Bloggang.com : fondakelly : ภูเก็ต..แสนเสน่ห์ 2

ภูเก็ต..แสนเสน่ห์ 2

หลังจากเมื่อคืนเดินชมหนุ่มฝรั่งหล่อๆจนปาดน้ำลายไม่ทัน เอ้ย! ไม่ช่าย… เดินชมสีสันยามค่ำคืนของหาดป่าตองจนเหนื่อยและกลับเข้าที่พักเอาแรง เช้านี้ต้องกระวีกระวาดตื่นแต่เช้า เตรียมข้าวของสำหรับไป adventure กัน เกือบไม่ทัน ลงมาทานอาหารเช้าของทางโรงแรม ทานไม่มากเพราะวันนี้เราจะไปดำน้ำกันนนนน…..

เจ็ดโมงครึ่ง…รถออกจากโรงแรมตรงเวลาเป๊ะ! เดินทางสู่ท่าเรือฉลอง ผ่านหาด “กะตะ กะรน”...ชายหาดสีขาวทอดยาวโค้งไปตลอดทาง ถนนที่รถขับผ่านเป็นถนนแคบๆสองเลนเลียบชายหาด มองเห็นน้ำทะเลสีครามสะท้อนสีทองของดวงอาทิตย์ซึ่งโผล่ที่ปลายขอบน้ำจรดชายฟ้าเป็นประกายระยิบระยับ แนบหน้ากับหน้าต่างรถเก็บบรรยากาศที่สวยงามและแสนสงบไว้ในใจ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าภาพสวยๆตรงหน้าเคยเกิดเหตุร้ายแรงจากภัยพิบัติสึนามิมาแล้ว เหลือบเห็นข้างทางเรียงรายไปด้วยรีสอร์ท,โรงแรมที่กำลังสร้างใหม่ บ่งให้รู้ว่า ภูเก็ต..ฟื้นตัวได้เร็วมาก และพร้อมยินดีต้อนรับนักท่องเที่ยวจากทั่วทุกแห่งหน ….ย้อนนึกไปถึงเมื่อคืนที่ใช้เส้นทางเดียวกันขณะเดินทางไปที่ร้านอาหารกันเอง…บรรยากาศสวยงามคนละแบบ ตอนกลางคืน…คลื่นสีดำซัดเข้าหาฝั่งซึ่งเรียงรายไปด้วยร้านอาหารที่ตกแต่งอย่างน่ารักๆ เก๋ๆ ฮิปๆ น่านั่งรับประทานอาหารพร้อมรับลมเย็นๆจากทะเลยามค่ำคืน…โอ๊ย โรแมนติกจริงเชียว

ถึงท่าเรือฉลอง…สิ่งที่ทำอันดับแรก…แน่นอนค่ะ สำหรับสาวสวยอย่างเรา ทาครีมกันแดดซ้ำ! (ห่างจากครั้งแรกที่ทาประมาณครึ่งชม.ถึง 45 นาที น่าน! Double protection) เก็บภาพเล็กน้อย แล้วก็ขึ้นเรือ speed boat สำหรับไปดำน้ำ ระหว่างอยู่บนเรือ guide ก็สอนวิธีใช้ snockle เออ! เพิ่งรู้ที่ถูกวิธีจริงๆนะเนี่ย มิน่าก่อนหน้านี้น้ำเข้าบ่อยๆ

จุดที่ดำน้ำมี 2 จุด จุดแรกจำชื่อไม่ได้แล้วค่ะ ประการังสวยค่ะ แม้ไม่ค่อยมีปะการังสี น้ำขุ่นเล็กน้อย ปลาเยอะมากกกกก ไม่ค่อยรู้หรอกค่ะว่าปลาอะไร ต้องถามคนเรือที่ไปด้วยเอา ดำอยู่ประมาณ 1 ชม. ก็ไปต่อ

จุดที่สองเป็น “อ่าวขอนแค” ตรงนี้มี resort ด้วยค่ะ ชื่อ “Ban kaya resort” ประการังคล้ายกับที่แรก แต่มีปะการังสีฟ้าเยอะกว่า เปิ้ลแอบไปแฮปกล้วยของรุ่นพี่มาให้อาหารปลา เอากล้วยมาไว้ใกล้ๆตรงหน้ากากดำน้ำ แล้วปลาเล็กปลาน้อยก็รุมเข้ามากินกล้วยเยอะมาก สีสวยๆทั้งนั้นเลยค่ะ มีอยู่ตัวนึงตัวใหญ่มาก น่ากลัวเล็กน้อย แอบกรี๊ดพอเป็นพิธี ให้ดูเป็นแม่หญิงหน่อย แล้วก็ปล่อยกล้วยให้มันกินไปเลย จริงๆ กลัวค่ะ กลัวมันมางับหน้าเปิ้ลแทนกล้วย เอิ๊กๆๆๆๆ มีคนจับปลาดาวได้ด้วยแต่เปิ้ลเก็บรูปไม่ทันเพราะกล้องอยู่บนเรือ ตัวเองกำลังดำน้ำพอดีเลยอดเก็บภาพมาฝากกัน ดำน้ำอยู่จุดนี้ประมาณอีกเกือบชม. guide ก็เรียกขึ้นเพื่อไปทานข้าวเที่ยงที่เกาะราชา

มาถึงตอนนี้…สิ่งสำคัญอีกต้องทำคือ..ทาครีมกันแดดอีกรอบค่ะ แดดแรงมากๆๆ แต่ก็ไม่หวั่น นั่งเรือสักพัก ก็ถึงเกาะราชา…

ลงจากเรือสู่โป๊ะ (เรียกอย่างนี้แล้วกันค่ะ เรียกไม่ถูกเหมือนกัน) แล้วค่อยเดินไปที่ชายหาด โอ๊ย..สวยมากกกกกกกกก…ประทับใจตั้งแต่ก้าวแรกที่ถึงเกาะราชาแม้เท้ายังไม่ได้เหยียบเกาะสักก้าวก็ตาม…น้ำทะเลสีเขียว ใส โปร่ง เห็นก้อนหิน หาดทรายเบื้องล่าง เดินตามโป๊ะสู่ชายหาดทรายสีขาวเนียนละเอียด ความร้อนไม่เป็นอุปสรรคกับการเก็บภาพประทับใจและลงเล่นน้ำที่เกาะราชาเลย เพราะความงดงามของธรรมชาติมันบังตาและยั่วเย้าใจให้อดลงไปเล่นไม่ไหว…อีกแล้วค่ะ ฝรั่งเยอะมากกกกก (เอ! อะไรกันแน่ที่ยั่วเย้า เอิ๊กๆๆ) ที่นอนอาบแดดตามเก้าอี้ชายหาดที่เรียงรายนั้นไม่เห็นคนไทยเท่าไหร่ค่ะ มีแต่ฝรั่งหัวแดงทั้งนั้น เอิ๊กๆๆ ชอบ ชอบ (น่าน! อีกแล้วตรู)

ทานอาหารที่ “ รายารีสอร์ท” ที่นี่มีบ้านพักด้วยประมาณ 2000 บาท/คืน ทานข้าวเสร็จ (ทานเยอะมาก เพราะเพิ่งรู้สึกว่าตัวเองหิวมาก หมดพลังไปกับการดำน้ำอ่ะนะ) ก็อาบน้ำจืดล้างตัวสักรอบก่อน แล้วตามด้วยครีมกันแดดอีกครั้ง (กลัวดำสุดๆ) อิอิ นั่งพัก เก็บภาพวิวสวยๆ บรรยากาศดีๆ ประมาณบ่ายโมงก็ขึ้นเรือกลับ

เส้นทางกลับ…หลับเอาแรงอีกหน่อย guide ให้อาบน้ำ แต่งตัว เก็บข้าวของ เจอกันอีกทีที่ lobby ตอนบ่ายสามโมง check out แล้วขึ้นรถทัวร์เดินทางสู่สนามบินภูเก็ต

ระหว่างทางไปสนามบิน guide แวะที่ร้าน “คุณแม่จู้ ” ร้านของฝากจากภูเก็ต ไม่ได้ซื้ออะไรฝากใครเพราะเดี๋ยวจะขนของกลับหาดใหญ่ไม่ไหว (จริงๆงกต่างหาก 555)

ภูเก็ต…เป็นเมืองที่เปิ้ลรู้สึกว่าน่าอยู่มาก มีทั้งธรรมชาติที่สวยงาม ห้างสรรพสินค้าที่อำนวยความสะดวกสบาย สีสันบรรยากาศยามค่ำคืนก็ชวนให้หลงใหล..เป็นเมืองที่มีเสน่ห์มาก เคยมาเมื่อ 3 ปีที่แล้ว ตอนนั้นมางานแต่งงานเพื่อน ไม่ได้เที่ยวไหนเลยค่ะ มางานเสร็จ ไปเดิน central (ใหญ่มาก ๆๆ)แค่นั้น แล้วก็กลับ ยังประทับใจเลยค่ะ …คิดอยู่เลยค่ะว่าอยากมาอยู่ที่นี่ แอบเปรยๆกับที่บ้าน ..พ่อกับแม่เห็นด้วยแฮะ เอิ๊กๆๆ เอาล่ะสิ หลงเสน่ห์เมืองภูเก็ตเข้าซะแล้ว….

แวะส่ง postcard สวยๆที่สนามบินเป็นที่ระลึกซะหน่อย แล้วโบกมือบ๊าย..บาย ภูเก็ต..แสนเสน่ห์ของฉัน!