ถนนสายนี้ มีตะพาบ 17 : คำตอบ คือ .......

ช่วงนี้ ตก ดึกออกไป chill บ่อยมาก จนลืมวันลืม คืน ลืมว่าต้อง ตะพาบ
เอ้า จัดไป ขอโทษนะครับ แบบ ว่าคิดสด


ถนนสายนี้ มีตะพาบ 17 : คำตอบ คือ .......

“เวลา ที่เราหาอะไรไม่เจอ Google จะช่วยท่านได้เสมอ...

ณ วันหนึ่ง .. คุณมีพลังวิเศษ ... แล้วคุณสามารถกรอกคำถาม

ลงไปเพียงแค่ 1 คำถาม ... คุณอยากให้พี่ Google

ตอบข้อข้องใจอะไรคุณคะ ... !?! !?! !?!

>>>>>>>>>
ผมนั่งมองภาพถ่ายที่วางอยู่บนหัวเตียงขณะนี้ ผมเจอมันหลังจากเก็บห้องเมื่อวาน ในภาพมีเป็นรูปถ่ายของชายหนุ่ม ที่หน้าตาเหมือนผมอย่างกับแกะกับหญิงสาวคนหนึ่งหญิงสาวผมสั้นประบ่า เขากำลังนั้งอยู่บนเก้าอี้ไม้แบบโบราณ เธอ นั่งพับเพียบ ข้างๆ เขาจำได้ว่ามีคนถ่ายรูปนี้ให้เมื่อผู้ชายคนนั้นไปเที่ยว ที่พิพิธพันธ์แห่งหนึ่ง

ผมว่าผมเก็บรูปของเธอคนนั้นไว้หมดแล้ว แต่รูปนี้มันก็ยังหลุดออกมาได้ ภาพต่างๆ ที่ผมว่าผมเกือบจะลืม เรื่องราวต่างๆกลับไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย เสียงหัวใจเต้นแรง แต่มันเต้นเหมือนใจจะขาด

>>>>>>>>>
ผมกำลังสองจิตสองใจว่าจะทำอย่างไรกับรูปเจ้าปัญหานี้ดี
ฉีกทิ้ง เผาไฟ เก็บไว้

>>>>>>>>>
ผมหยิบลังกระดาษเก่าๆ ที่วางไว้ใต้เตียงออกมา ครั้งสุดท้ายที่เปิดออกมา ก็ตอนที่เก็บรูปเธอนั้น แหละ ผมปัดฝุ่นบางๆ ออก ผมจามเล็กน้อย มือที่ถือรูปนั้นสั่นเล็กน้อย แล้วผมก็กลั้นใจ เก็บมันไว้ในกล่องกับเพื่อนๆของมัน

>>>>>>>>>
ราตรีนี้ช่างสวยงามเหลือเกิน ผมดิ่งอารม์กับ น้ำสีอัมพันมีฟองในขวดแก้วสีเขียวใส เพลงสมัยนิยมต่างทยอยมาสร้างความเพลิดเพลิน ปนเศร้าสร้อย
ท่ามกลางเพื่อนฝูง น้องน้อง คนรอบข้างมากมาย

ผมเหงา ผมจิตตก ผมปวดร้าว ผมยอมรับ แต่ผมไม่แตกปลายนะ

แก้วแล้วแก้วเบียร์ ทำไมหนอ ผมยังลืมเธอไม่ได้เหรอ ยังลืมคนใจร้ายไม่ได้ ยังลืมมัจจุราชไม่ลง

ผมเป็นทุกข์ ผมเจ็บปวด ผมหมดแรง ผมยอมรับ แต่ผมก็จัดทรงยากด้วย

>>>>>>>>>
ร้านเลิกแล้ว ผมลาเพื่อนฝูง พาสังขารร่างที่กึ่งไร้สติ แต่ผมยังรู้ว่าผมยังไม่ไร้ใจซะทีเดียวเพราะ ถ้าผมเป็นคนไม่มีหัวใจผมคงไม่เจ็บปวดขนาดนี้ ผมขี่รถกินลมไปตามคลองชลประทานให้มันสร่าง จอดอ๊วกสองครั้ง แสงไฟสีเขียวขาวแดงที่คุ้นเคย ผมจอดเข้าไปซื้อน้ำมาหนึ่งขวด

ออกมาขณะที่กำลัง จะขับออกไปพลันเห็นหญิงชรา หอบดอกกุหลาบ ช่อใหญ่มา ผมดับเครื่องลงเดินไปหาแก
"ยายครับ ทั้งหมดเท่าไหร่" แกก็บอกจำนวนเงิน มา ผมยัดแบงค์สีม่วง เข้ามือแก แกบอกว่า ไม่มีทอนผมบอกว่าไม่ต้อง ครับ ผมมองแกเดินไปจนสุดสายตา
กลับมาคิดว่าจะทำยังไงกับดอกไม้ช่อนี้ดี ผมเหลือบไปเห็น ศาลข้างทางผมวางดอกไม้พร้อม กับถวายให้ศาลนั้น

>>>>>>>>>
ขณะที่กำลังกลับมา ยายคนเดิมเดินเข้ามาใกล้
"มีอะไรเหรอครับยาย"
"ยายมีของจะให้" ว่าแล้วแกก็วางของเล็กลงในมือผม
ผมคลายมือมอง เป็นพระองค์เล็กๆ "ขอให้พระคุ้มครองนะพ่อคุณ"
ผมยกมือไหว้ขอบคุณแก
แล้วผมก็จากมา

>>>>>>>>>
ถึงห้องผมวางพระที่แกมอบให้ไว้บนหิ้ง
ผมอาบน้ำเสร็จก็ก้มตัวลงนอน
ทันไดนั้นผมรู้สึกว่ากำลังถูกจ้องมอง
<<<<<<<<<<<<
ผมมองไปใต้หิ้ง ชายในชุดขาว แปล่งรัศมีสีทองกำลังยืนยิ้มอยู่
ผมยกมือไหว้ท่วมหัว
"ไม่ต้องกลัวเรามาดี" ว่าแล้ว สิ่งนั้นก็แบมือ netbook เครื่องเล็กๆ ก็วางอยู่
"เจ้า สามารถกรอกคำถาม ที่อยากรู้ลงไป เจ้า Google วิเศษนี้จะตอบให้เจ้า แต่ได้เพียง เพียงแค่ 1 คำถาม เท่านั้น"
ผมขยี้ตาอย่างไม่เชื่อ

ในใจคิว่าจะถามอะไรดี
หวยงวดหน้าจะออกอะไร บอลคู่สำคัญวันพรุ่งนี้ใครชนะ เหลี่ยมจะกลับมาไหม แดงแท้หรือเทียม แอนนี้จะฟ้องใคร ปชป จะโดนยุบพรรคไหม จักรภพกับอริสมันอยู่ไหน กรูจะได้ใช้ 3g เมื่อไหร bbกะIphone จะซื้ออะไรดี
สรุป น้องธีเป็นลูกใคร

"เธอเคยรักผมบ้างไหม" ผมมาหยุดกับคำถามนี้
ผมลังเลอยู่สักพักผมทบทวนดูแล้ว ผมยิ้มให้กับตัวเอง ยิ้มให้กลับคำตอบที่จะออกมา แล้วผมก็กดแป้นพิมพ์ อย่างช้าๆ อย่างมีสติ
แล้วผมก็กด Enter

>>>>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<<<<<<<<
แม้เป็นช่วงเวลา เพียงเสี๊ยววินาทีแต่ผมก็ดูว่ามันยาวนาน

ผมมองคำตอบนั้น ผมยิ้มให้กับคำตอบ ผมว่าแล้วมันต้องออกมาอย่างนี้

"เจ้าพอใจไหม" เสียงนั้นถาม
"ขอบคุณครับ" ผมเอ่ย พลางแสดงสีหน้าที่ปลดปล่อย

แล้วชายชุดขาวก็หายไป
ผมล้มตัวลงนอน แล้วก็หลับฝันดี ฝันเห็นสายลมกับปลาดาว


________________________________

โจทย์ยากมาก ครับแต่ก็ยังแถไปได้ครับ

Create Date : 08 ตุลาคม 2553 Last Update : 23 ตุลาคม 2553 20:56:21 น. Counter : 275 Pageviews.		16 comments
Share Tweet