Bloggang.com : gappaman : Trip to Florida chapter 1 : prolouge ....

Trip to Florida chapter 1 : prolouge ....

(เสียงเคาะประตู ปังๆๆๆๆ)

"Nat … Nat ! wake up . We're gonna late !"

ผมเริ่มรู้สึกตัว .... แล้วพอสติคืนมาสมบูรณ์ก็เด้งตัวออกจากเตียงทันที ฉิบหายแล้ว .... นี่กูหลับเหรอ!! กี่โมงแล้วเนี่ย ตี 3:50 .... โอ้วแม่เจ้า จะทันไหมวะ? ต้องไปฟลอริดานี่นา ดีที่จัดของไว้เสร็จหมดแล้ว เลยรีบหยิบมาแล้วตาลีตาเหลือกออกมาหาเจ๊ Frances คนที่ปลุกผมนั่นล่ะครับ เขาอาสาขับรถพาผมไปที่ท่ารถให้ ซึ่งต้องทันเวลารถออกคือ ตี 5

เจ๊ Frances แกบ่นใหญ่ว่าผมหลับลึกมาก ไม่ตื่นเลย เรียกตั้งหลายรอบ ซึ่งที่จริงทั้งผมและเขาคงไม่ต้องมาเหนื่อยตอนดึกๆแบบนี้ถ้าไม่ดูวันในตั๋วเดินทางผิด คือซื้อตั๋วมาจะเดินทางไปหาเพื่อนฟูกที่ฟลอริดา ไปงานรับปริญญาของมัน (จบโทฯไวมาก ปีกว่าๆเอง) วันที่ 14 ธันวา ตอนซื้อตั๋วรถมันเขียนไว้ว่าออกวันที่ 14 ตอนตี 5 แล้วก็เข้าใจผิด คือ จะไปคืนวันที่ 14 ซึ่งจริงๆต้องออกมาตั้งแต่คืนวันที่ 13 แล้ว ดีที่ไอ้ฟูกโทรมาย้ำพอดี กำลังจะนอนอยู่แล้วเชียว เดี๋ยวจะกลายเป็นเสียค่าตั๋วรถ 100 เหรียญไปฟรีๆ ไม่อยากจะรบกวนเจ๊แกหรอก (กำลังนอนพอดีเหมือนกัน) แต่ตอนที่รู้ตัวว่าต้องไปนั่นก็ตี 1 เข้าไปแล้ว ป่านนั้นทั้งรถไฟใต้ดินหรือรถเมล์ก็ไม่มีแล้ว Frances เขาก็บอกว่ามาปลุกอีกทีแล้วกัน ของีบสักพักก่อน สักตี 3 ค่อยออกก็น่าจะทัน ก็เลยกลับเข้าไปรอในห้องตัวเอง แล้วก็กลายเป็นว่าผมหลับไปเลยซะงั้น!!! น่าตบกะโหลกตัวเองจริงๆ พลาดครั้งเดียวไม่พอยังจะพลาดซ้ำซาก .... (แต่ก็ทำให้ได้มีเรื่องให้เล่าสู่กันฟังนะ)

แต่ในที่สุดก็ทันครับ มาถึงพอดี .... ตี 4:50 ขับมากันแบบตีนผีเลย เสียวจะมาไม่ถึงท่ารถเหมือนกัน 555+ ยังไม่ซวยแค่นั้นด้วย ตอนที่คุยโทรศัพท์กับไอ้ฟูก นาทีในโทรศัพท์ก็หมดพอดีเลย ติดต่อไม่ได้ด้วย.... เอาเข้าไป จะโทรบอกมันสักหน่อยว่าได้ขึ้นรถแล้ว

บอกตามตรงว่าการที่มาถึงเมืองนอกได้ 2 อาทิตย์กว่าๆ ก็ออกไปเที่ยวรัฐอื่นแล้ว ถือว่าเปรี้ยวมากในสายตาคนไทยที่นั่น .... หลังจากกลับมา พอเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้ใครฟังก็มีแต่คนบอกว่า เออ .... มึงกล้าเนอะ แถมเป็นรถทัวร์ Greyhound ด้วย (พี่มืดใช้บริการเยอะมาก ตัวรถก็สีทึมๆอยู่แล้ว เข้าไปในรถนี่แบบทมิฬ หาแสงสว่างไม่เจอเลย 555+) โคตรกลัวเลยครับ ปกติเป็นคนที่มึนๆกับเรื่องถนนหนทางอยู่แล้ว กลัวจะนั่งเลย ขึ้นมาบนรถนี่ไปหาคนขับก่อนเลย บอกว่าถ้าถึง Gainsville , Florida ให้เรียกด้วยนะครับ ตอนนั่งไปก็ถามพี่มืดข้างๆว่าถึงไหนแล้ว .... ถึงไหนแล้ว กลัวยังไงก็ต้องพยายามคุย แต่รถทัวร์ที่นี่ดีอย่างนะครับ บอกทาง intercom ทุกครั้งที่จอดว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน และตอนที่ออกรถก็บอกอีกครั้งว่าจะไปจอดอีกทีที่ไหน (รถทัวร์บ้านเรานี่ไม่บอกอะไรเลย คนนั่งก็ต้องแม่นทางด้วย) แต่การบริการนี่ห่วยแตกครับ .... กูนั่งรถมึงตั้ง 7 ช.ม. น้ำสักแก้วก็ไม่คิดจะให้หน่อยเลยเหรอ (ให้ไปซื้อเอาเองเวลาจอดป้ายอย่างเดียว) ขนมนมเนยอะไรเงี้ย .... คิดถึงบริการที่ได้จากรถทัวร์ไทยจังแฮะ

โทรหาฟูกไม่ได้ ทำไงดีวะ .... ตอนแรกคิดจะหาทางเติมเงินให้กับโทรศัพท์ตัวเอง แต่ก็คุยกับโอเปอร์เรเตอร์ไม่รู้เรื่องอีก กะจะให้พี่มืดข้างๆช่วยก็ดันเป็นพวกโลว์เทคฯอีก มึนทั้งคู่ ก็เลยไม่เอาแล้ว .... เริ่มคิดได้ว่าเดี๋ยวใช้ตู้โทรสาธารณะเอาก็ได้ เนี่ยครับเวลารถทัวร์จอดป้ายจะมีเป็นสถานีย่อยๆแบบนี้ มีห้องน้ำห้องท่าให้เข้า มีตู้ขายน้ำ / ขนมอัตโนมัติ

จอดพักรถนานประมาณ 10 นาทีต่อป้าย รอเก็บคนใหม่ๆที่ขึ้นไปด้วย อ้อ .... นี่ไงครับ ตู้โทรสาธารณะ

เพียงแต่ว่าตั้งแต่มาที่นี่ยังไม่เคยใช้ไอ้ตู้โทรนี่มาก่อนเลย เอ .... มันใช้ยังของมันกันวะ? ที่จริงมีคำอธิบายติดไว้ที่ตัวโทรศัพท์ด้วยนะ แต่เวลารีบๆแบบนี้อ่านไม่รู้เรื่อง ขอภาษาไทยโว้ยยยย .... please เดี๋ยวรถก็จะออกอีกแล้ว

อ่านๆดูรู้สึกว่าต้องกดรหัสอะไรสักอย่างก่อนกดหมายเลข ตอนแรกๆกะลองขำๆก่อน กดแต่หมายเลขล้วนๆ แต่ตู้โทรมันไม่ขำด้วยครับ .... กินเหรียญไปเลย ประทับใจมาก ตกลงนี่กูห้ามกดพลาดเลยใช่ไหม? ทดลองดูตู้ไหนๆมันก็กินเหรียญเหมือนกัน โอ้วววว .... เสียค่าโง่ทีละ 0.50 เหรียญ ป้ายแรกโทรไม่สำเร็จครับ ต้องรีบไปขึ้นรถก่อน เจ็บใจมากๆ (หลายเหรียญแล้วนะนั่น) กว่าจะโทรได้ก็ล่อเอาป้าย 3 เลยครับ จำไว้เลยเป็นกรณีศึกษาว่าใช้โทรสาธารณะที่นี่มีรูปแบบในการโทรดังนี้ ..... เสียค่าประสบการณ์ไปทั้งสิ้น 6 เหรียญ (ซื้ออาหารดีๆกินได้ตั้งมื้อนึงเลยนะนั่น)

กด 1 + รหัสพื้นที่ + หมายเลขโทรศัพท์

รหัสพื้นที่ก็ขึ้นกับว่าเราจะโทรไปที่รัฐอะไรครับ อย่างเช่น เพื่อนผมคนนี้อยู่ฟลอริดา รหัสพื้นที่ของมันก็คือ 352 เวลาโทรก็ต้องป้อนหมายเลขเข้าไปตามนี้

1352xxxxxxx

หลังจากที่โทรได้ก็โล่งเลยครับ บอกไอ้ฟูกว่ากำลังไปหาแล้ว บอกเจ้าของร้านอาหารที่ทำงานอยู่ว่าเข้าใจผิด ต้องไปฟลอริดาเร็วขึ้น 1 คืน วันนี้คงไม่ไปทำงานแล้วเพราะกำลังเดินทาง

4 ช.ม. ที่เหลือก็นอนพริ้มอย่างมีความสุขบนรถ .....

ถึงแล้วครับ .... ฟลอริดา

ป.ล. >>> โชว์ความง่าวอีกครั้งตอนถึงฟลอริดา จะโทรตู้สาธารณะไปบอกไอ้ฟูกอีกทีว่าถึงแล้ว ปรากฏว่าโทรไม่ได้ .... อะไรอีกวะ? กดตามรูปแบบเป๊ะๆแล้วนี่นา นั่งปล้ำกับไอ้ตู้นี้อยู่นานจนทนไม่ไหว ต้องไปถามคนขายตั๋วว่าทำไมโทรไม่ได้แล้วครับ กดตามรูปแบบแล้วทุกอย่าง เขาก็บอกว่าคนที่ยูจะโทรหาเนี่ยอยู่ในฟลอริดาด้วยใช่ไหม? งั้นก็ไม่ต้องกด 1 หรือใส่รหัสพื้นที่แล้ว กดหมายเลขไปเพียวๆเลย 7 ตัว

อ้าว .... จริงดิ? 555+

ที่เหลือก็แค่รอให้ไอ้ฟูกมารับ ....
่

Create Date : 15 มกราคม 2551

Last Update : 15 มกราคม 2551 12:18:25 น.

6 comments

Counter : 1072 Pageviews.