ถนนสายนี้มีตะพาบโครงการ 25 : ไดอารีสองเล่ม ไดอารี่สีน้ำตาลแดงเล่มใหม่กับลายมือที่อ่านยากสีดำของผม เสาร์ที่ 29 มกราคม 2554 "ไดอารี่แกรู้ไหม วันนี้ผมได้เจอเธอด้วยละ เธอเปลี่ยนไปนะ ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นนะอาจเป็นเพราะเธอไปสมัครงานด้วยมั้ง เธอยังสูงเหมือนเดิม ก็แน่ละความสูงของคนไม่ใช่ว่าจะลดลงง่ายๆ เหมือนความรักนิ เธอย้อมผมด้วยแหละ ยังสวยเหมือนเดิม แม้จะแต่งหน้าเข้มไปหน่อย เธอนี่ก็นะ ผมบอกไปกี่ทีว่า เธอนะแต่งหน้าอ่อนแหละดีแล้ว เพราะเธอสวยอยู่แล้วก็ไม่เชื่อ 5555 แต่ก็นะ แต่ไม่ใช่หรอกผมไม่ได้ไปเจอเธอโดยตรงหรอก ผมแอบมองเธอในที่ๆ เธอไม่อาจมองผมได้ จะว่าผมขี้กลัวก็ได้ ผมใช้เวลานานมากกว่าจะเดินเข้าไปในงาน ผมปั้นหน้าอย่างปกติสุข ทำหน้าทะเล้น ยิ้มอย่างที่หลายคนบอกไว้ ยิ้มที่ทำให้โลกนี้สดใส เมื่อมาเดินเข้าไป เธอ ก็ดันเดินจากไป เสียแล้ว ........... ไปไหนก็ไม่รู้ แต่อย่างที่พูดไป ผมไปหาเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆต่างหากละ ไม่ได้ทักทายก็ไม่แคร์อะไร แต่ผมก็รู้สึกแย่นะ มันอธิบายไม่ถูก ใครไม่เจอไม่รู้หรอก เฮ้อ นอนละปวดกระบาล ไม่น่าไปเลย เจ็บเสียเปล่าๆๆๆๆ.............." อาทิตย์ที่ 30 มกราคม 2554 "เฮ้อวันนี้ประชุมทั้งวันเลย ถ้านับเป็นวันทำงานก็ ทำมา 7 วันละ เฮ้ออ ๆๆๆ ปวดกระบาลชะมัดต้องมาทำงานวันอาทิตย์นี้แหละ เซ็งงงงง แอบเข้าไปดูFB เธอด้วย แหละ "ทำไม ไม่ชอบเลย ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ เหมือนวันเก่าๆมันย้อนมา เจ็บ เจ็บ" เธอ เขียนอย่างนั้น เธอมีปัญหา กับไอ่ เออีกแล้วเหรอ เฮ้อๆๆๆๆ อย่าเลย อย่าไปยุ่ง เราก็แค่คนนอก" จันทร์ที่ 31 มกราคม 2554 "ไดอารี่ วันนี้เธอโทรมาด้วย แต่ผมก็กวนตรีนเธอไปเยอะมากกก พูดแบบ ไม่อยากคุยด้วย ตอบส่งๆ ไป แถมมั่วอีกต่างหาก ว่าแต่เธอโทรมาทำไมนะ เฮ้อไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองคิดแล้วกลุ้ม แต่ก็เกลียดตัวเองเหมือนกัน ที่พูดไม่ดีไป แต่ช่างเถอะ มันก็กลับมาเหมือนเดิม พอเราโทรกลับไปเธอก็ไม่รับ บอกแล้วอย่าคิดมาก อย่าหาเรื่องใส่หัว "หัวใจมีไว้ให้เรามีชีวิต ไม่ได้มีไว้ทำให้มันกร่อนชีวิต" พฤหัสบดีที่ 3 กุมภาพันธ์ 2554 "ัวันนี้ แก่ละเลยไม่ได้ซองแดงๆๆ กะเขา ตื่นไปตักบาตรแต่เช้า ตื่นเช้ามันก็ดีนะ แต่ง่วงชะมัดด ไปกินข้าวเช้าในมอ ด้วยนึกถึงตอนเรียน 55555 แต่ขากลับซวยลืมดูว่ามีน้ำมันหรือเปล่า เข็นไกลมาก เหนื่อยชะมัด หรือเราแก่ฟระเนี่ย บอกแล้วเธอก็แค่นั้นไม่ได้ติดต่อกันเหมือนเดิม บอกแล้วมันก็แค่ความฝันอยู่กับวันของเราดีกว่า ทำวันนี้ให้ดีที่สุด แล้วเตรียมพร้อม เตรียมใจสำหรับพรุ่งนี้ให้เป็นวันที่ดี สู้ๆ สู้ๆ ตาย Fighto.......... " (14:30) ไดอารี่สีชมพู สายมือสวยงามสีน้ำเงินเส้นเล็ก ศุกร์ที่ 28 มกราคม 2554 "วันนี้มาช่วยงาน แต่ก็นะมันเหมือนขาดอะไรไป ขาดใครไปบางคน ผู้ชายคนนั้นผู้ชายที่หัวเราะเสียงดังยิ้มตาตี่ผู้ชายที่เหมือนดวงตะวัน ทุกทีเค้าจะยืนอยู่ด้านหน้า พูดไปเรื่อยๆ เป็นตั้งแต่พิธีกรยันคนยกของเก็บขยะ ป่านนี้เขาจะอยู่ไหนนะ ไดอารี่๊จ๋า เธอเห็นบ้างไหม เห็นเขาผ่านมาบ้างหรือไม่ เราอยากเจอเขาเหลือเกิน แต่ นะอย่างที่รู้................... คิดมากเราขอตัวไปทำรายงานต่อแ้ล้วนะ" เสาร์ที่ 29 มกราคม 2554 "ไดอารี่จ๋า เขามาด้วยแหละครั้งแรกเรามาไม่ทันเขากลับไปก่อน เลยอดเจอ แต่พี่ๆก็บอกว่าตอนเที่ยงเขาจะแวะมากินข้าวด้วย เรานี่ดีใจมากเลย แต่ สิบเอ็ดโมงแล้ว เที่ยงก็แล้ว เขายังไม่มา การรอคอยบางทีก็เจ็บปวดนะ เกือบจะบ่ายโมงเราเห็นเขาเดินเข้ามาในงาน ดูเขาเป็นผู้ใหญ่ เขาแต่งตัวเรียบร้อยใส่สูทด้วยเราไม่เคยเห็นเขาในแบบนี้มาก่อนเลย เคยเห็นแต่ผู้ชายที่บ้าๆทะเล้น เรายืนงงอยู่ แต่ไม่รู้สิขาเรามันกลับอยากหนีไปจากตรงนั้น มันพาเราออกจากตรงนั้น มันเจ็บปวดนะ เฮ้อ เราได้แต่แอบมองเขาคุยกับทุกคน เราแอบตามเขาไปเขาเดินไปดูรอบๆงาน แล้วเขาก็กลับไป เราก็อยากเรียก อยากเข้าไป แต่ มัน......เฮ้อ" จันทร์ที่ 31 มกราคม 2554 "วันนี้เรารวบรวมความกล้าตั้งนานกว่าจะกดเบอร์นั้นไป เขารับสาย แต่ทำมันมันช่างห่างไกลเหลือเกิน เขาพูดไม่เหมือนอย่างเคย เย็นชา ยียวน ไม่สนใจใส่ใจ สองนาที ที่ปวดร้าวยาวนาน เราแอบเข้าไปดูเฟสบุ๊กของเขา ดูเขาโพสเพลงเศร้าๆ สถานะที่เจ็บปวด ทำไมนะผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่เรา ใครกันที่ทำให้เขาเศร้า คนที่เขาเลือกที่ไม่ใช่เรา คนที่หักอกเขาได้ ผ่านไปชั่วโมงกว่าๆ เรากลับมาดูมือถือ เขาโทรกลับมา เราไม่ได้รับสาย เราไม่กล้าโทรกลับ หวังว่าถ้ามีอะไรเค้าจะโทรมาอีก เหมือนเคย แต่เราก็รอเปล่า เค้าก็ไม่สนใจเราอย่างเคย เฮ้อ............." พฤหัสบดีที่ 3 กุมภาพันธ์ 2554 "วันนี้ไม่ได้ไปเรียน เพราะ อ. หยุด บ. โทรมาเรียกไปสัมภาษณ์งาน ตั้งสองที่ วันนี่้ว่างจัง แอบดู เค้าโพสเพลง เศร้าๆอีกละ ว่าจะไปดูหนัง คนคงเยอะดี เฮ้อ.........ไปดีกว่า เดี๊ยวค่อยมาเขียนต่อนะไดอารี่จ๋า" (12:20) พฤหัสบดีที่ 3 กุมภาพันธ์ 2554 (17.08) ไดอารี่สองเล่ม ได้ข้อความเพิ่มเติม "ไดอารี่ เราได้พบกันด้วย....................! " .................... ใต้หางตะพาบ โอ๊ววันนี้ส่งงานทันครับบบบ อิอิ ถามว่าไดอารี่เล่มไหนจริง ๆ เล่มสีดำนะ เกือบจริงครับ ส่วนสีน้ำเงินนั้นผมขี้ฮกครับ แล้วในตอนสุดท้ายก็ สีแดง เรื่องจริงครับ เราได้คุยกันอีกครั้ง T^T เห็นด้วยคอมเม้นท์ 1 นะค่ะ
เรื่องราวน่ารักมาก อ่านแล้วอมยิ้ม เลยอ่ะค่ะ ... ![]() โดย: JewNid
![]() ![]() ผมอมยิ้ม มากกว่าสองคอมมเ้นต์ข้างบน
ฮี่ๆ ชอบ น่ารัก ไดอารี่ มักมีอะไร น่ารักๆเสมอ ![]() ![]() ![]() ![]() โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน.. (เป็ดสวรรค์
![]() ![]() แวะมาทักทายก่อนเดินทางอ่ะตูดหมึก
คงจะไม่ได้แวะมาเล่นกับแกหลายวันทีเดียว อยากได้ทองชิ้นไหน ... หยิบไปเหอะๆๆ ![]() ลดแหลกแจกแถมแระ ![]() ไปล่ะ ... เจอกันเมื่อชาติต้องการ ![]() โดย: reception hall
![]() กลับมาแล้วเฟ้ยยยยยยยยยยยยย
คิดถึงมรึงว่ะ ... รู้สึกเด่วนี้เริ่มขี้เกียจนะ ... ปล่อยบล็อกให้หยักไย่ขึ้นแระ รีบกลับมาเยี่ยมตรูได้แระ ... คันปากอ่ะ ![]() โดย: reception hall
![]() |
eroz_killer
![]() ![]() ![]() ![]() ![]()
Group Blog All Blog
Friends Blog
Link |
||||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
มาช้าแต่ชัวร์มาก ๆ
เสียดายเราโหวตไม่ได้
งั้นให้ สิบเต็มเลย
ชอบเรื่องแบบนี้ โรแมนติคดีค่ะ