งานหนังสือ ที่แสนสุข... และแสนเศร้า (สำหรับเงินในกระเป๋า)
หมดกัน!!~~~ หมดตัว~~~
งานหนังสือปีนี้ไปมาทั้งสิ้นสองเสาร์ เสาร์แรกคือวันที่ 28 แตกตื่นแต่เช้าด้วยเสียงโทรศัพท์ของ มิมิ (สมิตา) ที่คุยๆ กันว่าจะไปงานกันแต่เช้า เอิ้กส... แต่ตอนนั้นเวลาสิบโมง ตัวข้าพเจ้ายังไม่ได้เริ่มออกเดินทางเลย ดีนะเนี่ยที่เป็นสาวรถด่วน ขึ้นรถไฟฟ้า ดิ่งลงรถไฟใต้ดิน แค่ครึ่งชั่วโมงก็ถึงงานโดยสวัสดิภาพ
เสาร์แรกคึกคักจนอุ่นใจเชียวค่ะ คิดว่าเศรษฐกิจไม่ดีแล้วคนจะไม่ออกมาจับจ่ายซื้อหาหนังสือเสียแล้ว เสร็จแล้วก็โทรหามิมิ แสดงตัวว่าเรามาแต่เช้าจริงๆ นะ ... มันยังไม่เที่ยงนี่นา... ซึ่งมิมินี่แหละค่ะ ที่จะอยู่ตะลุยงานด้วยกันทั้งวัน (ปีนี้แปลกใจนิดหน่อย ไม่ยักกะได้ sms ต้อนรับเข้างานหนังสืออย่างทุกทีแฮะ) หรือมีใครได้ไหมคะ?
แต่ก่อนจะไปหาของกิน ก็ไปเดินเฉียดผ่านหน้าบูธสนพ. เสียหน่อย ด้วยความหวังเต็มเปี่ยมว่าจะไปแสดงตัวซื้อหนังสือในนามนักเขียน (ได้ลด 25%) ซะหน่อย แต่ก็ยังเขินๆ อายๆ ไม่กล้าเข้าไปอยู่ดี งั้นก็เลยไปกินข้าวก่อนแล้วกัน ที่ศูนย์อาหารคนเยอะมากจนต้องเล่นเก้าอี้ดนตรีกันเชียวค่ะ กินข้าว บวกกับแลกลายเซ็นกับมิมิ เรียบร้อย เสร็จแล้วก็ได้เวลาละลายทรัพย์แล้วล่ะ
เดินไปเดินมาก็เสียไปไม่น้อยแล้วก็ได้ความหนักในกระเป๋ามาตอบแทน พอตกบ่ายก็ไปทำตามที่ตั้งเป้าหมายไว้กับเพื่อนร่วมเดินแล้วล่ะค่ะ นั้นคือบุกบูธ สนพ. ในช่วงที่มีนักเขียนคนอื่นอยู่ด้วยจะได้ไม่เขิน หุหุ แล้วก็เหมาๆ จนถึงยอดได้กระเป๋าคูลแคทมาด้วย พร้อมลายเซ็น คุณทองหลาง และน้องหัทยาวดี มาไกลทั้งคู่เลยนะคะ (แต่มารู้ที่หลังว่าเค้าจะให้นักเขียนอยู่แล้วพร้อมหนังสือสองเล่ม เหอะๆๆ จบงานนี้เลยได้กระเป๋ามาสองใบเลยทีเดียว) เพราะไปซื้อแลกกับส่วนลดในนามนักเขียน – แก่นฝัน กับ สมิตา ก็เลยต้องทำหน้าที่เซ็นหนังสือของตัวเองไปบ้าง เซ็นไปก็ตื่นเต้นไป แต่ก็ปลื้มใจสุดๆ ที่หนังสือตัวเองขายออก...^o^//
จบวันนี้ไปโดยที่ยังไม่บรรลุเป้าหมาย แต่หนังสือและเงินที่เตรียมมาพร้อมความตั้งใจว่าจะไม่กดเงินเพิ่มใกล้จะหมด วันเสาร์ ที่ 4 ก็ต้องไปอีกน่ะสิคะ
วันที่เสาร์ 4 คราวนี้นัดแนะกับพี่ที่เจอกันที่ศูนย์อาหาร เพราะยึดคติที่เหมือนหลายๆ คน “กองทัพต้องเดินด้วยท้อง” กินกันเสร็จ ก็ลากพี่ๆ ทั้งสองไปอุดหนุนหนังสือของตัวเอง ฮ่ะๆ แล้วก็ตะลุยเดินละลายทรัพย์กันต่อ การเดินเที่ยวงานพร้อมกับคนที่เราสามารถยื่มหนังสือได้นี่ดีมากเลยนะคะ เพราะสามารถกระจายความจนกันไปได้เยอะเลยทีเดียว หุหุ แค่ทำตัวเป็นพรายกระซิบ บอกว่า “คนนี้เขียนสนุกเหมือนกันนะ ซื้อสิๆ” เท่านั้นเอง ฮ่า... เดินไปได้ไม่นานก็ถึงเวลาบ่าย 2 ที่ต้องเข้าบูธ ก็เลยต้องแยกจากคุณพี่ผู้ใจดีทั้งสองไปอย่างน่าเสียดาย
ในบูธสนพ. นี่เองที่ได้เจอ โรซาน่า (ขอบอกว่าเป็นคุณครูที่ตัวเล็กและหน้าเด็กมาก... ถ้าให้ใส่ชุดนักเรียนไปปลอมตัวก็คงแยกกันไม่ออก) ต้องขอขอบคุณผู้อ่านทุกคนที่ช่วยอุดหนุนกันจริงๆ ค๊า... คุยจ้อ... สลับกับแจกลายมือขยุกขยุย (น้อยกว่าเม้าส์เยอะ) เผลอไปแป๊บเดียวก็ผ่านไปสองชั่วโมง
ได้เวลาเดินต่อแล้วสิ และแล้ววันนี้ก็ได้ลายเซ็นของ โรซาน่า คุณฬีฬา (เพราะเสาร์ที่แล้วหนังสือยังไม่ออก) และ คุณดวงตะวัน (ชอบของแถมมากๆ เลยอ่ะค่ะ)
กลับบ้านอย่างมีความสุข กระเป๋าเบาโหวงอีกรอบ แล้วจะเอาเงินที่ไหนไปเที่ยวช่วงวันหยุดล่ะเนี่ย... แง้... แง้งๆๆ เอาเถอะ อย่างน้อยหนังสือพวกนี้ก็ทำให้เราอยู่ติดบ้านไม่ออกไปไหนได้หลายวันแน่ๆ
สำหรับใครที่ตกอยู่ในชะตากรรมเดียวกันบ้าง มารายงานตัวกันหน่อยจ้า....
Create Date : 07 เมษายน 2552 |
|
6 comments |
Last Update : 7 เมษายน 2552 14:59:07 น. |
Counter : 644 Pageviews. |
|
|
|