ใช่คนชอบอ่านอะไรที่มันการเมืองเลยแม้แต่น้อย แต่เพราะแรบบิทเขียน เลยอยากอ่าน ฮ่าๆ แถมสนุกซะด้วยสิน่า ในเรื่องก็มีรักๆ กุ๊กกิ๊ก เล็กน้อย แต่ไม่เยอะ เนื้อหาจะเน้นไปทางมิตรภาพและสอดแทรกข้อคิดซึ่งบางครั้งเราก็คิดว่าดี ตัวท่านชายจตุรพัฒน์ เป็นเจ้าฟ้ามงกุฎที่เราสงสารมากกกกก คาแรกเตอร์ถ้าเปรียบเทียบกับบารามอสคงจะเรียกได้ว่าเป็น เฟริน ล่ะมั้ง แง่ของคำพูดคำจา ความชอบยั่ว และอีกสารพัดทำให้นึกถึงเฟรินขึ้นมาเลยทีเดียว ท่านชายภัทรฉัตร หนึ่งในพระสหายที่แสนฉลาดผู้เปลือกนอกเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยชื่อดั แต่สำหรับกลุ่มแล้ว เขาเป็นหนึ่งในมันสมองจอมวางแผนเลยทีเดียว คาแรกเตอร์ภายนอกให้อารมณ์เป็นคนซื่อๆ ไม่มีพิษมีภัย แต่จริงๆแล้วฉลาดแบบร้ายกาจมาก ทำให้นึกถึงจักรพรรดิวิลเลี่ยม พ่อของโรในบารามอส (ไม่เทียบกับโร เพราะโรยังไม่ถึงขั้น ฮ่าๆ) คุณชายศักรินทร์ เป็นส.ส. ของประเทศ เป็นปากเป็นเสียงของประชาชน แม้จะตัวเล็ก และเพื่อนๆ ชอบหาว่าเป็นคนขี้ขลาด แต่จริงๆ แล้วเป็นคนที่ยึดมั่นในอุดมการณ์มาก เข้มแข็ง เพราะอ่อนไหว กับขี้กังวลจนออกนอกหน้านี่ล่ะมั้ง ทำให้เพื่อนๆคิดว่าขี้ขลาด แล้วก็เป็นตัวน่ารักของกลุ่มเลยก็ว่าได้ (ก็เค้าบรรยายว่าตัวเล็กอ่ะ) ผู้พันอัครเดช เป็นนายทหารจอมโผงผาง รู้สึกว่าคนๆนี้จะเสียงดัง วู่วาม แต่ก็แข็งแรงที่สุดในกลุ่ม เป็นหน่วยกล้าตายประจำกลุ่มว่างั้น เพราะถ้าต้องออกศึก คนๆนี้ก็จะเป็นคนเสี่ยงภัย (จริงๆมันก็เสี่ยงหมดแหละนะ แต่อันนี้จะเป็นแนวทหารนิดนึง แบบยิงๆ ฟันๆ คนนี้รับหมด) แล้วก็เจ้าชู้ด้วย สุดท้ายคือนายเหมวรรษ เศรษฐีบ้านไร่ เป็นอีกมันสมองของกลุ่ม เป็นตัวคอยดำเนินธุรกิจ เป็นฝ่ายหาเงินว่างั้น ถ้าท่านชายภัทรฉัตรเป็นฝ่ายวางแผนการรบการเมือง เหมวรรษก็ดำเนินงานฝ่ายธุรกิจต่างๆ (ซึ่งมันก็เกี่ยวโยงกันอยู่ดีนั่นล่ะ) เป็นคนเงียบๆ ชอบคิด บุคลิกภายนอกน่าจะเหมือนคาโลที่สุดแล้วล่ะ จริงๆ ตัวละครมีอีกเยอะมาก แต่แค่หลักๆ 5 คนนี้ก็ดูจะมั่วไปหมดแล้วล่ะ เพราะมันตีกันไปหมดเลย 555 ความรู้สึกหลังอ่านเรื่องนี้ก็... สนุกดีนะ รู้สึกชอบมากกว่าเพชรประดับใจอีก มันหักเหลี่ยมไปมา แล้วก็ทำให้อยากรู้อยากติดตาม สำนวนภาษาก็เหมือนเดิม เป็นแบบที่เราชอบไหลลื่น แล้วก็ชอบเพราะการเขียนหรือภาษาต่างๆ แม้กระทั่งการบรรยายลักษณะการแต่งตัวทำให้รู้สึกว่าอยู่ในสมัยพีเรียด แต่มีเทคโนโลยีใช้ แบบมีอินเตอร์เน็ต อะไรด้วย แต่ก็ยังมีการส่งจดหมายกันอยู่ มีการให้คนแจ้งข่าว ไม่มีโทรศัพท์มือถือนะ มันฟังแปลกๆ นะ แต่ว่าเราชอบมากๆ แต่ว่า..แรบบิทจ๋า ทำไมให้พัฒน์ของข้าพเจ้ารันทดขนาดนี้ แต่งไม่เอาใจคนอ่านเล้ยยยย แต่นะ เจ๊แกก็เป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไร ดูขนาดแฟนๆ เรียกร้องให้เขียนบารามอสต่อก็ต้องน้ำตาตกไปตามๆกัน (สุดท้ายก็กลับมาจิกเรื่องนี้อยู่ดี เอิ๊ก) จิกเพราะรักนะจ้ะแรบบิท ถ้าใครสนใจลองไปตามลิงค์ข้างล่างได้ค่ะ ไปอ่านดูเน้อ //sun-tree.net/sunrise/ เราจะอุดหนุนแรบบิทตลอดปายยยยยย จุ๊บๆ เป็นแฟนประจำแรบบิทเหมือนกันเลยค่ะ ตามอ่านทุกเรื่องเหมือนกันค่ะ เห็นSing Praise รีวิวหนังสือและนิยายของแรบบิทหลายเรื่อง แนะนำนาคราชาอีกเรื่องค่ะ ไม่แน่ใจว่าได้อ่านหรือยังคะ ผลงานของแรบบิทเหมือนกัน
โดย: ขิงหวาน IP: 61.90.88.103 วันที่: 24 พฤษภาคม 2554 เวลา:19:53:30 น.
เรื่องนี้นานมากแล้วรึเปล่าคะ
คุ้นๆ เหมือนเราเคยอ่าน น่าจะประมาณสิบปีได้แล้ว โดย: lalabel วันที่: 25 พฤษภาคม 2554 เวลา:8:59:00 น.
ทำไมชื่อเรื่องมันคุ้น ๆ อะค่ะ แต่นึกไม่ออกว่าเคยอ่านหรือเปล่า
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 25 พฤษภาคม 2554 เวลา:15:00:20 น.
ขิงหวาน - กิฟท์เพิ่งไปสอยมาค่ะ เริ่มอ่านไปนิดเดียวเองค่ะ ดันลืมไว้ที่บ้าน ต้องรอกลับบ้านก่อน อิอิ
พี่อิน - อิอิ มาอัพแล้วค่า คิดถึงหลายๆ lalabel - ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ แต่ไม่คิดว่ามันจะเก่าถึงสิบปีน้า หวานเย็นผสมโซดา - ลองไปดูในจารย์กู มันเคยเป็นละครอ่ะค่ะ ไม่แน่ใจว่าเพราะเหตุนี้รึเปล่า โดย: ~*Sing Praise*~ วันที่: 26 พฤษภาคม 2554 เวลา:12:17:54 น.
ตั้งชื่อเรื่องเหมือนนิยายอมตะแบบนี้เสี่ยงเหมือนกันนะ
โดย: รินบุญญา วันที่: 27 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:52:07 น.
เราจำได้ว่าเรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรกๆ ที่อ่านออนไลน์เลยน่ะค่ะ
จำเรื่องไม่ค่อยได้ แต่จำได้ว่าจบไม่ค่อยแฮปปี้ แอบไปดูคอมเมนต์เก่าในลิงค์ที่ให้มา มันตั้งแต่ปี 2003 ไม่ถึงสิบปี แต่ก็ประมาณแปดปีได้แล้วเนอะ โดย: lalabel วันที่: 31 พฤษภาคม 2554 เวลา:15:32:39 น.
แง้ เราอยากอ่านแสงสูรย์นี่แหละค่ะ แต่ไม่รู้จะไปหาอ่านจากที่ไหน
โดย: Kitsunegari วันที่: 1 กันยายน 2556 เวลา:1:23:51 น.
อ่านแสงสูรย์แล้วเหมือนกันค่ะ ชอบมากกกก 5555 ชอบท่านชายจตุรพัฒน์หนักมากกก คือแบบเสียสละทุกอย่างงอ่ะ ชอบตอนเวลาพี่แรบบิทบรรยายบรรยากาศของทั้ง ห้าคนเวลาอยู่ด้วยกันมากๆๆอ่ะ คือมันให้ความรู้สึกแบบว่าดีงามมเลย ยิ่งตอนท้ายๆที่แบบว่าแผนทุกอย่างที่ทำมาสำเร็จไปเกือบครึ่งนี่น้ำตาจิไหลตาม มันซึ้งงมากกอ่าาาา พี่เค้าวางลำดับการบรรยายดีมากอ่ะค่ะ ตอนแรกก็งงอยู่ อ่านไปมานี่เรื่องนี่เค้ามีแนวคิดแบบว่ากลับชาติมาเกิดของทุกคนเพื่อรวมชาติจริงๆอ่ะ คือทุกอย่างมันสัมพันธ์กันมาก่อนก็เลยมาพบแล้วผูกพันธ์กันชาติใหม่ อยากอ่านตอนเด็กๆที่พวกเค้าทั้ง ห้าคนมาเจอกันจริงๆนะ มันคงน่ารักและตลกมากแน่ๆ แค่สปอยมาบางฉากยังชอบเล้ยย นับว่าเป็นเรื่องที่กลับมาอ่านไม่ต่ำกว่าสิบครั้งจริงๆอ่ะ ชอบมากกพี่เค้าเขียนลงตัวจริงๆนะ ว่าเวลานี้บ้านเมืองต้องการคนแบบไหน บ้านเมืองจะไปไกลได้ไม่ใช่แค่คนเดียวๆจริง อ่านแล้วรู้สึกรักชาติ รักเพื่อนมากขึ้นจริงๆอ่ะ
โดย: เฮรา IP: 118.172.19.175 วันที่: 9 ธันวาคม 2558 เวลา:20:58:03 น.
|
~*Sing Praise*~
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
All Blog
Friends Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |