ถนนสายนี้ มีตะพาบ 19 : lost love

ลมหนาว มักนำพาความเหงาเข้ามา ลมเย็นๆบางครั้งก็เข้าไปในหัวใจ พัดพาความทรงจำเก่ากลับมา พัดพาความเศร้ามาเยือน

ผมเคยคิดเล่นๆ นะ ว่า"ถ้าตอนนี้เธอยังอยู่กับผมมันจะเป็นยังไง" เคยจินตนาการหลายๆอย่าง ทั้งสุขสมทั้งเสียใจ แต่ความจริง ก็คือความจริง ความจริงที่เธอ ........ ไม่อยู่แล้ว และมันก็ไม่สามารถเปลี่ยงแปลง

เธอเคยถามผมว่าเวลาทำไมคนเราเลิกกันแล้วจึงต้องเกลียดกันด้วยนะ ผมบอกว่า แล้วแต่คนนะ แต่การจากลาย่อมเศร้าโศกเสมอ ไม่ว่าจะจากกันด้วยดีหรือไม่ และการลาจากของเราละ ถือว่าจากกันด้วยดีไหมนะ ไม่สิผมไม่ถือว่าไม่ดี เท่าไหร่ ผมยังจำได้

“เราหยุดเถอะ พี่อย่ามารักหมอกเลย หมอกอยากเก็บพี่ไว้อย่างนี้ อยากเก็บตะวันไว้ที่นั้น อยากให้ตะวันเป็นเหมือนเดิม หมอกไม่อยากสูญเสียตะวันไป หมอกรักพี่นะ แต่หมอกไม่สามารถหมอกกลัว กลัวว่าพี่จะเกลียดหมอก เกลียดสิ่งที่หมอกเป็น หมอกพูดจริงๆ หมอกไม่อยากทำทุกอย่างพัง”

ไม่มีใครแย่เกินไป ที่จะเป็นที่รักของใครสักคน และไม่มีใครดีเกินไป เกินกว่าที่เราจะรักได้ มันขึ้นอยู่กับเราต่างหากที่กล้าที่จะรักหรือไม่ และผมก็ไม่เคยคิดว่าเธอเลวร้ายจนไม่สามารถไม่รักได้

ผมยังคงใช้ชีวิตไปอย่างเดิม เพราะผมอยู่ที่นี้มาเกือบสิบปีแล้ว หลายครั้งที่ผมต้องไปที่ๆ เราเคยไปกัน หลายครั้งที่ผมต้องมานั้งปวดร้าว บางครั้งอยากร้องให้ ใครกันนะใครกันที่กำหนดจนเป็นค่านิยมขึ้นมา ว่าเป็นลูกผู้ชายห้ามร้องให้ แต่ในทางที่ต่างกัน ผมก็เป็นลูกแม่ แม่ผมเป็นผู้หญิง งั้นผมก็ร้องไห้ได้นะสิ รู้ไหมว่า การร้องไห้นั้นทำให้เรารู้ว่าเรายังมีชีวิตมีจิตใจ เราทุกคน มีต่อมน้ำตา และนั่นแปลว่า ชีวิตอนุญาตให้เราร้องไห้ได้ แต่มันขึ้นอยู่กับว่า เราจะใช้น้ำตาที่ไหลออกมาเพื่ออะไร ปลดปล่อย ต่อรอง แลกเปลี่ยน หรือเพราะเหตุใด

ถ้าตอนนี้เธออยู่ข้างๆผมตอนนี้ ผมคง........แต่นั้นสินะ โลกนี้ อาจจะไม่มีปาฏิหาริย์มากพอสำหรับเราทุกคน แต่ทุกคนมีสิทธิที่จะฝัน แต่บางคนก็ฝันและพยายามจนปาฏิหาริย์นั้นเกิดขึ้นแต่สำหรับผม คง.............ไม่มีวัน

แต่ถึงกระนั้นผมเชื่อว่าตอนนี้ผมแทบไม่เสียใจอะไรมากมาย อย่างน้อยผมก็ทำให้ใครหลายคนอิจฉา ใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า ได้ทำในสิ่งที่รัก และรักสิ่งที่ทำด้วย ทำทุกอย่างอย่างเต็มที่เต็มความสามารถ เพราะผมคิดว่าคนเรานะ ถ้าวันหนึ่งเราต้องมานั้งเสียใจว่า อันโน้นอันนี้ไม่ได้ทำ วันหนึ่งวันนั้นมาถึง เมื่อความตายย่อมน่าเศร้า หากใช้ชีวิตอย่างไม่คุ้มค่า

อย่างน้อยผมก็ได้เคยบอกรักเธอไปแล้ว และสิ่งที่ผมทำให้เธอไปนั้น ผมเต็มที่และเต็มใจเสมอ ผมไม่เสียใจหรอกที่ “ผมเคยรักเธอ”



..............................................

ปล. จำวันส่งตะพาบผิดก๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
อ่านอันอื่นๆที่นี้ก๊าบบบบ เป็ดสวรรค์

สวัสดีวัน 7-11 ครับบบ

อันนี้โจทย์ครับ
ให้ตะพาบทุกท่าน เขียนงานเขียนในรูปแบบที่ตัวเองถนัด
โดยให้ในเอนทรี่นั้น มีประโยคห้าประโยคนี้อยู่ในงานเขียนด้วย
นั่นคือ

1.“ ไม่มีใครดีเกินไป เกินกว่าที่เราจะรักได้ “
2. “โลกนี้ อาจจะไม่มีปาฏิหาริย์มากพอสำหรับเราทุกคน”
3.”การจากลาย่อมเศร้าโศกเสมอ ไม่ว่าจะจากกันด้วยดีหรือไม่”
4.”เราทุกคน มีต่อมน้ำตา และนั่นแปลว่า ชีวิตอนุญาตให้เราร้องไห้ได้”
5.”ความตายย่อมน่าเศร้า หากใช้ชีวิตอย่างไม่คุ้มค่า”

ตอนแรกจะเขียนเกี่ยวกับHero2love แต่ไม่ว่างถ้าว่างจะมาเขียนให้ใหม่นะครับ

Create Date : 07 พฤศจิกายน 2553 Last Update : 20 พฤศจิกายน 2553 10:15:28 น. Counter : 1141 Pageviews.		13 comments
Share Tweet