เขาใหญ่ ไม่รู้จะไปไหนก็เขาใหญ่

เมื่อก่อน เวลานึกอยากจะไปเที่ยว ไม่รู้จะไปไหนก็เขาใหญ่ไว้ก่อน นานวันเข้า ข้อมูลเริ่มเยอะขึ้น เลยมีที่เที่ยวในหัวให้เป็นทางเลือกเพิ่มมากขึ้น เขาใหญ่เลยไม่ได้เป็นตัวเลือกอันดับแรกอีก



ปกติถ้ามาเที่ยว ก็จะนอนที่ผากล้วยไม้ แต่ตอนนี้มีลำตะคองแคมป์เพิ่มเข้ามาอีกที่หนึ่ง แต่ตั้งแต่สร้างเสร็จ ก็ยังไม่เคยแวะไปพักเลย
แต่ถ้ามากับค่ายศึกษาธรรมชาติ หรือค่ายดูนก ก็จะนอนที่ค่ายกองแก้ว ก็เงียบสงบเหมาะกับการดูนกเป็นอย่างยิ่ง

ปกติเวลาขึ้นเขาใหญ่ ผมมักจะใช้เส้นทางปราจีนมากกว่าปากช่อง เพราะมีความรู้สึกว่าเส้นนี้ค่อนข้างร่มรื่นมากกว่า และใกล้กว่าด้วย

หลังจากลงรถตู้ที่แยกนเรศวร ก็เดินเลยวงเวียนมาโบกรถขึ้นเขาใหญ่ วันเสาร์แบบนี้มีคนขึ้นอยู่แล้ว
แป๊บเดียวก็มีพี่ชายใจดีจอดรับขึ้นเขาใหญ่ไปด้วยกัน
นั่งไปได้แป๊บเดียว ก็พบสหายนักโบกอีกคู่ พี่คนขับก็ใจดีจอดรับ แต่ขอโทษ ของเต็มไปหมด แต่ถึงพวกเราจะนั่งเบียดกัน แต่ก็ได้รับรู้ถึงความมีน้ำใจของคนไทยที่พร้อมจะแบ่งปันให้คนอื่นได้เสมอ



ขึ้นมาถึงก็บ่ายกว่าแล้ว เป้าหมายแรกที่จะสำรวจก็คือ ร้านอาหารครับ ไม่ได้มานาน เดี๋ยวนี้เค้าใช้คูปองแล้วหรือนี่



อาหารสิ้นคิด นึกอะไรไม่ออกขอหมูกระเทียมไว้ก่อน
อีก 2 มื้อก็เป็นอาหารสิ้นคิดเหมือนกัน แต่เป็นไข่เจียวหมูสับ

พออิ่มท้อง เลยมองหาอะไรสนุกๆทำ ตอนแรกกะจะไปซุ่มดูนกโกโรโกโส แต่เห็นผีเสื้อฝูงนี้เย้ายวนใจกว่า เลยค่อยๆ เคลื่อนตัวเข้าไปถ่ายภาพมาเก็บไว้






กล้วยไม้ก็บานไปหมดแล้ว เลยไม่เห็นดอก เห็นแต่ฝัก
ตอนบ่ายจะเดินเทรลผากล้วยไม้ก็ขี้เกียจ เหมือนมีอะไรมาฉุดไว้ อ๋อ ที่แท้ก็ความง่วงนี่เอง



ที่มาเขาใหญ่ ส่วนนึงก็กะจะฉลองเต็นท์ใหม่ ซื้อมาปีกว่า ยังไม่เคยกางซักที
พอกางเสร็จ จะเข้าไปนอน พี่เต็นท์ข้างๆ เอากีตาร์ออกมาเล่น โอ้โห ไพเราะมากๆ ทั้งเสียงร้องเสียงกีตาร์ ฟังเพลินจนหลับไปเลยทีเดียว

พอตื่นนอนก็ออกเดินเล่น ใกล้ๆเต็นท์พี่มือกีตาร์ มีนกมาทำรัง เป็นนกโพระดก กำลังเจาะโพรงใหม่อยู่ ส่วนต้นตะขบฝั่งตรงข้าม ก็มีนกเขียวก้านตองปีกสีฟ้ามาให้เห็นในระยะประชิดเลยทีเดียว
ตอนที่นอนอยู่ในเต็นท์ มองไปบนต้นไม้เหนือหัว ก็เห็นนกกาฝากท้องเหลืองด้วยตาเปล่า ไม่ต้องใช้กล้องให้เกะกะ



ประกาศิตเจ้าพ่อเขาใหญ่ ศักดิ์สิทธิ์จริงๆ เพราะไม่มีลิงเข้ามาป้วนเปี้ยนให้รำคาญใจซักตัว
เทียบกับคราวก่อนที่มาเขาใหญ่ เรียกว่าคนละเรื่องเลยทีเดียว



มีที่นั่ง มีเวที ดูแล้วกลมกลืนกับธรรมชาติดี
มาเขาใหญ่คราวนี้ เห็นนกเขาใหญ่ ฝูงใหญ่ 30กว่าตัวขึ้นไปเลยทีเดียว


ที่ผากล้วยไม้ก็มีคลื่นมือถือเหมือนกัน เมื่อก่อนเวลาขึ้นมาเที่ยว เหมือนเป็นอิสระจากโลกแห่งความจริง เพราะติดต่อใครก็ไม่ได้ แต่เดี๋ยวนี้ อยากรู้ผลบอล อยากรู้เรื่องย่อแด จังกึมวันนี้ หรืออยากรู้ว่าพี่เต้ย เรื่องบางรักซ.9 จะตายรึเปล่า ก็กดโทรศัพท์หาคนที่อยู่ในเมืองให้รายงานให้ฟัง
โลกถูกย่อให้แคบลง ขอเพียงใจคนอย่าแคบตาม เท่านั้นพอ
(ผมใช้เบอร์นี้มา7-8ปี ใครที่ต่อต้าน AIS อย่ามาว่าผมนะ)



ตอนกลางคืนยังมีบริการส่องสัตว์เหมือนเดิม ไม่รู้ว่าเป็นยังไงเพราะไม่เคยไป แต่พวกเก้ง กวาง เม่น หมาจิ้งจอก เคยเห็นมาหมดแล้ว ไม่ต้องไปส่องมันหรอก
เจ้าหน้าที่บอกมีช้างออกมาด้วย
อืมม์ ก็คงจะมีแต่ช้างป่ากับเสือนี่แหละ ที่ยังไม่เคยเจอในป่า แต่ไม่ขอเจอดีกว่า

กลางคืน เห็นนักท่องเที่ยวจะเยอะแบบนี้ แต่เจ้าหน้าที่ก็ประกาศออกไมค์ว่าห้ามส่งเสียงดัง ห้ามเล่นกีตาร์
ไม่น่าเชื่อว่าเขาใหญ่จะเงียบได้ขนาดนี้ เตรียมใจมาเจอเสียงดัง แต่ไม่เจอ โชคดีจริงๆ



ตอนเช้า อากาศดีๆ กินข้าวเสร็จ เดินดูนกดีกว่า ทั้งนกแก๊ก นกสาริกาเขียว บั้งรอกใหญ่ ขุนทอง มากันเพียบ



เจ้าแมงมุมตัวนี้ ชักใยอยู่หลังป้าย ดูผ่านๆเหมือนมันยืนอยู่บนป้ายที่เป็นรูปดอกไม้



ต้นไม้ใหญ่ๆ ขนาดนี้ ถ้าไม่ได้อยู่ในป่าใหญ่แบบนี้ คงโดนตัดไปแล้ว



พอเดินกลับมา นั่งท่องเที่ยวส่วนใหญ่ก็เก็บเต็นท์กันเยอะแล้ว เลยเก็บบ้าง อยากจะอยู่ต่อ ไม่อยากจะกลับกรุงเทพเลย



พอเก็บของเสร็จ ก็แบกเป้หิ้วเต็นท์มาดักรอโบกรถกลับ
โชคดีเจอพี่ที่ดูนกเต็นท์ใกล้ๆกันจะกลับพอดี เลยติดรถพี่เค้ามาด้วย ตอนแรกว่าจะไปที่ทำการ แต่พี่เค้าจะลงทางปราจีนเลยติดรถมายาวเลย
คุยกันได้ความว่า พี่เค้าชื่อพี่แตน มาตั้งแต่วันศุกร์ แหมโชคดีจริงๆมาตอนไม่มีคนเนี่ย แต่พี่เค้าบอกมีช้างขึ้นมาหลังห้องน้ำด้วยนะ เลยคิดว่าคนเยอะ กับคนน้อย มันดีกันคนละแบบ

พอถึงแยกนเรศวรก็ลงไปต่อรถตู้กลับกรุงเทพ กลับสู่โลกแห่งความเป็นจริงอีกครั้ง

ความสุข มันผ่านไปเร็วเหลือเกิน



ขอบคุณ พี่แตนที่ให้อาศัยรถไปลงแยกนเรศวร และช่วยชี้เป้านกน่ารักๆ
ขอบคุณพี่หนุ่มอยุธยา ที่แบ่งปันน้ำใจที่กว้างใหญ่กว่าที่นั่งสุดคับแคบบนรถปิกอัพ ที่นั่งเบาะหน้า 1 ที่ กับด้านหลังอีกครึ่งเบาะ พี่ก็ยังอุตส่าห์รับคน 4 คนไปถึงผากล้วยไม้ได้
ขอบคุณเจ้าหน้าที่ทุกท่าน ที่อำนวยความสะดวกทุกๆเรื่อง เป็นอย่างดี
ขอบคุณธรรมชาติ ที่มอบความสุขให้เสมอยามเหนื่อยล้า
ขอบคุณคนข้างกาย ที่พาให้กลับมายังบ้านหลังใหญ่นี้อีกครั้ง
และ ขอบคุณทุกๆท่านที่แวะเข้ามาอ่านครับ

Create Date : 09 มีนาคม 2549		8 comments
Last Update : 9 มีนาคม 2549 3:54:47 น.
Counter : 980 Pageviews.
Share Tweet